Alþýðublaðið - 06.02.1942, Blaðsíða 2

FÖSTUDAG 6. FEBSÚAB 1942
AUVMIBUWB
SMÁAUGLÝIINGAR
ALÞÝÐUBLACSINS
BARNAVAGN til sölu. Upp-
lýsingar á Karlagötu 15 (uppi).
GULLARMBANDSÚR merkt
„Steina“ hefir tapazt. Skilist í
skrifstofu Strætisvagna Reykja
víkur h.f. Fundarlaim.
FUNDIZT hefir fóðraður
herraskinnhanzki. Upplýsingar
á Bakkastíg 1.
HARMONIKA. Píanó-harm-
onika fullstór 120 bassa til sölu.
•Frakkastíg 16. Sími 3664.
i.................. ....
STÚLKUR geta fengið ágæt
pláss í húsum við heimilisverk,
og sömuleiðis vantar stúlkur til
frammistöðu á kaffihúsum. —
Uppl. á Vinnumiðlunarskrif-
stofunni, sími 1327.
GÓÐUR bamavagn óskast
keyptur. Uppl. í síma 4593.
NÝLEGT bamarúm (má
vera sundusdregið) óskast til
kaups. Uppl. í síma 4900.
ARMBANDSÚR ásamt keðju-
festi hefir tapazt. Fi'nnandi vin-
samlegast geri aðvart í síma
2832, gegn fundarlaunum.
STOKKABELTI tapaðist í
fyrradag frá Grímsstaðaholti að
Iðnó. Vinsamlegast'gerið aðvart
í síma 2405 gegn fundarlaunum.
STÚLKA óskar eftir atvinnu
við búðarstörf eða annað létt
starf. Tilboð merkt „Búðar-
störf“ sendist blaðinu fyrir
laugardagskvöld.
.............———----------<
UNGLINGSSTÚLKA óskast
óákveðinn tíma. Austurstræti
7, eftsu hæð.
STÚLKA 15 ára óskar eftir
vinnu hálfan daginn. Tilboð
merkt ,.Forrniðdag“ sendist
Alþýðublaðinu fyrir laugar-
dagskvöld.
TAPAZT hefir lyklakippa á
hring. Skilist vinsamlegast í
verzl. Egill Jacobsen, Laugav.
23, gegn fundarlaunum.
TVÆR stúlkur óska eftir at-
vinnu (ekki vist) strax. Tilboð
leggist í afgreiðslu Alþýðu-
blaðsins íyrir mánudag merkt
,,Stúlkur“.
40 HÆNUR til sölu. Af-
greiðsla blaðsins vísar á.
Sumar-
bústaðir
til sölu.
Upplýsingar í síma 2183.
Lakks^rautnáhöld
með rafmagnsmótor til
;ölu. Tækifærisverð.
Reiðhjóla- og mótorhjóla
verkstæði Austurbæjar.
Laugavegi 45.
Ford vðrubifreið
IV2 tons til sölú. Boddy
getur fylgt. Allar upplýs-
ingar gefnar á afgreiðslu
Alþýðublaðsins í dag og á
morgun.
Byggisigarlóð
í Austurbænum er tll sölu.
Upplýsingar gefur Pétur
Jakcbsson. löggiltur fast-
eignasali, Kárastíg 12, sími
4492.
TilkFnning.
Ungur maður með minna
vélstjóra-prófi óskar að
komast að við landvélar í
Rvtík. Þeir, sem kynnu að
hafa þörf fyrir slikan
mann, leggi tilkynningu
inn á afgreiðslu blaðsins
merkta „Vélstjóri“.
Skrifstofnstarf
Piltur eða 'stúlka með
nokkxa æfingu í skrif-
stofustörfum getur fengið
atvinnu strax.
Verzlimar- og bygginga-
félagið BORGIN,
Sími 4463.
Tvffir dugíegar
starfsstúlkur vantar nú
þegar. Hátt kaup. Upp-
iýsingar á
Hótei Heklu
Stukan SÓLEY nr. 242. Eriginn
funbur í kvöld. iNæsti funpur
verður á mánudagakvöld 9. þ.m.
Hakkaráparp.
Hugheilar þakkir færum við
bæjarútgerð Hal'narfjarðar fyrir
þá rausnarlegu gjöf er okkur
var færð nú fyrir jólin, sem og
aðrar gjafir og vinsemd, sem
þetta fyrirtæki hefir sýnt okkur.
Biðjum við góðan guð, að
launa þeim þessa vináttu okk-
ur til handa.
Hafnarfirði 3/2. 1942.
Valgerður Hildibrandsdóttir
0g börn.
xxxxxxxxxxxx
Ég hefi opnað verkstæði
• mitt aftur.
Reiðhjéla- og móturhjðla
verkstœði Aiistnrbœjar
Langavegi 45
Ólafur Þorvaldsson.
UM DAGINN OG VEGIMN------------------
Vegabréfin og ljósmyndararnir. Takið vegabréfitt. Ver@-
lagið, vísitalan og kaupið. Bréf frá konu. Bifreiðariwwr
pallarnir og eftirlitið. I?réf frá Cavaler og nokkur orð #1
viðbótar um símaafgreiðsluna í stjórnarráðinu.
-----* ATIIUGANIR HANNESAR Á HORNINU. „
Svar til lðgrepln-
pjóns nr. 25.
Y BLAÐI yðar 30. jan. er svar
frá lögregluþjóni nr. 25 við
grein minni um framkomu lög-
reglunnar. Vildi ég góðfúslega.
biðja yður að ljá eftirfarandi
athugasemdum rúm:
Lögregluþjónn nr. 25 fer í
kringum kjarna málsins, sem
honum hefir kannske ekki skil-
ist hver er. En hann er þessi:
Ef lögreglan er beðin að að-
stoða slasaðan mann, neitar
hún að verða við þeirri bón
ög ber við bifreiðaleysi. En ef
lögregluiþjónn rekst á drukkinn
mann á götum úti, stöðvar hann
fyrsta bíl og ekur með manninn
á brott. Þetta hefi ég séð, og
þetta hafa margir Reykvíkingar
vafalaust séð. Lögreglán hlýtur
því að álykta sem svo: Komi
ég að þar sem drukkinn maður
hefir í frammi hávaða á götum
úti, en við' Mið ha/nB liggur
særður maður, tek ég auðvitað
drykkjuboltann í karphúsið, en
læt slasaða manninn eiga sig.
Mitt er að refsa en ekki að
hjálpa.
Af þessu tagi er röksemda-
færsla lögregluþjóns nr. 25.
Hann segir: „Vegna þess, sem
Jón segir um ástand félaga síns,
skal bent á, að þeir höfðu iþegar
gengið frá loftskeytastöðinni
til lögregluvarðstofunnar og
gengu til læknisiirs og höfðu
ekkert við það að athuga, enda
sýndist mér út-lit Mns særða
manns ekkert hættulegt.’
Með þessu ætlar lögreglu-
þjónn nr. 25 að færa rök fyrir
því, að réttmætt hafi verið að
láta félaga minn ganga upp á
Landsspítala. Ef fótbrotinn
maður getur dregist niður á
lögregluvarðstofu til þess að
biðja þar um hjálp, myndi lög-
regluhjónn nr. 25 sennilega
svara þessu til: Þú gazt hoppað
hingað, þér er því vorkuxmar-
laust að hoppa áfram upp á
Landsspítala. En Reykvíkingar
eiga sjálfsagt að vera ánægðir
með þválák svör frá lögreglu,
sem þeir kosta.
Hitt er svo annað mál, að
lögregluþjónn nr. 25 fer ekki
með rét.t mál, er hann segir, að
við hefðum ekkert haft við það
að athuga, að ganga til læknis-
ins, Eins og hann eflaust mun
reka minni til, bað ég um bíl
til læknisins, en þar eð hann
tjáði mér, að bíll væri ekki við
hendina, og það var hins vegar
stutt yfir í Lækjaxgötu,, létum
við þar við sitja.
En þó að félagi minn hefði
getað gengið upp að Lands-
spítala, var lögfegluþ j ónnin n
ekki sá aðili, er skorið gæti úr
um það, að svo stöddu.
Og enn fremur tel ég ekki,
að lögregluþjónn nr 25 sé þeim
vanda vaxinn, að dæma um,
hvort „útlit hins særða manns”
hafi verið „hættulegt” eða akki,
eins og hann orðar það. Enda
hélt ég, að lögreglan myndi
telja sér skylt að liðsinna fleir-
um en þeim, sem bíða dauðans
á næstu grösum. Og liðsbónin
var heldur ekki stór: aðeins
beiðni um að ná í bíl.
Lögregluþjónn nr. 25 telur
líklegt, að allir sjái, að íslenzka
AÐ MUN KOMA fljótt í ljós.
að lögreglustjóri getur ekki
fengið menn til að mæta á tiltekn-
um tima til að taka vegabréf sín.
Á þriðjudag átti fyrsti hópurinn
að mæta, og mætti ekki nema lít-
ill hluti hans. Ástæðan er fyrst og
fremst sú. að fólki fekst ekki að
fá hinar fyrirskipuðu myndir fyrir
tilsettan tima. En auk þess hefir af
stjórnarvöldunum, verið farið
þannig að í þessu máli, að almenn-
ingur er tregur. '
ÉG HEFI FARI0 þrisvar sinnum
til ljósmyndara til að láta afmynda
mig fyrir þessi vegabréf. En það
hefir gengið stirðlega. Enda hefi
ég ekki tíma til að biða lengi og
svo mun vera um fleiri. — Ég bil
hvetja fólk til að taka vegabréf
sín, því að þó að margix séu óá-
nægðir með þá dularfullu leynd,
sem höfð er um þessi vegabréf, þá
er það ekki næg ástæða fyrir því
að óhlýðnast fyrirmaelunum, enda
hefir Hermann og Ólafur svipuna
reidda í þessu máli sem öðrum.
„KONA“ SKRIFAR MÉR: „ÉG
sé, að gerðardómur Ólafs og Her
manns hafa bannað kaupihækkanir
sem samdist um með frjálsum
samningum milli atbinnurekenda
og iðnaðarmanna. Þetta er réttiætt
með því, að dýrtíðin eigi nú að
fara að minnka. Jafnframt er gef-
inn út listi yfir nokkrar vörur, sem
hafi laekkað í verði um 2—10 aura
kg.; það er að segja frá því verði,
sem var á þeim í janúar, en kaup-
hækkanir eru bannaðar frá ára-
mótum. Þessar vörur allar eru
reiknaðar í vísítölu, og þessar
lækkanir, þótt litlar séu, lækka því
kaupið um næstu mánaðamót."
OG KONAN heldur áfram: „Ég
sé svo í Alþýðublaðinu i dag, að
engar hömlur eru lagðar á verðlag
þeirra vara, sem ekki eru teknar
með í vísitölu, og álagninfgín kemur
nú í staðinn á þær. Fyrir þessu fékk
ég reynslu í dag. Ég ætlaði að
fcaupa mér þvottabretti fýrir viku
síðan, en það lenti í undandrætti.
Svo ætlaði ég að kaupa það í dag,
af þvi að ég þvæ á morgun. Fyrir
viku kostaði þvotrtabrettið 8 krón
ur, en í dag kostaði það 10 krónur.
Það hafði hækkað um tvær krón-
ur!“
ÞETTA DÆMI konunnar er á-
reiðanlega ekkert einsdæmi. Enda
er í sannleika talað um algera
blekkingu að ræða í sambandi við
bessar ráðstafanir Sjálfstæðis
og Framsóknarflokksins gegn dýr-
iögreglan hafi engin ráð á bíl-
um amemkska setuliðsms. Ég
skil ekki, hversvegna er á þetta
bent. Þetta sáu allir. En ég bað
lögregluiþjón nr. 25 að Spyrj-
ast f'yrir um það hjá hinni ame-
ríksku lögreglu, sem á varðstof-
unni var stödd, hvort þeir sæu
sér ekki fært að lána bíl, þar
sem það var amemkskur her-
maður, sem réðist á félaga minn.
En lögregluþjónninn fékkst ekki
til að spyrja um þetta.
Fleira er í greininni, sem at-
hugavert er, þótt ég láti hjá
líða að svara því. Röksemda-
færsla lögregluiþjóns nr. 25 er
harla kynleg, og framkoma lög-
reglunnar i þessu máli er eftir
sem áður í fyllsta máta víta-
verð.
Með þökk.
Jón Dan Jónsson.
tíðimii. Þegar frá líðwr mun al-
menningur fá áþreifanlegar sann-
anir fyrir því, að vísitalan veröiur
fölsuð og kaupið þar meö lækkað.
Finnst mér, að ofbeldið og ósvífnlá
sé nú meiri en nokkru sinni áðnr í
stjórnmálasögunni.
BIFREIÐ AÍtST J ÓRI SKRIFAR:
,.Getur þú sagt mér hvemig stend
ur á þvi, að bifreiðaeítirlitið vill
ekki gefa út skoðunarbottorð fyrir
þær vörubifreiðar, sem pall-
urimi er ekki smíðaður á af bif-
reiðaverkstæði Egils Vilhjálmsson-
ar, Kristinns Jónssonar o. fl., enda
þótt i>allurinn sé í alla staði einíí
vel gerður? — Það þarf naumast
að geta þess, að vörupallar á bif-
reiðar eru mörg hundruð kxónum
dýrari smíðaðir af verkstæðunum,
heldur en ef menn láta venjulega
smiði smiða þá fyrir sig.“
ÞETTA MUN VERA á einhverj-
um misskilningi byggt. Ég hefi
spurt Jón Ólafsson, forstjóra bif-
reiðaeftirlitsins, uin þetta. Hann
sagði, að um þetta hefðú ekki stað-
ið neihar erjur. Bifreiðaeftirlítið'
hefir sérstakar reglur til að fara
eftir um vörupalla og gefur út
skoðunaxvottorð um þá efttr þeim,
án nokkurs tillits til þess, hveír
hefir smíðað þá.
„CAVALER'j skrifar mér a®
gefnu tilefni: „Mér þótti þú ekki
vera nógu kvenhollur í gaef, að því
er snertir að taka svari stúlku, og
trúi ég ekki, að það hafi verið að
yfirlögðu ráði. Á ég við það, að i
sambandi við kvartanir um sím-
ann í Stjórnarráðinu er farið injög
ómaklegum orðum um símastúlk-
una þar, svo að nærri stappar at-
vinnurógi. Getur nú ekki veiið, að'
ýmsar ástæður aðrar séu fyrir
þessu seinlæti í sambandi við sím-
ann þar, t. d. að miðstöðin sé of
litil og þvi oft lagt svo mikið &
hana, að afgreiðslan gangi seint
þess vegna? Þú hefir nú svo oft
aflað þér upplýsinga um ýmsa
hluti, vildirðu ekki athuga þetta
og reka sliðruorðið af stúlkunni?“'
ÉG SKAL taka það emi fram, a®
ég hefi sjálfur fengið reyúslu fyrir
því, að sfmaafgreiðslan í Stjómar-
ráðinu er mjög slæm. Það er ekki
að eins það, að stundum svari
Stjórnarráðið ekki, hversu lengi
sem hringt er, heldur er sambandi
ekki slitið írá miðst'ðvarborðinu,
ef maður biður um vissa deild, og
hún svarar ekki. Þetta er alveg ó-
þolandi.
ÞAÐ GETUR VEL VERID. að
hér sé ekki um sök hjá stúlfcunni
að ræða. Vel má vera, að annað
valdi. En allir hljóta að sjá, a@
svona afgreiðsla er alveg óþolandi
í æðstu stofnun landsins. — Ég
hefi áður skrifað um aðra af-
greiðgreiðslu í skrifstofum alment
I og þá sérstaklega um það, að þaffi
j er næstum undantekning, ef. hægt
^ er að ná tali af forptjórum á rétt-
um tfmum.
Hannes á horninu.
Skjjrsla Landakotsspttala
]^T ÝLEGA er komin úi
■LY skýrsla uin St. Jósepsspít-
ala í Reykjavík yfir árið 1940.
Samkvæmt herrni voru 107
sjúklingar á spítalanum í byrj-
un 'þess árs, 9 >börn, 49 konur
og 49 karlar.
Á árinu komu iþangað 1240
sjúklingar, 152 böm, 539 kon-
ur og 442 karlar. í ársl-ok voru
eftir 121 sjúklingar.
Á árinu útskrifuðust 1058
sjúklingar, 61 dóu: 24 konur og
37 karlar.
AU>ý0öbl*ði»!