Alþýðublaðið - 18.03.1942, Blaðsíða 3

MtöviktKÍagur 18. mar* 1942.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
MaeArihnr tekur við yfirher-
sfféris Bandamanna í Ástralín.
Samkvæmt beiðni Ástralíu-
stjörnar til Roosevelts.
Rússar setja aiðnr
fallblífahermenn
við Smolensk.
RÚSSAR settu í gær niður
állfjölmennar sveitir fall-
hlifahermanna skammi frá
Smolensk á miðvígstöð-vunum.
Gerðu fallhlífarhermennirnir á-
rás á hemaðarstöðvar Þjóð-
verja á þessum slóðum,
sprengdu í loft upp virki og
náðu mörgum stöðum á sitt
váld. Þegar síðast fréttist, höfðu
þær ýmsa af þessum stöðum
enn á sínu váldi.
Hin mikilvæga jámbraut
milli Smoletisk og Vyazma er
nú í skotfæri Rússa og gera þeir
harðar árásir á þýzku hersveit-
imar á þessum slóðum og er
tálin hætta á, að mikið þýzkt lið
uerði þarna innikróað. Sumar
fréttir herma, að hér sé um
200 000 manna her að ræða, en
þær em óstaðfestar.
Hersveitir Timosjenkovs eru
nú við úthverfi Kharkovborgar
og fara þar fram harðir bardag-
ar. Á Krímskaga eru háðar
miklar orustur, en fregnum
þaðan ber illa saman.
Á einuni stað hafa þeir sett
fjölmennar sveitir sjóliða á land
og í sömu svipan sigldi beitiskip
Svártahafsflotans upp að
ströndinni og hóf skothríð á
virki Þjóðverja.
Frh. á 6. síðu.
¥ðrn Bataanskaga verður
taaldið áVram sem fyrr.
—...— ♦
TP| OUGLAS MACARTHUR, hinn frægi hershöfðingi Am-
eríkumanna á Filippseyjum, hefir nú verið skipaður
yfirhershöfðingi Bandamanna í Ástralíu, og er hann nú þeg-
ar kominn þangað. Roósevelt forseti gaf þessa fyrirskipun
út samkvæmt óskum Ástralíumanna fyrir þrem vikum, en
þá bað MacArthur um frest, svo að hann gæti gert nauð-
synlegar ráðstafanir viðvíkjandi vömum Bataanskaga, þar
sem vörnunum mun verða haldið áfram undir stjóm eins
af aðstoðarmönnum hans.
Talsmaður hermálaráðuneytisins í Washington lagði í
gær áherzlu á það, að þetta þýði alls ekki, að Bandaríkja-
menn hafi gefið upp vonina um að geta varið Bataanskaga,
heldur muni eftimaður MacArthurs, Wainwright hershöfð-
ingi, halda áfram vornunum í sama anda og fyrirrennari
hans. í gærkveldi bárust frá Washington fregnir af því, að
Wainwright hefði hrundið fyrstu árásinni, sem Jap>anir
gerðu eftir að hann tók við herstjóminni.
Fregnunum um skipun MacArthurs sem yfirhershöfðingja í
Ástrálíu hefir verið tekið með geysilegum fögnuði um gervöll
lönd Bandamanna og er litið á það sem einn þýðingarmesta við-
burð í Kyrrahafsstríðinu hingað til. Á það er bent, að koma hans
til Ástralíu muni liafa geysileg siðferðileg áhrif á hermennina,
sem taka þátt i vörn landsins. Það er ekki undarlegt, þótt margir
hefðu þegar örvænt um varnir Ástrálíu eftir það, sem á undan
er farið ájava, en koma „mannsins, sem Japanir óttast“, til lands-
ins hefir fyllt þá eldmóði á ný, því að eini maðurinn, sem stöðvað
hefir sókn gulu hermannanna, er nú herforingi þeirra.
Roosevelt forseti iálaði í gær
við blaðamenn í Washington.
Rússlandsvígstöðvarnar.
Maðurinn, sem Japanir óttast.
Kort þetta sýnir aðstöðuna á austurvígstöðvunum eins og hún
var fyrir nokkru, en síðan kortið var gert, hafa Rússar sótt
fram, lengra en kortið sýnir, í áttina til Ilmenvatns, til Smo-
lensk og til Kharkow.
Sagði hann, að MacArthur hefði
verið sendur þangað, serrt hann
mundi geta gert þjóð sinni mest
gagn. Hann hefði nú yfirstjóm
á þeim stað, sem Bandaríkjo,-
menn mundu stefna að að gera
að stökkpalli til árásar á Jap-
ani. Hann hefði þegar undir
sinni stjórn fjölda ameríkskra
lxermanna, en hann fengi stöð-
ugt fleiri og fleiri.
Með MacArthur fóru frá Fil-
ippseyjum allmargir hershöfð-
ingjar, sem munu starfa áfram
með honum í Ástralíu. Hann
miun hafa undir sinni stjórn
ástralska, ameríkska1 og hol-
lenzka heri. Ekki er vitað,
hversu sterkur her Ameríku-
manna þar í landi er, en hann
mun vera all fjölmennur og bú-
inn öllum nýjustu hergögnum,
skriðdrekum og flugvélum, sem
völ er á. Allmikið af hollenzk-
um hermönnum tókst að kom-
ast undan frá Java, og er nú
verið að skipuleggja her þeirra
að nýju í Ástralíu. Þá mun all-
mikið af áströlskum flugmönn-
um hafa komizt frá eynni og
verður þeim dreift um flug-
sveitir Ástrala, til þess að sem
mest not fáist af reynslu þeirra.
Frægur enskur herfræðing-
ur, Hastings major, sagði í gær
um skipun MacArthurs sem yf-
irhershöfðingja í Ástralíu:
Þessi skipun hefir þegar
tvennt til síns ágætis: 1) Hún
hefir vakið óskipta ánægju í
lýðræðislöndunum, og 2) Hún
er sem löðrungur á Japani.
Ástralía hefir nú fengið þami
mann fyrir hershöfðingja, sero
stóð eins og klettur úr hafinu og
Douglas'MacArthur, yfirforingi Bandamanna í Ástralíu.
varðist svo vasklega, að seint
mun gleymast. MacArthur hefir
í vörn sinni á Bataanskaga sýnt,
að hann hefir fyrir löngu gert
sér ljóst, að sókn er eina vörn,
sem dugir. Þannig hefir hann
stöðugt greitt Japönum þung
högg á landi, sjó og — það, sem
einkennilegast er — í lofti.
MacArthur var einmitt mað-
urinn, sem Ástralirnir þörfnuð-
ust á þessum erfiðu tímum
Mennirnir, sem gátu sér frægð
í Tobruk, munu vafalaust berj-
ast hreystilega undir stjórn
hetjunnar frá Luzon.
Sendiherra Ástralíu í Banda-
ríkjunum, R. G. Casey, hélt í
gær ræðu, þar sem hann sagði
m. a.:
Ástralíumenn hafa ekki þurft
að verja land sitt fyrr, og takist
óvinunum nú að ná einhverju af
landi þeirra á vald sitt, munu
þeir fá það gereytt, borgirnar í
rústum, heimilin eyðilögð, upp-
skeruna brennda, járnbrautim-
ar eyðilagðar, ekkert, sem getur
komið óvininu mað gagni, verð-
ur honum látið í hendur.
Ástralía er búin undir stríð
svo sem mest mun verða, hver
einasti maður, hver einasta
kona mun taka þátt í vörninni.
5 þjfzbum tundnr-
skeytabátum söhkt.
Flotamálaráðuneyt-
IÐ í London hefir til-
kynnt, að um síðustu helgi hafi
5 þýzkum tundurskeytabátum
verið sökkt í Norðursjó. Á laug-
ardagskvöld gerðu allmargir
slíkir bátar árás á brezka skipa-
lest á Norðursjó. Svarta myrk-
ur var, en engu að síður gerðu
tundurspillar, sem voru í fylgd
með skipalestinni, gagnárás á
bátana. Lauk þeirri viðureign
þannig, að þrem bátum var
sökkt, en tveir skaddaðir. Einn
brezku tundurspillanna fékk
tvö tundurskeyti í sig og sökk.
Ekkert flutningaskipanna varð
fyrlr nokkrum skemmdum.
Á laugardag gerðu Spitfire
orustuflugvélar árás á fjóra
tundurskeytabáta og kveiktu í
einúm, en skemmdu hina þrjá
meira eða minna.
Harðasti vetnr ð
Norður- Atlaitshafl
í rnöra ðr.
BREZKUR flotasérfræðing-
ur sagði frá því í Lundún-
arútvarpinu, að veturinn, sem
nú er að líða, hafi verið einn
harðasti á Norður-Atlandshafi,
sem menn muna eftir. Sagði
hann, að skipalestir Banda-
manna hefðu átt við ofsastorma
og stórhríðar að etja og geta
menn þá ímyndað sér, að kaf-
bátar Þjóðverja hafa ekki lifað
neinu sældar lífi.
Margar sögur eru sagðar af
baráttu sjómannanna við Ægi,
og er sérstaklega mikið látið af
áhöfnum tundurspillanna, enda
er það ekki talið á landkrabba
færi að vinna á þeim í stórsjó.
Hér er ein saga, sem skip-
brotsmenn af norsku skipi höfðu
að segja, er þeir komu á land í
Ameríku. Óvéðrið var svo mik-
ið, að iþað þótti kraftaverk,
hvernig 16 af áhöfninni komust
í björgunarbát.
í honum velktust þeir 66
stundir og áttu við hina mestu
vosbúð að búa.
Nokkrir sjómannanna urðu
vitskertir í bátnum og stukku
fyrir borð, enda þótt hákarlar
væru allt í kringum bátinn.
Þessi saga er ekkert eins-
dæmi. Öldugangurinn hefir
stundum verið svo mikill, að
skipin hafa kastazt til og hall-
azt allt að 60 gr.
Ameríkski flotinn missti
nokkur skip á þann hátt, að
þau rak á land á Nýfundna-
landi, og var þar á meðal einn
tundurspillir.
Allir muna eftir óveðrinu hér
á landí, þegar mikill skaði varð
bæði á sjó og landi.
Þrátt fyrir allt þetta sigldu
flutningaskip Bandamanna og
fylgdarskip þeirra yfir hafið
með borgðir, menn og hergögn
fr Ameríku til Englands.
Árnesingafélagið
hefir kvöldvöku í útvarpinu í
kvöld. Verða þar ræður, upplestur.
einsöngur, fersöngur og rímnakveð
skapur. Loks les Kjartan Gíslason.
frá Mosfelli frumsamin kvæði.