Alþýðublaðið - 19.03.1942, Blaðsíða 7

" ''**&*'*■ .13^2.'
f
iBærinn í dag.;
Næturlæknir er Maríá Háil-
grfmsdóttir, GrUnaarsug 17, sími
4S&4.
Næ turvörður er í Iðunnarapé-
I teki.
ÚTVARPIÐ:
12,15—13,00 Hádegisýtvarp-
15,30—16,00 Miðdegisútvarp.
18.30 Dönskukennsla, 2. fl.
■ 19,00 Enskukénnsla, 1. fl. >
19,25 Þingfréttir.
19*40 Lesin dagskrá næstu viku.
20,00 Fréttir,
20.30 Erindi: Ræða Periklesar yf-
ir „þeim, sem féllu“. (Guðm
Finnbógason landsbókav,).
20,55 Hljómplötur: Léttylög.
21,00 Minnisverð tíðindi (Axel
Thorstemsson).
21,20 Útvarpshljómsveitin: a) Mo-
zart: Fórleikurinn að „Tít-
usi“. b) Waldteufel: Töfra-
blómið; vals. c) Paderew-
sky: Menuett. d) Teike:
Mars.
21,40 Hljómplötur: Andleg tónlist.
21,50 Fréttír. Dagskrárlok.
Háskólafyrirlestur.
Dr. Símon Ágústsson flytur sið-
asta fyrirlestur sinn á þessu
kennsluári kl. 6,15 í dag í 1.
kennslustofu Háskólans. Efni: Vaii-
inn. Öllum heunill aðgangur.
Stúdentafélag Reykjavíkur
hefir í hyggju áð halda almenn-
an sumarfagnað að Hótel Borg síð-
asta vetrardag.
80 ára
er í dag Jón Jóhannesson, Bjargi
við Stokkseyri.
ölvaður við akstur.
í fyrradag var maður hér í bæn-
um dæmdur i lögreglurétti Reykja
vfkur í 10 daga varðhald og öku-
leyfismissi ævilangt fyrir að aka
bíl undir áhrifum áfengis.
Lelkfélagið
sýnir Gullna hliðið í kvöld kl. 8.
30 daga fangelsi.
í fyrradag var maður utan af
landi dæmdur í 30 daga fangelsi,
skilorðsbundið, og sviftingu kosn-
ingarréttar og kjörgengis fyrir að
stela reiðhjóli.
ölvaður við störf.
Lyfjafræðingur einn var í fyrra-
dag dæmdur í 200 kr. sekt fyrir að
vera ölvaður við næturvörzlu í
lyfjabúð.
Gnðmundur Finnbogason
landsbókavörður flytur erindi í
útvarpið í kvöld. Heitir það: Ræða
Periklesar yfir „þéim, sem féllu“.
Gullna hliðið
verður sýnt í kvöld og annað
kvöld. Aðgöngumiðar eru seldir
frá kl. 4 f dag.
lena-
ingarsjóðs.
Athugasemd frá
Magnási Ejörnssyni
rlklsbáhara.
T ALÞÝÐUBLAÐINU í dag
eru þau ummæli höfð eftir
Jóni Þorleifssyni listmálara, að
reikningar menningarsjóðs hafi
ekki verið endurskoðaðir í 8 ár
samfleytt.
Um það óska ég að taka þetta
fram:
Heikningar menningarsjóðs
hafa verið færðir hér á skrif-
stofunni frá ársbyrjun 1935 og
ætið síðan fylgt ríkisreikningn-
um til endurskoðunar á hverju
ári, en síðast fyrir árið 1940.
Ríkisbókhaldið 18. marz 1942
i/lagnús Bjömsson
f ríkisbókari.
Hræðslass við aS-
þiogisknsniDgaF
í vor.
FramhaM af 2. eííu.
gerí zí „iúraun tii þess að hefja
samstarf að nýju og það á víð-
tækari grundvelli en áður var“.
Verðar þetta ekki skiHð öðru-
vísi, en að Árni frá Múla vilji
láta mynda nýja þjóðstjórn, þar
sem, auk Framsóknarflokksins
og Sjálfstæðisflokksins, ekki að
eins Alþýðuflokkjurinn fengi
sæti, heldur einnig; Kommún-
istaflokkurinn,
í því sambandi er rétt að
minna á það, að Ámi frá Múla
var frá upphafi einn versti níð-
höggur þjóðstjómarinnar, og
setti sig aldrei úr færi til þess að
spilla samstarfinu, ef hann sá
sér nokkum möguleika til þess.
Kom það ekki hvað sízt fram í
lubbalegum árásum hans á Al-
þýðuflokkinn og fulltrúa hans í
ríkisstjóminni, sem hann Heimt
aði ýmist að léti af höndum ut-
anríkismálaráðuneytið við Sjálf
stæðisflokkinn, eða blátt áfram
véki úr stjórninni. Nú er Al-
þýðufl. farinn úr stjórninni. Og
nú þykist þessi þingm. Sjálf-
stæðisflokksins ekki sjá neinn
möguleika á því lengur að
stjórna landinu, nema því að-
eins, að samstarfið sé hafið að
nýju. Og það er ekki einasta,
að hann vilji undir öllum kring-
umstæðum fá Alþýðuflokkinn
aftur inn í stjómina, heldur vill
hann Hka fá kommúnistana inn
í hana!
Nei, það er þýðingarlaust fyr-
ir Áma frá Múla að vera með
slíka hræsni. Menn skilja til
hvers refirnir eru skornir. Það
er að eins þess vegna, sem Ámi
frá Múla talar nú um nýtt sam-
starf og nýja þjóðstjórn, að
Sjálfstæðisflokkurinn óttast
dóm þjóðarinnar við almennar
kosningar til alþingis í vor. Og
hann óttast þann dóm nú, eftir
bæ j arst j órnarkosningamar í
Reykjavík, enn þá meira en
nokkru sinni áður.
l
HANDTAKAN Á FLUG-
VELLINUM
(Frh. af 2. síðu.)
is, hvorki hjá brezka né amer-
íkska setuliðinu.
Það skal tekið fram í viðbót
við frásögn þeirra ívars og Jóns,
að engar aðvaranir em þama á
vinnustaðnum eða verkamönn-
um kunnugt um neinar sérstak
ar reglur á þeim stað eða í nánd
við hann. ^
Kom þessi handtaka þeim fé-
lögum mjög á óvart, ekki sízt
vegna þess, að enginn vörður
var hjá flugvélinni, ‘ er þeir
komu að henni.
TVEIR NÝIR VÉLBÁTAR
Frh. af 2. síðu.
smiður hefir teiknað bátana og
verið yfirsmiður við smíði
þeirra. Bátarnir eru mjög vand-
aðir að öllum fragangi, með öH-
um tilheyrandi þægindum. All-
ur frágangur og handbragð á
bátunum er hreinasta snilld að
því er reyndir sjómenn segja.
Þetta ér aíl veruleg aukning
á fiskibátaflota Kéflvíkinga, þeg
ar þéss er Mka gætt, að hann
hefir staðið í stað uín nokkum
tíma. Byrgir.
Ai>yBUBlAB8b
bæjarstjói'sin j
Framhald af 2. síðu
aoi mjóu.
Atkvæðin féUu þannig á full-
trúana:
Guðmtmdur Ásbjömsson
fékk 9220, en átti að fá 9334 at-
kvæði.
Jakob Möller fékk 8918, en
átti að fá 9022 atkvæði.
Guðrún Jónasson fékk 8615,
en átti að fá 8711 atkvæði.
Valtýr Stefánsson fékk 8251,
en átti að fá 8400 atkvæði.
Ámi Jónsson fékk 8021, en
átti að fá 8089 atkvæði.
Helgi H. Eiríksson fékk 7693,
en átti að fá 7778 atkævði.
Gunnar Thoroddsen fékk
7396, en átti að fá 7467.
Gunnar Þorsteinsson fékk
7108, en blaðinu er því miður
ekki kunnugt um hve mörg at-
kvæði hann átti að fá, en þau
vom allmiklu fleiri.
Varafulltrúar flokksins eru
Gísli Guðnason, Bjami Bene-
diktsson, Sigurður Sigurðsson,
Guðrún Guðlaugsdóttir, Stefán
A. Pálsson, Einar Erlendsson,
Guðmundur Ágústsson og Einar
Ólafsson.
Útstrikanimar og breyting-
amar á D-listanum höfðu því
engin áhrif.
fitgðfa ð ritmn Gnnnars
Gnnnarssonar hafin.
UrGÁFUFÉLAGIÐ LAND-
NÁMA er nú þessa dagana
að afhenda til félaga sinna
fyrsta bindið af verkum Gunn-
ars Gunnarssonar. Er það Skip
heiðríkjunnar, fyrsta bindið af
Kirkjunni á fjallinu, hinni stór
brotnu sjálfsævisögu Gunnars.
Halldór Kiljan Laxness hefir
þýtt söguna á íslenzku.
Formaður Landnámu, Andrés
G. Þormar, aðalgjaldkeri, hefir
látið blaðinu þessar upplýsing-
ar í té:
Drátturinn, sem hefir orðið á
útgáfunni stafar af því, að ýmis
óhöpp töfðu fyrir afgreiðslu á
pappírspöntunum félagsins, en
nú á félagið nægan pappír til
nokkurra ára. Enn tafðist út-
gáfan vegna anna í prentsmiðju
og bókbandsvinnustofu og loks
vegna vinnustöðvunarinnar eft-
ir éramótin. Fyrsta bindið verð-
ur nú afhent skuldlausum fé-
lagsmönnum, en fallnar voru í
gjalddaga kr. 52.50 um síðustu
áramót. Hins vegar er verð bók-
arinnar áætlað 25—30 krónur,
en við getum ekki sagt með
neinni vissu um verðið fyrir-
fram, því að það fer eftir áskrif-
endafjöldanum og verðlagi. Fé-
lagsmenn einir fá bækumar við
kostnaðarverði. Útgáfan fær
engan styrk og af henn fær eng-
inn ágóða nema félagsmenn
sjálfir.
Bókin er árituð af höfundi.
Hún er bundin í afarvandað
skinnband, og prentim og frá-
gangur í bezta lagi ísafoldar-
prentsmiðja hefir prentað bók-
ina en hún er bundin í Félags-
bókbandinu. Næsta bindi, Nótt
og draumur, er nú fullsett í
prentsmiðjunni. Upplag er mjög
takmarkað, og er raðlegast fyr-
ir bókamenn að6gerast áskrif-
endur sem allra fyrst.
Elsku lhU drengurinn okkar ~ -Í\
JÓN ÆVAR ;
andaðist að heúniU okkar Hóteigsveg 11, í gærkvéldi 18. þ. m,
Guðbjörg og Ingólfur Waage
Gestir í fslenzkri mold.
Flandraragrafreiturinn á Fáskrúðsfirði.
EÍNS og menn vita var Fá-
skrú3s'j3rður, áður fyrr, að
al aðsetursít'iður franskra f’ski- ’
manna hér vlð land. Vikum sam-
an lágu tugir franskra fiski-
skipa þar í höfn. Náin kynni og
vin''engi spannst á míllii hinna er-
lendu sjómanna og Fáskrúðs-
firðinga og vo:u viðskipti mikii
par á mil’J. "Fáskrúðsfjarðar
frörs' u'-a" ha"a f e:tir ís'.ending-
ar heyrt minnzt á.
Hin he laga katþólska kirkja
Iét re’sa þar sjúkrahús og kirkju
tii að annast andiega- og lík-
amlega hei biigði sona sinna, er
1 „Norðurveg“ háldu til að sækja
fjö sky’dum sínum og ættjörð
björg í bú.
“A’.lt er í he’mínum hverfuilt“
B eyttir atv’nnuhættir urðu þess
\ a dandi að fiskve ðar „Flandr-
a anra“ hér við land lögðust að
mestu niður.
Þeim fækkar nú óðum um-
merkjurum, sem m’nna á dvöl
þeirra hér v ð land.
Sú'tra^ús’ð og ki kjuna á Fá-
skiúðsfirði er nú búið að rífa
til giunna. Aðe’ns franski graf-
te'turinn, h’nnzti hví us’aður ða.
50 sona Frakklands, er e na sýni-
lega vegsumme'kið, er minnir á
dvöl „Flandra anna" þar eystra
en hann er jafnframt — því
miður — himinhiópandi tákn um
hu:sunarleysi og vanræksiu Is-
lendnga.
G a'reitu inn stendur á fögrum
stað* ste’nsnar u an við kaup-
túníð fram við sjávarmáiið. —.
G öggt má sjá, enn þann dag
í dag, að áður fyrr hefir verið
vel hiúð að og hirt um grafir
þes a a framandi gesta, enda
nu u þe'-r þá umhyggju æt’jarð-
ar sinnar og samianda, er gerðu
m’kið og margt tÚ að fegra og
prýCa grafir þeirra. Síðan e:u Uð-
in mörg ár, ár, sem hafa liðið
án þess að nokkuð hafi verið
gert t’l að fegra hvíiur þeirra.
Siðast liðið sumar dva'di ég
nokkra daga á Fáskrúðsfirði.
Mér varð tíðförait að gröfum
þessara eriendu manna. Mér
ægði sá dapri ömurleiki, það
grátlega umkomuieysi, er þar gat
að Ií:a. Trégirðingin, sem hafði
verið umhvert þennan vígða reit
var, sökurn fúa og annara utan-
1 að komandi áhrifa, fallin niður.
Brak úr henni lá á víð og dreif
um nágrennið. Búpeningur geng-
ur því að sjálfsögðu hindrunar-
laust um þessa vígðu jörð.
Á hverju leiði, en þau murru
vera 47 að tölu, hefir verið reást
krossmark úr tré þar sem nafn
fæðingar- og dánar-dagur við-
komandi manns hefir verið skráð
á. Fiest öM kiossmörkin liggja
nú, biotin. og sundurgrc>tnuð af
fúa, til og frá um grafreitinn.
Aðeins 4 eða 5 knossmörk eru
nppi s'andandi enn þá, en era
við það að fal a sem hin önnur.
A e:ns aka leiði hefir verið minn-
ingarp a:a úr marmara. Þær hafa
hlot ð sömu öriög og knossarnir
og eru nú i smá molurn hingað
og þangað. Leiðin eru fiest að
jafr.ast við jörðu. Trébrlkurnar
er afmarka þau, eru mjög iila
farnar af fúa og af ágangi bú-
pen’ngs, og er ekkl annað sýnna
en að þessi vígði re’tur, þar sem
ísienzk moid geymir I skauti sér
jarðnéskar ieifar er.endra manna,
fa li í gieymsku og dá, ve ði ekki
ráðin bót á þessu bráð’.ega.
Mi t I þessu auðnar rlki, þess-
um gleymda og vanrækta graf-
re'-ti gat þó að iita e’tt, sem tönn
íir.ans og ömurleiki eyði egging-
arinnar hafði ekki snortið.
Það er undur fagurt Krists-
líimeski úr bionzi, sem sýnir
Krist á krossinum, og yfir höfði
hans sést ákæran fræga, I.N.R.I.
Þe.ta látiausa en fagra Krists-
líkneski, sem rís þarna mitt í
auðn nn:, va-par ógleymcnlegum
friði og kyrrð yfr þennan
gieymda en heiiaga stað og fiyt-
ur manni hinn sígilda og eilifa
toðskap.
Mér íinns.t það ekki vansa-
laurt af okkur ísiendingum að
sýna franska grafreitnum á Fá-
skiúðsfirði eins mikið tómíæti og
vangæziu og vlð hðíum hingað
til gert.
Æ tjörð þesra-a er’endu sjð-
manna er fjötiuð og getur þvi
ekki gæ:t graia þeirra. Engin
vinahönd nær til að vernda og
lága grafir þeirra, þess vegna
verður það að vera okkar verk.
Minnumst þess, að. þeir eru
„gestir" okkar, gestir, sem yið
megum ekki gleyma eða sýna
tómlæti. V ð ísiendingar ættum
enn fremur að minnast þeirrar
mik u skuidar, sem við ásamt
öðrum þjóðum stöndum í við
hina sögu"rægu og hugdjörfu
frönsku þ óð. Það væri ekki
nema iitilfjöriegur en sjálfsagður
þakkiætisvo.tiur frá okkar litlu
Þjóð ti; hinnar glæsiiegu frönsku
þjóðar, að við önnuðumst um
grafir þe’rra sona hennar, sem
hér á landi ha'a borið beinin, og
kæmum í veg fyrir að búpening-
ttr fó.umtroði grafir þeirra.
Von mín er sú, að einhverjlr
góðir Isiendingar hefjist sem
fyrst handa og komi því i kring,
áður en iangt um líður, að bætt
verði fyrir það tómiæti og þá
vítaverðu vanrækslu, sem við
höfuxn sýnt í þessu efni. B.
Jón Emils
er höfundur greinarinnar um 10
ára i afmæli SBS, er birtist í blað-
inu í gær. NafniÖ féll niður af
vangá.