Alþýðublaðið - 21.03.1942, Blaðsíða 6

€
IAO»Y0UBLAÐIÐI
I
.
• - ■, »ys p 1 jgj
^ \ '' t'JlÁ' *
'v, -v \' •** y,.
msm
Wá
$&í|
■
Þessi Sunderland flugbátur vap skotinn niður yfír Miðjarðarhafinu og tókst 20 manns, sem í
honum voru, með naumindum að bjarga sér. Flugvélin hrapaði svo nærri landi, að farþegarnir
gátu synt til strandar. Meðal hinna fyrstu, sem komu á land, var lítiil hundur, sem hét Bimbo
Svona fór um sjóferð þá.
i
IIVAD SEGJA HIN BLÖDIN?
Frh. af 4. síðu.
stranglegu stefnu í þessum
málum?
♦
Stormur er á öðru máli en
Tíminn um kosningaósigur
Sjálfstæðisflokksins. Hann sá
þennan ósigur fyrir.og skrifaði
þegar fyrir kosningar :
„Það væri heimskulegt ai Sjálf-
utæðismönnum og.þó einkum for-
ustumönnum þeirra, að neita því,
að nu er óvenjulega mikill kurr í
Sjálfstæðismönnum hér í bænum,,
sem aðallega stafar frá stjórnar-
aamstarfi flokksins við Fram-
sóknarmenn. — Margir hafa haft
það á orði, að við þessar kosning-
ar mundu þeir sitja heima eða
skila auðum seðli og sýna með’ því
forystumönnunum vanþóknun
sína á háttalagi þeirra. Sumir tala
einnig um að nauðsyn sé á nýjum
og óspilltum borgaraflokki, og mun
jafnvel ekki örgrannt um, að ein-
hverjir séu að vinna að stofnun
filíks flokks.“
Það vantaði nú bara, að
Sjálfstæðisflokkurinn ætti eftir
að fá þann Jobspóst, ofan á allt
annað, að hér hafi verið stofn-
aður „nýr og óspilltur borgara-
flokkur"!!
HANNES Á HORNINU.
(Frh. af 5. sxðu.)
OG ÞESSA kosningavísu fékk
ég senda í gær:
„Fjórir komraar fleyttust inn.
Framsókn lá í haugnum.
Gálgafrestur gáfst um sinn
gamla ihaldsdraugnum.“
Hannes á horainu.

BARNASTÚKAN UNNUR
nr. 38. Fundur fellur niður á
xnorgun vegna fundar þingstúk-
unnar.
Aðalfundur þingstúku er á
morgun og hefst kl. 10 fyrir
hádegi. , '
Pétur Sfgurðsson:
♦
ISIÐUSTU erlendum bindind-
ind sfréltum sejir, að áfeng-
isi a a - íoj dýrkendur í Banda-
tíkjvnum séu að verða a ygjjm
ulr ú, af f a ngangi bind ndis-
írásm þar og tannstefr.umar.
Framtf'ar’. oríur tannstefr.un/ ar
e:u : óla\ s gir e m þekkiur rit-
höfundur þar vesíra, og ’&páir
að í þeim efnum „rnuni sagan
entíU'aksa sg.“ Elle'u þúsund
iiéraösbnnn ha a verið lö jleidd
í Banda íkjuhU n ná í seimni tíð.
Menn e u þar fyrir Jönju sann-
færö'r um, að afnám bannsins'
var en'in me'namót. TM dæm-
is komst í fyrra upp um leyni-
sö u í Banda:íkjunum, sem ekki
var neitt smáræði. Nam tún
.einni m'lljún dollara á inánuði,
og hafði 'jm’ tfima býrgt upp
fiimm ríki. kEki var það nú
nTn a 122 menn voru ákærðir í
sami andi við þet a íy irtæki.
Þá er dryukkjuska; ur sagður
vera mikill mr:ðai þýzkra her-
manna i himírn her'ekna hluta
Frakk’ands. En um hið svo kali-
a:a frá a Frakkland :e;ir mað-
ur nokkur, sem verlð hefir þar
þrjá mánuði að kynr.a sér á-
s aidið, að e'nnig þar sé mikill
drykkjuskapur, og kennir þarum
leiðindum og vanlíðan matrna'.
í fyrra skrifaði einhver g e'n
í hlaði'ð „Le Temps“, og kendi
ofdrykkju hermannanna þá 18
mánuðina, sem fóru á undanifalti
bjóðarínnar, að nokkru leyti um
ósigurín::. Segir gne'.narhöfurtdur,
að tala þeirra, er gcndir voru á
sjikrahús sökum áfengise tmn&r
a þessu timabili, hafí verið 20
sánmun hærrl en a .verstu árun-
Um N eftir síðustu hem.istyrjóid.
Frakkar eru þó ein þeirra þjóða,
sem and' annhgar rejj’a að kunsi
að drpkka.
Arið 1940 óx öldrykkja l’Þýzka:
landi um 10,5«^, en neyziae e-kra
drykkja um 22«/o Þar á þú
fræðs u og agú að vera í góðu
la ;i.
F á Ásra’íu er það sagt, að
’of.U.n á eng'ssöiu úðanna kl. 6,
í to g nni • Viktoría, hafi orðið
l æð e nsiaklin jum, heimiluim og
íik nu sjá.’u tl mikits yelferðar.
Nokkru eftir að ylirstaneanidd
s y ö d skall á, óskaði herstjórn;
in í SviíS andi þeas, að þéirborg-
aa-, sem gera vildu hermönn-
u u.n e'tt :vað gott, gæfu þeim
mjó k, á exti eða te, en ekki á-
fengii, því að reynslan hefði sýnt
það og sannað, að þróttleysi
kæui í ljós hjá hermönnunum
að acs að'.nni áfengisneyslu.
Fyrir rúmu ári sa ]ði forstjóri
ia n:ó':nar öjrejlun ar í dóms-
má a á iuneyti Bandaríkjanna, að
þ úsíastið.iá ai eið„hi»
hræði.eiasti tími í g'æpasögu
þjóiarinnar'. Afnám tannlaganna
('ar í andi og á'eng'sflóðið, sem
s .o iið hefir yfir þjóðina á vissu-
’.ega drýgs a þáttinn i slikum ó-
farnaði.
Þá efir va arorsct' tannmanna
í Bantía íkjunum, Hr. E. V. Moor-
rran, sa t: „Þegar vér nú e|yð-
um fimm biljónum dol'ara fyrir
hið Iö lega áfeng’, og fáum ekk-
iert í aðra hönd nema lítisfjör-
lega fsk^tta og tolfa, þ.á eram
vér að se'ji sáli’r voraT fyrir ó-
lyfjan og hljótum að taka afieið-
ingunum fyrr eða síðar, bg þær
afieið n;ar verða bæði miklar og
smánarlegar“.
Pétur Sigurðsson.
Atvarpsbvðid á vegum
Kvenréttindafélags
Isiands.
Kvenréttindaftélag ís
LANDS gengst fyrir
loldvðrpGsjónarmið
HorganblaðsiDS.
IMÁLGAGNI heimskunnar,
Morgunblaðinu, birtist í gær
greinarstúfur til þess að afsaka
fj öLskyldusjónarmið Ól. Thors
vegna ráðstafana bans í með-
ferð síldarmálanna sL ár. Jafn-
framt er þar að finna venjulegt
illyrðaval og lúalegar getsakir í
garð Finns Jónssonar.
Síldarútvegsnefnd óskaði
ekki eftir s. 1. ár einkasölu á
allri síld heldur einungis á mat-
jessíld, 9vo sem verið hafði imd
anfarin ár. Hinsvegar var það
látið berast til nefndarinnar, að
hún mundi geta fengið einka-
sölu á allri síld, ef vissum skil-
yrðum með umboðsmann í U.
S. A. væri fullnægt. Þ. e. tillit
væri tekið til fjölskyldusjónar-
miða Ó. Th. Þetta vildi meiri-
hluti nefndarinnar ekki aðhyll-
ast og því fór sem fór.
Allir síldarsaltendup og síldar
útvegsmenn vita að engum ein-
um manni ber eins að þakka
ha^nýtingu síldaraflans seiný
ustu ára, eins og Finni Jóns-
syni. Er þetta einnig fyllilega
viðurkennt af samstarfsmönn-
um hans í síldarútvegsnefnd.
Á fyrsta fimdi sem haldinn
var í síldarútvegsnefnd eftir að
Sigurður Kristjánsson var skip-
aður formaður, er Finnur Jóns-
son sdgði af sér í mótmæla-
skyni við fjölskyldusjónarmið
Ól. Thors, óskaði Sig. Kristjáns-
son bókað: að hann (þ. e. S. K.)
þakki Finni Jónssyni fyrir vel
unnin störf sem formaður síid-
arútvegsnefhdar undanfarin 6
ár.
Á sama fundi var samþykkt
í einu hljóði, að skora á Finn
Jónsson að taka við varafor-
mannsstörfum í nefndinni (Finn
ur Jónsson greiddi ekki at-
kvæði). Á fundi þessum voru
mættir Sig. Kristjánsson kons
úll, Jóh. Þ. Jósefsson, alþm.
Björn Kristjánsson, Óskar Jóns-
son og Finnur Jónsson.
Eftir skrifum Morgunblaðsins
að dæma hefir Sig. Kristjánsson
með íramangreindri bókun ver
ið að færa Finni Jónssyni þakk
ir fyrir , .moldvörpustarfsemi“
hans, og allir meðnefndarmenn
hans, þ. á m. Jóh. Þ. Jósefsson,
vottað honum trauSt sitt méð
því að kjósa hafm fyrir varfor-
mann sennilega af sömu ástæð-
um. Þess má geta að Sig. Kristj
ánsson hefir verið í nefndinni
frá byrjun og Jóh. Þ. Jósefsson
síðan 1938.
Væri nú ekki rétt fyrir
„Napoleon" Morgunblaðsins
,,að velta því fyrir sér“, hvers-
konar menn þetta eru, sem Sjálf
stæðisflokkurinn hefir valið í
síldarútvegsnefnd, að þeir skuli
þannig verðlauna og þakka það,
sem hann kallar „moldvörpu-
starfsemi“? Sannast hér á
Mogga-tetri að illt er illan mál-
stað að verja.
Síldarsaltandi.
Norrænu 'rvennakvöldi í útvarp
inu annað kvöld.
Flytja þar óvörp og upplest-
ur friú Anna Frjðriksson, frú
Ulrica AíJÍhof, frú Herborg á
Heygum Sígtirðshrr*. frú Téresia-
Laugaroagur 4-1.' max^. 444.4.
Útvarpsráe liDídrægtY
Frh. af 4. síðu.
Njohrlag brófsins: ,,enda ekkert,
sem mæiir með því, að menn
eignist slika kröf a á hondur út-
varphxu, þótt þeir bjóði þvf eöÁ
til flutnings“ (imdirstrikað af
mér), kann að vera rétt ályktað
ar ekki á því, að ég hafi boðið út-
þótt ekki leggi ég neinn dóm á
það hér, en gallinn er bara sá,
að þetta kemur málinu hreint
ekkert við. Ég byggi kröfur mín-
varpinu erindi og því verið
hafnað, heldur á hinu, að ég
þykist órétti beittur, að fá ekki
að verja hendur mínar og minn
málstað fyrst útvarpsráð heflr
leyft að á mig væri ráðizt. Því
tel ég mig eiga heimtingu á
skýringu á tveimur eftirtöldum
atriðum: 1) Hvers vegna leyfði
útvarpsráð að flytja þessi ádeilu
erindi í útvarpið? 2) Hvers
vegna leyfir það mér ekki að
svara?
Nú hefir útvarpsróð neitað að
svara spurningum mínum bréf-
lega, segir m. ö. o. ,að mig varði
ekkert um þetta. En ég lít öðru-
vísi á málið. Ríkisútvaipið er
ekki einkafyrirtæki. Það er eign
þjóðarinnar alirar. Og hvað sem
hinni lagalegu ábyrgð viðkem-
ur, þá ber útvarpsráð siðferði-
lega ábyrgð gagnvart útvarps-
notendum. Starfsaðferðir út-
varpsráðs og reglxir þær, sem
það fer eftir, eru því sannarlega
ekki einkamál þess, og að
minnsta kosti er það með öllu
óhafandi, að ákvarðanir út-
varpsráðs um val á útvarpsefni
stjórnist af einhverjum duttl-
unguní, eða að vísvitandi hlut-
drægni gagnvart mönnum eða
málefnum komi þar til greina.
Útvarpsnotendum er skylt að
veita útvarpgráði siðferðilegt
aðhald með því að gagnx*ýna
gerðir þess, og það opinberlega,
ef annað stoðar ekki.
Af framangreindu neyðist ég
því til að gera málið uppskátt
og krefjást þess opinberlega, að
útvarpsráð leysi frá skjóðunni
og svari spurningunum hér að
ofan og þeim, sem teknar enx
hér upp úr bréfi mínu frá 24.
febr.
Þessari gagnrýni og þessum
spurningum getur útvarpsráð
ekki skotið sér undan að svará,
ef því stendur þá ekki með Öllu
á sama um sóma sinn og stofn-
unarinnar, Ef svar útvarpsráðs
verður þögn, eða ef það svarar
með nýjum vífilengjum, skýlir
sér enn á bak við orð eins og
„svæsin" eða önnur slík, þá fell-
ir það sjálft dómirm yfir sér. En
hann verður á þá leið, að út-
varpsráð hafi gert sig sekt um
vísvitandi hlutdrægni, og þá er
sannarlega ekki hægt að þera
traust til þess lengur. — Ef því
hins vegar tekst að þvo hendur
sínar, þá skal ég verða manna
fyrstur til að viðurkenna það —
svo framarlega að það verði
ekki kisuþvottur.
Reykjavík, 12. marz 1942.
Björn L. Jónsson.
Guðmundsson og frú Estrid
Faihberg-Brekkan.
Á eftir heldur Kvenrétí,L.tí.a-
félag íslands kaffkvöld og mæta
þar þær konur, sem taia í út-
varpinu. .