Alþýðublaðið - 01.05.1942, Blaðsíða 4

ftLOYBUBUðie
Föstadagur 1. maí

fUþijðttbUiðtó
•
Útcefaadl: AlþýSuflokkdrinn
Kitstjóri: Steíán Pjetursson
Ritstjóm og afgreiSsla í Al-
þýðuhúsinu við Hverfisgötu
Símar ritstjðmar: 4901 og
4902
Símar afgreiðslu: 4900 og
4906
Verð í lausasölu 25 aura.
AiþýðaprentsmiSjan h. f.
laprtafl 1 dag.
SÍÐAN samtök verkalýðsins
gerðu 1. maí að alþjóðleg-
um frídegi og kröfudegi sínum
fyrir rúmum fimmtíu árum,
iiefir það sennilega aldrei kom-
ið fyrir, að eins óvíða í heim-
inum væri 'horfið frá vinnu og
farnar kröfugöngur og í dag.
í okkar heimsáifu eru þau
teljandi, löndin, þar sem verka-
iýðurinn getur hvílt sig frá
vinnu, farið út á götuna til þess
að bera fram kröfur sínar og
haldið daginn hátíðlegan að
öðru leyti. Sennilega erufnþ§o
ekki nema þrjú löníkC■ Swíþ-jdð,"
iSviss — og íslaft(|nfnihT 'ín bava
Mikill meirihluti allra
í Svrópu er ,<nú undir oki þýzka
hazismáhs ~ög~l þeiin'löhduín
öllum, þar á meðal nágranna-
ilöndum okkar, Noregi og_
mörku, er verkalýðshreifing-
,5l°9*f'íí|É -:
kugunarvaldi ao taka ser fri og
safnast saman til funHahalda
eins og venjifjiegt yárj:%ri|
stríðið. Og x þeim fáu londum
Evrópu, sem megnað hafa að
sámmíSÉóti
Vitar verkalýðshreyfingarinnar.
ÉBP-
KARL MARXo fíjí?ímri Brtfinsívn
h-iid úiJíjíÐn 7hv%
FiEiaSDRIOjHiiENSEL-Sf/ísvÖoiq. <1
J .fígisS
sína fyr-
'jrG j r
—--------““t, “e.rrr' l- liðin
í barátunni við auðvaldið' ó§IRáókn 'háns að
;þrað rekki;R:áð: {síjáf'verkalýðihn/öfylkj a
iðh í. íSS:'1’ Efí°l}nt@í&'rMifIe i JríTtö^í M&ifíÍfígfff ygfdaRÍP þar:
t|Í yEkkáR í5h«iíÖi*',-?bhiSkr; 4ii''íei.i Lr jiitt dagurinn í dag, að hið eilífa samband verkalý^sýqp ,í,öllum
ailSk'döíM HfirdOgnsáE þríítíraeiri þn nokkru sirrni fyrr. Meðan ég skrifa þessar línur er verkalýð-
ifíiámnn í Evrópu og Ameríkþj að kanna iið~sitt; sem«-íyrsta-sinft h^f^jvpri^jgafn^ð.undir eitt
merki til að iberjast fyrir mpsta takmarkinu: löggilding,u átta v^ggjj^gs^, jsgntrþ<pg-
ar~va"r"krafízt a fundinum í Cienf 1®9. . ^ ».« iuroW -xú ««
nptið þessarar sjónar með mér!“
• Míí?
i nú ,-s
tiftíí, L1
-' Brj óstmýndirnár
eru gerðar úr steini.
f ^ f m .m<
lár>:
?Iió
i*! irl.
rasaa ci
g'í$r^iR@rgft.: |j|Ni®l«Sniian4
L3Él galþjóða^pmbandis; verkar
SKgTOíf tgÉiiHÍ}
deginum eins og öllum öðrum
dögum ársins, til þess að smíða

i -Í£ ðfíd 19 'inO
r:,eru.
rH
stefnunnnar^
kvæmdar.
verkamannasambandið hefir 4r
rM!Su sí%É0il'M
ember l888 akveðið að HaMT
slíkan dag 1. maí 1890, er sá
daaui;. hér
fiíg.vÍTÍÍV
mai i
vi ðnff
hmum undirokuðu til hess ao ver
W»ðfönu^8
,■1J Viðf'hér•'nðrðíu* á íslandi, sem
arugum,
B16S29<!

3I.U 2Í.SLÍ
,halda, 1. maí
fíáíÍ^^rtájjfVexfjplegpn., hgtt
°é' ^mm
•Mo i^WévMfH; ,m
iMlf rÁiMf^nJSS^
•íf§j]ÍdV9^:1iSt'ð'rvé^
mm iHploi k%
.gyjið te/re^, spimi,vjð..taá^t
.ainlfiO
.ianíaxrií gúrí öa .usesd -
Við vitum lika. að það vant-
mskrmRfmM1
QHHiiAmir nJ-** * *.•**■*.*
®8I Á?Pstf tSBH lÖtaiffi 1
tt«m alfunnar. Við hofum ej^i;
Fnh. á 6. síðu.
tpf % H§
fyrsti maí ár.hvert skyldi .yera
,, . ,_uramjjr6uiaaiíi9V j :,;uio
alþjoðlegur krofudagur verka-
Móðugusfeuy jlýðaipsj :Æta i-sögitlejgtri ■ ofsakir
fcjJ®gl?l¥i!íeWrp3j'í!^ i.fg§8®Hu cfe^safgf,tjákvþr^arIfinaþ
m*t¥á W&vvmHk 5SW6^A'..i,b9vÓöt4 i
186.Ö—70 höfðu
-fiDí'iLqQirj Jiqov, ,fí„ae
ssamfpkm i Bandarikj-
lega fýrir á
stunda vinnudegi, og sú
wwí Km%m m
W&& verkfall.varð 1|86 pg
r.íkt> °g )w samb' amoríkskra
^gjppmanna ^Ámerica.n Federa-
eviral!®nno § If
aSjfwÉbBfc1
fe?!srí SÖfmÍWa
m
íÍfeararí, B fi ÍO>ÍI SíiTÍi lí”
n:lös r taíévgjjri OOOf 'isíorr firri
öbc{ n"?g L ijpitj'Jnm:::
hán'dai:'Þaði‘hafði 'líka skorað 0á
hina fyrirhuguðú vglþjóðaráð-
stefnu verkamanna að bera þess
prjíö-þföf1 Írám'kálþjo^éltam
vettván'gi. Fráííkár télja sér því
ÖDö-r-a* 30 'íBfiu2xdju.ænö'iat
•ns ■ skal hagað eftir
því sem aðstæðurnar í hverju
fláncfi segja til um.“' .
•< Ályktu
ML ...........
hafarmr bjuggu sig
SiifllÉIÍIÍÍ
og her væri um ægilpgt bylt-
ingarsamsEeri|áðýáæða.. Margar
höfuðborgi'r 'Évfópu voru næst-
um því í umsátursástandi 1. maí
18S&;fiEih4ktim .s|>IiVín '•láopÆ til
bfáðúgra fiþapdágá ög ■ ssflrðust
margia^vog-.fóji&a/u'ehi i íauatúr-
sífesjéuBSl^fÉTvá'r;; iistanöiðv þó
há?Múo i ífdsýggilegra; útí Frakk-
lándiuVpffii aR&r gÖfusamkomur
bánnaðfefý eniósamtíu'áenaviáEður
v&ruíJáumstaðar* farnar krðfu-
gpngurs .sg'pjja'feráðizfe á >þ@r fmeð
vopnávaldi. fífc Eríglandi -tóku
mö»g húndruðí-'þúsund m&nna
þéffe íi kföfugaœgunum, fíi'ítalíu
og á í Srpúnii xaifðuj 'víða skærur
milli Iögreghœuítc-,.og margir
jafnaðarmenn voru handteknir.
meirihattar krofugongur farnar
og skútu; þær aUðvaldihufSnikl-
um skelk í bringu. Björnstjeme
|ff f ||sló 17.
þ j óðhatíðardegi
:Þá á
ipgpr,, ,„spipjprðjn hefði skplflð
döJpW áður
storþprgíiip .yerajþj:
cvo:
"JO'
ameríkska
'iv fin'ivfoJT
t£vf^o/
¥tm
ráðstefnan kom til. Landssam-
.iigs^EjToI^
Má u^rÉalío¥§mMia i 1
fr|fetón(íLvaJi#ÍRfeð ÉMs
iá-
léga vemd verkamönnum
uppnaismenn.
irefe ÍOBXBlévgniiiíiem'iG^,
anna. Hmsvegar er ohætt að
. „ * -ORiJæm'is 'tarí. na njsli
fullyrða, að það var hm orugga
íkskra verkamanna, sem hleypti
ákvörðuninni í París 1889 af
stokkunum. Á þá ákvörðun var
svo litið, bæði af verkamanna-
stéttinni og bor garastéttí n ni,
sem ákvorðun um það að halda
baráttunni fyrir átta stúnda
vinnudeginum áfram á alþjóð-
ieflÍSrftyangi, pg taká þar
með upp merkið, sem ameríksku
verkamennirnir hÖfðu lyft.
Þetta verða menn að hafa í huga
fef iþeirihéiga;.»% sMíjíO5 þa»ni
þaf-þjútugpí -ba.ráttpjhug, ..pepi,,
göngum .og . anparri .baráttu
nuífííA .ímiibriorT? -mh
nttúígáfnvéFVoi
#®íivfiri^lý§ifiurírid Ifi /tií 'íb
Alþjóðaráðstefnan í París var
sett réttum hundrað árupi eftir
aieíliH nuó'ciz öiv st/npg: ui/
riáóa'íBÖi'ii iaaocj ..ej-jea 'iís'íbM
menn í öllúm íöndúm. eg oiíuni
pBci b fiumra ,to , :ím‘SBbuT<ru}?.
borgum beri fram , samtimis a
J'SíJiíV r< riíjfl, 'HJT •1 : -Tp U'?"OV r-
hjhum ákveona: degi jkröfur til
váMhafánná. um löggjöf Úm átta
ÍTÍ92 Jrovri .ÍKS9C) fn§L'Ujoir 7£
stunda vinnudag. Enni'remur
kröfur um það, að aðrar áh'’ '
-'j[p(þ " klíj^- "'CnQi' .
amr alpjbðlégu verkalýðsrað-
Björnss_
maí 1890
EÍSBU'E itl.'L ilí tBJ?r
.. .r.|,.fÞý^alf|iclý l©ít4j: þaðpsumr-
fMaftí úfe feFPfeSóftgúúúniíií^
aívintiurekpp<líífe' istofnpðu; tij
yerbbpnnprcffib-pð - refsa ypxba-
Hiönnunum^fyrir það, aö.-þek
fþru. frá, yinnpimi: til að. tftbja
lpi$di; afnpkkurn - skp|pngt
Fnh*.? á, 6síbú-:... xi
HIÐ furðulega bréf for-
Bianns Framsókna rflokks-
ins, Jónasar jónssonar, til for-
manná Alþýðuflokksins og
Sjálfstæðisflokksins, þar sem
Ígpftí á-Áhf/Þessir
flokkar töluðust við til að -at-
þnav uPJíý ofvjíiiXyioj: -•
huga, hvort ekki gæti . naðst
^ámkomúlag * ihéð þeíiri úm
. fffiðxg „Buaðxl hijhí
iastiliunnar í stiornarbylt-
.„„inma ufpxs'ig L .Sí>.sri«d
mgunni mikju r FraKklandi,
r ía ,'X>f-3 Bft 06 LVd i
^ar var aðurnexnd
nxú2.Ls:Bn jsmria.

lí1
ílayjgne.
líi'i OjkjgB i:
i n ^ ^
?sa. leiD'
áBþnnríðöld ms 'irivfa .öb ns
aðstefnan samþykkir að
komið skuHIGTnl@tem
kröfudegi, þannig að verka-
uöí sáihfaigirilhpá# y,stfíðs-
xstj órnar“ý sém: 'ísétí me@: i vöid
oÞéú ^olanúi tilipt^ðslpkp,: er
ræðuefni blaðanna.
Morgunblaðið skrifar:
xn | .
„Þett;
ifiÓM
ÍÖIVP^, .faiq'fpu?ísjpsfíW.%S
nat
:a viöhoxá
, .. -Xvk í s«d
ia morgum a
Wte or- 'áíije^^ 'kf^í riíslsins
verákarueMkéutöutn 'iiaöjsagfc, toyað
Rhíp WíiaÞíAíúin •liYÍfiiæöuiin; ,kánn
H§_k8?1}ð'dÍB. muszed ls ísi'iod
Brtni
___ d :.tefanBÍfiáivcj [íj .......
Hyað 'sem, apnars má segja. WUi ?
þéssi ! 'sÚÖggii og / mikíu um.skiþ'íj
FrátíiáftKnárfíókkSmiS, vérðufeHmú
ekki ntiitað, að æskilegra höfði
yerið, að samstarfsviliitín hefði
komio fyrr o§.; ekki , béfðiþxp$fc
kjördæmamálið til aS knýja hann
franí. En;'öú ,;éf éé&'‘áð buíá:.pg.
sjá' hvaií: tiétur. 'ö'rÁ im
0 ÖBéttivitíöist áffisgéeáf 'S&ö 'íifc'þ'gg-
Sbt®SRs.^GC“iÍ>vAi ^hitafefeig.jð^
sénmlega
um veröi frestað og 'þá
#SntnýjpföfStrMi“'Cl - áfiövöp
« >í ifyrirsögnJfýrir fréítagMft
ðinni um þessa baroslegú íriálár
•leitUn ieggur. MorgunbiaðiÖ i#
Ixörzlu %ápðfþað .'séx FramsóMná-
átíflpMíurhÍnjd' ?emr • Mft í icskað
fagæsata yáðræðnáx; Það/?varitar
ekki ólíkindalætm hjáfiMérgí-
unbiaðinu.—- Að-*- vísu er það
rétt, að Jónasíjsfaíifaðiibriéfiðt
««<»». WtistelMlsKvoíl1 “*
'Pý£n$$mdYfMmíM \ bafí 6kía ba^ eihhvebja hon,t|
samstarfs, í bagga með samningu þess?