Alþýðublaðið - 13.05.1942, Blaðsíða 6

9
ALI>?ÐUBLAO!Ð
Knock out
Þessi mynd er frá síðasta bardaga Joe Louis, áður en hann gekk í herinn. Hann sló Buddy
Bear niður þrisvar, en 'þá var leikurinn stöðvaður. Þetta var 20. bardagi — og sigur — Louis
^ um meistaratitilinn.
TiVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN?
Frh. af 4. síðu.
á mig höfgi aftur, en ég missti
þó ekki meðvitundina. Einhver
sagði, að við ættum að fara til
íslands aftur.
En ég sá ekki 'landið — því
miður. En ég trúi því, að ís-
lenzki fálkinn sjáist þar endr-
um og eins.
HANNES Á HORNINU
Frh. af 5. síðu
að hann hafi framið þann verknað,
Sem skýrt er frá f bréfinu. Bréfið
er svohljóðandi:
„LAUGARDAGINN 2. maí var
ég við jarðarför. Leiðin lá austur
Ránargötu. í gegnum hana gengur
Ægisgata frá sjó. Allt í einu kem-
ur bíll brunandi upp Ægisgötu og
ekur þvert í gegnum líkfylgdina,
á milli líkvagnsins og ættingj-
anna, sem næst honum gengu.
Umferðamenning þykir ekki á
háu stigi í höfuðstaðnum, en mér
hefir þó alltaf virzt fólk sýna til-
hlýðilega virðingu við slík tæki-
færi, og mun athæfi þetta vera
einstakt í sinni röð.“
Valur
Valur, 2. flokkur. Æfing í
kvöld- kl. 8-—9 á gamla í-
þróttavellinum. Mætið vel!
Keupl tgull
Lang hæsta verði.
Slgurpér,
Hafharstræti
SjómaBiastofur
Frh. af 4. síðu.
af trúhneigð en einmitt þeir,
þrátt fyrir hinn létta brag, sem
oft er á lífi þeirra. En börn
hafsins eru hrifnæm og óstöðug
eins og öldugangumn. Og ekki
vantar glannaskap í orðbragði.
Þetta villir margan, sem sjald-
an eða aldrei hefir átt hljóð-
látar samræðustundir með sjó-
mönnum, og aldrei kynnst
innri reynslu þeirra. En einmitt
í hafnarborgum eru sjómennirn-
ir á lausum kjala, og vita oft
ekki, hvernig þeir eigi að verja
tímanum: Og þá koma lakari
hliðarnar í ljós. Þegar svo er
ástatt, mundi vel menntaður
maður geta leiðbeint þeim um
aðgang að heilbrigðum skemmt
unum, vönduðum kvikmynda-
húsum, söngsölum og leikhúsum
jafnvel séð um sameiginlegar
skemmtiferðir til fagurra staða
og fagurra bygginga. Einu sinni
kom íslenzkt skip í enska hafn-
arborg á aðfangadagskvöld jóla.
Sjómennirnir snöruðu sér í land
og dreifðust á knæpurnar við
höfnina. Ef til vill blöskrar þér,
lesandi góður. En er víst, að
þetta hefði skeð, ef til hefði
verið íslenzk sjómannastofa í
þessari borg? Ef sjómennirnir
hefðu vitað, að þarna biði þeirra
vistlegur samkomusalur, þar
sem fram færi íslenzk jólamessa
og síðan glaðværar samveru-
stundir, er þá víst, að knæp-
urnar hefðu sogað til sín svo að
segja heila skipshöfn í einu? Ég
gleymi því aldrei, að einu sinni,
þegar ég var prestur á Norð-
hér m erlendis
firði, kom til mín að lokinni
messu íslenzkur sjómaður, sem
ég aldrei hafði séð fyr. Ég hefi
ekki oft séð meiri fögnuð og
viðkvæmni í augum manns en
þá, er hann sagði: „Þetta er í
fyrsta skipti í 17 ár, að ég er við
íslenzka guðsþjónustu.“ Aldrei
hefir fundum okkar borið sam-
an síðan. En ég má vera honum
þakklátur, því að hann hefir
sýnt mér betur en flestir aðrir,
hvers íslenzkir sjómenn þarfn-
ast, þegar þeir fara land úr landi
og yelkjast um höfin. Og þess-
ir menn eru settir hjá, samtímis
því sem aðrar þjóðir, undir
forystu kirkjunnar, eyða stórfé
árlega sjómönnum sínum til
menningar erlendis.
Ég sé ekki ástæðu til að orð-
lengja þetta frekar. En ég vil,
með tilliti til þess, sem að fram-
an er sagt, leggja fram tvær
tillögur til athugunar öllum,
sem hlut eiga að -máli:
1) í Reykjavík sé svo fljótt
sem auðið er, komið upp sjó-
mannastofu fyrir innlenda og
erlenda menn.
2) Þegar sjómannastofa verð-
ur sett á laggimar í erlendum
hafnarbæ, sé sú starfsemi tengd
kirkjunni, og sérstakt prests-
embætti stofnað í sambandi við
hana. Þeim presti sé einnig
ætlað að vinna að undirbúningi
samskonar starfs í fleiri bæjum,'
enda leiti hann þar samvinnu
við starfsbræður sína enska og
skandínaviska.
WÐNltMA)nilÆS>$!(lNnd].
I/KLW&O I
UMDÆMISSTÚKAN nr. 1. Um-
dæmisþingið verður sett í
kvöld kl. 8 í Góðtemplara-
húsinu í Reykjavík. Fulltrúar
og stigbeiðendur eru beðnir
að koma stundvíslega. '—
Umdæmistemplar.
Geymslupláss
þurrt og gott,
óskast til leigu.
Miðvikudagur 13. maí 15142. -
Hannes M. Þórðarson:
Snndhðliin og kennararnir.
....♦ ....-
IJ VAR er sundhöllin? spyr
gesturinn, sem fyrsta sinn
kemur til Reykjavíkur. Hefir
þú séð sundhöllina? segir Reyk-
víkingurinn, sém vill vekja eft-
irtekt aðkomumannsins á því
helzta, sem hér er að sjá.
Sundhöllin er ein þeirra fáu
samkomustaða í þessum bæ, þar
sem almenningur, ungir og
gamlir, geta í sameiningu
skemmt sér og orðið fyrir mennt
andi áhrifum.
Sundhöllin er kjörstaður at-
orkumannsins, t sem skreppur
þangað í tómstundum sínum, til
þess að reka af sér deyfð ein-
hæfs starfs og herða sig gegn
kvefi og öðrum smákvillum.
Sundmennirnir unna höllinni,
af því að hvergi hafa þeir aðra
eins aðstöðu til sundiðkana. —
þaulreyndir og kunnir sund-
garpar eru laugarverðir; kenn-
ararnir eru einhverjir þeir
beztu, sem hægt er að fá í þess-
um bæ. Það verður því að hverj-
um baðgesti skiljanlegt, að
sundið er hér haft í hávegum
og réttur þess verður trauðla
fyrir borð borinn meðan slíkir
menn eru á varðbergi.
Sundmótin eru f jölsótt og vel
látin. Og þau mættu vera oftar
en nú er, en rétt held ég að væri
að hafa hópsýningar lítt þekktra
manna öðru hvoru. Þær myndu
ná til fjöldans á annan og inni-
legri hátt en stöðugar sýningar
úrvalsmanna, sem almenningur
getur ekki mælt sig við. Margir
sækja sundsýningar vegna þess,
að kunningi þeirra er í hópi
sundmanna. Hópsýningar með
nýjum og nýjum mönnum
myndu ná til fleira fólks en nú-
verandi sýningar; sundáhuginn
yrði almennari, og sundið kæm-
ist nær því marki að ver;ða
eign almennings. En þess verður
vel að gæta að hleypa ekki
fleiri áhorfendum að sýningun-
um en höllin rúmar. Og svo
þarf að bæta aðstöðu áhorfenda
frá því, sem nú er. Vinsældir og
menningarbragur sundsýning-
anna byggist meðal annars á
því, að aðstaða áhorfenda sé
góð, og að þeir fái það fyrir að-
gangseyririnn, sem lofað var í
auglýsingunum.
Höllin bergmálar mjög mikið
vanaleg húrrahróp verða að
margþættu skerandi gargi, þar
að auki er það siður margra
áhorfenda að æpa að sundmönn-
um í tíma og ótíma. Mér hefir
oft virzt, að húrrahrópin og
ópin séu kærkomið tilefni handa
siðlitlum mönnum til þes að
öskra eins og fífl og misbjóða
með því öllum siðuðum áhorf-
endum og sundmönnum. —
Væri það ekki vel við eigandi,
að öll hróp og öskur væru
bönnuð á sýningum í sundhöll-
inni? Skemmtanir þar verða að
bera af öðrum skemmtunum í
þessum bæ. Sundhöllin er og
verður að vera menningarstofn-
un.
Þó er eitt mikilvægt atriði
enn ótalið. Það er aðstaða sund-
kennarans. Aðstaða kennarans
í höllinni er mjög slæm. Og það
virðist vera almenningi hefnd-
argjöf að ráða að höllinni góðan
kennara, sem getur ekki náð
góðum ár^ngri í starfi sínu,
vegna vondrar aðstöðu við
kennsluna. Það er líka beiskur
sannleikur fyrir áhugasaman
og dugandi kennara, þegar hann
verður að viðurkenna fyrir
sjálfum sér, að allt hans erfiði
verður til lítils og að vond starfs
skilyrði gera hann að liðlétt-
ingi.
Hvað amar þá að hallarkenn-
urunum? Þá vantar tvo til þi’já
þurrsundsklefa, þar sem er hægt
að búa nemendurna undir súnd-
tímann, leiðrétta, svara spurn-
ingum, skýra sundið og setja
fyrir undir sundtímann. — Nú
verða sundkennararnir að taka
við nemendunum inni í höllinni
þar sem allur hávaði margfald-
ast„ og kennarinn getur ekki
látið taka eftir sér, nema xheð
einstökum ópum eða bending-
um. Allar leiðbeiningar og öll
tilsögn verður árangurslaus.
Og ef þar að auki eru baðgestir
niðri í lauginni á samá tíma
og nemendurnir, sem trufla
bæði þá og kennarann á marga
vegu.
Hallarvörðurinn þarf að fá
annað húsnæði, og núverandí
íbúð hans þarf að breyta í þurr-
sundsklefa. Þetta er óhjákvæmi-
legt og vei'ður að gerast, ef að
höllin á að vera miðstöð sund-
kennslunnar hér í bæ og bæn-
um til sóma.
Ég treysti forstjóra sundhall-
arinnar til að beita sér fyrir
þessari endurbót, sem reynslan
hefir sýnt að er bráðnauðsyn-
leg.
Reykjavík, 5. maí 1942.
H. M. Þ.
— Félagslíf. —
Fundur fyrir alla flokka
verður haldinn í Kaupþings-
áalnum fimmtudaginn 14.
maí kl. 2 e. h. — Á fundinum
verður sýnd íþróttakvik-
mynd Í.S.Í. Benedikt Waage,
forseti Í.S.Í., skýrir myndina.
Enn fremur verða rædd ýms
félagsmál varðandi sumar-
starfið. — Fjölsækið fund-
Lnn og mætið stundvíslega.
Stjórnin.
írmeniiogar
efna til ferðar á Eyjafjalla-
jökul um hvítasunnu. Vænt-
anlegir þátttakendur gefi sig
fram á skrifstofu Ármanns,
sími 3356 í kvöld kl. 8—9 og
á morgun, fimmtudag kl. 4-5.