Alþýðublaðið - 03.06.1942, Blaðsíða 6
♦,
6
AUafDUUJWW
Olía brennur.
Fyrir nokkru varð mikill bruni í olíugeymslu Penn Service öil Company í Reading í Banda
ríkjunum Brunamenn börðust við eldinn í fimm kiukkustundir. áður en }>eim tókst að ná
valdi á honum.
I
HANkES Á HORNINU
Framh. af 5 s.íðu.
Hvemig skyldi E. O. verða við, ef
Kuusinen leyfði sér að kalla Jón
forseta „verkalýðsboðul' eða öðr-
um slíkum ónefrium?1
„ER ÍSLAND komið í stríðið?"
segir „Ólafur" enn fremur. „Ef
svo er: Hverjir eru þá óvinirnir?
Hvenær var stríðsyfirlýsingin op-
inberlega tiLkynnt? Og hvers
vegna hefir Alþýðublaðið . ekkert
birt um þettá? Ástæðan fyrir
spumingum mínum er sú, að fyrir
nokkrum dögum var sagt í inn-
lendu fréttunum í útvarpinu, að
. óvina flugvél hefði sézt yfir Aust-
fjörðum.“
,4>Á ER ÞAÐ FJARAN. Það
, væri ekkert á móti því eð eftirlitið
með henni yrði aukið, ég meina
inn hjá Rauðará, því ég hefi haft
nokkur kynni af henni þar. Þang-
að sækja drengir á aldrinum 5—
12 ára og það er alls ekki hættu-
laust fyrir þá, en ein aðalástæðan
fyrir þessum heimsóknum þeirra
eru dósir og blikkafgangar frá
Dósaverksmiðjunni, sem öllu er
hent þarna. Ef það er nauðsynlegt
að henda því þar, þá er það jafn
nauðsynlegt að girða fyrir það é
einn eða annan hátt, en samt væri
bezt ef bærinn teldi sig það vel
stæðan, að hann gæti girt þá
.npkkra metra, sem setuliðið hefir
ekki girt, því þar fara dreng-
hnokkarnir alltaf niður í fjöru.“
VFYRIR NOKKRUM DÖGUM
sá ég dreng, sem ekki hefir verið
eldri en 8 ára, vaða í sjónum upp
að hnjám, og var hann í lágum
skóm. .Hvað skyldi móðirin hafa
sagt?
LOKS VIL EG MINNAST Á
eitt af áhugarriálum höfuðstaðar-
búa, en það er höfnin. Það má
gera ráð fyrir að núverandi, höfn
reynist of lítil í náinni framtíð, og
þá er ekki annað að gera en að
stækka hana, og hvað væri þá
héppilegra en að gera núverandi
höfn að viðgerðarstöð og smábáta-
höfn, en tengja svo Engey við land
jnn við Höfða eins og Órfirisey og
hafa innsiglinguna á milli eynna.
En hvað verður þá um allar verk-
smiðjumar, þær byggðu og þær,
sem eru í smíðum, eða hvar ættu
geymsluhús að standa, sem alltaf
eru ómissandi við hverja höfn?“
„HÚSMÓÐIR" skrifar mér:
„Mér er sagt að herstjórn Banda-
rikjanna hafi gert Mjólkurbúi
Flóamanna tilboð um að kaupa
álla mjólk, sem búinu berst. Er
þetta rétt og ætlar Flóabúið að
taka þessu tilboði? Eí þetta er rétt
vil ég ■’strax segja, að slíkt væri
gersamlega óforsvaranlegt og skii
ég ekki í öðru en að ríkisstjórnin
komi í veg fyrir slíkt. Þó að her-
inn kunni að þurfa að fá mjólk, þá
ættu allir að sjá það sjálfir, að við
getum ekki verið án hennar.“
EFTIR ÞVÍ, sem ég bezt veit. er
þetta ekki rétt. Ég hafði í gær tal
af forstjóra Mjólkrirbús Flóa-
manna og spurði hann urti þetta.
Hann sagði að þetta væri alls ekki
rétt. „Herinn vill gjaman kaupa
þó mjólk, sem við getum verið ón,
en vitanlega fullnægjum vjð fyrst
innlenda markaðinum.“
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN?
Franih. af 4. síðu.
„Sjálfstæðisflokkurinn rauf
eþtta grundvallaratriði : stjómar-
samvinhunnar, þegar hann ákvað
að gera kjördæmamálið að aðal-
máli sínu. Hann vissi að þáð. var
alveg sama og að Segja slitið friðn-
um við Framsóknarflokkinn. Hann
vissi að Framsóknárflokkurinn,
sem er aðalfarsvari dreifbýlisins,
hafði þá ekki nema um tvo kosti
að velja: Að beygja sig fyrir of-
beldinu eða bjóða því byrgin eins
og Norðmenn gerðu, þegar .á þá
var ráðizt.“
Já vissuléga var Framsóknar-
flokkurinn svikinn af Sjálf-
stæðisflokknúm.En hvers getur
sá vænst sem sjálfur er búinn
að leika sama leikinn á undan?
Eða vissi ekki Framsóknarflokk
urinn, þegar hann gerði gerð-
ardóminn áð áðalmáli sínu í
vetur og tók höndum saman
við Sjálfstæðisflokkinn um
stofnun hans, að það var álveg
sama og að segja friðnum slit-
ið við Alþýðuflókkinri? Og
vissi hann það ekki líka, að
Alþýðuflokkurinn, sém er aðal-
forsvari launastéttanna í land-
inu, hafði þá ekki nema um tvo
kosti að velja: að beygja sig
fyrir ofbeldtnu eða bjóða því
byrgin eins og Norðmenn gerðu,
þegar á þá var ráðizt? Væri ekki
heilsusamlegt fyrix þá Fram-
sóknarmennina, að hugleiða
þetta og öll sín svik í þjóð-
stjórnarsamvinnunni áður én
þeir gera meira að því að brigzla
öðrum — og skal þó sízt nokk*
ur fjöður dregin yfir ræfUdóm
og óorðheldni Sj álístæðisflokks-
ins..
Edd um reikninga
Menuíngarsjððs.
Alþýðubiaðinu hefir borizt
eftirfarandi yfirlýsing imdir-
rituð af öllum meðlimum
Menntamálaráðs:
I MORGUNBLAÐINU 28.
■* f. m. segir prófessor Sig-
urður Nordal, að Menntamóla-
ráð hafi samhljóða gefið út
rangt vottorð. Eru óbreytt orð
hans þannig: “ , . . . þegar hann
lætur Menntamáiaráð sam-
hljóða gefa út rangt vottorð.”
Þessi alvarlega ákæra um
rangt vottorð hefir við engin
rök að styðjast. Hún er ber-
sýnilega miðuð við niðurlags-
greinina í yfirlýsingu Mennta-
málaráðs 7. maí 1942. Yfirlýs-
ingin var gefin til þess að
hnekkja dylgjum og sakargift-
um, sem beint hafði verið að
Menntamálaráði um meðferð
Menníngarsjóðs, svö sem að
reikningar hans hefðu aldrei
síðan 1936 verið sendir til
venjulegrar endurskoðunar í
fjármálaráðurieýtiriu. En niður-
lagsgrein yfirlýsingarinnar var
svona:
„Þess skal ennfremur getið,
að samkvæmt skjölum Mennta-
málaráðs voru reikningar þess
alls ekki sendir til endurskoð-
unar fyrstu þrjú árin. Var það
fyrst gert 1931, eftir að Barði
Guðmundsson varð formaður
Menntamálaráðs.”
Það ætti ekki að þurfa að
taka það fram, að hér er auð-
vitað átt við þá endurskoðun,
sem fyrirskipuð er í 7. gr. laga
um Menntamálaráð frá 7. maí
1928, en þá grein tókum vér
upp í sjálfa yfirlýsingúna.
Lítum nú á þau skjöl Mennta
málaráðs, sem vitnað er til í
niðurlagsgreininni.
Samkvæmt fundargerð
Menritamálaráðs frá 22. sept.
1931 „samþykkti ráðið að gera
þá kröfu til ríkisstjórnarinnar,
að aílir reikningar Menningar-
sjóðs og listakaupasjóðs, þeir,
er nú liggja fyrir frá fyrrver-
andi formanni, verið endurskoð-
aðir af endurskoðunarmönnum
um laga um Menningarsjóð.“
Daginn eftir skrifaði hinn
nýi form. Menntamálaráðs,
Barði Guðmundsson, svohljóð-
andi bréf til fjármálaráðuneyt-
isins:
Reykjavfk, 23. sept. 1931.
Með því að svo virðist, að
reikningar Menningarsjóðs fyr-
ir árin 1928—1929, 1929—1930
og 1930—1931, ásamt reikning-
um listadeildar Menningarsjóðs
fyrir sömu ár, hafi ekki verið
endurskoðaðir, þá leyfir Mennta
málaráð sér hér með að senda
hinu háa fjármálaráðuneyti
þessa reikninga, ásamt öllum
fylgisskjölum, og æskja þess,
með tilvísun til 7. gr. laga nr.
54, frá 7. maí 1928, að reikn-
ingar þessir verði endurskoðað-
ir hið allxa bráðasta. Jafnframt
leyfir Menntamálaráð sér að
æskja þess, að athugasemdir,
er fram kynnu að koma við
reikninga þessa, verði sendar til
ráðsins.
Barði Guðmundsson.
Stefán Jöh. Stefánsson.
1. okt. 1931 sendir svo fjár-
málaráðuneytið form. Mennta-
málaráÍ5s kvittun fyrir reikn-
ingum Menningarsjóðs og lista-
deildar yfir árin 1928—’31 á-
samt athugasemdum.
Geta raenn nú sjálfir séð,
hvort yfirlýsing Menntamála-
ráðs samkvæmt skjölum þess er
röng.
Reykjavík, 2. júní 1942.
Ámi PálsÁon.
(Sign).
Barði Guðmundsson.
(Sign.).
Guðm. Finnbogason.
(Sign.).
Jðnas Jónsson.
(Sign.).
Pálmi Hannesson.
<Sign.).
Stór skipalest
komin til Mur-
mansk.
London í gærkveldi.
MIKIL skipalest Banda-
manna er komih til Mur-
mansk í Norður-Rússlandi og
voru gerðar á hana nær stöð-
ugar árásir i fimm sölarhringa,
ennú er orðið svo bjart í norð-
urhöfum, að enginn munur er
dags og nætur, og hafa Þjóð-
verjar óspart notað sér það. —
Flugvélar allra tegunda, steypi-
flugvélar, tundurskeytaflugvél-
ar og sprengjuflugvélar tóku
þátt í árásunum á skipalestina,
svo og kafbátar og tundurspíll-
ar. Þrátt fyrir þetta állt Jcomst
hún á ákvörðunarstað sinn án
þess að bíða alvarlegt tjón.
RITSTJÓRIDREPINN í PARÍS
London í gærkveldi.
Útvárpið í París skýrði frá því
í dag, að Albert Clement, sem
er ritstjóri þekkts blaðs í París
og heíir verið meðmæltur sam-
vinnri við Þjóðverja, hefir verið
skotinn til bana á götu í París.
Árósafmaðurinn komst undan á
reiðhjýli.
Mlðvflcmlíigur X júaí 1M2,
fiUÍ- 0s hvUdarheimUi
ina til þess. að eyða stundum
sínum sér til gagns og . gleði.
Heimili þar sem ylur og kær-
leikur mætir hverjum, sem þar
dvelur. Getur þjóðfélagið á axm
an betri hátt launað sjómannin-
um langt og dyggilega unnið
starf er búinn er að slíta kröft-
um sínum og farið hefir svo
margs á mis, af lífsins gæðum,
og þeir einir fá að njóta er sól-
armegin búa í lífinu.
En til þess að þetta megi ræt-
ast, treystum við á fórnfýsi
landsm. í góðærinu um að styðja
sjómannastéttina í þessu máli.
Gjöfum veitir móttöku gjald-
keri samskotanefndarinnar,
Björn Ólafs skipstjóri Mýrarhús
um. Fyrir þær upphæðir sem
þegar hafa verið gefnar vil ég
fyrir hönd söfnunamefndarinn-
ar flytja gefendum beztu þakk-
ir.
Sigurjón Á. Ólafsson.
Samsæti fyrir
Jóu Guðnasou.
JÓN GUÐNASON fiski-
kaupmaður varð 65 ára
27. maí s.l. eins og áður hefir
verið skýrt frá hér í blaðinu.
í tilefni þessa afmælis hélt
stúkan „Víkingur“ honum veg-
legt samsæti í fyrrakvöld í söl-
um Verzlunarmannafélagsins
við Vonarstræti. Voru þar
mættir nær sex tigir manna —
karla og kvenna — flest úr st.
„Víkingi,“ en ; þar hefir Jón
starfað rúm 37 ár. Auk þeirra
voru ýmsiir æðstu embættis-
menn Reglunnar þar mættir.
Ekki færri en 12 ræður voru
fluttar til heiðursgestsins, konu
hans, bama og tengdabarna,
einnig voru boðin í hóf þetta.
Mæltist þar flestum vel. Jón
er maður vinsæll og dáður fyr-
ir fórnfýsi í þágu félaga og
mannúðarmála, Skapfestumað-
ur mikill er hann og tryggur
mönnum og máléfnum, er hann
hefir tekið ástfóstri við, að vart
munu aðrir honum fremri í því
efni. Eins og Góðtemplararegl-
an á honum mikið upp að
unna, þá má sjómannastéttin
ávallt minnast hans með þökk
og virðingu hér í bæ. Braut-
ryðjandastarf háns um stofnun
Sjómannafélagsins mun í heiðri
haft og starf hans í þágu þess
fyrr og síðar. Jóri háir frá
fyrstu tíð verið Alþýðuflokks-
maður og aldrei hefir hann
hopað af verðinum, þótt storm-
ur hafi nætt um flokk hans og
gefið hafi inn á bæði borð, sem
skolað hefir út ýmsuin, sem þar
höfðu tekið sér rúm’ Jón hefir
þar sem annars staðár staðið
óhvikull, trúr sínum æskuhug-
sjónúm og málefnutn. Aldurinn
ber hann vel. Muridu margir
telja hann fimmtugan heldur
en 65 ára. Er hann éítt hið
glöggasta dæmi urii hVe reglu-
samt líf gerir menn únga fram
á efri ár, — um loið talandi
tákn þess, hve reglusemi og
hófsemi, gerir menri áð sönnum
mönnum. ■■