Alþýðublaðið - 09.06.1942, Blaðsíða 7

9.
flLÞYPUBUVÐIP
|Bærinn i (iag. |
Næturlæknir er Jóh.annes
Björnsson, Sólvallagötu 2, sími
5889.
Næturvörður er í Iðunnarapó-
teki.
ÚTVARPIÐ:
12,15—13,00 Hádegisútvarp.
15,30—16,00 Miðdegisútvarp
19.25 Hljómplötur: Lög úr óper-
ettum og tónmyndum.
20,00 Fréttir.
20,30 Erindi :Heiðinn dómur, V.:
Ragnarök (Sigurður Nordal
prófessor).
21,00 Tónleikar Tónlistarskólans
(strengjasveit undir stjórn
dr. Urbantschitsch): a)
Symfónía nr. 6 eftir Tocelli.
b) Conserto grosso, c-moll,
eftir Corelli.
21.25 Hljómplötur: Symfónía nr.
25, g-moll, eftir Mozart.
21,50 Fréttir. Dagskrárlok.
Eldsvoði.
í fyrradag kom upp eldur í
hænsnabúinu að Víðistöðum
skammt frá Hafnarfirði og bramn
það til kaldra kola og drápust sum
hænsnin. Búist er við, að kviknað
hafi út frá útungunarvél.
Ungbarnavernd Líknar
er opin þriðjudaga og fimmtu-
daga kl. 3,15—4 fyrir börn, sem
búin eru að fá ldghósta. Templ-
arasund 3.
Ráðleggingastöð
fyrir barnsahfandi konur opin
annan og fjórða hvern miðvikudag
í mánuði kl. 3,30—4. Templara-
sund 3.
Börn eru bólusett
gegn barnaveiki á þriðjudöguni
kl. 6—7. Hringja verður fyrst í
sima 5967 kl. 11—12 sama dag.
Ameriknmenn Uós-
mynða Snðnrnesia-
Svo að J?els* get! Sewsf-
m vegabréf,f efns op
aðrlr.
ÞAÐ HEFIR nú verið á-
kveðiS, að íbúar Suður-
nesja skuli hafa vgabréf,
eins og íbúar Reykjavíkur og
nágrennis. Þar eð enginn
mydasmiður er á Reykjanesi,
ákvað ameríkski herinn að
láta Ijósmyndara sína fara
suður þangað og taka myndir
af fólkinú til þess að hafa á
vegabréfunum.
Iiafa nú ljósmyndarar hers-
ins, sem allir eru atvinnuljós-
myndarar, sumir við blöð í Am-
eríku, undanfarna daga verið
syðra og tekið myndir af fólki í
Keflavík, Grindavík, Sandgerði
og Görðum. Munu þeir hafa
tekið um 6—700 andlitsmyndir
og alls verða þær um 1200, þeg-
ar búið er að taka myndir í
Höfnum. Allt er þetta gert end-
urgjaldslaust.
Á laugardaginn voru ljós-
myndararnir í Keflavík. Var
uppi fótur og fit í þorpinu og
lítið um vinnu þann daginn.
Flestir voru í sínu bezta skarti
og var allan daginn margmenni
við samkomuhúsið, þar sem
myndatökurnar fóru fram.
Börnin og stúlkurnar héldú r' f
þar í nágrenninu þar til þ; -\
voru viss um, að ekkert mein
vær j þar a£i sjá..
EF þess hefðí ekki verið ný-
lega getið í blöðunum, að
starfstími dómprófastsins hefði
verið framlengdur, mundi
fregnin um sjötugsafmæli hans
koma flestum á óvart. Síra
Friðrik er kvikur á fæti, fjörug-
ur í viðræðum og ungur í anda
og ber því ellina vel, ef ég má
viðhaía það orð í sambandi við
hann. Þetta er þó ekki af því,
að maðurinn hafi ekld haft
neitt fyrir stafni um aagana,
því að hann hefir alltaf haft
annasömum embættum að
gegna. Hann var meir en 20 ár
prestur í hinum fögru og víð-
lendu Argylebyggðum í Mani-
toba í Canada. Sá, sem þar íerð-
ast, verður fljótt var við áhrifin
af starfi hans og ekki þarf ann-
að en að hafa tal af gömlum
Argylebúum, til þess að finna,
hve þau hjón, síra Friðrik og
frú Bentína, voru vinsæl af
safnaðarfólkinu. Starfsár síra
Friðriks fyrir vestan voru
blómatíminn úr æfi hans sjálfs,
enda var hann athafnasamur í
stöðu sinni. Hann stóð þar fyrir
byggingum ágætra kirkna. Ein
þeirra mun vera ein hin prýði-
legasta, sem nokkur íslenzkur
sveitarsöfnuður hefir staðið að.
Á sumrin mun síra Friðrik
stundum hafa messað einum
fjórum sinnum á sömu helg-
inni og kennt við einn sunnu-
dagaskóla að auki. Að vísu er
síra Friðriki létt um mál, en ég
hefi það fyrir satt, að hann hafi
framan af árum margskrifað
ræður sínar, til þess fyrst og
fremst að skóla sjálfan sig.
Hann hélt og uppi íslenzkuskóla
í mörg ár í einni eða fleirum af
sóknum sínum. Ef til vill hefir
starfsemi meðal barna og ung-
linga látið síra Friðriki einna
bezt af því, sem hann hefir haft
með höndum. Yestan hafs átti
hann mikinn pátt í eflingu
sunnudagaskólastarfsins. Hann
sá meðal annars um útgáfu
sunnudagaskólabóka og ritaði
mikið um þau efni. Iiér í
Reykjavík hefir hann haldið
uppi barnaguðsþjónustum, gef-
ið út sögubækur fyrir börn og
mjög oft haft barnatíma í út-
varpinu.
Síra Friðrik er reglusamur
maður með afbrigðum í alíri
embættisfærslu. Hann gengur
þannig frá öllum skjölum og
skilríkjum, að þeim er raðað
niður éftir sjaldgæfri reglu og
öll umhirða um hvaðeina langt
fram yfir það, sem krafizt
mundi vera á hvaða skrifstofu
sem væri. í Argylebyggðinni
gerði hann manntal allra ís-
lendinga í byggðinni, og mun
það vera nákvæmt og merkilegt
plagg. — Eins og kunnugt er,
var Hallgrímur biskup góður
smiður, og hefir síra Friðrik
erft smíðagáfuna og áhugann
fyrir þeirri iðn. Hann er lag-
tækur mjög, þó að sennilega
’.afi hann snert oftar á hamri
og sög vestur á sléttunum en
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jaxð-
aiíör.;,.; ' r t ■ » .' \ -s
BJÖRNS BJÁRNASONAR !
byggingameistara.
Guð blessi ykkur öll.
Fyrir hönd mína og annarra aðstandenda.
Guðbjörg Bergsteinsdóttir.
Jarðarför elsku íitla drengsins okkar,
ÁRNA HAFÞÓRS,
íer fram frá dómkirkjunni miðvikudaginn 10. þ. m. og hefst
iheð bæn að heimili okkar, Blómvallagötu 13, kl. 1 e. h.
Guðiiý Þóra Árnadóttir.
Síra Fri&pk Hallgrímsson.
í Vesturheimi og ritari þess í 19
ár. — Eftir heimkomu sina hafa
honum' einnig verið Jalin trún-
áðarstörf fyrir kirkjunnar
hönd. Hann var lengi fulltrúi
kirkjunnar í Útvarpsráði. Pró-
fastur Kjalarnessprófastsdæm-
is var hann mörg ár og dómpró-
fastur var hann tilnefndur, eftir
stofnurx hins nýja prófastsdæm-
is Reykjavíkur. Nokkuð liggur
eftir hann af ritstörfum, bæði
vestan og austan hafs. Hann
hefir t. d. annást útgáfu píslar-
sögunnar, til notkimar við
föstuguðsþjónustur og hús-
lestra, og er það hin smekkleg-
asta bók.
Kona síra Friðriks er Bentína
Björnsdóttir, hreppstjóra á Bú-
landsnesi í Suður-Múlasýslu.
Er heimili þeirra hjóna við-
felldið mjög og alúðlegt heim
að sækja.
í dág munu margir hugsa
hlýlega til hins sjötuga dóm-
prófasts, sem einnig á 45 ára
vígsiuafmæli á þessu ári (12.
okt.). Og þó að ég hafi ekkert
ánnað umboð en það, sem felst
í persónulegri viðkynningu við
sum af sóknarbörnum síra Frið-
riks fyrir vestan, vil ég full-
yrða, að hlý þökk og blessunar-
óskir munu þaðan streyma á
þessum degi, engu síður en frá
þeim, sem notið hafa þjónustu
hans hér, bæði í Útskálapresta-
kalli og Reykjavík.
Jakob Jónsson.
SaitusykDr afhentur
á lorpu oi fimmíu-
tlaoirii.
eftir að hann gerðist prestur
Reykjavík.
Síra Friðrik var í stjórn hins
íslcnzka lútherska kirkjufélags
3 kg. Sianela
AKVEÐIÐ er að úthluta
sultusykri til almennings
og verða hverjum einstaklingi
úthlutuð 3 kgr.
Afhending seðlanna fer fram
á miðvikudag og fimmtudag í
þessari viku í Góðtemplarahús-
inu fyrir • þá, sem þurfa að fá
sykurinn nú þegar. Hinir, sem
ge.ta beðið fram að mánaðamót-
um, en þá á að úthluta mat-
vælaseðlum, geta fengið sultu-
sykurinn þá.
Öllum ber að hafa stofnana
af síðustu seðlum með sér til
framvísunar, þegar þeir sækja
aukaskammtinn.
MESTA BJÖRGUNARAFREK
Á ÁRINU
Frh. af 2. síðu.
■fi'rði á Ströndum bikarinn fyrir
að bjarga húsbónda sínum frá
drukknun, er báti hvolfdi undir
duknun, er báti hvolfdi undir
í 3. sinn 1941. Þá hlaut Gísli
Bjárnason, skipstj. á bv. Verði,
og skipshöfn hans bikarinn fyrir
að hætta sér út í fárviðri til þess
að bjarga mótorbát.
Fjórði björgunarbikarinn er
veittur nú í dag.
Fulltrúaráð sjómannadagsins
forseti Slysavarnafélags íslands
og Félag ísl. botnvörpuskipaeig-
enda hafa einróma samþykkt að
veita Sigurjóni Böðvarssyni,
BÖlstað í Mýrdal, björgunárbik-
arinn 1942 fyrir mesta björgun-
arafrek, sem unnið var á liðnu
ári.
Sigurjón vann björgunaraf-
rek sitt sunnudaginn 4. maí
1941. Starfaði hann þá ásamt
allmörgum mönnum öðrum að
því að bjarga vörum úr stóru
skipi, sem strandað hafði á
Mýrdalssandi, við útfall Blautu
kvíslár. Lagðir höfðu verið
strengir milli skipsins og lands,
og fóru mennirnir á milli í kláf,
sem festur var í strengina. I
einni þessara ferða' slitnaði
dráttarstrengurinn, óg féll kláf-
urinn við það í sjóinn og' átta
menn, sem í honum voru. Sigur
jón var í landi, þegar slysið vildi
til, og var hann staddur úti
handan við Blautukvísl og sá
slysið. Þótt hann væri meíddur
á hendi, brá hann strax við og
las sig á streng yfir straumiðu
Blautukvíslar, þrátt fyrir það,
að strengurinn var að miklu
leyti í kafi, vegna þess að há-
sjávað var. Komst Sigurjón
þannig út í tangann við slys-
staðinn, en þar skall brimsogið
yfir öðru hvoru, vegna flóðsins,
en útfall árinnar var á aðra hlið
Sex þeirra, sem féllu í sjóinn,
björguðust að mestu af eigin
rammleik, en hinum tveimur,
Gunnari Pálssyni og Þorsteini
Bjarnasyni, bjargaði Sigurjón.
Við útfall Blautukvíslar og í
brimsoginu tókst honum að
draga annan þeirra til lands, svo
•að hann gat fótað sig, en hinum
náði hann þar sem hann maráði
meðvitundarlaus í kafi, og óð
hann með hann í land með að-
stoð þeirra félaga. Vildi þá svo
vel til, að einn hinna sjóhröktu
manna, Benedikt Guðjónssön
kennari, kunni lífgun úr dauða-
Kristján Guðmundsson.
dái. Hafði hann lært hana á
námskeiði Rauðakrossins í Vík í
Mýrdal. Og nú kom þriðji mað-
urinn til sögunnar, Gunnar
Magnússon frá Reynisdal, sem
las sig eftir streng frá skipinu
í land. Hann kunni einnig lífg-
un úr dauðadái, og hjálpuðusfc
þeir nú að við lífgunartilraun-
irnar, hann og Benedikt Guð-
jónsson. Eftir 20 mínútur fór
maðurinn að fá meðvitund. Var
hann síðan borinn upp í skýli
fyrir ofan strandstaðinn og
hresstist hann þar brátt og náði
síðan fullri heilsu.
Sigurjón Böðvarsson bjargaði
með snarræði sínu og karl-
mensku a. m. k. tveimur mönn-
um frá drukknun. Fyrir afrek
hans snerist slysið við Blautu-
kvísl 4. maí 1941, sem hæglega
hefði getað orðið 2—3 mönnum
að fjörtjóni, upp í það að verða
þörf áminning til allra á sjó og
landi að hafa traustan útbúnað
við starfa sinn og að fara gæti-
lega, því að of seint er að byrgja
brunninn, þegar barnið er dott-
ið ofan í. Einnig bendir þetta at-
vi'k oss á það, hversu nauðsyn-
legt það er, að kunna lífguníúr
dauðadái og hversu þörf starf-
semi Rauðakrossins og Slysa-
varnafélags íslands muni vera.
Vér vitum, að Sigurjón Böðv-
arson hefir hlotið þakkir og
blessun frá mönnum þeim, sem
hann bjargaði og aðstandendum
þeirra, en vér viljum nú með
veitingu björgunarbikars sjó-
mannadagsins beina alþjóðarat-
hygli og þökkum til hans fyrir
björgunarafrek, sem vér teljum
hio mesta, er unnið hefir verið
af íslenzkum manni á s. 1. ári.
Bikarinn ber nú þessa áletr-
un:
Björgunarbikar sjómanna-
dagsins 1942.
Sigurjón Böðvarsson, Bólstað
í Mýrdal.
Því miður hefir Sigurjón ekki
getað komið hingað sjálfur til
þess að veita bikarnum mót-
'töku, en ég býst við, að hann
háfi heyrt mál mitt í útvarpinu.
I fjarveru hans leyfi ég mér að
afhenda fulltrúa SIvL . irnafé-
lags íslands : v' mátþ. fyrir-
greiðslu, og bio ég nax... að sjá
um, að hann komist sem fyrst í
hendur Sigurjóns, sem nú hlýt-
ur bikarinn til fullrar eignar í
viðurkeiiningarskýni fyrir af-
rek sitt. Njóti hann bikarsins
vel og Tengi, svb maklega, sem
hann hefir hlotið hann.“