Alþýðublaðið - 12.06.1942, Blaðsíða 2

2
ALÞYPUBIAÐMB
FftstuirfafeTO 12.. jáiní 194JL
Ukan af Hallgrfms
.
L ÍKAN af hinni fyrirhuguðu
Hallgrímskirkju í Reykja-
"vák1, gert i eftir teikningu Guð-
jóns prófessors Samúelssonar,
verður til sýnis í búðarglugga
Jóns Bjömss. eftir kl. 1 í dag.
Biskupinn, Sigurgeir Sigurðs-
son5 mun einnig ætla að skýra
frá hinni fyrirhuguðu kirkju-
byggingu í hádegisútvarpinu í
|lg-
JBæsti vímiinfrarinn
f Happdrætti Háskólans, sem var
lö þús. krónur, kom upp á %-
miða, sem seldir voru í umboðum
Stefáns A. Pálssonar og Ármanns
í Varðarhúsin.u og Einars Eyjólfs-
sonar. Nasst-hassti vinningurinn,
5000 kr., kom líka upp á Vz -miða,
og voru þeir seldir í umboði Stef-
áns A, Pálssonar og Ármanns.
Bevyan 1942,
Nú er það svart, maður! verður
sýnd i kvöld kl. 8,30. Aögöngumið-
ar verða seidir eftir kl. 2 í dag
Skáld
Vlðtal við Nordahl Orieg,
sem nú er í heimsókn h|á
norska hernum hér á landi
Eiasktp fær hermeDD
i DppskipDiarviBHn!
- ♦ .
állir verkamenn í þjónnstii pess
svðrnðn með pvf að gera verkfall.
■ ■»
Deila út af næturvinnun n
A LLIR VERKAMENN, sem unnið hafa hjá Eimskipa-
félagi íslands við uppskipun úr skipum þess, leigu-
skipum og skipum, sem það annast afgreiðslu á, lögðu nið-
uur vinnu í gærmorgun.
Hér er um deilu að ræða milli verkamannanna sjálira
og verkstjóra Eimskipafélagsins, eða stjórnar þess, en alls
ekki milli Dagsbrúnar og Eimskipafélagsins.
Alþýðublaðið hefir átt samtal
um þessa deilu við verkamenn,
sem eiga í henni, og formann
Dagsbrúnar. Samkvæmt um-
sögn þeirra eru upptök deilunn-
ar eins og hér segir:
Á þriðjudagskvöld frétti
Dagsbrúnarstjómin að Eimskip
befði ákveðið að láta vinna um
nóítina, án þess að hafa fengið
undanþágu frá næturvinnu-
banninu. Formaður Dagsbrúnar
fór þá á vinnustaðinn og sagði
verkamönnum, að engin undan-
þága hefði verið veitt. Hættu
verkamennimir þá vinnunni,
Forstjóri Eimskips kallaði þá á
formann Dagsbrúnar og sagðist
verða að fá þetta í lag, því að
nauðsynlegt væri að fá skipin
afgreidd þá um nóttina.
Elmskip gekk að á
þriðjodag.
Formaður Dagsbrúnar sagði,
að stjóm félagsins ætti mjög
erfitt með að veita undanþágu
frá næturvinnubanninu, þar
sem verkamenn yndu slíku illa
— og töluðu sífellt um að fá
vinnutímann styttan, enda væri
vinnuhraði svo mikill við höfn-
ina, að sízt væri á það bætandi.
Hins vegar kvaðst fprmaður
myndi leggja til við stjórn fé-
lags síns, að undanþágan yrði
AÝMIS KONAR FLEYTUM koma þeir yfir hafið,
norsku flóttamennirnir, á litlum vélbátum og jafn-
vel á opnum róðrarbátum. Með þeim bafa komið gamlar
konur og hvítvoðungar. Og yfir þeim sveima flugvélar
nazistanna, reiðubúnar til að myrða hina vamarlausu
flóttamenn.
Víkingarnir, sem hættu sér út á hin breiðu höf á lé-
legum skipum í fornöld, voru á traustari fleytum en margir
norskm flóttamennirnir, sem nú leggja allt í hættu til þess
að flýja kúgunina. Frelsisþrá þessa fólks er óbugandi og
býður öllum örðugleikum byrginn. Það er sannarlega
hrífandi."
Þannig fórust skáldinu Nordahl Grieg orð í gær, þegar hann
w
átti tal við fulltrúa blaða og útvarps.
-----T----:-------------:—£----♦ Við hittum Nordahl Grieg í
samkomuhúsi norska hersins
v:'ð Hverfisgötu. Þar er verið að
undirbúa salarkynni fyrir víð-
tækari starfsemi. —- Friid
blaðafulltrúi kynnti okkur gest-
inn.
Nordahl Grieg er mjög
föngulegur maður, hár vexti og
fríður sýnum, bláeygur, nefið í
stærra lagi, bogið, hárið slétt.
Hann var í einkennisbúningi.
Þægilegur er hann í viðmóti og
býður af sér góðan þokka. Eng-
inn, sem lesPð hefir kvæði Nor-
dahls Griegs og hrifizt af þeim,
þarf ,að verða fyrir vonbrigð-
ym, þegar hann sér skáldið
sjálft.
Þegar Mordalil Grieg
bjarga^I gulliuu.
Nordahl Grieg var í Osló 9.
apríl 1940, þegar Þjóðverjar rpð
ust á Noreg. Hann barðist þar í
vamarstyrjöldinni. Svo ein-
kennilega vildi til, að hann var
einn þeirra, sem vörðu gull-
birgðir Norðmanna, þegar þær
voru fluttar norður á bóginn í
járnbrautarlest, og síðar á
skipi. Þjóðverjar vissu um
þe'nna dýrmæta farm og gerðu
árásir á farartækin af mestu
grimmd. Helmingnum af gull-
forðanum varð komið á skips-
fjöl í Molde, en afganginum í
Tromsö.
„Hver skyldi hafa spáð því
um mig, að ég ætti það eftir að
gæta gullforða norska ríkisins,“
segir skáldið og brosir.
Eftir bardaga og hrakninga
hvarf Nordahl Grieg frá Noregi.
Hann fylgdi gullinu til Eng-
lands og gekk óðara í her Norð-
manna þar. Hermennirnir voru
fáir í fyrstu, erfitt að fá vopn
og margir erfiðleilia r á leið.
Bretar virtust heldur varla af-
lögufærir um þær mundir, og
allt virtist síga á ógæfuhlið fyr-
ir Bandamönnum. En Bretar
biluðu þó ekki. „Einmitt þegar
þrengingarnar voru mestar,
varð maður ljósast var við hinn
sterka siðferðisþrótt, sem gagn-
tók alla þjóðina, — hvern ein-
stakling,“ segir Nordahl Grieg,
„innileg yinátta tekst á meðal
hins stríðandi lýðs. — Það er
veitt af brýnni nauðsyn fyrir
Eimskip, ef verkamennimir
vildu þá vinna, en hann setti
það skilyrði, að verkamennirn-
ir fengju að hvílast jafnlangan
tíma úr vinnutíma miðviku-
dagsins, án þess að það yrði
dregið frá vinnutíma þeirra
þann dag. Leyfið til nætur-
vinnu var sVo veitt — og Eim-
skip gekk að skilyrðinu.
Skipin voru svo afgreidd og
fóru á tilsettum tíma.
En neitaði á miðvikn"
dag.
— « m á < <
Svo kom miðvikudagur. Um
kvöldið fóru verkstjórar Eim-
skipafélagsins fram á það við
stjórn Dagsbrúnar, að hún gæfi
aftur undanþágu frá eftirvinnu-
banninu þá um nóttina vegna
þess að nauðsynlegt væri að af-
greiða eitt tiltekið skip.
Stjórn Ðagsbrúnar gaf sama
svar og kvöldið áður með sama
skilyrði. Þí var gerð krafa um
a? ;’rí:runennirnir fengju 5
tíina sv .G', þ. e. frá kl. 7 til 12
— og þó skráðan heilan vinnu-
dag. En nú neitaði Eimskip að
ganga að skilyrðinu. Verkstjór-
ar þess komu síðan til verka-
mannanna kl. 9% um kvöldið,
sögðu þeim að neitað hefði ver-
(Frh. á 7. síðu.)
NORDAHL GRIEG
Myndin var tekin á norskri,
fiskiskútu vorið 1940, þegar
skáldið var á leið til Tromsö, á
flótta undan innrásarher Þjóð-'
verja
eins um Norðmemi. Hörmung-
arnar hafa gert þá ótrúlega og
innilega sameinaða þjóð.“
Hðfnðsbáld íiisma
frjálsn Norðmanna.
Síðan hefir Nordahl Grieg
verið hermaður. En jafnframt
hefir hann verið höfuðskáld
hinna frjálsu Norðmanna, sem
berjast fyrir frelsi og endur-
heimt föðurlandsins. Hann er
skáld norska frelsishersins,
fylgir honum eftir á herferðum
hans, syngur í hann kjark og
syngur um hann og afrek hans
og um tilfinningar norsku þjóð-
arinnar.
„Þegar menn ganga í her-
inn,“ segir Nordahl Grieg,
„verða þeir að leggja niður
störf þau, sem þeir stunda sem
einstaklingar. Mér hefir hlotn-
Frh. á 7. síðu.
ðrn Eldiog kei-
nr nr sumarfríinn
HLN VINSÆLÁ söguhetja
Aíþýðublaðsins, Örn
Elding, sem verið hefir í sum-
arfríi undanfarið, kemur aft-
ur urn helgina. Heíir hann
lent í hinum mestu ævintýr-
uúi.
Örn biður að heilsa öllum
lesendum smum, þar til hann
kemur. Hanm ætlar að sýna
þeim merkileg og spennandi
æviníýri. seta hann, LiIIí, Dr.
Dumartin, Vitbur og ný per-
iöna, sem innam skamms
kemur í Ijós. lemtu í.
Bindindismannadao-
nrian verðnr f leykja
sife, en efefei á
Bingvillnm.
Ómöplent aö fá flutnlngatæhf
VAFALAUST verður það
mörgum nokkur vonbrigði,
að bindindismaunadagurinn 21.
júní getur ekki orðið á Þing-
völlum, eins og til stóð. Hér er
aðeins samgönguerfiðleikum um
að ke-nna. Framkvæmdanefnd
bindindismannadagsins hefir
ekki getað fengið loforð bifreiða
stöðvanna fyrir fólksflutningl
til Þingvalia, og er þá ekki ann-
ars úrkosta en að hafa þetta
bindindismarmamót í Reykja*
vík.
Við það vinnst þó nokkuð,
því mörgum manninum verður
þar með sparaður kostnaður, en
öðrum verður það enginn
sparnaður og svo tapast ánægj-
an af dvölinni á Þingvöllum. En
„ástandið“ kemur víða við og
hljóta menn að taka því með
jafnaðargeði.
Að bindindismannadeginum
21. júní standa þessi félaga-
kerfi: Stórstúka Islands, Kven-
félagasamb^nd íslands, Banda-
Frhi á 7. síðu.
Málaferli út af Korp-
Alfsstaðakaupunum
Hreppsnefnd Mosfellssveitar telur sig
eiga forkaupsrétt á premur jörðum
Thors Jensen, sem eru í pelm hreppi
-----.... .—-
S VO VIRÐIST, sem sala Korpúlfsstaðaeignanna verði
að dómstólamáli. Almennur hreppsfundur í Mosfells-
jsveit hefir sajmþykkt einróma; á fjölmennjum fundi, að
hreppurinn notaði heimild sína til forkaups á þremur jörð-
um Thor Jensens: Lágafelli, Lambhaga og Varmá.
. .Thor Jensen sendi viðkom- j eru í þeim hreppi.
andi hreppsnefndum bréf, áður
en Reykjavíkurbær keypti eign-
irnar og gaf þeim þar tilboð um
að kaupa jarðeignir hans í Kjós-
arsýslu. Hreppsnefnd Mosfells->
sveitar mun hafa svarað þessu
bréfi og óskað eftir upplýsing-
um um verð jarðanna Lágafells,
Lambhaga og Varmár, en þær
En Thor Jensen mun ekki:
hafa viljað selja þessar jarðir
sérstaklega og svaraði bréff
hrepsnefndarinnar á þann veg,
að þar sem hann myndi ekkil
gera það, gæti hann ekki rætt
sölu þessara jarða einna.
Þegar hrepsnefndin ■ hafði
(Frh. á 7. síðu.)