Alþýðublaðið - 24.06.1942, Qupperneq 6

6
Árlega er haldin í Madison Square Garden í New York
cirkussýning fyrir örkumla born. Hér sést sjö ára gömul
blind stúlka, Esther Hussey, vera að þreifa á fíflinu í
cirkusleiknum, Emmet Kelly. Hana langar til þess að vifa,
hvernig hann lítur út.
_________________________________________■ 1
ALÞÝDAN OG ALÞINGIS-
KOSNINGARNAR
Framh. af 4. síðu.
hefir íhaldið ætíð staðið, og
reynt að klípa utan úr þeim,
allt það sem því hefir verið
unnt að gera. Gegn öllum af-
komumöguleikum alþýðunnar
berst íhaldið, og það sér ekki
nokkur ráð til neins, aðeins
gróðavegi heildsala og stórút-
gerðarmanna. Ég veit að ekki
nokkur hugsandi alþýðumaður
eða kona, óskar eftir landinu í
höndum þessara manna. íslenzk
alþýða óskar eftir yfirráðum
Alþýðuflokksins, til þess að
hann geti framkvæmt þau mál,
sem miða til hagsbóta fyrir
þjóðarheildina.
Það er þetta, sem þjóðin á
að velja um í kosningunum 5.
júlí n. k.:
Hvort við viljum þrælalög
eða frjáls verkalýðssamtök.
Hvort við viljum kaupkúgun
eða aukna kaupgetu alþýðunn-
hefi séð tvær: „skopla“ og „sýn'is-
leikur.“ Hvorugt líkar mér.“ . I
tiíl i
„MER VIRÐIST eðli revyunnaf
skylt karrikatur-teikningunni, —-
sem ekki er heldur heppilegt ísl.
heiti á. Skopmyndir og skopleikir
sýna eitthvað skoplc-gt, oft án
þess að ýkja eða draga fram viss-
ar persónur eða atvik, er gerzt
hafa. Karrikatur-myndir og rev-
yur gera sér mat úr vissum mönn-
um eða atvikum, leggja áherzlu á
hið skoplega og ýkja það — sýna
það í spéspegli, (sbr. heitið á teikn-
ingum Stróbls: „Samtíðarmenn í
spéspegli.") Því þá ekki að kalla
þessar tegundir listar spémyndir
og spéleiki?"
„MER DATT ÞETTA HEITI í
hug og finnst sjálfum það vera
athugunarvert. Ef þér sýnist það
þess vert, þá kemur þú því á fram-
færi, annað hvort ,,á horninu“
þínu eða á annan hátt. Þetta heiti
er í samræmi við önnur íslenzk
heiti á sjónleikjum: sorgarleikur
(tragedia), gamanleikur (komed-
ia), gleðileikur (lystspil), skop-
leikur (farce), spéleikur (revy).“
Hannes á horninu.
Blinda
telpan og fíflið.
ar.
Hvort við viljum atvinnukúg
nn eða atvinnufrelsi.
Hvort við viljum íhaldið eða
viðreisn atvinnuveganna.
Hvort við viljum Alþýðu-
flokkinn eða algert hrun.
Ég er þess fullviss að alþýð-
an í landinu sér þennan regin-
mun, og að þess vegna mun
Alþýðuflokkurinn koma stærri
út úr þessum kosningum en
nokkru sinni fyr.
Veglef ninniagar-
gjðf tii Hísnæðra-
skóla Hafnarfjarðar.
ÚSMÆÐRASKÓLAFÉ-
LAGI Háfnarfjarðar hefir
borizt 2000 króna gjöf frá Mar-
ínu Jónsdóttur og Sigurgeir
Gíslasyni á gullbrúðkaupsdegi
þeirra, ásamt meðfylgjandi
bréfi:
HANNES Á HORNINU
Framh. af 5 s.íðu.
okkur af molbúahætíinum á ýms-
um sviðum.“
S. KRISTJÁNSSON, HÚSA-
VlK, skrifar mér á þessa leið: —
„Út af umræðum og tillögum í
blöðum um íslenzkt heiti á þeirri
tegund sjónleikja, er kallast „rev-
yur“, sendi ég þessar línur. Eg
„í tilefni þess, að við undir-
rituð höfum fyrir Guðs náð
fengið að lifa saman 50 ár í
hjónabandi, viljum við hér með
færa Húsmæðraskólafélagi
Hafnárfjarðar kr. 2000 — tvö
þúsund krónur — sem gjöf.
Skulu þær vera sérstaklega til
væntanlegs húsmæðraskóla í
Hafnarfirði, til minningar um
ALÞYDUBI-AÐIÐ
Miðvikudagur 24. júní 1942.
AUt ð sðinu bðkiua lært.
LESENDUM blaðsins er
minnisstætt, er hér fyrir
skömmu var flett ofan af blekk-
ingum kommúnista, er þeir í
Þjóðviljanum héldu því fram,
að Alþýðuflokkurinn hefði lög-
leitt sveitaflutning á alþingi
1940. Svo mjög var þar öfugt
snúið málum, eins og skjallega
var sannað, að fyrir atbeina
Alþýðuflokksins voru sveita-
flutningar úr lögum numdir, og
breytingar þær, er gerðar voru
á framfærslulögunum 1940,
breyttu engu þar um.
Önnur rangfærsla, er komm-
únistar hampa nú mjög í blaði
sínu, er sú, að á alþingi 1939
hafi verið stofnað til ríkislög-
reglu, en áður hafi hún með lög-
um verið afnumin. Hér ’er öllu
snúið öfugt, eins og með sveita-
flutninginn.
Sannleikurinn í þessu ríkis-
lögreglumáli er sá, að á alþingi
1933 voru sett lög um lögreglu-
menn, þqr sem ákveðið var að
tiltekinn hluti lögregluliðsins
skyldi starfa sem lögreglumenn
ríkisins. í þessum lögum var
það fram tekið, að lögregluna
mætti ekki nota til þess að hafa
önnur afskipti af vinnudeilum
en að halda þar, eins og annars
staðar, uppi friði og afstýra
skemmdum, meiðslum og vand-»
ræðum. Frá þessum tíma hafa
verið til sérstakir lögreglumenn
ríkisins og eru það enn. Og lög-
i nfrá 1933 stóðu óbreytt í gildi
fram til ársins 1939, en þá var
þeim lítillega breytt á alþingi.
Aðalbreytingarnar voru þær, að
lögreglulið það, er ríkissjóður
kostaði að einhverju leyti,
skyldi gegna lögreglustörfum
hvar á landinu sem væri. Sam-
kvæmt þessari heimild er lög- '
reglan héðan úr bænum oft á
Þingvöllum og annars staðar í
nærsveitum bæjarins um helg-
ar á sumrum. Einnig skyldi ráð-
herra vera heimilt að efna til
námskeiða fyrir lögreglumenn
og ákveða einkenni og útbúnað
lögreglunnar, og að setja með
reglugerð nánari ákvæði um
framkvæmd laganna.
Sem sýnishorn af breytingun-
um, sem gerðar voru á lögun-
um frá 1933 um lögreglumenn
árið 1939, auk þeirra, sem hér
að framan segir, skulu tilfærðar
tvær greinar frá 1933 og til
samanburðar eins og þær voru
umorðaðar 1939.
6. gr. 1933.
Þegar sérstaklega stendur á
og ráðherra telur nauðsynlegt
öryggi bæjar, að lögregluliðið
sé aukið meira en segir í 1. gr.,
getur hann, að fengnum tillög-
um bæjarstjórnar, bætt við
varalögréglumönnum, og greið-
ir þá ríkissjóður allt að helm-
okkar hjartkæru dóttur Mar-
gréti Sigurgeirsdóttur, sem and-
aðist 14. september 1937.
Við teljum að hún hafi haft *
mjög mikið gagn af veru sinni
á húsmæðranámskeiði , einn
vetrartíma í Reykjavík, og lít-
um svo á að það sé hverri konu
þroska-auki að dvelja á slíkum
námskeiðum.“
Beztu þakkir.
Stjórnin.
ingi þess kostnaðar, sem leiðir
af aukningunni, en þó ekki
hærri fjárhæð en nemur !4
kostnaðar af hinu reglulega lög-
regluliði.
8. gr. 1933.
Ríkisstjórninni er heimilt að
greiða úr ríkissjóði óhjákvæmi-
legan kostnað samkvæmt lögum
þessum.
6. gr. 1939.
Þegar sérstaklega stendur á,
eða rðáherra telur nauðsynlegt
öryggi bæjar, að lögregluliðið
se aukið meira en segir í 1. gr.,
getur hann bætt við varalög-
reglumönnum, og greiðir þá rík-
issjóður allan þann kostnað,
sem leiðir af aukningunni, þó
ekki hærri fjárhæð en nemur
Vz kostnaðar af hinu reglulega
lögregluliði.
8. gr. 1939.
Ríkisstjórninni er heimilt að
greiða úr ríkissjóði allan kostn-
að, sem leiðir af framkvæmd
laga þessara.
Af þessu má vel marka, hve
eindæma ósannindi og blekk-
ingar kommúnistar bera á borð
fyrir lesendur sína í máttvana
tilraunum sínum að níða niður
Alþýðuflokkinn og störf hans.
En skamma stund verður
hönd höggi fegin. Og til forna
voru það kölluð klámhögg, er
óvitrir menn og ófimir reyndu
að greiða andstæðingum sínum.
Þau högg lenda oftast á tilræð-
ismönnunum sjálfum. Og svo
mun enn fara um kommúnista.
..4—» «
Þýzkar konur
og Hitler.
Framh. af 5 s.íðu.
líta á það, að þúsundir þýzkra
kvenna eiga eiginmenn, feður,
bræður eða syni, sem hafa kom-
izt til valda og metorða fyrir
atbeina flokksins.
En munu ekki þær óbæri-
legu þjáningar, sem lagðar eru
á eiginmenn þeirra og aðra
vandamenn, vekja þær til um-
hugsunar? Fyrir nokkru síðan
var frá því skýrt í hlutlausum
blöðum, að austuríkskar konur
hefðu, vegna þess að þær fengu
bæði lítinn og lélegan mat, hróp
að: — Þetta eigum við foringj-
anum að þakka. Önnur saga
hermir frá Berlín, að konur hafi
fylkt sér á járnbautarteinana
við eina jánbrautarstöðina til
þess að koma í veg fyrir, að lest
ir kæmust af stað með varalið
á rússnesku vígstöðvarnar. Þær
harðneituðu að hreyfa sig og
S. S.- menn skutu úr vélbyss-
um á konurnar. Er þetta upp-
hafið á endalokunum?
Vissulega er mikill óróleiki
og óánægja á Þýzkalandi, en
þar með er ekki sagt, að allt sé
að fara í hundana. Hlutlausar
fréttir herma, að konurnar beri
enn þá þolinmóðar hinn þunga
kross, sem á þær er lagður —
enda þótt þær. geri það ekki
með jafnmikilli hrifningu og
áður. Þær líta svo á, að hann,
hafi gert Þýzkaland að forystu-
ríki Evrópu. Hafði hann ekki
sent heim dýrmæta loðfeldi frá
Rússlandi ásamt sigurfregnum.
Og jafnvel þótt engar sigur-
fregnir kæmu lengur og kon-
urnar yrðu að senda hermönn-
unum aftur loðfeldina, urðu naz
istarnir ekki ráðalausir. Þeir
sögðu, að auðvaldsmenn gyð-
ingar og bolsévíkkar hefðu sam-
einast gegn þjóðinni og „foringj
anum“. Þess vegna yrðu Þjóð-
verjar að standa sig hvað sem á
dyndi.
*
Hina bjargföstu trú á Hitler
og boðskap hans verður að upp
, ræta. En hvernig á að koma því
I við? Hefja útvarpsáróður? Það
nægir ekki nærri því! Loft-
árásir á þýzkar borgir? Það er
ekki nóg! Þýzku konurnar
verða að læra að þekkja til
! fullnustu ógnir einræðisins, sem
„foringinn” hefir komið á. Þær
hafa ekki enn þá kynnst hávað
anum í risaskriðdrekunum. Þær
hafa ekki enn þá séð heimili
sín lögð í rústir. Þær hafa ekki
séð dýrmætustu og ástfólgnustu
eignir sínar eyðilagðar. Þær
hafa ekki enn þá orðið fyrir
þeim ógnum, sem konur í inn-
rásarlöndunum hafa orðið fyr-
ir, þar sem þýzkir hermemi
hafa vaðið yfir. Þær hafa ekki
séð gálga reista í sínum eigin
borgum. Það er að vísu grimmd
arlegt læknislyf, en það er nauð
synlegt, ef á að uppræta trú
þýzkra kvenna á þennan Messí
as sinn. Og þegar konurnar
hafa tapað trúnni, munu karl-
mennirnir koma á eftir.
Því næst verður að sannfæra
þýzku konunar um, að kynþátt-
ur þeirra sé ekki hafinn yfir alla
aðra kynþætti og eigi þar af leið
andi að stjórna öllum heiminum
Þær mega ekki halda áfram að
trúa á Messíasa, sem aka á und
an þjóðunum í brynvörðum
vögnum og prédika hatur, of-
beldi og rán. Annars munu þær
verða jafn' hrifnar af næsta
Messíasi, sem „forsjónin“ sendir
þeim á stund neyðarinnar.
Ilandknattleiksmót Ármanns
(úti-handknattleikur með 11
manna liði) hefst í Reykjavík 22.
júlí n.k. Öllum félögum innan
Í.S.Í. er heimil þátttaka. Keppt
verður um Handknattleiksbikar
Ármanns, handhafi Knattspyrnu-
félagið Valur. Tilkynningar um
þátttöku sendist stjórn Ármanns
fyrir 10. júlí n.k. Stjóm Glímufél.
Ármann.