Alþýðublaðið - 08.08.1942, Blaðsíða 6

6
S
S
V
s
s
s
s
s
s
Til leiðbeiningar fyrir iborgarana um hin ýmsu landssvæði-
S sem setulið Bandaríkjanna notar fyrir skotæfingar með fót-$
S gönguliðs- og stórskotaliðsvopnum verða hér upp falin æfing-
^ arsvæðin.
S
s
S í STÖÐUGRI NOTKUN: TEGUND VOPNA:
S
SSandskeið og Mosfellsheiði Fallbyssur, rifflar og vélbyssur ^
S
Rifflar og vélbyssur ^
Rifflar og vélbyssur
Rifflar og vélbyssur
Rifflar og vélbyssur
^Svæðið fyrir norðaustan Braut-
^ arholt
S Austanvert við Kollafjörð
S Æsustaðafjall
S
Grafarheiði
Rifflar og vélbyssur
Rifflar og vélbyssur
ýSvæðið vestUr af Reykjaborg
S Borgardal
Ssvæðið suður af Borgardal
^Svæðið fyrir vestan og sunnan
S Vatnsendahvarf Rifflar og vélbyssur
)Hvaleyri Rifflar og vélbyssur
Svæði í Hvaleyrarhrauni
Rifflar og vélbyssur
S Svæði austur af Kaldaðarnesi
S við Ölfusá Rifflar og vélbyssur
s Eftlrfarandi svæði eru notnð við og við
s
S Svæðið fyrir norðaustan Kleif-
S arvatn. Rifflar og vélbyssur
Svæðið suður af Pálshúsum í
Rifflar og vélbyssur
Rifflar og skammbyssur
Rifflar og vélbyssur
S Garðahverfi
SMalargryfjan við Hálogaland
^Malargryfjan við Ártún
S Svæðið fyrir norðan Lágafells-
S hamra Rifflar og vélbyssur
^Svæðið norður af Helgafelli ná-
S lægt herspítalanum Rifflar og vélbyssur
S Svæðið í gljúfrinu nálægt
S herbúðunum við Saurbæ Fallbyssur og minni byssur
) Svæði í suðvesturhlíð Akra-
\ fjalls Rifflar og vélbyssur
SSvæði við Langá nálægt vegin-
^ um milli Borgarness og
S Stykkishólms
S
S Önnur landssvæði eru notuð við og við, ef þurfa þykir.s
S Alltaf þegar landssvæði er tekið til skotæfinga eru verðir settir^
S við vegi sem liggj að svæðinu. Merki er sett upp til að vara )
S fólk við hættusvæðinu og rauð flögg eða dulur, til þess að gefa^
S til kynna hvaðan skotið er. Stundum er skotið á fljótandi skot- S
$ mörk og verða slíkar skotæfingar ávallt auglýstar fyrirfram. •
« ______________________________________J
Fallbyssur
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN
Framh. af 4. síðu.
verkafólk. Það mun stórlega létta
yfir Reykvíkingum, þegar vinnan
hefst að nýju, með því að þótt
þeir hafi manna mest umburðar-
lyndi, hefir þeim þó sannarlega
gramizt allur sá langi dráttur, sem
orðið hefir á verkinu.“
Bragð er að þá barnið finnur!
Tvð Biiferðaslys i
gærmorgHD.
GÆRMORGUN urðu tvö
umferðaslys hér í hænum.
Annað varð klukkan rúmlega
átta í gærm. Maður að nafni
Skúli Gíslason, Laufásvegi 77
varð fyrir brezkri bifreið á
Lækjargötu og meiddist all mik
ið á höfði. Var hann fluttur á
Landsspítalann.
'Hitt varð klukkan hálf ellefu.
Maður að nafni Jóhann Sigurðs
son, Klapparstíg 27 var að taka
böggla af sendisveinahjóli í
Austurstræti. Ók hann fram hjá
honum íslenzk vörbifreið og var
bunki af skóflum á pallinum
og stóð út af. Rakst bunkinn í
hægri öxl hans og meiddi hann
töluvert. í | |
TILR AUNABÚ GARÐURINN
(Frh. af 5. síðu.)
Beltsville byrjuðu nú að blanda
kyni danskra og ameríkskra
svína. Eftir miklar og margbrotn
ar tilraunir hefir þeim tekizt að
framleiða ákveðna tegund og
eru megineinkenni hennar:
sterkt, bjúgt bak, mikið holda-
far, þykk lær og það er engin
hætta á því, að þessi svín sól-
brenn'i, þótt að þau dvelji sum-
arlangt í Kansas eða Florida.
. tSérfræðingarnir hafa^jafnvel
rannsakað skapeinkenni þess-
arar svínátegundar. Tauga-
veikluð svín fitna ekki eins vel
og þau svín, sem heilbrigð eru á
taugum. Tilraunamennirnir í
Beltsville eru því að reyna að
eyða þeim svínum, sem þessi
veikleiki finnst í og framleiða
svín, sem ekki verða uppnæm
af öllu, sem fyrir kemur, en
halda matarlyst sinni, þó að
þau verði vör við einhvern
hávaða.
Allar nýjar uppfinningar
krefjast tilrauna og rannsókna.
Svo er og um landbúnaðinn og
í Beltsville er verið að reyna
að skipuleggja náttúruna
þannig, að hún verði mannkyn-
inu að sem mestu gagni.
ALÞÝÐUBLADIÐ
M fflá „Laxfoss" taka
marga farpega meö sér?
SL. laugard. kl. liðlega 3 e. h.
lagði „Laxfoss“-frá bryggju
hér í bænum, um 13 mínútum
áður en áætlun skipsins sagði
til um. Skildi skipið eftir fjölda
farþega hér á hafnargarðinum,
en fór þó af stað sæmilega
ólöglega hlaðið dýrmætum
varningi^ mannfólki.
•Þetta atvik, þótt ef til vill
virðist í sjálfu sér ómerkilegt,
á þó sína sögu, og er rétt að
rifja upp nokkur atriði hennar.
Eins og kunnugt mun al-
menningi, þá hefir félag það,
sem gerir „Laxfoss" út, notið
styrks af opinberu fé til útgerð-
arinnar, og ef það nýtur hans
ekki enn þann dag í dag, þá er
ekki ýkjalangt síðan sá styrkur
var af félaginu tekinn. — Að
sjálfeögðu var styrkveiting þessi
svo sem aðrar slíkar, vissum
skilyrðum háð; í þessu tilfelli
var ákveðið ætlast til,
að félagid| héldi uppi reglu-
bundnum ferðum; fyrst og
fremst á leiðinni Reykjavík—
Borgarnes og stæði þá í sam-
bandi við langferðabílana, út
um hinar dreifðu byggðir lands
ins, en ferðum þeirra var svo
hagað til samræmis við ferðir
skipsins.
Hefir þetta haldist þannig um
nokkur ár, og litlir annmarkar
á, að fuillkomlega væri eftir
fyrirfram ákveðnum áætlunum
farið.
Út af þessu var þó brugðið á
laugard., og það á þann hátt, að
til lítils sóma virðist vera fyrir
útgerðarstjórn skipsins; og vakti
enda kurr mikinn og óánægju
meðal þeirra, sem eftir voru
skildir, en þeir voru eflaust um
hundrað talsins.
Ég fullyrði ekkert mn skyldu
félagsins í þessu tilfelli til þess,
að sjá bókstaflega öllum, sem
á hafnarbakanum voru, og með
vildu komast, fyrir fari til
Borgarness um sama, eða líkt
leyti.
Ef félaginu bar ekki lagaleg
skylda, þá að sjálfsögðu sið-
ferðileg skylda til að hafa ann-
að skip til taks, til þess að
flytja þá, sem eftir urðu til
Borgarness. Ég ferðaðist með
skipinu þessa sömu leið laugar-
daginn 18. þ. m., og var það
þá óhæfilega hlaðið farþegum,
Og það svo, að fárveikt kvenn-
fólk og börn urðu að hýrast út
um allar þiljur og ganga, sitj-
andi á hörðum tróbekkjum, ef
þau þá voru svo heppin að fá
sæti. Var það þó aðeins venju-
leg helgi, sem í hönd fór.
Nú horfði málið öðruvísi við.
Af fyrri reynzlu átti félaginu
að vera það fyllilega ljóst, að
hér þurfti meira með en eitt
skip til að anna flutningunum
þar sem tvöföld helgi fór í hönd,
enda kom það og á daginn. Of-
hlóðst skipið sem sagt þegar í
stað, að því er sjónarvottar
herma; af fólki ,enda tjáði einn
hafnsögumanna hafnarisnar
mér, að skipið hefði verið stöðv
að, hér rétt fyrir utan, að lík-
indum til þess að flytja fólkið,
ef það þá fengist til þess, undir
þiljur^ svo ekki kæmi misþungi
jafn mikill á skipið. Taldi hann
Óforsvaranlegt með öllu, að
láta skipið sigla með svo margt
fólk, þó ekki væri um lengri
leið að ræða. Alltaf gæti eitt-
hvað komið fyrir og væri þá
skipið ekki útbúið björgunar-
tækjum, nema fyrir lítinn hluta
farþeganna.
Afsökun félagsins: „Hvað
átti að gjöra, fólkið réðst um
borð, ofhlóð skipið, og svo verð-
ur að leggja frá landi, fyrir
tímann, vegna þess, að fólkið
þrengir sér, alltaf fleira og
fleira um borð.“ Þetta er alveg
rétt. En þáttur félagsins er engu
lofsverðari fyrir það, þótt fólk-
ið hagi sér eins og fábjánar. Ég
hefi aldrei ferðast svo með
„Laxfoss“ að þessu væri ekki
þannig háttað, og er þá örugg-
asta og eðlilegasta leiðin, að
leita aðstoðar lögreglunnar til
þess að telja þá, sem um borð
fara og með skipinu ætla að
ferðast, og stöðva síðan straum-
inn, þegar hæfilega margir eru
gengnir um borð. En til þess
þarf æfða lögregluþjóna, en
ekki eintóma nýliða, eins og
virtust að verki við skipið á
laugardaginn.
Og eina ráðið fyrir félagið,
ef það vill halda áfram að
njóta þess trausts, sem almenn-
ingur hefir til þess borið, um
fljótar og öruggar ferðir, að
hafa skip til þess, ef svo skyldi
til takast, eins og félagið hefir
hlotið að vita af reynzlu, að
aun yrði á á laugard., að fleiri
Formaður Vals Frímann
Helgason þóttist ekki geta tekið
ákvörðun um þetta en kvaðst
myndi bera málið undir Knatt-
spyrnuráð Rvíkur og stjórn
íþróttasambands íslands. Mun
hann hafa gert það, þar sem það
tilkynnir honum, að ekkert geti
orðið af leik þeim, sem Norð-
mennirnir höfðu beðið um.
Norðmennirnir eiga bágt með
að skilja þessa afstöðu, sem mun
vera sameiginleg ákvörðun
Knattspyrnuráðsins og íþrótta-
samfoandsins. Munu flestir ís-
lendingar einnig eiga bágt með
að skilja hana.
Alþýðublaðið hefir haft tal
af forseta í. S. í. um þetta. Hann
Laugardagur 8. ágúst 1942.
óskuðu farar en skipið gæti
flutt.
Og það bætir ekki málstaðinn
að bera því við, að ekki hafi
verið möguleikar á útvegun
skipa., „Fagfanesiþ“ fór jtil
Akraness kl. 3 sama dag. Það er
fimm stundarfjórðunga til
Akraness, og hefði getað kom-
ist af stað í síðari ferð úr
Reykjavík kl. 6 um kvöldið, og
ég þykist hafa sannanir fyrir
því; að það skip var hægt að
fá á leigu. Þá var vitaskipið
„Hermóður“ aðeins ókomið inn
á höfn, og trúi ég ekki öðru, en
vitamálastjóri hefði leigt það
til einnar ferðar, þegar svo sér-
staklega stóð á.
En reyndi félagið það, er
,,Laxfoss“ rekur, yfirleitt nokk-
urn hlut til þess að útvega, eða
hafa annað skip til taks? Mér
er nær að halda, að svo hafi
ekki verið, heldur hafi nú, eins
og, því miður, svo oft áður,
verið látið reka á reiðanum
með það, hvort skipið yrði of-
hlaðið fólki eða ekki og þar
með, ómótmælanlega stofna lífi
fjölda manna, sem engin tæki
höfðu til fojörgunar, í beina
lífshættu. Og margt hefir ólík-
legra skeð á þessum síðustu og
verstu tímum, en að smáskipi
einu væri grandað, eða því
hlekktist á uppi í landssteinun-
um. Enginn ætti þann veg að
tefla á tvísýnu með fjölda fólks
á sáralitlu skipi.
Til eru lög í þessu landi, sem
leggja blátt bann við slíkri of-
hleðslu á skipum, bæði hvað
snertir vörur og fólk, og viður-
lög ef út af ,er brugðið. Hvar og
hvenær er skylt að láta þau lög
ná fram að ganga, ef ekki und-
ir slíkum kringumstæðum, sem
að framan er getið, en ekki
láta virða þau að vettugi fyrir
framan augu fjölda laganna
þjóna. Gunnar Stefánsson.
sagði, að þegar ,Bretar hertóku
landið hefði verið ákveðið að
þreyta enga leiki við þá. Sama
ákvörðun var tekin þegar Banda
ríkjamenn komu hingað. Sagði
forsetinn að þetta gilti um alla
opinbera leiki, sem seldur væri
aðgangur að.
Norðmennirnir halda því hins
vegar fram, að það hafi aldrei
verið meining þeirra að seldur
væri aðgangur að leik þeirra.
Annars virðist vel mega gilda
önnur afstaða gagnvart Norð-
mönnum hér ien liðsmönnujm
hinna fjölmennu herja sem hér
dvelja. Er voWandi að þeseari
ákvörðun verði breytt nú þeg-
ar.
Ætla K. R. R. 091. S. í. sér að
bifldra kappleik við Norðmenn ?
VT ORÐMENN, sem hér dvelja og starfa við norska flug-
~ herinn hafa undanfarið eytt frístundum sínum meðal
annars í það að æfa knattspyrnu. Hafa þeir lagt mikla á-
herzlu á æfingar sínar, en Norðmenn hafa löngum verið tald-
ir snjallir knattspyrnumenn.
Þegar æfingum Norðmanna var mjög langt komið og
þeir þóttust geta hoðið einhverjum til leiks sneru þeir sér
strax til okkar Islendinga og áttu tal við stjórn knattspyrnu-
félagsins Vals um það hvort ekki væri hægt að koma því
þannig fyrir að Valur keppti við| lið Norðmannanna ein-
hvern tímá þegar félagið hefði tækifæri til.