Alþýðublaðið - 09.08.1942, Blaðsíða 4

/U-ÞYPUBLAÐIÐ
Sunnudagur 9. ágúst 1942»

Út(«tuið: AlþýSuflBkknrioB
Bttetjéri: Stetáu Pjetnr<«on
Bltstjóia og afgreiOsla í Al-
þýBuhúsinu tíö Hverfisgötu
Simar ritstjórnar: 4901 og
4809
Slmar afgreiSsIu: 4908 og
YerS 1 lausasölu 88 aura.
AlþýðaprentanaiSjan h. í.
Ein af shjrldni
snmaritingsins.
mmmmmm ; J
ÞAÐ er nú mikið talað um
að hraða störfum sumar-
iþingsins og taka ekki önnur
mál þar fyrir en brýna nauð-
syn beri tií; og væri það vissu-
lega efcki nema góðra gjalda
vert, að svo yrði gert.
Œini þin^mennixrár geta þó
ekki horfið aftur heim í þetta
sinn án þess að hafa áður bætt
úr því hróplega ranglæti, sem
starfsmörinum ríkisins og em-
ibættismönnum, hefir verið sýnt
með því að láta þá búa við ná-
kvæmlega sömu lélegu launa-
kjörin og áður meðan flestar
aðrar launastéttir hafa stórum
bætt kjör sín. Það væri ekki
aðeins hneyksli ,að ætla hinum
opinberu starfsmönnum og
embættismönnum að sætta sig
við slíkt lengur. Það væri líka,
eins og nú er létt að fá aðra og
betur borgað atvinnu, stór
hætta fyrir þjóðfélagið; því
enginn getur með neinum rétti
gert kröfu til þess, að hinir
opinberu starfsmenni og em-
bættismenn fórni sér til lengd-
ar fyrir þau trúnaðarstörf, sem
þeir hafa með höndum fyrir
þj óðfélagið, ef þeir eru bein-
línis látnir gjalda þess, að þeir
eru í þjónustu hins opinbera
og settir skör lægra um launa-
kjör en nokkur önnur Iauna-
stétt.
Fyrir löngu hafa hinir opin-
beru starfsmenn og embættis-
menn farið þess á leit við ríkis-
stjómina, að þeim jrrði greidd
nauðsynleg uppbót á laun
þeirra. En þeh’ri málaleitun
hefir engu verið sinnt enn, þó
að hver launastéttin eftir aðra
hafi síðan, þrátt fyrir kaup-
hækkunarbann gerðardómslag-
anna, fengið kaup sitt hækkað
°g kjör sín bætt á ýmsan ann-
an hátt. Hinir opinberu starfs-
menn og embættismenn eru
yfirleitt . meðal þeirra láuna-
stétta, sem gerðardómslögin
hafa komið harðast niður á.
Þeir hafa ekki hafí neina að-
stöðu til þess að knýja fram
kauphækkun eða aðrar kjara-
bætur sér til handa, eins og
fjöldi verkamanna og annarra
launþegar hefir getað með
vinnustöðvasamtökuim sínum.
Og afleiðingin er nú orðin sú,
að hinir opinberu starfsmenn og
embættismenn verða alhlestir
í dag að sætta sig við miklum
mun lægri tekjur en allur
fjöldinn af verkamönnum. Er
það vitanlega algerlega óviðun-
andi, að ríkið búi þannig að
Um allsherjarmót í. S. í.
Það er áreiðanlega
ekkert mót í frjálsum
íþróttum, sem vekur jafn mikla
athygli meðal almennings
sem allsherjarmót í. S. f. Það
ber tvennt til; í fyrsta lagi er
jþátttaka oft mejiri í ýmsujm
greinmn og í Öðru lagi þá er
þetta stigamót, en sjigamót
skapa oft þá óvissu, sem lokkar
menn til að fylgjast með hverri
íþróttagrein.
Það væri freistandi að rita
langt mál, ekki aðeins um þetta
eina mót, heldur mótin í heild
og þá aðstöðu sem íþróttamenn
eiga við að búa hér í höfuðstað
landsins, Rvík. Ég hef oft orðið
þess var að utanbæjarmenn
standa í þeirri trú, að hér í
bænum muni vera gott að æfa
íþróttir, því hér sé betri aðstaða
en annarsstaðar. Þeir sem hafa
kynnt sér íslenzkt íþróttalíf
nokkurn veginn riiður í kjölinn,
vita að viða um land er mun
betri aðstaða til íþróttaæfinga,
en hér í bæ. Hinn lélegi aðbún-
aður íþróttamanna kemur ekki
aðeins fram í erfiðum æfinga
skilyrðum, hér í höfuðstaðnum,
hann kemur líka fram í slæmri
aðstöðu til að halda skemmti-
leg kappmót. Flest mót sem
haldin eru hér á íþróttavellin-
um, eru ranghverfan af því,
hvernig mót eiga að vera. Þetta
er ekki sagt eingöngu til að
sverta þá menn sem til skiptis
standa fyrir frjálsíþróttamót-
um. Hér eiga margir sameigin-
lega sök. Og þá fyrst þeir sem
þykjast ,bera hag fþróttamál-
anna fyrir brjósti, þar með heil
brigðis- og uppeldismál hinnar
uppvaxandi kynslóðar, en gera
það ekki betur en svo að ískyggi
lega mikill hluíi íþróttamanna
hljóta varanleg mein vegna
ófullnægjandi æfingjaskilyrða.
Það væri annars gaman að vita,
hversu margir þeir íþróttamenn
eru sem hafa ekki hlotið bólgna
fætur og marða hæla í æfinga-
laun á hinum sallrunnu og
glerhörðu hlaupa- og stökk-
brautum íþróttavallarins.
Eitt er það, sem veldur míklu
um, hvað fólk á erfitt með að
fylgjast nákvæmlega með því,
sem gerist hér á frjálsum íþrótta
mótum, og það er, hversu lítið
er vandað til undirbúnings við
hinar ýmsu íþróttagreinar. Það
Keppendur K. R. Þeir unnu stigakeppnina og þar með tililinn
„Bezta íþróttafélag íslands.“
er að vísu nokkur fyrirhöfn að
marka boga við köst í kúlu-
varpi t. d. 11 m. fráhring og svo
með meters millibili upp í
15. m., en það væri áreiðanlega
skemmtilegra fyrir áhorfendur.
Svo ætti að hafa áletrað merki
við enda hvers bpga er sýndu
kastlengdina í metrum. Sama
ætti að gera í öðrum köstum
en hafa þar merki með 5 m.
millibili. Væri ekki heppilegt
að hlynna dálítið að vellinum
núna og láta smíða nokkuð af
þeim áhöldum sem hljóta að
eiga að vera til á hverjum í-
þróttavelli? Það kom mjög á-
þreifanlega í ljós á hinu nýaf-
staðna Allsherjarmóti í. S. í.
hversu áhöld íþróttavallarins
eru léleg. í grindahlaupi voru
t. d. þrír þátttakendur, en þeim
þurfti þó að skipta í tvo riðla,
vegna þess að ekki voru til nema
20 grindur. En það er þó verra,
að þessar 20 grindur eru allar
ólöglegar. Ég er sannfærður um
það að mikið af því sem aflaga
fór á allsherjarmótinu nú fyrir
nokkrum dögum, stafar bein-
línis af því, hversu mikið vant-
ar af nauðsynlegur áhöldum og
aðbúnaði á vellinum sjálfum.
Þetta þarf að laga fyrir ræsta
mót. Og verði það gert, þá trúi
ég ekki öðru en að margir
finni engu minni ánægju í því
að horfa á drengilega keppni
frjálsíþróttamanna en góða
knattspyrnu, sem nú er að verð-
leikum vinsælasta íþrótt Rvík-
inga.
Allsherjarmót í. S. í. og önn-
þeim, sem í þess þjónustu eru,
og getur ekki endað með öðru,
ef áframhaid yrði á slíku, en að
hinir opinberu starfsmenn leiti
sér annarrar atvinnu, sem nú
nú er létt að fá og betur er
borguð.
Maður skyldi ætla, að ríkis-
stjórnin hefði séð 'bæði hag hins
opinbera og sóma sinn í því,
að leggja strax fyrir það þing,
sem nú situr, að leiðrétta þetta
ranglæti og hækka launin við
hina opinberu stafsmenn. En
það litur ekki út fyrir, að hún
hafi gert neinar ráðstafanir til
þess. Hinsvegar hefir Alþýðu-
flokkurinn nú borið fram frum-
varp íil laga þess efnis í efri
deild, að embættismönnum og ^
öðrum starfsmönnum ríkisins |
og ríkisstofnana verði frá 1/7 í f
bót á öll útborguð laun þeirra,
sumar að telja greidd 25% upp-
og í sarnræmi við þá launa-
hækkun, full dýrtíðaruppbót á
öll laun ,sem ekki fara yfir 815
krónur á mánuði (650 krónur
hingað til). Með þessu frum-
varpi. Alþýðuflokksins er ekki
farið fram á annað fyrir hönd
hinna opinberu starfmanna og
embættismanna en það, sem all-
ur fjöldinn af verkamönnum og
öðrum launþegum hefir þegar
fengið. Það er ólíklegt, að nokk-
ur þingmaður telji sér sæmandi
að mæla í móti svo sjálfsagðri
réttlætiskröfu. Svo augljós er
skylda þess þings, sem. nú sit-
ur, að verða við henni. Og hún
ætti sannarlega ekki að þurfa
að verða til þess að lengja störf
þess mikið.
ur slík mót þar sem keppt er í
öllum greinum frjálsíþrótta,
eru á hverjum tíma nokkur
mælikvarði á íþróttalega getu
félaganna í heild.
Hlaup:
í 100 m. hlaupi hefir verið
sæmileg þátttaka nú sxðast liðin
ár, en þar hafa áður komið
fram hlauparar, t. d. Sveinn
Ingvarss. og Brandur Brynjólfs
son, sem mundui vera taldir
hlutgengir hvar sem er á norð-
urlöndum. í ár hefir aftur á
móti ekki náðst éins góður ár-
angur og undanfarin. sumur, en
í 200 m. h. má telja tíma Jóh.
Bernhards 23.8 s. prýðilegan, og
í 400 m. hlaupi er nú meiri
breidd og betri menn en nokkru
sinni fyrr. Met Sveins Ingvars-
sonar 52.6 sek. verður því von-
andi þurrkað út úr metaskr. nú
á næstunni. í 800 m. h. er breidd
in lítil en toppurinn góður og
er það Ái’manns „tríóið“ sem
sér fyrir því. Vonandi að fleirí
bætist í hópinn og geri þeixn
sigurinn torsóttari. Um 1500 m.
h.laup er sama að segja en senni
legt er þó að þeir Sigurgísli og
Jóhannes úr f.R. verði hinu ó-
sigrandi Ármannstríói örðugir
keppin. áður en langur tími líð-
ur. Undir 5000 m og 10000 m
hlaup æfir engin og er árangur-
inn líka eftir því. Það ætti að
vera Rvíkux-félögunmn metn-
aðar mál að halda uppi breidd
og harðri keppni í 5000 m.
hlaup æfir enginn og árangur-
við íslendingar '•verið sigursæl-
astir á erlendum vettvangi.
Stökk:
Þátttaka í stökkum hefir oft
Framhald á 7. síðu.
JtCMjð
Ip RAMSÓKNARMENN
*• velta sér nú í flatsæng
álbyrgðarleysisins með komm-
únistum. Þessir tveir flokkar,
miða nú allt sitt háttalag við
flokkshagsmuni sína eingöngu,
en kæra sig kollótta um hag
þjóðarinnar. Það er því við því
að búast, að saman dragi með
þessum flokkum.
Tímanum finnst nú fínt að
'bampa þjóðstj(6rnarhugmynd-
inni á ný: Við skulum búa til
alveg ljómandi þjóðstjórn
handa ykkur, sameiningarstjórn
á háskatímum. Þið verðið bara
að hættaj Við skolla).i(s kjör-
dæmamálið; annars heldur
heldur Framsókn áfram ábyrgð-
arleysispólitík, því að þetta
snertir flokkshagsmuni okkar.
Tíminn sagði í gær:
„Þingið hefjr um tvær leiðir að
velja. Önnur leiðin er sú, að mynd
uð verði sterk stjórn, sem njóti
stuðnings allra aðalflokkanna og
hafi það markmið að verja þjóð-
ina gegn áföllum styrjaldarinn-
ar. Slík stjóm yrði sameiningar-
stjóm þjóðarinnar á hinum miklu
háskatímum. Markmið hennar
yrði, að Iáta það sama yfir aiía
ganga, en þetta mistókst hinni
fyrri þjóðstjórn. Til þess eru mis-
tökin, að lært sé af1 þeim, og úr
þessu ætti hin nýja stjórn að geta
bætt. Það er áreiðanlegt, að þjóðin
þráir slíka stríðsstjórn, því að
henni er vel ljós hættan, sem fylg
ir hinum illvígu hjaðningavígum
flokkanna á slíkum tímum sem
þessum. En til þess að grundvöll-
ur skapist fyrir slíkt samstarf,
verður stjórnarskrárbröltið og
kosningahugurinn a ð leggjast til
hliðar. Sköpun slíks samstarfs er ó-
hugsanlegt rétt fyrir kosningar.
Hin leiðin er sú, að kjördsema-
málið haldi áfram og kosningar
fari fram innan nokkurra mán-
aða. Þá verður ekkert hægt að
gera til viðreisnar að þessu sinni
og iþá verða þeir flokkar einir,
sem þessari þróun róða, að bera
ábyrgð ó stjórnarforustunni “
1' —'fJ-'J.'UlL.i "

Hverjum var það að kenna,.
að það mistókst „að láta það
sama yfir alla ganga? Mönn-
unum, sem vildu ekki láta eitt
yfir alla ganga. Framsóknar- og
Sjálfstæðismönnum, sem vernda
vildu stríðsgróðarm á kostnað
launastéttanna. Og svo kemur
Tíminn og býður upp á nýja
iþjóðstjórn! Ætli það sé ekki
frémur Framsóknarstjórn með
kommúnistastjórn, sem hann
langar í?
Morgunbl. ber ekki við að
vei’ja hneyksli þau, sem orðið
hafa í úthlutun bifreiðarma.
Jakob Möller virðist ekki geta
átt von á stoð úr þeirri átt.
Morgumblaðið segir í forystu-
grein sinni í gær:
„Mistök hafa áreiðanlega orðið
við úthlutun bifreiðanna. Einstak-
ir menn hafa fengið mest af fólks-
bifreiðunum, en atvinnubílstjór-
ar og bíistöðvarnar orðið útund-
an. Afleiðingin hefir orðið sú, að
almenningur hér í Reykjavík t.
d. á þess nú engan kost að fá
leigubíl, hvað sem á liggur. Slíkt
ástand er óþolandi með öllu.
Vitað er og, að mikið af hinum
nýju vörubifreiðum hefir farið til
einstakra manna, sem svo eru not
aðir í þjónustu setuliðsins. Eig-
endur bifreiðanna hafa grætt stór
fé á þessari starfsemi, en þetta
hefir gengið út yfír landsmenn
sjálfa, sem höfðu brýna þörf fyrir
bifreiðirnar til atvinnureksturs
síns.
(Frh. á 7. flíöo.)