Alþýðublaðið - 13.08.1942, Qupperneq 8

8
MIJARNARBÍÖ
Ladjr Hamilton
Aðalhlutverk:
Vivien Leigh
Laurence. Oliver
kl. 9.
Kl. 5 og 7.
FLÓTTI EIGINSMANNSINS
Aðalíhlutiverk:
Ingrid Bergman og
Leslie Howard.
Sala aðgöngumiða hefst kl. 1
Ekki hægt að panta í síma.
P ARANDTRÚBOÐI, sem
staddur var í stórborg og
hafði haldið fyrirlestra, sem
vöktu mikið umtal, mætti
blaðadreng á förnum vegi og
spurði hann um leiðina til póst-
hússins í borginni.
„Þú ferð eftir þessari götu
gengur hana alveg á enda og
beygir svo til hægri.“
„Þakka þér fyrir, þú ert mesti
sóma- og greindarpiltur,“ sagði
trúboðinn. „Veiztu, hver ég
er?“
„Nei.“
„Ég er þessi margumtalaði
prédikari. — Ef þú kemur
á samkomu hjá mér i kvöld,
skal ég vísa þér leiðina til
himna.“
„Til himna!“ Og þú, sem
þekkir ekki leiðina til pósthúss-
ins,“ sagði blaðadrengurinn.
*
O KIP það, er Jón Indíafari
^ var á, hafði með sér frá
Indíalandi „eina papagöju ...
sú eð kunni manns mál að tala,
bæði á indianisku, portogalisku
og þýzku tungumáli. Og nær
vér höfðum 11 vikur í sjó ver-
ið, sýktist hún og talaði general
hart til, að hann hefið sent sig
í slíka háskasamlega reisu, og
kvað hann váldan vera síns
dauða, ef hún þess vegna dæi,
en þó ef guð vildi svo vera láta,
sagðist hún tilfriðs gjarnan
skyldu vera. Og þar eftir innan
þriggja daga dó hún og varð út-
byrðis varpað.“
Smám saman jukust kraftarn
ir og hún lét tii leiðast að taka
á móti vinum sínum, sem komu
í heimsókn. Sumir voru dapr-
ir vegna hennar, aðrir komu af
skyldurækni eða forvitni. Ung-
frú Glover var erfijðuist við-
fangs. Hún samhryggðist Bertu
innilega, en tilfinningar hennar
annarsvegar og skiiningur á
réttu og röngu hinsvegar, voru
sitit hivað. Hjesnni fannst ung
kona ekki taka sorg sinni með
viðeigandi auðmýkt. Berta var
heisk í skapi og fannst hlut-
skipti sitt ranglátt. Ungfrú
Glover’kom á (hverjum degi með
blóm og góð ráð. En Berta tók
engum ráðum og skeytti engum
fortölum. iÞegar jþessi fróma
stúlka las upp úr toiblíunni hlust
aði Berta á ineð fýlusvip og beit
vörunum fast saman.
— Villtu ekki, að ég lesi fyr-
ir þig í toitoiMunni, góða? spurði
prestssystirin oft.
En einn daginn þraut þolin-
mæði Bertu, hún gætti ekki
tungu sinnar.
— Gerðu það, ef þú hefir gam
an af þvá, góða, svaraði hún
kuldalega.
— Ó, Berta, þú tekur þessu
efeki réttilega. Þú ert svo upp-
reisnargjörn, og það er rangt
hjá þér, mjög rangt.
— Ég hugsa ekki um annað
en foamið mitt, sagði Berta
, ’hrottallega.
— Hví foiðurðu ekki guð; góða
mín? Á ég að toiðja með þér
stutta toæn, Berta?
— Nei, ég kæri mig ekki um
að toiðja iguð. Hann er annað-
hvort vanmáttugur eða grimm-
ur.
— Berta, hrópaði ungfrú
Glover, — þú veizt ekki hvað þú
ert að segja. Biddu guð að þíða
ísinn úr hjarta þínu, biddu guð
að fyrirgefa þér.
— Ég þarfnast engrar fyrir-
gefningar. Ég hefi ekkert gert
af mér. Það er guð, sem fremur
eetti að þarfnast fyrirgefningar
minnar.
— Þú veizt ekki hvað þú ert
að segja, Berta, sagði ungfrú
Glover, hrygg og alvarleg.
Berta var enn svo lasburða,
að ungfrúin þörði ekki að
þjárma foetur að henni. Hún
braut heilann um 'hvort hún
ætti að ráðgast við foróður sinn.
Bn undarleg tfieimni hindraði
hana að leita til hans í andleg-
úpa vandamálum nlema brýn
nauðsyn krefði. En hún hafði þó •
tröllatrú á honum og hann sam-
einaði í hennar augum allar
dyggðir, sem kristinn kennimað
ur þarf að hafa. Og jþótt hann
væri miklu veikari persónuleiki
en hún sjálf, var hann þó mátt-
arstoð hennar, og á fyrri árum,
þegar holdið var uppreisnar-
gjarnara en nú, hafði hún sótt
sór styrk í guðsþjónustur hans
og orð. Loks ákvað ungfrú
Glover þó að tala við 'hann um
það, sem nú ílá henni á hjarta.
Hún forðaðist í heila viku að
ræða andleg málefni við sjúkl-
inginn. Þegar henni fannst
Berta hafa styrkzt nægilega
mikið kom hún með bróður sinn
til Court Leys, án þess að segja
henni frá því áður.
' Pjúri tfekk upp í hertoergi
Bertu og athugaði hvort hún
væri viðeigandi klædd fyrir
heimsókn klerks.
— Heyrðu, sagði hún, —
Charles er niðri og vill gjarn-
an líta inn til þín. Ég taldi viss-
ara að koma upp og sjá hvort
þú værir sæmiiega útlítandi.
Berta sat uppi í rúmi sínu og
hallaði sér upp að svæflum. Hún
/var í»ljósrauðrí t'reyjú, sem
stakk í stúf við dökkt hárið og
fölt andlitið. Hún toeit á vörina
og harðnaði á svipinn, þegar
hún heyrði, að presturinn væri
staddur niðri. Ungfrú Glover
tók eftir því.
— Ég held henni sé ekki um
komu þína, sagði hún við bróð-
ur sinn, þegar hún kom ofan.
— En ég held það sé skylda þin.
— Já, það er skylda mín,
svaraði séra Glover, sem var
ámóta illa við þetta fyrirhugaða
samtal og Bertu sjálfri.
Hann var heiðvirður maður,
sem vildi ekki vamm sitt vita
1 neinu, en hann hafði lengst
af látið sér nægja kirkjuathafn
BrAðarkjóllinD.
(The Fame of New Orleans)
Ameriksk stórmynd gerð und
ir stjórn franska kvikmynda-
meistarans
BENE CLAIR
Aðalhlutverkin leika:
MARLENE DIETRICH
Bruce Cabot
Roland Young
Mischa Auer
Andy Devine
Sýnd í dag kl. 5, 7 og 9.
ir sínar, standa fyrir samskot-
um og húsvitja hjá fátækling-
unum. Honran var álveg nýtt
um varninginn að eiga að talá
við uppreisnargjarna hefðar-
konu, og ’hann vissi varla hvern
ig hann átti að fást við hana.
Ungfrú Glover opnaði svefn-
herbergisdyrnar fyrir ibróður
sinn, hún setti stól fyrir hann
við rúmstokkinn og settist sjálf
HJALTIHJALPFÚSI
„Auðvitað verður það sama
viðkvæðið hjá Hjalta,“ hugsaði
hún með sér. „Það er alveg til-
gangslaust að biðja hann ásjár.
Ég verð að fara með börnin í
hlöðuna og búa þar um þau
eins vel og auðið verður.“
Svo safnaði hún börnunum
saman í einn hóp og lagði af
stað með þau yfir flötina áleið-
is til hlöðunnar. En hún var
ekki komin langt, þegar hún
heyrði, að einhver var að kalla
á eftir henni.
„Gunna, Gunna, hvert ert þu
að fara?“
Það var Hjalti, sem hlaupið
hafði á eftir henni með fangið
fullt af kápum og ábreiðum.
„Ég ætla að hreiðra um mig
og börnin í hlöðunni í nótt,“
sagði Býflugna-Gunna.
„Nei, það itíátt þú ekki gera,“
sagði Hjalti. „Þið komið öll
heim í kofann minn. Takið við
■ GAMLA BlÖ I
Dreigjaboriii
(BOBY TOWN)
Ameifksk stórmynd.
SPENCER TRACY
MICKEY ROONEY
Börn innan 12 ára fá
ekki aðgang.
Sýnd kl. 7 og 9.
Framhaldssýning kl.
31/2—61/2.
Sumarjól.
(Christmas in July).
Ellen Drew og Dirk Powell
Bannað fyrir börn innan 18
ára.
á hann í hæfilegri fjarlægð.
— Hringdu eftir tei áður en
iþú sezt, Fanney, sagði Berta.
— Ja, ef þér væri sama —
Gharles vill víst tala við þig,
fyrst, er það ekki, Charles?
— Jú, góða mín.
— Ég leyfði mér að segja hoit
um hvað þú sagðir um daginn,,
Berta.
Frú Craddock bærði varirn-
þessum kápum og ábreiðum og
kastið þeim yfir ykkur, svo að
þið verðið ekki innkulsa. Ég er
búinn að hita vel upp í eldhús-
inu hjá mér, og þar bíður ykk-
ar full kanna af heitu kókó og
heilmikið af smurðu brauði.“
„En — en — kemur ekki
álfakonungurinn til þess að
heimsækja ykkur Benna á
morgun?“ sagði Býflugna-
Gunna.
„Jú, en það skiptir engu
máli,“ sagði Hjalti. „Það er
ófært, að þið verðið í hlöðunni.
Við Benni skjótum skjólshúsi
yfír ykkur í nótt.
„En Benni vill það ekki/* *-
sagði Býflugna-Gunna döpur í
bragði. „Hann segist ekkert
kæra sig um neinn troðning íi
húsinu, sem hann sé nýbúinm
að snyrta svo vel til í.“
Hjalti varð svo hissa yfir
þessari vonzku Benna, að hon-
um varð alveg orðfall um
lcM’ryquPQ
AnD UPAríSAO, UNUOTIGEP WILBUÍ? CLIM0S
SWIPTLy T0 TH6 HUSE BOULPER 0VERHAN6IMG
TH6 ROAP... I-----taSBSK;----
PULL IN YOUR NERVES,
3ABY/ SCOZCW SAIP TD
mr fOR his signal
MD WE’RE 60ING TO
ÍfolEBr WAIT/ teomMSffi
5TILL OUR HERO POES NOT
OOME APT6R M! P6RHAP5 IT 15
A WAR Of NERVgS HE IS TRY/NG
WELL, J. OAN WAIT,..
f 9HE GO£9/ NOW '
ALL T’VE GOT TO 00IS SIT TI6HT
---ITILL SHE 5MPTIE9J
90MBTHIN6 ?!
SCOZCHY W/LL
B£KU£P UP )
~[TH£!ZE!y-T
Wide World Fejtures
Lillí: Getur þú ekki gert eitt-
hvað? Örn verður drepinn
þarna!
Tóní: Róleg, telpa mín. Örn
sagði okkur að bíða eftir merki
og við bíðum!
Dumartin (hugsar): Hetjan
okkar kemur ekki enn til þess
að gera út af við mig. Ef til vill
er hann að reyna taugastríð, en
ég get beðið.
Örn: Þarna fór hann. Nú þarf
ég bara að bíða, þangað til
geymirinn tæmist.
Ofar í fjallinu klifrar Vilbur,
án þess að nokkur viti af hon-
um, í áttina til Grettistaksins,
sem slútir yfir veginn.