Alþýðublaðið - 14.08.1942, Qupperneq 6
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Föstudagur 14. ágúst 1942,
Roosevelt og Molotov.
Mynd þessi var tekin af þeim Molotov, utanríkisráSherra Rússlands, og Roosevelt, þegar
Molotov var á ferð sinni í Washington. Hann gerði þá samninga yið Breta og Bandaríkja-
sem frægir eru orðnir.
menn,
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN
Framh. af 4. síðu.
sína og umlbjóðendur með út
á það? Eða Jheldur Jónas frá
Hriflu, að menn séu búnir að
gleyma því, hvernig Framsókn
arflokkurinn tók með brögðum
verðlagið á innlendum afurð-
um út úr gengislögunum sæll-
ar minningar til þess eins að
geta hækkað það ilangt umfram
bæði kaupgjaldið og flestar er-
lendar nauðsynjar?
❖
Fyrir utan hrakspár Jónasar
frá Hriflu birti Tíminn í gær
eftirfarandi klausu um Al-
þýðublaðið og viðburðina á Ind-
landi:
„Oft hefir Alþýðublaðið skriðið
fyrir Bretum, en sjaldan hefir það
verið eins áberandi og sl. þriðju-
dag. Þá birtir Alþýðublaðið for-
ystugrein til að svívirða Gandhi
og aðra sjálfstæðismenn Indlands.
Fer íslendingum það vissulega
illa, að ámæla sjálfstæðishreyfing-
um meðal undirokaðra þjóða og
skiptir þ áeinu hvaða þjóðir eiga
hlut að máli.“
Það er sannarlega erfitt að
sjá, ‘hvað Táminn meinar með
slíku aðkasti. Af fréttum utan
úr heimi er ekki sjáanlegt, að
framferði Gandihis og Kongres-
flokksins á Indlandi hafi hlot-
ið neina samúð annarra en
öxulríkjanna. í öllum löndum
Bandamanna hdfir það verilð
fiordæmt, engu síður í Amer-
íku en á Englandi. Er Tíminn
máske að búa sig undir það með
þessari fíflslegu árás á Aiþýðu-
blaðið að fara yfir í herbúðir
Hitlers og Japanskeisara?
Vinnudagur Roosevelts.
Karlmanna
náttföt!
(í öllum stærðum).
VERZL
Grettisgötu 57.
Framh. af 5 s.íðu.
vinum sínum til kvöldverðar og
á eftir sýnir hann þeim kvik-
mynd í kvikmyndasal Hvíta
hússins.
Hann fer í rúmið klukkan
11.30. Og sagt er að stríðsá-
hyggjurnar valdi honum ekki
andvökunóttum. Svo byrjar
hann nýjan vinnudag hress og
endurnærður eftir 8 tíma svefn.
Þeir, sem þekkja forsetann,
segja, að hann hafi áhyggjur,
en sé þó vongóður. Hann veit,
að mikið er framleitt á hverj-
um mánuði af flugvélum, skrið
drekum og skipum, en það þarf
líka mikils við, þegar átt er í
styrjöld gegn óvini, sem árum
saman hefir verið að búa sig
undir styrjöld.
Síðan styrjöldin hófst hefir
forsetinn aukið mikið afköst
ráðuneytisins og öll smámál
hafa orðið að víkja af skrifborði
hans sem höfðu hrúgazt þar
upp af því að deilugjarnir ná-
ungar höfðu aldrei getað komið
sér saman. Hann tekur varla á
móti öðrum mönnum en þeim,
sem á einn eða annan hátt eru
tengdir við styrjöldina.
Hopkins er sá maður, sem
forsetinn hefir oftast hjá sér,
bæði vegna þess, að hann á
heima í Hvíta húsinu og vegna
þess trausts, sem forsetinn ber
til hans og þeirra þýðingar-
miklu embætta, sem hann hefir
hlaðið á hann.
Oftast tekur forsetinn á móti
heimsókjnuím utanríkisráðherr-
ans, Cördell Hulls. Ennfremur
tekur hann oft á móti yfirher's-
höfðingjanum George E. Mars
hall, Ernst J. King flotaforingja,
Frank Knox flotamálaráðherra
og Henry L. Stimson hermála-
ráðherra. Þessir menn og fáein-
ir fleiri sleppa oft inn til hans
utan áheyrnartíma.
Við Marshall hershöfðingja
og King flotaforingja .ræðir for
setinn í stórum dráttum um
hernað og hernaðaraðferðir í
heimsstyrjöld. Hann ber ágætt
skyn á hernaðarleg málefni og
hefir löngun til að vita meira.
Hann fylgist af áhuga með
hverri stöðubreytingu á skák-
borði styrjaldarinnar og er á-
gætlega að sér í landafræði.
Enda þótt margir hafi ótt-
azt þegar styrjöldin 'hófst, að
forsetinn myndi reyna að
stjórna styrjöldinni að miklu
leyti frá skrifborði sínu í Hvíta
húsinu, segja þeir, sem bezt vita,
að hann taki enga þýðingar-
mikla ákvörðun án þess að ráð
færa sig fyrst við hermálasér-
fræðinga sína.
Er fátt Mkt með núverandi
húsbónda Hvíta hússins og fyr
irennara hans, sem bjó þar á
meðan fyrri heimsstyrjöldin var
háð, Woodrow Wilson, en hjá
honum var hann sem aðstoðar
flotamálaráðherra. Jafnvel á
friðartímum tók Wilson sjald-
an á móti heimsóknum, og eft
ir að styrjöldin hófst tók hann
naumast móti nokkrum heim-
sóknum. Roosevelt hefir gam-
an að því að taka á móti heim-
sóknum og honum hefir þótt leið
inlegt að þurfa að synja mönn-
um um viðtal.
En höfuðmunurinn á þessum
mönnum liggur þó í iþví, 'hve
mismunandi tökum þeir taka
styrjaldarvandamálið sjálft.
Wilson beitti athygli sinni
einkum að alþjóðlegum vanda-
málum, en hafði lítinn áhuga á
hernaðarlegum vandamálum og
ræddi sjaldan við yfirmenn hers
og flota. Hinsvegar hefir Roose
velt mikinn áhuga á hernaðar-
vandamálum, og hver veit,
nema að hann búi yfir ein-
hverju, sem kemur Japönum á
óvart og jafnvel Þjóðverjum
líka.
Hísnæðisvandræðio.
Framh. af i. síðu.
sveit með öll börnin, en hann
til bráðabirgða í N-stræti . . . “
„Leigusali lét í veðri vaka, að
sonur sinn þyrfti á húsnæðinu
að halda, og því fór leigutaki,
en því var síðan breytt í skrif-
stofur.“
„Fékk að vera í nokkrar vik-
ur í herbergi bílstjóra hjá N. N„
meðan hann er fjarverandi úr
bænum, en börnin sendi hann í
sveit sumarlangt.“
„Tók næturvarðarstarf á
Hótel N. út úr húsnæðisvand-
ræðum. Konan og ibarnið í
sveit.“
„Skýrslugefandi, sem er
ekkja með 3 börn, var í vist hjá
N. N. á N-götu og fékk þar hús-
næði fyrir sig og' börnin. S.l.
vor varð hún að hætta vistinni,
heilsu sinnar vegna, og því hús-
n^eðislaus um leið. Er í hriplek-
um sumarbústað.“
„Er í sumar í atvinnu á N-
firði með konu og 2 börn, en
hefir ekkert húsnæði að að
hverfa, þegar þau koma í
haust.“
„Síðan umsækjandi fór út í
N-stræti hefir hann hvergi
fengið inni, en fengið að skrifa
sig á N-vegi. . . . S.l. vetur
neyddist hann til að halda til í
sumarbústað suður í Fossvogi. I
sumay er hann í kaupavinnu og
konan og börnin líka í sveit.“
„Leigusali seldi skúrinn í vor,
en hinir nýju eigendur rifu
ihann Iþegar | sundur till að
stækka Ihann. í vor varð N. N.
(sem er ekkja með 3 börn) að
’koma börnum sínum fyrir til
sumardvalar í sveit, en tók sjálf
vinnu hjá fyrirtækinu N, en það
fyrirtæki lætur starfsstúlkum
sínum húsnæði í té, 2—3 í her-
bergi“.
„Sumarbústaður við Elliðaár,
eign N. N. Býst við að geta ver-
ið í þessu plássi rúsnæðisins
vegna, en vegna aðstöðunnar til
vinnu, sem ihann (hafir í bænum,
getur ihann ekki notað þetta
pláss í vetur“.
,,í áðurnefndum sumarbú-
stað“.
„Húsið á að rífast (smáskúr),
er ekki íbúðarfært“.
„Leigusali þa'rf húsnæðið
handa giftri dóttur, sem er hús
næðislaus og hefir sagt leigu-
taka upp húsnæðinu frá og með
1. okt. n. k„ en þó með þeim
ummælum, að hann léti leigu-
taka ekki fara út á götuna“.
Þessi leigusali er einn af þeim
fáu, sem frá var skýrt, að
hefði þó að minnsta kosti lótið
í ljós, að þeir vildu ekki hrekja
leigutaka sána ibeinlínis ó göt-
una.
Niðurlag næst.
Skúli Skulason
ritstjóri flytur erindi, er hann
nefnir Jötunheima, í útvarpið í
kvöld klukkan níu.
Háskólastndentar
Beðnir að mæta í Háskólanum í kvöld (föstu-
dagskvöld) klukkan 8%.
HANNES Á HORNINU
(Frh. af 5. síðu.)
var það síður en svo á íslandsmót
inu, og þarf ekki að vera að hafa
slíkt í flimtingum eða að reyna að
gera það hlægilegt, eins og grein-
arhöf. gerir tilraun til, slíkt er
ekki dáð eða drengskapur heldur
hið öfuga.
IJM LEIKINN á Reykjavíkurmót
inu milli Fram og Víkings, sem
Fram vann með 3:0 fer greinarh.
hinum háðulegustu orðum um, tal
ar um „vesaldóm" í sambandi við
hann, kallar hann flattootnaðann.
Samlíkingin er snjöll! Það má
kannske tala um flatbotna skrif
jafnvel flatbotna menn eins
og margt bendir til um Vallsæk-
inn, en flatbotnaðan leik, það er
meiri snillin og andríkið! Það má
kalla leikinn fremur daufan, eða
í daufara lagi, og margur leikur
milli Fram og Víkings hefir verið
mun skemtilegri það skal játað,
en að hann hafi verið svo léleg-
ur sem „Vallsækinn“ vill vera
láta nær ekki neinni átt“.
ÞAÐ ER ENGINN vafi á því, að
ríkjandi ástand á sinn þátt í því
að erfiðara er fyrir knattspyrnu-
menn okkar að stunda æfingar en
áður var, og því skyldi ríkjandi á-
stand ekki koma niður á félags-
málum knattspyrnumanna eins og
annarsstaðar? Hér er því ekki um
neina sjálfsafsökun að ræða fyrir
knattspyrnumenn eins og Vallsæk
inn vill vera láta, heldur er hér
um raunveruleikann að ræða, öll
félagsstarfsemi í landinu um þess
ar mundir er erfið, mjög erfið,
jafnvel fyrir knattspyrnufélög, sem
önnur félög. Svo er sagt að ,,sá er
vinur sem til vamms segir“ ég ef-
ast ekki um að knattspyrnumenn
séu þakklátir fyrir gagnrýni og
leiðbeiningar, en gagnrýnin verð-
ur þá að vera með sanngirni og á
rökum reist og leiðbeiningar gefn
ar af viti og góðvild, en hvort
tveggja þetta vantar að mestu hjá
„Vallsæknum".
ÁHUGI hans fyrir íþróttum er
efalaust mikill, en skilningur tak-
makaður, og vinsemd hans í garð
vina hans ,,á vellinum", sem veita
honum „einhverja þá beztu
skemmtun, sem h'ann á völ á,“ —
mjög af skornum skammti ,meira
en búast mætti við af svo ástföng
um manni af knattspyrnunni. Að
vísu fer hann nokkrum viðurkenn
ingarorðum um knattspyrnumenn
— en það varð aðeins til þess að
ádeilan verði áhrifameiri.“
„AÐ LOKUM minnist „Vallsæk-
inn“ svo á blöSin og þeirra þátt í
þessum málum, finnst þau léleg,
eins og annað í þessu sambandi.
Hann niðrar Frímanni Helgasyni,
sem hann segir, að líti á sig sem
mikinn íþróttafrömuð á pappírn-
um. Þoir, sem einhver afskipti
hafa haft af íþróttamálum kann-
ast allir við Frímann, ódrepandi
áhuga hans í þessum. málum, —
dugnað og starfsþrek, hann er eng
inn pappírsíþróttafrömuður, það
er áreiðanlegt, hann er sannur í-
þróttamaður og dugmikill for-
göngumaður um þessi mál, og væri
betur, að margir slíkir væru til.
Hann minnist líka á mann, sem rit
ar um þessi mál í Mgbl. af góð-
girni, skilningi og áhuga, og kallar
hann „íþróttaprest“ af því hann er
guðfræðingur að menntun, slíkt
er ekki skammaryrði, síður en svo,
hvorki fyrir prestastéttina eða í-
þróttamenn, annars er Jens Ben.
ekki búin.n að taka prestsvígslu,
en hann hefir staðist vel þá eld-
vígslu að rita um íþróttamál, því
greinar hans um þau mál, og er-
indi, sem ha-nn hefir flutt í út-
varpið, þykja íþróttamönnum á-
gæt — og þau eru það.“
SVO HELD EG að þetta sé nóg
um knattspyrnuna í bráðina.
Hannes á liorninu.
íþróttaflokkar Ármanns
fara hópferð í Jósepsdal nú um
helgina, munið að tilkynna þátt-
töku í síma 2165.