Alþýðublaðið - 23.08.1942, Page 6

6___l___________________________ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Sunnudagœ' 23. ágúst 194?-
Gerd Grieg.
Framh. af 4. síðu.
skilningi, þótt meiri kraftur og
hreyfing mætti stundum fylgja
þessari stórbrotnu persónu.
Úr frú Elvsted, sem togast á
við Heddu Gaibler um sál Löv-
borgs, má gera merkilegt hlut-
verk, en Ólafía G. Jónsdóttir
veldur því ekki; þessi þjáða
kona verður tilþrifalítil og dauf.
Brynjólíuf Jóhannesson sýnir
margt gott í hlutverki Bracks
assessors, en þó virðist áhorf-
andanum hann líkari góðlát-
legum heimilisvini en hinum
kaldrifjáða heimsmanni, sem
Brack Ibsens er.
Annars er lefkujr allra ís-
lenzku leikaranna lofsverður,
þegar litið er á það, að þeir
urðu að leika á erlendu máli,.
því að það er augljóst, að því
fylgir aukin áreynsla, að þurfa
auk þess sem leitazt er við að
samræma áherzlur og raddblæ
efni hlutverksins, að gæta rétts
framburðar málfræðilega.
Sönn list er nátengd Mfi
hverrar þjóðar, runnin frá
hjartarótum hennar, eins og
móðurmálið. Þessvegna hafa
þeir Íslendingar, sem hafa nú
átt þess kost að njóta listar frú
Gerd Grieg og túlkunar henn-
ar á norskum viðfangsefnum,
kynnzt norsku þjóðinni og and-
legu lífi hennar betur en þeir
höfðu áður.
Ássessor Brack (Brynjólfur
Jóhannesson og Tesman (Valur
Gíslason).
Og það er líka mögulegt —
og skiljanlegt, að aldrei hafi
norskum Mstamönum utan
iNoregs tekizt betur að flytja list
þjóðar sinnar en einmitt nú.
Nú hafa augu þeirra opnazt
betur en nokkru sinni áður fyr-
ir gildi alls, sem norskt er.
Þessvegna glampar æfintýra-
Ijómi þjóðsögunnar í augum
þeirra, og þessvegna syngur
þytur hinna norsku skóga í
rödd þeirra, þegar þeir flytja
öðrum Mst ættlandsins, sem bíð-
ur þeirra, og enginn níðingur
fær frá þeim tekið að fuMu.
rjóh.
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN
Framh. ai' 4. síðu.
Verð erlendra vara stjórnast,
eins og kunnugt er, alls ekki af
kaupgjaldi hér innanlands nema
flutningsgjöld að örlitlu leyti, enda
höfðu skipafélögin hækkað farm-
gjöldin um 100% áðru en farmenn
hækkuðu grunnkaup sitt úm einn
einasta eyri. Og hvert sém litið
er sést það, að það eru allt önnur
öfl en hækkað kaupgjald, sem
Meistaramóti Í.S.Í. í frjálsu-m íþróttum lýkur um þessar
mundir. Hér sjást nokkrir frægir ameríkskir hlauparar. Til
hægri sjást úrslitin í 4 mílna hlaupi í India, og var síðasti
maður Indiana háskólans,, Campell Cane (vinstri) rétt á
undan Donald Burnham. Tíminn var 17:31,5. — Að ofan sést
hinn frægi míluhlaupari Leslie MacMitchell frá New York
sigra sama Burnham í stúdentameistaramótinu ameríkska.
Frjálsar íþróttir.
Eitt orð frá konu.
♦ '' —
ÞEGAR ég las greinina í
172. tbl. Morgunblaðsins
með fyrirsögninni, „Við Aust-
urvöll“ spurði ég sjálfa mig þess
arar spurningar:
Geta íslenzkir karlmenn, með
rólegri og góðri samvizku stað-
ið álengdar og kastað hnútum
að þeim ungu stúlkum sem nú
virðast eftir sögn þeirra er bezt
vita, ætla að lenda í straumiðu
hiris erlenda setuliðs?
Ef ég mætti leyfa mér þá
dirfsku, að sýna íslenzkum karl
mönnum, og um leið íslenzkri
þjóð fulla hreinskilni, þá er
ég á allt annarri skoðun. Ég get
ekki betur séð, en að þessar
frjálsu ,,tízkudömur“, sem
kunna að brosa á báðar hendur,
sitja á kaffihúsum, sækja hvers-
konar skröll og skemmtanir,
reykja, drekka og drabba, séu
skilgetnar óskadætur þeirrar
kynslóðar, sem nú setur mest-
an svip á borgaralegt Mf.
Þar hafa karlmennirnir ekki
síður en annarsstaðar leitað
uppi eiginkonur og mæður þjóð
arinnar. Ég geri ráð fyrir, að
það, að 'biðja sér konu með
förnum hætti þykki ekki leng-
ur sennilegt. Það er að segja,
ibiðja þeirrar konu, er hann tel
ur færa um að gerast eiginkona
og móðir^ sem telur sitt stolt
að hljóta hana hreina og ó-
spilta, og forðast að leiða hana
út í daður og léttúðugt samlíf
við fjöldann. Hvað skildum við
eiga marga riddara, sem þora
að ríða vafurlogann til þess að
lenda í örmum ósnortinnar unn
ustu?
Við eigum meira en nóg af
stjórna verðinu á framleiðslunni“.
En stríðsgróðabraskararnir í
Sjálfstæðisflokknum og hinir
öruggu hjálparkokkar þeirra,
Framsóknarforingjarnir, vita að
þessi staðreynd má ekki breið-
ast út, vegna sérréttinda þeirra.
Þessvegna er blekkt og logið í
dýrtíðarmálunum.
mönnum, sem kjósa sér að kafa
eftir perlu ástarinnar í skolp-
pollum da"ðurs og léttúðar. Og
er vart að undra þótt sú perla
reynist oft svikin.
Að mínum dómi eigum við
Íslendingar allt of lítið af lotn
iragu fyr'ir samMfi manns og
konu. Allt, allt of lítið af virð-
ingu fyrir hjónabandinu, gildi
þess fyrir þjóðlífið og allt menn
ingarlíf yfirhöfuð.
Hjónaibandið er, og á að vera
heilög stofnun, með gagnkvæm
um skilningi manns og konu á
þjónustu sinni í þarfir eilífa
lífsins. Maður og kona þurfa að
skilja það, að það eru ekki ein
ungis þau, sem þurfa hvers
annars við til sannrar lífsfyll-
ingar, heldur er það líka drott-
inn, sem þarfnast þeirra dyggu
þjónustu, til þess að ná tilgangi
sínum með mannlegu lífi.
Ég vil fullyrða, að hefðu börn
þjóðar vorrar alizt upp í réttu
andrúmslofti á heimilum og í
skólum, væri allt öðru vísi um
að litast á sviði velsæmisins.
Ég býst við, að ef við, sem ekki
erum lífsreyndari, hefðum
átt meira af kærleika, en minna
af ábyrgðarleysi gagnvart hin-
um yngri, væri íslenzk æska nú
betur farin, en orð er á gert.
Geta kennarar og uppeldis-
frömuðir ekki kennt sér um
neitt? Ég spyr, hafa þeir aldrei
sofið, þegar þeir hefðu átt að
vaka? Hefir börnunum ekki ver
ið talið nytsamara nú á síðari
árum, að þau fengju tilsögn
í kynferðismálum, en að þau
lærðu bænir sínar, lœrðu að fela
guði vegu sína í einfaldleik
barnshjartans, og reyndu af
fremsta megni að varðveita
sakleysi sitt samkvæmt vilja
Jesú Krists, og reyndu að
þroska vilja sinn samkvæmt
vilja hans?
Þó vita allir skyni gæddir
menn, sem nokkuð vilja vita,
t hverju hreinn og einlægur vilji
í fær til vegár komið. Ég get ekki
fengið mig tilv að kasta steinum
að afvegaleiddri æsku. Mér
finnst hún líkust hjörð, sem skil
in hefir verið frá hirði sínum
og reikar vegvillt um hrjóstur
lendi sjálfsþótta og nautna.
Og svo að ég komi aðeins
að Austurvelli eins og Morgun
iblaðið: Minnumst þess, að við
Austurvöll stendur Alþingishús
ið, þar sem leiðtogar þjóðarinn
ar hafa samið þau lög, að kon-
um er heimilt að hafa börn sín
föðurlaus. Er það ekki sýnileg
velþóknun valdhafanna á laus-
ung og daðri. Við íslendingar
erum nógu illa staddir, með úr-
kynjunar-hættuna, sem stafar
af skyldleikagiftingum í okk-
ar fámenna og afskekkta landi,
þó að við eigum það ekki á
hættu að systkini auki kyn sitt
saman án þess þó að reynt sé að
koma í veg fyrir það.
Að síðustu langar mig til að
spyrja Morguniblaðið, hvort því
sé alvara með að bæta siðferð
ið? Ef svo er, vildi það þá ekki
hætta þeim ljóta sið, að flytja
því nær á hverjum degi skrítl-
ur, sem gera gys að sambúð
manns og konu; og sýna hina
megnustu fyrirlitningu fyrir
hjónabandinu. Hvaðan eigum
við að taka þetta heilbrigða al-
menningsálit, sem fært sé um
að snúa æskunni frá villu síns
vegar? Ég skal segja ykkur það,
að þeirri þjóð, sem lítilsvirðir
sanna ást, trú og siðgæði, þýðir
ekkert að hrópa á þjóðrækni.
Það verður dauður bókstafur,
sem engan megnar að frelsa.
Sigr. Anna.
TILKYNNING
Ameríkski herinn heldur stórskotaliðs-
æfingar á bannsvæðinu á Reykjanesi þann
25. og 26. ágúst 1942.
Skotæfingum með rifflum á þessu svæði
hef jast sunnudaginn 23. ágúst og munu standa
yfir í nokkra daga.
SIGLINGAR
milli Bretlands og íslands halda áfram,
eins og að undanförnu. Höfum 3—4
skip í förum. Tilkynningar um vöru-
sendingar sendist
Golllford’s Assoeiated Lines, Ltd.
26 LONDON STREET,
FLEETWOOD
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s