Alþýðublaðið - 24.10.1942, Blaðsíða 6

6
alþyðublaðið
Sunnudagur 24. október 1942«
■ I
Slasaði drpnDriirinn á Sp.vðisfirfii.
Hér birtist mynd af litla drengnum á Seyðisfirði, sem misti fótinn
af völdur þýzkrar sprengjukúlu ö. september síðást 'liðinn. Hann
heeitir, eins og menn muna Grétar Herald Oddsson og dvaldi
hjá ömmu sinni á Seyðisfirði. Hann slasáðist svo mjög á fætinum
að það varð að taka hann af um hné. Grétar litli var að leika. sér
með bróður sínum og tveimur öðrum börnum, þegar hann varð
fyrir brotum úr sprengikúlu, er féll skammt frá. — Grétar' litli
er glaðlegur á myndini, sem tekin er af honuir. þar sem liann
liggur í sjúkrahúsinu. Börn eru líka allt af hugrö'kk.
(Myndin er tekin af U. S. Army signal corps.)
HANNES Á HORNINU
'Frh. af 5. síðui)'
samlegra að flytja inn nýja og nið-
ursoðna ávexti heldur en allt
þetta skran, sem flutt er inn, og er
-það einstakt, að leggja menn og
skip í hættu til að flytja þetta
drasl, sem selt er óheyrilegu verði,
inn í landið?"
„EN HVERNIG ER ÞAÖ annars,
mig hálfminnir að héma á árun-
um, þégar Hermann sat við stýrið,
hafi íhaldið óskapazt yfir ávaxta-
leysinu og lofað að þegar það fengi
völdin, skyldi vera nóg af ávöxt-
um. Er þetta nú af gleymsku í-
haldsins eða er það misminni hjá
mér?“
„SVO LANGAR MIG til að
minnast ögn á búðarstúlkurnar hér
í bænum. Hafa þær alls enga hug-
mynd um, hvernig þeim ber að
haga sér? Ég skrapp í búð í dag,
sem ekki er í frásögur færandi, og
var hún næstum full af fólki. Þar
var aðeins ein afgreiðslustúlka, en
hún hafði nú ekki alveg tíma til
að hugsa*um viðskiptavinina. Hún
var að rabba við vinkonu sína í
símann, sagðist ekki geta, komizt
út á þeim tíma, sem vinkonan
vildí, sagðist þurfa að þvo upp
fyrir mömmu o. s. frv. Ég beið
dálítið, en árangurslaust. Það var
svo margt, sem spjalla þurfti ;um,
svo þaðan fór ég án afgréiðslu.-“
„SEM BETUR FER eru undan-
tekningar frá þeirri óþolandi af-
greiðslu, sem víða er hér í búðúm,
en undantekningarnar eru öf fáar.
T. d. er prýðileg afgreiðsla í öllum
lyfjabúðum bæjarins, afgreiðslu-
fólkið mjög kurteist, Ég held að
ég hafi komið í flestar verzlanir
bæjarins og er í mörgum þeirra
ágæt afgreiðsla, en í öðrum ■ alveg
ófyrirgefanleg. Það er ein af-
greiðslustúlka, sem að mínu áliti
ber af öðrum. Hún kann virkilega
að afgreiða, er dugleg, minnisgóð
og getur afgreitt marga í einu og
er alltaf regluleg dama. Hún vinn-
ur í herradeildinni hjáá Haraldi.
Afgreiðslustúlkur! Lítið þangað
inn og sjáið hana afgreiða!"
í KOSNINGAHRÍÐ síðaátliðins
sumars var í blaði kommúnistanna
ráðízt óvenjulega svívirðilega* og
er þá mikið sagt, á Gretar Fells,
en hann var þá á lista ÞjóðVeJ'dis-
manna. Níðskrif þWsi voru al-
meimt eignuð Ólafi Jóhanrií Sig-
urðssyni rithöfundi. Gretar Fells
svaraði níðskrifum þessum mjög
hógværlega, og vildu sumir kunn-
ingjar hans láta harin taka betur í
lurginn á hinum illvíga rithöfuridi.
Gretar Fells svaraði þeim með
þessari vísu:
„Spara mun ég biöð og blek.
Bezt er að náða krógann.
Alvarlega ég ekki tek
Óla litla Jóhann.“
Á FUNDI Sjálfstæðisflokksins í
Gamla Bió nýlega datt einum á-
heyrandanum eftirfarandi vísa í
hug, þegar hann heyrði konu
nokkra tala:
„Skynsemin er höf<J í hafti,
heimskan spilar aríu,
hótar bæði klóm og kjafti
og kallar sig nú Maríu.“
Hannes á horninu.
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN?
Frh. á 4. síðu.
af þvá, að þróun kommúnista-
flokksins sé að komast á svipað
stig og Framsóknar? Fyrst var
kommúnistafl. blóðrauður bylt-
ingaflokkur, og viðurkenndi
það hiklaust. Svo varð hann
„lýðræðis" og þingræðisflokkur
að því er hann segir. Kannske
hann eigi líka eftir að komast
á „milliflokkastígið11 líka? En
hvað sem: því líður, mun Al-
þýðublaðið ekki taka þau orð
aftur, að millistefna Framsókn-
ar sé hvellandi bjalla,“ hvað
sem Þjóðviljinn segir um það.
Viðtal við Jens
Guðbjörnsson.
Framh. af 4. síðu.
þeir, sem leggja oft bæði fram
fé og tíma, stundum jafnvel
sér um megn, geti dregið sig í
hlé frá þessum erli, í fullvissu
um það, að starf þeirra væri
þýðingarlaust og áhuginn ómet-
■ inn ' af öllum, Eins og málum
er nú komið, er hvorki um líf
eða dauða hjá íþróttafélögun-
um að ræða. Þ.au verða að. fá
þá fjárhagsaðstoð, sem ■ þau
þarfnast nú þegar, svo hægt sé
að inna starfið, csem framund-
an er, af hendi, ■ til heilla fyr-
ir æskulýð landsins, arftaka
oklcar verka.“