Alþýðublaðið - 04.11.1942, Blaðsíða 6

Halló!
Hallð!
Útsala
___hefst í dag kL 2 á Bergstadastrati 22.
^g^Seldar verða allskonar tækifærisgjafavörur
svo sem: Leðnrrðrar, reskl, karla og
Silkisokkamðppnr, vasakláta
mSppnr, | peningabnddnr, tébaks*
weski, sigarettnveski, hanzkar, belti
Skóiatðsknr,götn„tuörnr“.
Þá snyrtivörnr, hálsfestar, br|óst-
nælnr, armbönd, steinhringar, hg
mm
m. m. fl. •=: %
Loks mikið af barnaleikföngnm, spegi-
nm, myndarömmnm, sanmakössnm,
gúmmlhönzknm*

Og svona ihætti lengi telja. Afsláttur frá
5% - 10 7o aff ölln.
Allt nýjar vörur. Komið, sjóið, sann-
færist. Sá tapar ekki, sem fyrstuTlær.
Verzlunin BJarmi,
Bergstaðastræti 22.
Þrátt fyrir margskonar akoðanamun
geta þó allir orðið sammála um eitt:
X»að er ekki hægt að ffylgjast með
f islenzknm stjðrnmálum án pess
að lesa Timann.
Mð 'getið pantað hann f síma ||2323].
lásöluverð
á vfndlum.
Útsöluverð á enskum og ameríkskum vindlum má
eigi vera hærra en hér segir:
Golofina Perfectos 25 stk. fcassi kr. 40,00
— Londres 50 — — — 61,25
— Conchas 50 — — — 46,25
— Royal Cheroots 100 — — — 55,00
Wills’ Rajah Perfectos 25 — — — 20,00
Panetelas (Elroitan) 50 — — — 47,50
Cremo 50 — — — 42,50
Golfers (smávindlar) 50 — — — 21,90
Do. — 5 — pakki — 2,20
Piccadilly (smávindlax) 10 —blikkaskja— 2,75
Muriel Senators 25 — kassi — 25,00
— Ðabies 50 — — — 32,50
Rocky Ford 50 — — — 36,25
Van Bibber 5 — pakki — 2,50
Le Roy 10 — — — 5,00
Royal Bengal 10 — — — 3,75
Utan Keykjavíkur og Hafnarfjarðar má úts
verðið vera 3% hærra en að framan greinir, vegna
flutningskostnaðar.
TÓBAKSEINKASALA RÍKISINS

AU»yeU8U\ÐIÐ__________________
Tónlistarflutningur útvarpsins
<Frh. af 4. síðu.)
um Damrosch-hljómleikum
nema ,íyrst um smn“. En nú
eru 14 ár síðan gamli maðurinn
hóf þetta merka starf sitt, og
enn veifar hann sprota sínum
fyrir ágætri hljómsveit útvarps-
ins einu sinni á viku hverri I
útvarp, auk æfinganna, áttræður
öldungurinn, og nú er talið, að
áheyrendur hans, >þeir, sem
hljómleikarnir eru ætlaðir, ung-
lingamir, séu röskar sex rnillj-
ónir, auk allra þeirra milljóna
annarra áheyxenda, fullorðinna,
sem famir eru að fylgjast með
sér til ánægju.
Ég held, að meixa gagn væri
að því, þegar öllu er á botninn
hvolft, að. okkar ágæti tónsnill-
ingur, Páll ísólfsson, eyddi
æskukröftum sínum til þess að
koma á einhverju svipuðnskipu-
lagi hér, — auðvitað með að-
stoð grammófónsins, með jafn-
• hliða fræðslu, heldur en að
spandéra þeim upp á hinn svo
kallaða þjóðkór og honum til-
heyrandi brandarasmíði. Þetta
er sagt í garnni, en fylgir þó
nokkur alvara. Að mínu viti er
5rþjóðkórinn“ og „taktu undir“
hálfgerður hégómi. Og víst er
það, að þetta fyrirtæki nýtur
miklu mirmi vinsælda en Páll
virðist ætla, og það jafnvel á
meðal þeirra, sem ekki vilja
hlusta. á góðu músikina. Ég er
vís til að víkja að því síðar.
Ég er orðinn miklu margorð-
ari en ég ætlaði að vera, og hefi
þó ekki nærri lokið máli mínu.
En ég get ekki stillt mig um að
víkja ofurlítið að þeim „óá-
nægða“, því að haiin talar fyrir
inunn margra. Hann segir:
„Hvort þykir þér fallegra(!) að
heyra útvarpshljómsv. spila
létt alþýðlög, Hannes minn, eða
útvarpstríóið með sinn þreyt-
andi einleik (sic.) á eelló, píanó
og fiðlu?“
Það .er nú frómast frá því að
segja, að hvorugt er „fallegt"
að heyra. Frá listrænu sjónar-
miði eru báðar þessar samstæð-
ur lélegar, svo að ekki sé meira
sagt. Það er ekki nema rétt ein-.
stöku sinnum, sem „prestation-
ir“ hljómsveitarinnar eru þolan-
'legar. Hún virðist fyrst og
fremst kasta allt of mikið hönd-
unum til starfsins, og í öðru lagi
er skilningi oft ákaflega ábóta-
vant. Jafnvel er það svo, að ís-
lenzk alþýðulög eru afskræmd
og látið betur meðhöndluð en var
hjá Klahn, meðan hann stjórn-
aði Lúðrsveitinni. Og loks er
„instrumentation" oft átakan-
lega léleg á því, sem þeir góðu
menn fara höndum tina, síðan
Emil Thoroddsen hætti að starfa
við útvarpið. Um útvarpstríóið
gildir eiginlega hið sama. Að
minnsta kosti er það víst, að
þeir menn, sem það skipa, ættu
aldrei að fást við sígilda músik.
En það má vera, að ég víki líka
betur að þessu síðar. Og þó er
ég nu víst þegar búinn að móðga
marga.
En . að endingu þetta, — í
þetta sinn:
Verkamaðurinn segir: „Um
menntun almennings í tónlist er
ekki að ræða, nema að hlusta og
hlusta vel, og iþað er þetta, sem
ég hefi gert og ekkert annað.“
Og þetta er einmitt alltir gald-
urinn. Heill þér, verkamaðor!
Og það má svo aðeins bæta þessu
við, þér til frekari leiðbeiningar:
Til þess að njóta hinna göfgandi
áhrifa góðrar tónlistar sem bezt,
þá esr sjálfsagt að vera alveg
„passiv“ eða viljalaus, í hvíldar
stellingum, en opna alla glugga
hugar og hjarta, — eins og þeg-
ar þú vilt fá sem mest af sól-
skininu og sumarblænum inn í
stofima þína, eða eins og þegar
þú leggst fyrir á sólbaðssvölum
sundhallarinnar og lofar líkam-
anum að teyga í sig hollustu
sólargeislanraa.
Rvík, 31/10. 1942.
Theodór Árnason.
HANNES Á HORNINU
'Frh. af 5. síðu.)
gróða fyrirtæki og lifa lífi sínu á
kostnað þjónanna, sem í þeim eru,
— það er mjög hætt við, að það
renni aldrei lækir lifandi fæðu,
til landsins barna, út frá þessum
vélanna vígjum. Þess vegna væri
það vel unnið og fullkomlega þarft
verk, af því Alþingi, sem brátt
kemur saman, að gera hér stefnu-
breytingu í þessum öfugu háttum,
og stefna fólkinu frá dauðanum til
lífsins, frá vélunum til vallarins".
HÉR ER REIÐDLESTCR frá
„Ungfrú L“ ,:,Einn forystumaður
þjóðarinnar segir: „Þær þjóðir,
sem við eigum mest skipti Við, og
örlög okkar eru bundin við, spara,
vinna og fórna. Allt, sem mönnum
er dýrmætast, er lagt I sölumar.
Meðan þessu fer fram, dregur hinn
nýríki upplausnarlýður á íslandi
nafn og heiður lands og þjóðar í
svaðið, með léttúðugri eyðslu og
með heimskulegri framkomu. Gler
kýrnar og samkvæmisfötin frá
New York handa íslenzkum eyðslu
— og letilýð eru vérðugir minnis-
varðar þess ástands, sem upplausn
in hefir slcapað liér á landi“.
„ÍSLENDINGAR eru víst eina
þjóðin í heimi, sem klæðist sam-
kvæmisfötum í tíma og ótíma á
þessari óöld. Margar íslenzkar
konur brestur algerlega kunnáttu
og smekk til þess að klæða sig
eftir aðstæðum. Og oft hugsar
fólkið með augunum: Hvernig er
það litt. Við mættum læra af hin-
um erlendu gestum að klæða okk-
ur eftir veðráttu landsins og störf-
um þeim sem við gegnum. Ein-
hverjir tilturskongar fóru að setja
út á höfuðklúta ungu stúlknanna.
Þó er það látlaus og hentugur
höfuðbúnaður og ódýr. Óg ferst
fátækri og fámennri þjöð eins og
okkur að hlaða þúsundum króna
utan á okkur? Eru hattarnir sem
sitja á blákollinum ekki fáranlegir
með marglitar fjaðrir í ótal bog-
um? Og er ekki fáránlegt að sjá
þær og hárið eyðilagt af of miklu
„permanent“ flaxast til í norðan-
roki?“
„ER EKKI HLÆGILEGT, að sjá
konur í mörg hundruð króna sikli-
kjólum og úttroðnum götuskóm,
hælatroðnum, í veizlusölum? Eða
stúlkur ganga á „strandskóm" með
tærnar út úr, eða silkibrocade-
skóm á götunum í Reykjavík, eins
og þær nú eru? Þegar drottningin
okkar kom hingað síðast var mikil
viðhöfn, og fávísar konur keyptu
dýrindisklæði og settu hring á
hvern fingur. En drottning steig
á land í látlausri hlýrri dragt, með
látlausan ferðahatt á höfði. Og
íslenzkar tískudrósir sögðu: „Oj,
hvað hún ey púkó!“ Ekki held ég
að hinum erlendu gestum þyki
tildrið fallega“.
„MÓÐIR“ skrifar: „Nú nýlega
lét drengurinn minn inritast í Há-
skólarín. Að vísu var hann í stærð-
fræðideild og fekk ekki inngöngu
f þá delld Háskólans sem hugur
hans stóð til — átti því úr engu.
að velja. Hanú kom heim með
skjal ■ mikið sem hljóðar svo:
„Réctor universitatis islandlae
cum senatu academico L.S. quod
Miðvikudagur 4. névember 1M2
j fflýðiö amferða- ]
i reglnnnin! |
Fari8 ekki yfir götuna fyrr en
lögregluþjónninn snýr að ykk-
ur hliðinni og gefur þetta
merki!
felix faustumque sit, in Universi-
tate Islandiae nuinero civium
academicorum adscriptus est
legesque universitatis sancte sc
servaturum promisit (nafn). In
cuius rei fidém litteras has
Reykjavicae d. (dagsetning) dédit
et nomine subscripto firmavit".
„EN EKKI SKIL ég latínu og
drengurinn ekki heldur. Eg ásaka
engan, en bara spyr: Er skóla-
menntunin hagkvæm migu kyn-
sióðinni? Eg ber mikla virðingu
fyrir æðri menntun og latínu, en
getur Hannes á horninu ekki birt
ráðningu á þessari latnesku ráð-
gátu? “
HVAD SEGJA HIN BLÖÐIN?
Framh. af 4. síðu.
stefna“ hjáí FramgóEn, iþegar
hún hjálpaði stríðsgróðaauö-
valdinu í skatta- og útsvars-
máluna, setur svívirðileg þræla-
lög, övoköllúð gerðardómslög,
á íslenzkan verkalýð, og frestar
kosningum þegar umræddu
stríðsgróðaauðvaldi gott þykir?
Já, ætli Roosevelt yTði ekki
hrifinn af ,,miIlistefnuB.ni“
hans Þórarins!
Ottð
hleður á morgun (firnmtu- t
dag) til Flateyrar, Súg-
andafjarðar og Bolunga-
vikur. Vörumóttaka fyrir
hádegi.
Eaupi pll
Lang hæsta verði.
Sigurpór,
ílafnarstræti