Alþýðublaðið - 04.12.1942, Blaðsíða 6

__________ ftLÞYÐUBUP^
~l ■'TBI --1-1-TTTri III-II.■Iiilli - ■ n ■ ,B||, 1111
Föstudagur 4. desember 1942.

\
S
\
s
s
S
s
s
$
)
s
s
S
s
s
<
s
s
*
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
\
\
\
s
s
s
s
Á
s
Framhald
almennra bólusetninga.
’ Haldið verður áfram almennri bólusetningu næst-
komandi laugardag 5. des. í Templarasundi 3 (Úng-
barnaverndin).
Ofangreindan dág kl. 9—11 árdegis skal færa þang-
að börn af svæðinu milli Barónsstígs og Hringbrautar.
Sama dag kl. 13—14.30 skal færa þangað börn af
svæðinu míili Flókagötu, Laufásvegar, Hringbrautar
og framlengingar Rauðarárstígs.
Sama dag kl. 15—16.30 skal færa þangað börn af
svæðinu norðan Flókagötu milli Hringbrautar og Rauð-
arárstígs til sjávar.
Sama dag kl. 17—18 skal færa þangað börn austan
Rauðarárstígs að takmörkum Laugarnesskólahverfís,
en takmörkin eru Höfðavegur og stefna þaðan í Vatns-
geymi.
Bóluskoðhn fer fram viku síðar á sama stað og tíma.
Fólk er beðið að athuga vel þessa auglýsingu, því
áríðandi er að ekki sé komið með börn af öðrum götum
en hér er ákveðið, né á öðrum tímum.
Reykjavík, 3. des. 1942.
Héraðslæknirinn í Reykjavík
Magnús Pétursson.
BraiEiatringiiigar
Líftrygfjinnar
ífif
V átryggingaskrif stof a
Sigfnsar Siybvatssonar
Lækjargötu 10.
m*.

\
•5
s
s
s
s
s
s
s
s
I

Karla- og kvén-hanzkar \
fóðraðir og éföðraðir fyrirliggjaadi.
Heildverzlun
Kr. Benediktsson,
(Hagnar T. Írnason).
Garðarstrseti 2 — Siini 5844.

)
Ung stúlka
\ getur fengið atviimu strax við afgreiðslu í verzluninni
. ) Austurstræti 1. Vön stúlka gengur fyrir. — Uppl. í dag
$
t
kl. 2—4. Inngangur frá Aðalstræti.
Ávarp
frá
Sambandi isL berkla*
sjúkiioga.

ÍFJÖGUR ÁR höfum vér
heitið á íslenzku þjóðina tii
fulltingis á fjársöfnunardegi
samtaka vorra. Hún hefir
brugðizt vel við eins og svo oft
áður þegar til hennar hefir ver-
ið leitað um liðveizlu til stórra
átaka í heilbrigðismálum vor-
um. Vífilsstaðahælið er reist
með átaki alþjóðar, Kristnes-
hæli með sameiginlegu átaki
Norðlendinga fyrst og fremst.
Landsspítalinn er byggður upp
af fórnfýsi og djarfmannlegu
átaki íslenzkra kvenna og Kópa-
vogshælið fyrir atbeina eins
einasta kvenfélags.
Eitt stórvirkið í þessari átaka-
keðju er nú fyrir hendi. Félags-
samtök vor beita sér fyrir því,
Til þessa hefir þjóðin brugðizt
vel við áheitum vorum og sýnt,
að ennþá er hún búin athafna á
sviði heilbrigðismálanna. Það
sýna hinir gildu sjóðir, sem
samtök vor eiga yfir að ráða,
þótt þeir nægi ekki til fram-
kvæmda enn.
Ennþá eru margir, sem ekki
hafa lagt hönd á plóginn. Á þá
heitum vér nú, æðri sem lægri,
fjáða og snauða. Allir verða að
leggja’ eitthvað af mörkum,
stórar upphæðir eða smáar, eft-
ir því, sem efni standa til,
Þeir eru margir, sem eiga um
sárt að binda margir, sem goldið
hafa afhroð fyrir vágestinum
„hvíta dauða“, þar ér þungur
harmur kveðinn að mörgum.
„Eigi skal gráta Björn bónda,“
mælti hin stórláta kona eftir
fall manns síns, „heldur safna
liði og hefna.“ íslenzkar konur
og íslenzkir menn, svo bezt
heiðrið þér minningu ástvina
yðar, að þér ráðið niðurlögum
pess fjanda, sem hefir orðið
þeim að aldurtila. Hefnið harma
ykkar með því að leggja fé í
Vinnuheimilissjóð S.Í.B.S, Gef-
ið minningargjafir um vini yð-
ar í sjóðinn og hvetjið aðra til
að gera hið sama. En þér', sem
hafið sloppið við ástvinamissi
og annað böl, sem berklaveikin
veldur í næsta knérunn, verið
þess minnugir, að enginn veit
hvar berklarnir bera næst nið-
ur; Leggið yðar skerf af mörk-
um til þess að afstýra þeirri vá,
sem stendur fyrir dyrum.
Flestar þjóðir heims látá nú
af höndum meginhluta tekna
sinna og geymdán auð liðinna
kynslóða í baráttu fyrir frelsi
sínu og hugsjónum. í mannfórn-
um hefir þjóð vor lagt fram
drjúgan skerf. En hún hefir
fengið meira fé milli handa en
dæmi eru til, þegar aðrar þjóðir
sjá á eftir dýrustu verðmætum
sínum í hít manndrápa og eyði-
leggingar. En hér er' einnig verk
að vinna. Leggið fram yðar
skerf, yðar herkostnao, en ekki
til manndrápa og eyðileggingar.
Leggið hann fram til þess að
vinna á berklunum, til þess að
vinna að verndun mannslíf-
anna, aukinni heilbrigði, bjart-
ara lífi á betri jörð.
Blöð og útvarp hafa góðíús-
lega lofað að veita íjárframlóg-
um, hverju nafni sem þau nefn-
ast, móttöku.
En til hinna, sem ekki koma
af sjálfsdáðum, verður farið í
liðsbón og vér væntum þess, að
enginn yðar láta sendimennina
fara bónleiða til búðar.
Miðstjórn S.Í.B S.
Sniókeöjur
fil sölii 900x18 i bnðinni
Aastnrstrœti 1*
(Gengid Inn frá Aðalstrœti).
1. desember 1842.
Frh. af 4. siðu.
stúdentum 1942 verður úr þess_
ari staðreynd sér tíl þroska. En
ég veit líka hitt, að það er ekk-
ert last að segja það um ær-
inn hluta okkar stúdentanna
1922, að hinar miklu hugsjónir
og hin miklu átök, sem voru
að móta heiminn á námsárum
okkar, þær fóru fyrir ofan höf-
Uið okkar eins og farfuglasveim-
■amir, sem stundum fljúga hér
í háa lofti yfir Reykjavík á
björtum og kyrrum vornóttum,
meðan bæjarfoúar sofa. Þær
báru okkur engin boð, og við
báðum þær engu að skila til
heimsins frá okkur. Og dýpst
séð er það ekki svona líf, í fá-
tækum húsnæðislausum Há-
skóla í einangruðum bæ, með
stöðnuðu og afar fátæklegu and
legu lífi, sem við eigum að
kalla hamingjudaga stúdents-
ins. Hamingjudaga stúdentsins
byggða á sterku andlegu lífi og
þrungna af örfandi námi þekkti
ég í raun og veru ekki fyrr en í
erlendri háskólaborg mörgum
árum síðar, er ég hafði sagt af
mér embætti og hafið nám að
nýju.
En þið, stúdentar ársins 1942,
eruð börn hamingjunnar að því
leyti, að lífið gefur ykkur tæki-
færi á að verða virkir í stór-
fenglegri menningar- og mjál-
efnabaráttu í borg, þar sem
straumur 'atburðanna geisar
með öllum •sínum þunga, þegar
á námsárum ykkar, og þó öllu
fremjur 'hitt, að ykkur gefst í
raun og veru ekkert undanfæri
frá því, eða verðið minni menn
ella. Og þetta gerir miklu betur
en vega upp á móti öllu því, sem
okkur féll í skaut. Þar með hefir
lífið kjörið ykkur til þess, sem
mest er um vert. til meiri á-
byrgðar og stærra hlutskiptis.
Lífið hafði kjörið okkur,
stúdentana frá 1922, til þess
göfuga hlutskiptis, að verða arf_.
takar og miðlarar hinnar klass-
isku mennin'gar í raunsæis,bún_
ingi 19. aldarinnar og með ó-
Ijóst, alltof óljióst skyn á þörf-
um og vanda hinnar tuttugustu.
Við tókum viö þeirra menningu,
sem átti vöggu sína í Hellás,
fékk lögvit, stjórnsnilli og
skipulagsgáfu Rómverja í tann-
fé, sogaði í sig listaskyn og lífs.
þrótt viðreisnartímabilsins,
vann ný lönd í búmariismanum
og 'skóp að lokum vélamenningu
nútímans, vísindi hans og tækni.
Við tókum það svo og trúum því
enn, að í gegn um alla þessa
opinberun mannlegs vits, snilli
og 'þrautsegju liggi bein þróun-
arlína, sem bendi friam til skipu
legrar úrlausnar mannlegra
vandamála og meina til sköp-
'Unar betra 'heims. En árið 1.922
var engum það ljóst, að sterk
öfl voru þegar komin á hreyf-
ingu, sem miðuðu að því að
svíkja þetta aillt, skera á líftaug
hinnar vestrænu menningar og
skrúfa 'hjól tímans aftur á bak.
Við þau öfl er barizt í dag. Lífið
hefir ikjörið stúdentinn frá 1942
ekfei einungis til þes,s að verða
arftaka og miðlara þessarar
menningar, heldur og þess, sem
er miklu tignara hlutskipti: að
verða stríðandi hermaður á víg-
vellinum, þar sem þessi menn-
ing berst fyrir lífi sínu, þar sem
leitazt er við að svíkja hina
beinu þróunarlíriu, sem bendir
til lausnair fyrir hinar æðstu
vonir mlann'kynsins, það sem
- hefir verið ávöxtur strits þess,
arður fórna þess, lærdómur
þjánin'ga “ þess, laun baráttu
þess.
Þess vegna skora ég á ykkur,
stúdentana frá 1942, að ganga
glaðir og reifir til fagnaðar og
gera þag í vitund þess, að þið
viljið verða árvakrir, dyggir og
vel á verði. Bregðist drengilega
við því kalli, sem lífið og at_
burðarásin hefir ' kjörið ykkur
til, ag vera vakandi, nemandi,
skynjarH^i, til þess að geta verið
trúir varðveitendur hins mikla
Divaotepp1
Fallegu og ódýru áklæð-
in eru komin aftur.
FJölbreytt úrval. Höfum
einnig fengið
Silklsokka og
kjólaefm.
VefiaðarySriTdfzlBi
t
Grettisgötu 7.
arfs, trúir ávaxtarar fjársjóða
þekkingarinnar og dugandi her-
menn í barátturini fyrir menn_
ingu vestrænna þjóða, þjóðfé-
lagslegu réttlæti, frjálslyndi,
sahnleika, andlegu frelsi — Ég
treysti yfekur fullkomlega til
þess, af því að ég treysti þjóð-
inni, sem alið hefir ykkur og
mig, ’til alls góðs, og veit, að
gifta mun hvorki bregðast yður
né henni.
Þess vegn,a sfeuluð einnig þér
horfa hugdjarfir fram á við með
okkur, sem ef til vill eigum það
ekki eftir, að lifa það að stíga
með ykkur yfir í betri veröld
þessa 'heimis. En jafnvel þó að
svo fari, þá getum við sagt með
skáldinu:
„en verður það þó ekki gaman,
er sveitin að laridinu sóifaigrá
i : snýr,
þar sannleiki ríkir og fögnuður
býr,
°g syngur þar hósánna saman.“
ÍTALÍA.
Frh. af 5. síðu.
hrakin frá völdum. Mussolini
og menn hans verði reknir frá
og þeim verði náð áður en þeir
sleppa til Þýzkalands.
3. Að hin nýja stjórn lýsi yfir
styrjöld við Hitler.
4. Að Bandamenn fái til notk
unar ítalskar hafnir við árásir
á Þýzkaland.
5. Að ítalski herinn berjist
undir stjóm hinnar nýju stjórn-
ar og Bandamanna.
6. Og að ítalski herinn þurfi
ekki að berjast nerna á heima-
vígstöðvunum.
Eg vona, að lesendur hafi
ekki gleymt því, að höfúðvið-
fangsefni okkar er að buga sið-
ferðisstyrk þýzku þjóðarinnar.
Það er því kominn tími til
þess, að við ræðum við bandá*-
menn okkar um það, hvernig
við eigum að fá Itali til þess að
rísa gegn fasistastjórninni og
skilja við Þýzkaland.
HANNES Á HORNINU
Frh. af 5. síðu.
illa þekki ég listamennina ef þeir
vilja ekki gjarnan þekkja bl i'a-
mennina og geta deilt við þá og
rifizt um allt milli himins og jarð-
ar.“
„ÉG VONA að þú komir þess-
ari hugmynd á’ framfæri. Ég er
sannfærður um að hún á rétt á
sér -—- og að ef svona knæpu væri
komið upp, þá yrði hún til mikils
góðs fyrir alla aðila.“
ÉG GERI ÞAÍE) HÉR MEÐ. Ég
skal játa, að mér lízt vel á þetta óg
hefi séð þörfina fyrir svona
knæpu. — Ég vildi láta köma
svona knæpu upp sem fyrst og
hafa hana að innan í íslenzkum
baðstofustíl, ekki ósvipaða bað-
stofu iðnaðarmanna. Vill ekki ein-
hver arkitekt gera það að gamhi
sínu að teikna slíka knæpu? Hún
þarf að fá húsnæði í Miðbænum
og eltki er hægt að reisa hús, ,en
húsaskipan yrði áð breyta.
ANNARS ER ÉG ÓÁNÆGÐÚR
með það, hvað langt er til næsta
listamannaþirigí*. • '' •'' : '