Alþýðublaðið - 24.12.1942, Blaðsíða 21
Alþýðublaðsins
21
in. Og: Svo hefði ég auðvitað grátið á eftir! Allt
þetta! Það rifjuðust líka upp fyrir honum mörg atvik
í sambandi við byltur, ótrúlega skopleg — þó að ekki
væri nú nema þegar húsbóndi hans í Leiru datt aftur
á bak og lenti tvöfaldur í bæjarlækinn og gat ekki
reist sig, lá þarna afvelta eins og horgemlingur! Og
Steinmóður brosti, og allur vottur af tortryggni í þá
átt, að Ósk hefði ætlazt til að illa færi, þegar hún
stakk upp á að klifra upp á steininn, hvarf út í veður
og vind.
— O, ég þekki þetta, sagði hann, og svo hló hann,
því að nú mundi hann allt 1 einu eftir því, að Vigfús
í Leiru hafði bitið sig í tunguna um leið og hann datt,
og þegar hann ætlaði að segja eitthvað næstu daga, þá
afmyndaðist hann allur í framan og leit út eins og
hann ætlaði að fara að kasta upp. — Já, ég held ég
hafi hlegið að svona, þó ekki væri nema þegar hann
Vigfús í Leiru datt tvöfaldur í lækinn og við máttum
toga sitt í hvora hönd honum, við Bríet gamla, og
það var eins og við værum að streitast við að slíta af
honum handleggina.
Telpan skellihló, en allt í einu kom á hana alvöru-
og jafnvel hræðslu-svipur:
— Ó, guð hjálpi mér! Hefirðu meitt þig? Og hún
stökk til hans og þreif á honum hægri höndina. Svo
leit hún á hann, og augun voru eins og ljós á altari. —
Voðalega get ég verið vitlaus og vond! Geturðu fyrir-
gefið mér þetta, Steini minn?
Hann brosti, og honum varð heitt og ómótt fyrir
brjósti:
— Fyrirgefið þér! Var þetta kannske nokkru öðru
að kenna en glannaskapnum úr mér sjálfum? Sérðu
það ekki, manneskja, að það er ekki nokkur lifandi
leið að komast þarna upp á steininn? Eg bara æddi
þetta eins og fífl!
Hún leit á steininn, og slcyndilega stóð á ný ljós-
lifandi fyrir henni það, sem fram hafði farið, og hlát-
urinn greip hana aftur, svo að hún beygðist saman og
vaggaði á víxl út á hliðarnar, og höfuðið dinglaði, og
tárin runnu niður kinnarnar á henni. Og þegar Stein-
móður hafði horft á hana nokkur augnablik, leit hann
líka á steininn, og nú sá hann víst sjálfur hið skop-
lega atvik — eða kannske sá hann Vigfús í Leiru tvö-
faldan í bæjarlæknum — því að skyndilega sló hann
út frá sér höndunum, og hláturin'n gaus upp úr honum
í rokum, hávær og hás — og með einkentíilegum
ringjum á milli, því að Steinmóður var í mútum.
Loks vissu þau þar til sín, sem þau sátu sitt á hvor-
um steini, eldrauð og tárvot og héldust í hendur.
— Æ, æ, æ, æ, æ!
Þau þurrkuðu sér í íraman, og svo horfðust þau í
augu. Um stund sátu þau svona líkt og frá sér num-
in. Svo varp hún öndinni, eins og hún hefði and-
þrengsli, og spratt á fætur:
— Hvað ætli mamma mín hugsi, hún, sem er alltaf
hrædd um mig, eins og að ég sé smábarn!
Og Steinmóður stóð á fætur. Það færðist fullorðins-
legur áhyggjusvipur yfir andlitið á honum:
GLEÐILEGRAJÚLA
óskum við öllum viðskiptavinum okkar. s
s
Kjötbúðin Borg. ^
GLEÐILEO JÓL!
Verzlunin SNÓT
GLEÐILEG JÓL!
ODDFELLOWHÖLLIN
Gleðileg
jól!
GLEÐILEG JÓL!
Daníel Ólafsson & Co. h.f.
GLEÐILEG JÓL!
s
s
s
s
Heildv. Ásbjöm Ólafsson, s
Grettisgötu 2 ^
_s
GLEÐILEG JÓL!
DÓSAVERKSMIÐJAN h.f.