Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 26.01.1936, Síða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
ur og tók það félag eingöngu
auglýsingamyndir, en síðar fekk
ég nokkur hlutverk hjá „Ess-
any“-félaginu. En einmitt um
þessar mundir voru allir að fara
til Hollywood. Þar var að rísa
upp miðstöð fyrir kvikmynda-
framleiðslu Ameríkumanna enda
voru öll skilyrði þar miklu betri,
sífelt sumar og sól og sólskin.
Og um sama leyti og ég fekk
þessi smáhlutverk míníChigago t
var skrifstofum og kvikmynda-
tökuhúsunum þar lokað og allir
fluttu sig til Hollywood.
Um sama leyti fóru Ameríku- ,
menn í stríðið og setti það ein-
hvern þunglyndis- og alvörusvip
á alla þjóðina. Við það fór og
atvinnan versnandi og ég lagði
á flótta til Winnipeg, eftir tæp-
lega ársdvöl í Chigago.
1 Winnipeg og út um Islend-
ingabyggðirnar hélt ég margar
skemtanir meðal landa minna,
sem tóku mér prýðisvel. Frú
Stefanía Guðmundsdóttir kom
ásamt börnurn sínum um þetta
leyti vestur og tók ég á móti
þeim ásamt nokkrum öðrum
áhugamönnum um leiklist og
svo lékum við saman í íslend-
ingabygðunum.
Eins og auðkýfing-
ur í Hollywood.
Eg lá veikur um skeið í
Winnípeg, en svo lagði ég aftur
leið mína til New York og fekk
þar atvinnu sem skrautmálari.
Ég safnaði mér dollurum, eins
og ég framast gat, því að kvik-
myndunum var ég enn ekki bú-
inn að segja upp fyrir fult og
aJt. Og þegar ég hafði safnað
með stakasta sparnaði 1500
dollurum, ákvað ég að fara til
Kalifomíu, til Hollywood og
freista gæfunnar enn einu sinni.
Ég vissi, að það var alt undir
því komið, að koma þangað eins
og prins, vera skafin og strok-
inn frá hvirfli til ilja og að nauð-
synlegt var fyrir mig að punta
upp á verk skaparans, eins og
ég gæti. Ég keypti mér því
marga alklæðnaði og geysistór-
ar ferðatöskur og ferðaðist svo
eins og auðmaður. Innritaði mig
svo inn á eitt fínasta hótelið í
Hollywood, „Hótel Hollywood",
og hafði fallegt skegg, staf, ný-
tízku hatt og alt tilheyrandi.
Og nú fanst mér að ég væri
ekki síður undir það búinn, að
taka þátt í samkepninni, en
sjálfur Douglas Fairbanks eða
Chaplin, sem þá voru einna mest
umtalaðir. Daginn eftir, er ég
kom til Hollywood innritaði ég
mig hjá kvikmyndaskrifstofun-
um og var nú næstum orðinn
ein af stjömunum.
Mér hafði verið ráðlagt að
fara ekki í hópmyndir, svo að
ég týndist ekki og var ég því
alt af á hnotskóg eftir smáhlut-
verkum sem gæfu tækifæri til að
Bjami sem sendiherrann frá Mon-
tienegro í „The wedding March
hjá Eric von Stroheim.
hægt væri að taka eftir mér.
Svo bauðst mér hlutverk hjá
leikstóranum L. Trimble. Hafði
ég verið kyntur honum
í New York af Vilhjálmi
Stefánssyni. Kvikmyndin sem
ég lék í að þessu sinni hét: „My
old Dutch“ og var ég við þetta
á fullum Iaunum í einn mánuð,
fekk 7 dollara á dag .
Hlutverkið sem ég hafði var
töluvert áberandi, en því miður
fór svo með þessa kvikmynd,
sem kostaði 100 þúsund dollara,
að hún varð alveg ónothæf. Hún
var tekin á alt of löngum tíma
og eyðilagðist við klippinguna
— og reið þetta vini mínum
Trimble að fullu. Hann misti at-
vinnuna og hefir ekki síðan
komið við sögu.
Ég gekk nú á milli kvik-
mjmdafélaganna og fekk nokk-
uð mörg hlutverk. Þar á meðal
lék ég í hinni frægu kvikmynd
„Beu Geste“, sem var sýnd hér.
En aðalhlutverkin léku Ronald
Colman og Mary Astor. Með-
an ég vann við þessa mynd fekk
ég 12 dollara á dag. Var myndin
tekin á sandauðn við Mexico. Síð-
an lék ég í „The Black Pirat“ með
Douglas Fairbanks, „Camelíu-
frúnni“ með Normu Talmadge
og f jölda af smámyndum. Einu
sinni lék ég leynilögreglumann
í kvikmynd, sem hét „Umhverf-
is jörðina á áttatíu dögum“.
Ég kyntist flestum þektum
stjömum kvikmyndanna á þess-
um árum og einum íslenzkum
leikara, kúrekanum Bill Cody,
sem er hálfbróðir Emil Walters.
Harm reyndi að koma upp sínu
eigin kvikmyndafélagi, en mis-
tókst.
Ég kyntist syni Leo Tolstoy
og var hann þá að undirbúa að
taka kvikmynd af einni sögu
föður síns. Bauð hann mér heim
til sín eitt sinn og réði mig sem
einn leikenda sinn, en ég varð
ekki fyrir litlum vonbrigðum, er
maður nokkur, sem hann hafði
fengið til að leggja dóm á leik-
endurna gaf þá yfirlýsingu, eft-
ir að hafa mælt mig og skoðað
í krók og kring, að ég væri of
lítill. Ég hafði atvinnu en gat
aðeins fleytt mér. Ég fann að
það kostaði þúsundir dollara að
brjótast áfram, því að alt verð-
ur maður að borga. Mútur til
ráðamanna kvikmyndarma og
blaðamanna, sem hafa vald á að
hefja mann til skýjanna eða
eyðileggja mann, eru ekki lítil
útgjaldahður hjá kvikmynda-
leikuxnxm og ég var sleginn út í
þeirri samkeppni.
En þrátt fyrir þetta var ég
Bjarni í skopleik hjá
„Baby Betty“.
þó enn vongóður ef ég fengi
nægan tíma.
Og talmyndirnar
bundu enda á veru
mina i Hollyvood.
,Alt í einu kom einhver aftur-
kippur í kvikmyndaframleiðsl-
una. Leikurum var sagt upp í
hundraða tali, enginn vissi
hverju þetta sætti. Svo var alt
í einu auglýst að fara, ætti fra.m
reynslusýning 4 taLmynd og um
leið sprakk bomban. Talmynd-
imar vom komnar og þar með
var lokið atvinnunni fyfir mörg-
um, alt slitnaði úr tengslum og
ég yfirgaf Hollywood.
Ég fór nú til San Fransisco
og Seattle og hélt skemtikvöld
á báðum stöðum.
Ég fór svo aftur til New
York og byrjaði á minni fyrri
Bjarni sem rússneskur leynilög'
neglumaður í „Umhverfis jörðin*
á 60 dögum".
iðju, en svo kom kreppan &£
hrunin 1928 og atvinnuleysið
skall yfir og eyðilagði all®
möguleika fyrir miljónuh®
manna. Ég var einn af þessunx
miljóna her. Mér tókst þó
afla mér fyrir fari og fór svo
heim til míns þurra lands me$
einu lystiskipinu 1930, beina leið
frá New York. Heima er ég ekln
útlendingur. Hér get ég andað
að mér íslenzku lofti. Ég hefi
ferðast víða og það er ekki k>k°
fyrir það skotið að ég eigi eftír
að fara út og þá til frændþjóða
okkar.
Er þetta ekki nóg?“
Þetta er töluvert — þú ert
svo ungur og glaður og það
fyrir öllu. — Ef þú værir þa$
ekki, þá þætti okkur Islending'
um heldur ekki svona vænt u»f
þig-
V. S. V..
Þrœll ástarinnar.
Danskur stórþjófur, Chr.
kjær, kom nýlega á lögreglustöö-
ina og játaði á sig 80 innhrotS'
þjófnaði. Hann var þegar í s*3®
færður í fangaklefa, þar sem hanjí
fékk uxasteik og fleira góðg®^
Þetta var lika um jólin. Ástæó'
una til þess að hann játaði, kv0®
hann vera þá, að hann veeri tró'
lofaður fiskistúlku og vild*
kvænast henni fyrr en hann heí^
afplánaö syndir sínar, sem hv®1^1
voru fáar né smáar.