Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 29.03.1936, Page 6

ALÞÝÐUBLAÐ!Ð
1
IÞRÓTTIR.
Frh. af 2. síðu.
ur, sem í þessari för voru, þeir
vildu fá að fara aðra líka ferð.
Um þetta leyti voru 10 pör
skíða keypt til skólans.
Strax og snjór var orðinn sæmi-
lega fær, fóru menn að spenna
þau á sig. Fengu það færri en
vildu. En þeir, sem urðu þeirra
aðnjótandi, gleymdu degi og
tíma við þessa heilnæmu íþrótt.
Enginn kvartaði hið minsta,
þótt hann fengi óþægilega byltu,
til þess var íþróttin of mikil-
væg. —
ÞENNAN VETUR var tveim-
ur deildum skólans leyft
að fara upp á Kaldbakinin. Fyrst
var farið sjól'eiðina út Eyjafjörð-
inn. Fórum við það á vélsikipi
ffiinu, ákaflega hagskneiðu. Gnekk
því sjóferðin silalega, en skap
iofekar var ekki eftir því. Var
sungið mikið og fjörlega, tetonar
myndir, sagðar sögur og fleira
gert til sfcemtunar. Pegar til
Grenivíkur kom, varð öllum gerf
það ljöst, að með í förinini væri
einm hljóðlátur farþegi, þ. e. a.
s. 30 potta ölkútur með algerlega
óáfengu ö!i. Skyldi drykkur þessi
einkum vera þeim til svölunar, sem
þreyttir kæmu af fjalli. Þegar
Btigið var á land á Grenivík, var
tilkynt, að kaffi væri til neiðu
hjá foreldrum leikfimikeninara
ofckar, sem með okkur var íflest-
Um svaðilförum. Var boð þetta
þegið þakksamlega.
Að lokinni kaffidrykkju skift-
Ist liðið 'Dg fóru sumir til fjallS,
en aðrir til fjöru. Þeir, sem til
fjalls fóru, þráðu að fcanna nýja
stigu, en hinir hugðust finna
krabba, steina og jafnvel þara.
— Förin til fjalla gefck fremur
hægt, en viljinn dró hálft hlass.
Fundu menn lítt til erfiðis göng-
Uninar og voru „glaðir og reifir“,
svo sem vera ber meðal æsfcu-
manina.
Eftir all-langa göngu komst
göngufólkið loks upp á Kaldbak-
inn, en þar var allhart hríðar-
veður. Komið var að vörðu all-
stórri og þar látin nöfn ofckar á
miða í flösku. Ferðin til bygða
gefck fljótar en frá verði sagt
svo satt þyki. Sumir runnu á skíð-
nm, aðrir fóru á sleðum, og enn
nðrir hlupu niður brekkumar.
Þegar niður til bygða kom, höfðu
„fjörulallarnir“ hópast í sam-
lcomuhús þorpsins. Höfðu þeir
komið ölkútnum á stokka, gert
samfcomuhúsið að öldurhúsi og
flestir fengið þar vætu nokkra.
Varð því drykkur þessi lítill til
þess að svala hinum sárþyrstu
fjallgöngumönnum. En slíkt varð
ekki að ágreiningsefni. Menn
voru kátir og sögðu hvorir öðrum
hvað á dagana hefði drifið. Svo
óþreyttir voru fjallafaramir, að
þeir tóku þátt í 1 klukkustundar-
danzleik í samkomuhúsinu. —
Með söng og gleði í sál iog á
vörum komum við síðan aftur
til Akureyrar að kvöldi dags.
En strandbúum nægði efcki
Lengur fjallaferðir. Nolvkrir ágæt-
ismenn höfðu veitt því athygli, að
sjórinn gnauðaði við ströndina og
ögraði til athafna. Og þessir á-
gætis sjáendur hrundu því í
framkvæmd, að hafin var smíði
tveggja kappröðrarbáta, sem vera
skyldu leign M. A.
AÐUR en lokið var smíði
þessara báta, var því hrund-
ið í framkvæmd, að 5.-bekkingar
skyldu fara til Svarfaðardals og
dvelja þar við sundnám 8—10
daga, í hinum ágæta sundskála
þeirra Svarfdælanna.
Lagt var af stað frá Akureyri
13. janúar 1931 með „Súðinni",
þessari seinlátu „lystisnekkju"
íslenzlca ríkisins. Með nokkurri
dvöl á Grenivík vorum við ná<
lægt 14 fclst. að drattast til Dal-
víkur. Var síðan farið þaðan og
til Svarfaðardals og liðinu þar
sfeift niður á bæina. Við sundnám
var dvalið 8 daga, og voru þá
margir orðnir allgóðir sundmenn.
sem áður kunnu ekki þá íþrótt.
Að litlu leyti var hægt að iðka
aðrar íþróttir sökum þess, að
veður voru válynd. — Þegar
sundnemamir komu aftur til Ak-
ureyrar, veðurbarðir og hraust-
legir, var þeim vel fagnað. Þótti
mörgum sem þeir „útilegumenn-
imir“ hefðu vaxið að mun, and-
lega og líikamlega.
Um það bil sem sundgarparnir
fcomu frá Svarfaðardal, voru
kappróðrarbátamir tilbúnir. Voru
þeir síðan færðir til sjávar. Að
viðstöddum allmiklum mann-
fjölda voru þeir s'kírðir, eins og
skip eru skírð (= brotin Spánar-
vínsflasfca á stöfnum þieirra, því
að þá var ekki sterkara vín til),
og hlutu þeir nöfnin „Hallfreð-
ur“ og „Körmákur". Stofnað var
nú róðrarfélag, sem fcallað var
„Bragi“, og gefck mikill þorri
hemenda í það félag. Lóku menn
sér nú á þessum fleytum frammi^
á Pollinum. Tóku þátt í róðrin-
um jafnt konur sem karlar og
létu allir vel af. Jafnframt þessu
var tekið að æfa leikfimi mjög
milkið og hlaup ýmis konar.
SUMARDAGINN FYRSTA
sýndu svo iniemendur M. A.
leikfimi. Tóku þátt í sýnimgu
þeirri um 40 karlar og 10—15
fconur. Enn fremur voru sýnd
spretthlaup og boðhlaup. Að end-
ingu fór fram kappróður. Vega-
lengdin milli mafka var 500 metr-
ar, og var húu flarin á svo
skömmum tíma, að áhorfendur
dáðust að. Var auðvelt að sjá, að
marga langaði til þess að tafca
hér þátt í, en færri fengu það
en vildu.
12. júní hófst svo siðasta lang-
jBerðin, sem fariin var frá M. A.,
þax til næsta skólaár. Fóru inú
5.-bekkingar, ásamt nemendum úr
5. bekk Mentaskólains í Reykja-
vífc, í leiðangur einn mikinn.
Frásaga um leiðangur þennan
þægði í lamga ritsmíð, en þar eð
ég aðeins drep hér Lauslega á
helztu atvifc í íþróttum og útivist
nemenda í M. A. á þessu áður-
neflnda skólaári, mun ég faraeins
að með frásöguna um þetmnan
leiðangur.
Farið var með varðskipinu „Öð-
inm“ til Grímseyjar og eyjan sfcoð-
uðð allnákvæmlega. Þaðain var
svo haldið til Kópasfcers. Frá
Kópastoeri var farið til Ásbyrgis
Næsti áfangi var Tjörnes. Voru
þar gerðar ýinis bonar jarð-
fræðilegar athuganir. Þessu mæst
var farið til Húsavíkur og þaðan
til Lauga. Frá Laugum var haldið
til Mývatns. Var þar dvalið tvo
daga og flegurð Mývatns og um-
hverfis sfcoðuð svo sem auðið
var. Þóttti öllum fyrir að þurfa
svo skjótt að hverfa aftur til
Akureyrar.
Þessir fáu punktar, sem hér
hafa verið sfcráðir, eiga að sýna,
að M. A. hefir á sfcólaári þessu
gert meira fyrir nemendur sína
en flestir aðrir skólar þessa lainds.
Ég hefi, því miður, ekki séð nem-
endur miinnast þessa sem skyldi.
Mál þetta snertir efckert stjórn-
mál, heldur er það sameiginl'egt
áhugamál allra ungra manina, sem
því kyninast. Síðan þetta skeði,
sem að framan er skráð, hafa
margir skólar fletað í þessa átt,
en þeir mumu fáir, sem stigið
hafa svo langt skref sem M. A.
Leifcfimi og aðrar inmiíþróttir
eru ágætar, en með þeim þarf að
vera meiri útivist en víðast á sér
stað. Sumir skólar eru, því mið-
ur, enm þá með svo úieltu fyrir-
komulagi, að stöðugt bóknám er
aðalatriðið. Svo má ekki lengur
ganga.
í Jón 'Krlstjánsson.
Viðskiftamál.
I Abessiníu eru rakblöð og
tómar patrónur viðurkend
mynt.
Allir eru skáld.
I Abessiníu er skáldskapur
mjög í hávegum hafður. Sér-
hver mentaður maður yrkir, en
enginn þeirra vill gefa kvæðin
sín út.
Myndin hér að ofan er af
Chichibu prins, elzta bróður
japanska keisarans.
Kærleiksheimilið.
Það ber oft við, að foreldrar
missa þolinmæðina við böm sín,
en það er sjaldgæft að börn gefi
foreldrum sínum hirtingu. Fjöl-
skyldan Dousse bjó í París og
lifði á snyrtivöruverzlun. Sonur
hjónanna hafði lentíslæmumfé-
lagsskap og kom oft heim með
félaga sína. Varð þá oft all há-
vaðasamt í húsinu. Eitt sinn
gekk svo úr hófi, að faðirinn
varð að biðja lögregluna að
losa heimilið við þennan ófögn-
uð. Ekki var strákur fyr kom-
inn heim af lögreglustöðinni en
hann réðist á móður sína, traðk-
aði á henni og sleit af henni
hárið. Kom þá faðirinn að og
vildi sefa strákinn, sem þegar
greip upp skammbyssu og fýr-
aði á karlinn. Þessi efnilegi
piltur er aðeins 14 ára.
Afturför.
I Sidney gengu 12 prófessor-
ar undir kandidatspróf, hver J
sínu fagi auðvitað, er þeir höfðu
verið háskólakennarar í 5—-H
ár. Einn þeirra stóðst prófið.
Þrátt fyrir kreppu og \>ótt
spara megi 100—300% á því að
taka allar myndirnar á sömu
plötu og láta síðan af hendi
' stækkaða prufulappa — þrátt
fyrir það býð ég aðeins 1. A*
nýtízku Atelier ljósmyndavinnu
og miða plötuf jöldann við þarf-
ir hvers eins.
Ljósmyndastofa,
Sigurðar Guðmundssonar,
Lækjargötu 3.
Síbií 1980.
Heima 4980.