Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 19.04.1936, Blaðsíða 8

8
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
SKÍÐAKAPPGANGA
VIÐ „HOLMENKOLLEN '.
Frh. af 4. síðu.
seigluna og jafnframt snarleik
í hreyfingunum. Og þá leiftrið
í þessum brúnu augum! —
Hann er óbreyttur skógar-
höggsmaður, sem hvern vetrar-
morguninn eftir annan áður en
dagur rennur stígur á skíði
sín og þýtur inn í myrkan og
þögulan stórskóginn. I bakpok-
anum hefir hann smurt brauð,
flesk og kaffi í vermiflösku. Og
öxina hefir hann einnig bundið
á bakið. Á stuttri stundu hefir
hann gengið, og þó meira kast-
að sér fram á tveim stöfum og
sterkum örmum, 5—8 km.
Stundum vinnur hann í félagi
með öðrum, oft einn. Hárbeitt
öxin lyftist og fellur leiftur-
hratt, risavaxnar furur og
grenitré falla stýnjandi, djúpt
í dúnmjúkan snjó — og sagan
er öll! Skógurinn og starfið þar
fóstrar oft merkilega menn,
gefur krafta og þolgæði, er
seint þrýtur. En þrátt fyrir alt;
,,skógarmaðurinn“ nr. 111 sigr-
ar að almannadómi ekki Matsbo
í dag, þótt litlu muni. Matsbo
fær stóra silfurbikarinn og
verður sendur út í heiminn til
að keppa þar og sigra! Eðlilega
er hann glaður. En nr. 111 snýr
aftur heim í skógana sína —
og ég vona að einnig hann sé
glaður. Einnig hann hefir feng-
ið verðlaun — hefir verið hylt-
ur af þúsundum og séð í opið
auga Ijósmyndavéla í tugatali
á einum degi! Alt þetta er gott
og blessað, en þó ekki hið bezta.
Hið bezta er að hafa reynt hví-
líkan sjóð krafta, þrautseigju
og heilsu hann hefir eignast, og
að sá sjóður hefir myndast og
margfaldast við nytsamt starf
fleirum en honum til lífsviður-
væris og heilla. Hvernig færi,
ef allir gæfu sig eingöngu að
íþróttum — hugsuðu bara um
að sigra þar, sigra aðra og setja
met? Spurning, sem ekki þarf
að svara. Nei, íþróttin skal vera
til að gera okkur hæfari til nyt-
samra starfa fyrir land og þjóð
— gera okkur hraustari menn
og betri. Ég vona að svo sé um
,,skógarmanninn“ nr. 111 og þá
veit ég, að hann snýr glaður
heim eftir þessa keppni. Það eru
nógu margir samt — og það
oft meðal þeirra, sem teljast
mestu íþróttamennirnir — sem
virðast ekki vita, hvað sönn
íþrótt er — þekkja ekki gildi
íþrótta, vita ekki tilgang þeirra.
Vörðurinn við Rín: Myndin hér að ofan sýnir þýzka hermienn, sem standa vörð við hið
gamla virki Ehrenbreitstein, þar sem áin Rín og Moselfljótið falla saman.
Myndin hér a'ð ofan er frá fund-
:um Þjóðabandalagsráðsinis í Lom-
don, sem haldnir voru í St. James
Palaoe. í stóra stólnum til hægri
sést forseti ráðsins, Bruoe, hægra
rnegin við hann er aðalritarinn
Avenol, þá Eden og Litvinofí.
Vinstra megin við Bruce eru:
Fiandiu, Grandi, Borcia, dr. Ruiz-
Guinanzu og P. Munch.
hægt að skrifa stríðsrómana
endalaust. Þessi hók á að koma
út á mörgum tungumálum sam-
tímis.
Nýtt úr læknisfræðimti.
Miðstjórn heilbrigðismálanna
í Rússlandi hefir ákveðið að
láta reisa sjúkraskála í Moskva
með tilbúnu loftslagi. Með að-
stoð véla á að framleiða lofts-
lag alt frá heimskautaloftslagi
til miðbaugsloftslags. Einnig á
að vera hægt að haga loftþrýst-
ingi og raka eftir vild. I þess-
um sjúkraskála eiga að fara
fram tilraunir um áhrif loffs-
lagsbreytinga á ýmsa sjúk-
dóma.
Páfagaukar.
Páfagaukar eru hreint ekki
eins heimskir og menn halda.
Maður nokkur, sem hafði feng-
ið páfagauk i afmælisgjöf, byrj-
aði þegar í stað að kenna lion-
um að tala. Hann staðnæmdist
frammi fyrir búrinu og hrópaði:
Halló! Halló! í gríð og ergi.
Þegar páfagaukurinn loksins
komst að, sagði hann með mestu
spekt:
— Gerið þér svo vel, þér
hafið samband.
Ný bók
eftir Kemarque.
Þýzki rithöfundurinn Erich
Maria Remarque hefir nú Iok-
ið við að semja nýja bók. Þetta
er ekki bók um stríðið, segir
hann, heldur ópólitískur róman,
sem gerist fyrir stríð. Hann
heldur því fram, að ekki sé
RITSTJÖRI:
F. R. VALDEMARSSON.
STEINDÖRSPRENT H.BL