Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 03.05.1936, Qupperneq 8

s
ALÞÝÖUBLABIB
PRÓFASTURINN OG
TÖFRAMAÐURINN.
Frh. af 5. síðu.
að færa og skyldi nú halda pað
loforð, sem hann hefði giefið sem
prófastur, biskup, erkibiskup og
kardínáli.
En páfin'n sagði, að Ilian ætti
ekki að gera sig svo breiðan gagn
vart yfirmanni aindlega valdsins
Ihér í heimi. Sagði hann, að Iliam
og sonur hans hefðu það gott
og pyrftu ekki yfir neinu að
kvarta. Þá gat Ilian ekki stilt
sig lengur og sagði:
— Pað var einmitt þetta, sem
ég var hræddur um, þegar við
Bæddumst við í fyrsta sinn.
Nú hafið þér komist svo hátt
í metorðastiganum sem hægt er,
og þá hefi ég víst ekki eftir
neinu að bíða.
Nú var páfinn orðinn alvar-
lega reiður og sagði:
— Ef þú heldur svona áfram,
stoal ég láta þig þar, sem þú sérð
favorki sól né mána, því að ég
veít vel, að þú iert trúvillingur og
galdramaður, og að þú hefír
aldrei haft annað í fnammi en
galdrabrögð..
Pegar Ilian varð þess var,
livernig páfinn ætlaði að launa
bonum, kvaddi hanm páfann og
ætlaði að halda heimleiðis, en
páfinn vildu ekki einu siuni gefa
honum nestisbita til ferðarinnar.
Þá sagði Ilian, að hann yrði lík-
iega að láta sér nægja kjúkling-
ana, sem hann hefði látið steikja
ttl kvöldverðar. í sama bili lét
feann töfraua hverfa og þarna sátu
þeir, páfinn og Uian 1 kennslu-
stofunni, iog páfínn var að eins
prófastur, vanþakklátur og lítil-
fjörlegur ræfill. Ilian snéri sér að
faonum og sagði:
Nú hefir þú sýnt hvers konar
maður þú ert. Nú getur þú farið
faéðan heim til þin, og fjaudinn
liafi það sem þú færð, svo mikið
sem steiktan kjúkling í inesti.
Minnsta kýr
í heimi.
Bóndi nokkur í Treutou í Ohio
i Bandarikjunum getur hælt sér
af því að eiga minstu kúna í
faeimi. Hin fræga kýr, sem enn
hefír ekki unnið verð'aun á sýn-
tagu, þótt hún verðskuldi al-
menna aðdáun, er að eins 92 cm.
á hæð og vegur 110 kíló.
Nýfædd var hún að eins 9 kg.
að þyngd. Hún er af Jersey-
fcyni, og samkvæmt áreiöanlegum
eftirlitsheimildum, mjóikar húii
þyngd sína á 16 dögum.
Úr Esperantobl. „La Praktiko."
K. G.
UPPRUNI GUÐANNA.
Frh. af 4. síðu.
Eftir að Cortez fór þaðan
hafði enginn hvítur maður
flækst á þessar slóðir fyr.
Munkamir tveir gengu inn í
musterið og urðu mjög undr-
andi, er þeir sáu gríðarstórt
líkneski af hesti, því að á þess-
um slóðum vissu þeir ekki til
að hestar væru.
En ekki urðu þeir minna
undrandi, þegar þeir sáu, að
Indíánarnir tilbáðu líkneski
þetta sem sinn æðsta guð og
bak við það var stór trékross.
Þeir komust síðar að því að
þetta var þramu- og eldinga-
guðinn.
Það er skiljanlegt, að frá-
sögn munkanna olli miklum
æsingum meðal þeirra, sem
fengust við að rannsaka sögu
Indíánanna. Margar sögusagnir
gengu um það, á hvern hátt
Indíánarnir hefðu lent út í það,
að tilbiðja hest og trékross.
Getgátur manna hefðu senni-
lega orðið til þess að leiða vís-
indarnennina út í hinar mestu
ógöngur, ef svo giftusamlega
hefði ekki tekist til, að bréf
fanst, sem Cortez hafði skrifað
Karli keisara V. og neðanmáis í
þessu bréfi var smáklausa, sem
brá skýru ljósi yfir þetta leynd-
ardómsfulla fyrirbrigði.
Kærleiksvikan.
Frakkar hafa innLeitt hjá sér
„la Semaine de Bonté“ — kær-
leiksviku — í því augnamiði að
efla bróðurkærleikann.
— Já, Iiengur en viku er inaum-
ast hægt að hugsa sér, að bróður-
kærleikurinn vari.
Samkvæmni.
— Hervæðing Evrópuþjóðanina
eykur aðeins stríðshættuna, seg-
ir danskt íhaldsblað.
Greininni lýkur með þessum
orðum: — Við verðum að her-
væðast.
— Af hverju ertu svona súr
á svipinn, litli snáði?
— Mamma er svo ósann-
gjöm! Hún skammar mig, ef ég
sting fingrinum upp í mig, en
aftur á móti segir hún ekki
neitt, þó að litla systir stingi
allri hendinni upp í sig.
— Hefir systir þín aldrei
gifst?
— Néi, hún er of gáfuð, til
þess að viljá giftast mánni, sem
er nógu heimskúr til þess að
vilja hana.
Pipar og salt
Frúin: Ég heyrði, að klukkan
sló tvö, þegar þú komst heim í
nótt.
Maðurinn: Já, sko tí.1, klukkajn
var leinmitt að byrja að slá tíu,
þegar ég kom, iog svo stanzaði
ég hana við aninað höggið, tíl
þess að hún vekti þig ekki.
— Hvar iertu fæddur, pabbi?
— Á ísafirði!
— En þú, mamma?
— Á Seyðisfirði!
— En ég sjálf?
— í Reykjavík!
— En hvað það ier undarlegt,
að við skyldum öll hittast!
Maðúrinn: Þér verðið þó, kæra
lungfrú, að játa það, að guð skap-
aði mannim, áður en hann skap-
aði konuna.
Konan: Já, auðvitað, einhverju
varð hann að æfa sig á, áður
en hanm skapaði almennilega
manneskju.
Amerískur sjómaður, sem
verið hafði mállaus í tíu ár fekk
nýlega málið aftur, af því að
stór steinn datt ofan á fótinn
á honum. Því miður er ekki
prenthæf fyrsta setningin, sem
hann sagði.
Tveir heyrnardaufir:
— Varstu í brúðkaupsveizlu í
gær?
— Nei, ég var í brúðkaups-
veizlu!
— Nú, og ég sem hélt að þú
hefðir verið í brúðfcaupsveizlu.
Faðirinn: — Hver var það,
sem heimsótti þig í gærkvöldi,
Elsa?
Elsa: — Það var Greta vin-
stúlka mín.
Faðirinn: — Berðu Gretu
kveðju mína og segðu henni, að
hún hafi gleymt reyk jarpípunni
sinni á reykingaborðinu.
Hún : — Þegar þú nú giftist
mér, Ágúst, þá er það auðvitað
af ást, en ekki skynsemishjóna-
band, er eklri svo?
Hann: — Auðvitað af ást, því
það er ekki spor af skynsemi í
því að giftast þér.
Frúin: — Hvemig eigum við
að fara að þessu. Eg tek eftir
því fyrst núna, að við erum
þrettán til borðs.
Einn gestanna: — Það gerir
ekkert, kæra frú! Ég mun á-
reiðanlega borða fyrir tvo.
Kaffibætir.
Það er vandi
að gera kaffi
mnum til
hæfis, svo að
hinn r é 11 i
kaffikeimur
hnMi sér.
hefir
Kaffi-
bætir tekist.
Munið að
biðja næst
um G. S.
kaffibæti.
Hann svilíur
engan.
Reynið sjálf.
Reynslan er
ólýgnust.
Börnin eigið þið auð-
vitað að láta mynda á
Ljósmyndastofu
Sigurðar Guðmundssonar
Lækjargötu 2, Reykjavík.
Alþýðubrauðgerðin,
Laugavegi 61. Sími 1606.
Seljum okkar viðurkendu
brauð og kökur með sama
lága verðinu:
Rúgbrauð á 40 aura.
Nórmalbrauð á 40 aura.
Franskbrauð heil á 40 au.
— hálf á 20 au.
Súrbrauð heil á 30 aura.
— hálf á 15 aura.
Vínarbrauð á 10 aura.
Kökur alls konar, rjómi og
ís. Séndum um allan bæ.
Pantiið í síma 1606.
Brauðgerðarhús í
Beykjavík, Hafnar-
firði, Keflavík.
RITSTJÖRI:
F. R. VALDEMARSSON.
STÍSIW OÖRSPRBMT H.F-