Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 26.07.1936, Blaðsíða 6
6
ALÞÍ0UBLAÐIB
! FRAKKLANÐÍ OG ÞÝZKA-
LANDI
Frh. af 2. síðu.
væri ekki fíní aö eiga heima
parna uppi á fjallinu?“ Og við
fórum öll pangaö upp og barna-
pían líka. En hún varð fyrst aö
spyrja mömmu sína. Svo sagði
pabbi: „Hér er rólegt, og hér
ætla ég að skrifa bók.“ Og
matíiraa satgði: „Það verður víst
eitthvað úr því!“ Og bað fór
eins og marmna hélt.
Efíir nokkurn tíma sagði
marmna, aö nú ættum við aö fara
aö fara. Og pabbi sagöi, ab við
skyldum bara fara, ef við hefð-
um peninga til aö borga reikn-
inginn. Þá send'i Szafranski
frændi, sem á heirna í Beriín,
okkur peninga, og við fórurn.
Við ókum í gegnum Þýzkaland
og stoppuðum á öllura stóru hó-
telunum og eyddurn öllum pen-
ingunum okkar og sáum leik-
föngin, agalega rnikið dót, i
Niirnberg, og svo komum við til
Berlínar.
AF jjví mamma og pabbi
höfðu alt af verið á Adlon-
Hótel í Berlín, þá fórum við
þangað. Það voru rauðar mublur
í herbergjunum okkar, og dyra-
vörðurinn burstaði skóna okkar,
svo við gátum speglað okkur í
peim. Við skildum pá eftir fyrir
utan dyrnar, þegar við vildum
iáta bursta pá. Mamma sagði, að
ef við skildum skóna okkar eftir
fyrir utan dymar í Ameríku pá
mundi þeim verða bísað. I Ame-
ríku verða allir að bursta skóna
sína sjálfir.
Svo fluttum við iokkur á Saxo-
nia Hótel í Friedrich-Ebertstræti.
Þar kyntumst við Willy, iögregl-
cinni á.götunni fyrir framan hót-
elið. Willy var a’skaplega góð-
«r við iokkur. Hann kom alt af
íipp tii okkar til að segja okk-
Alþýðubrauðgerðin,
Laugavegi 61. Sími 1606.
Seljum okkar viðurkendu
brauð og kökur með sama
lága verðinu:
Rúgbrauð á 40 aura.
Normalbrauð á 40 aura.
Franskbrauð heil á 40 aiu.
— hálf á 20 au.
Súrbrauð heil á 30 auia.
— hálf á 15 aura.
Vínarbrauð á 10 aura.
Kökur alls konar, rjóml og
jto. Sendum um allan bæ.
Pantið 1 elma 1606.
Brauðgerðarhús:
Keykjavík, Hafnar-
firði, Keflavík.
Þegar cr mikill undirbúningur
hafirin í Breílandi undir krýn-
ingu Játvaröar Bretakonungs,
hins unga prinsins af Wales,' eins
og hann var rrefnur áður en
ur, hvenær iokkur væri ekki ó-
hætt að fara út tiJ að Ieika okk-
ur. Það var af því kommúinist-
amir og nasistamir voru alt af
að berjast á göíunum og rifust
eins og hundar og kettir. I’eir
börðust mest á Alexanderplatz,
en stundum líka í Tiergarten.
Kommúnistarnir voru I svörtum
skyrtum og voru agalega miklar
frekjur. Nazistarnir voru í brún-
um skyrtum og voru líka aga-
iega miklar frekjur. Og allan
daginn voru lögreglurnar akandi
í bílum með byssur á öxlinni til
að passa upp á þá. Stundum
drápu kommúnistarnir hver ann-
an með byssum, svo þess vegna
passaði Willy svo agalega vel
upp á okkur. Willy var agalega
skotinn í mömmu.
Dátamir rir ríkishernum komu
á hvefjum sunnudegi með hljóm-
sveit til að bjöða pabba Hinden-
burg góðan daginn. Hann var
agalega gamali og bjö i höll í
WiJhelmsstræti. Hann var 84 ára
gamall, og samt var hann enn
þá lifandi.
Pabbi fór til Rússlands og
skildi okkur eftir. Nærri strax
höföum við enga peninga. Þá
fékk ég hettusóttina og svo Jónsi
líka. Svo simaði pabhi frá
Moskva. Hann var búinn að taka
mynd af Stalin, en við fengum
enga peninga. Kommúnisíarnir
voru búnir að bisa bílinum okkar,
og ég varð að ganga 2 mílur i
danzskólanr,. og skórnir bennar
mömmu voru orðnir botnlausir.
Eftir nokkum ttnaa fór að
hann varð konungur eftir lát föö-
ur síns siðast liðinn vetur. Á
þessi krýning aó fara frarn meö
stórkostlegri viðhöfn á næsta ári,
og rriun, þá koma til London,
liggja betur á mömmu. Við feng-
um peninga frá Rússlandi, og
svo kom maður og sagði, að nú
ættum við öll að fara til Rúss-
lands.
Haupfimann. hefir „játað“
eftir dauðann.
Blaöið „Díario Noitó” í Rio de
Janeiro leggur afarmikið upp úr
„játningu", sem Hauptmann heit-
inn á að hafa gefið íyrir milli-
göngu nafnfrægs miðils. Hann
viðurkennir að hafa rænt barni
Lindberghs. Segist hann hafa ver-
ið undir áhrifum dávalds og
„ekki komist til fullrar vitundar
fyr en eftir dauðann". Blaðið
puntar upp á greinina með anda-
mynd af Hauptnrann. Þó fylgir
sá böggull skammrifi, að myndin
er ekkert lík Bruno Richard
Hauptmann.
A1 Capone verður ekki
náöaður
A1 Capone, fyrrum glavpa-
mannaforingj í Cicago, og fjand-
maður Ameriku nr. 1, var, eins
og kunnugt er, dæmdujL’ í 11 ára
fangelsisvist fyrir „skattsvík", og
er nú búinn að sitja innf í 4 ár.
Hann hafði sótt uin sakaruppgjöf,
en var synjað.
A1 Capone liggur mjög á hjarta
að komast úr fangelsinu á Al-
catrar-eyju i San Francisko-fló-
anunr, því að hann er þaír í mjög
litlum metum hjá kollegum sín-
um, hinum glæpamönnunum. í
þar sern krýningin á að farat
fram, þúsundir af þjóðhöfðingj-
um og trúnaðarmönnura hins
rnikia Bretaveidis, íandsstjórar,
og indvierskir furetar. !
byrjun þessa árs var A1 Capone
lagðiu' ínn á sjúkrastofu fang-
elsisins, vegna þess, að þrír fang-
ar höfðu hent í hann járnrusli-
í byrjun júní var hann sleginn í
rot af fanga, sera settur var ina
fyrir bamsrán, og núna ! byrjun
þessa mánaðar reyndi bankaræn-
ingi að stinga hann með skærum,
sem heran hafði stolið frá fang-
elsisrakaranum. AI Capone hlaut
þó að eins överulega skeinu. Or-
sökin til þess aö A1 Capone er
svo óvínsæil meðal fanganna, er
sú, að hann þykir bera sögnr í
úfangeisisstjórnina, til þess at>
koma sér innundir og reyna á
þann hátt að fá fangelsisvisíina
stytta. En það lítur ekki út fyrir
að honum ætli að heppnast það.
Atelier
Ijósmyodarar
haía ávalt forystuaa í
amekklegri Ijósmyoda-
framleiðslu.
Munið það og forðfe»t
lélegar eftirlíkmgtM*.
Ljúsmysidastofa
Slgurðar Gnðmimdssonar,
Lækjargötu 2, Reykjavík.
mmmxaxzíxmrí