Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 02.08.1936, Blaðsíða 6

6
ALÞYÐUBLAÐIÐ
VIÐ HEIMSÆKJUM FÉLAGA
STALIN
Frb. af 2. síðu.
mainma sagði, að hún gæti bara
drepið hann, ef hann ekki hætti,
og þá fórum vjfð að hlæja, og
svo fór mamma aö hlæja, og
við urðum öll hysterisk. Þá átti
mamma jrrjár gulrætur og dái’tið
af svörtum brauöskorpum. Hún
bjó til súpu úr pví á rafmagns-
plötunni okkar, og .íórisi át prjá
diska af súpunni og fór að
hlæja og talaði svo miki ö. Við
fengum aldrei mjóili alian tím-
ann, sem við vorum í Moskva, og
Jónsi vai; ait af að h'eimta mjólk.
Við vorum í skóla í Mioskva.
Við lærðum ekki mikið í skólan-
um. Við vorum altaf að teikna.
Við lærðum marga söngva i
skólanum, bæði internasjónalinn
og svo þennan:
Auðvaldið er á ofan leið,
ofan leið, ofan Leið,
Auðvaldið er á ofian leið,
isegir Lenín.
Knnmúnisrninn kiemur upp,
kemur upp, kemur upp,
kommúnisminn kemur upp,
segir Stalín.
Bömin í þessum skóla voru
Atneríkönsk. Þau sögðu, að þau
væru kommúnistar. Þau voru
líka fátæk. Kennarinn neyndi aga-
lega mikið til að giera okkur að
bommúnistum, <en kommúnistar
em of fátækir. Og við vorum á
mótí. því að fara í Btráð og drepa
alla kapítalista, af því maöur
getur vert drepinn sjáifur. Af
hverju þarf fólk að vera að berj-
ast? Mamma segir, að fólk fari
í stríð af því það hafi altaf gert
það. „Altaf eruð þið að berjast,"'
isegir hún. Hún segir, að ef börnin.
gætu læi*t að hjætta að berjast, þá
mundu þau verða betri þegar þau
ivæm lorðin stór og allir mundu
f>á verða á móti stríði.
Saífibælir.
Það er vandi
að gera kaffi
vinum til
hæfis, svo að
hinn rétti
kaffikeimnr
haldl sér.
Þetta hefir
G. S. kaffi-
bætir tekist.
Munið að
biðja næst
um G. S.
kaffibætt
Hann svíkur
engan.
Beynið sjálf.
Ecynslan er
ólýgnust.
Ég er á móti stríði af því mað-
ur er drepinn <og gerðux blindur,
<og augun í manni eru stungin út,
og heilinn í nianni verður brjálaö-
ur, og maður missir hendur og
fætur, <og lítil börn fá enga mjólk,
og stundum drepur maður bróður
sinn.
Rússar eru á möti stríði, en
við ge'.um ekki skiiið, hvers viegr.a
þeir vilja þá dnepa alla kapítai
ista. Kapítalistar er fólk, sem á
mikið af peningum. Kennarinn
sagði, að eiginlega vildu þeir ekki
drepa kapítalista, bara taka af
þeim peningana og gefa fólkinu.
En ég gei bara iekki skili'ð, hvern-
ig hægt er að ná peningunum frá
kapítalistunum nema diepa þá
fyrst.
Sv'O fórum við frá Moskva. Við
stungum af með ljósmyndir, sem
pabbJ hafði tekið. Stjórnin vildi
ekki láta pabba hafa neina pen-
inga fyrir myndirnar, <og af því
vorum við fátæk. Við fórum á
járnbrautarstöðina, <og allir sögðu
við okkur: „Góða ferð, log í guðs
bænum komið þið aldrei aftur."
Við komumst' út úr Rússlandi af
því aö pabbi sýndi GPU-mynd af
Staiín m<eð nafninu hans á. Og
það var ekki Leitað á Ríkka og
Jónsa. Það var agalega fínt, af
því þeir höfðu myndafilmur
pabba hringinn í kringum mag-
ann. Maimma hafði ekki hatt, <og
pabbi hafði tvo dollara i vasan-
um.
Holiendingar á biðils-
busunum.
Sumstaðar í Niðurlöndum er
haldið við gömlum siðum við-
víkjandi bónorðum, og eru þeir
siðir mjög ólíkir næturljóöum og
strengjaspili Spánverja. Bónorð
fara þannig fram í Hollandi. —
Ungi maðurinn, s<em vili fara að
komast í hjónasængina, röltirjað
húsi hinuar útvöldu, bankar á
dyrnar, <og þegar ungfrúin kemur
tii dyra, biður hann hana um el-d í
vindilinn simn. Hún réttir honum
eldispýtuna þegjandi og svo labb-
ar hiann burtu. Næsta kvöld end-
urtekur hann sama leikinn og
þriðja kvöldið fær hann ákveðið
svar.
Ef ungfrúin vjll ekkert með
hann hafa, skellir hún hurðinni
í lás við nefið á honum, án þess
að kveikja í vindli hans, og getur
hann þá barið á næstu dyr og
beðið um eld.
En ef ungfrúin álítur, að húm
eigi ekki völ á neinu skárra, býð-
ur hún honum inn þriðja kvöld-
ið, gefur biðlinum vindil og er
það sama og hún hafi svarað
bónorðinu játandi. Svo er brúð-
kaupió ákveðið, án þiess nokkuð
sé talað um ást eða svoddan
nokktið.
Undanfarið hafa Berlínarbúár
verið að búa sig undir að taka á
móti miklum fjölda gesta frá öil-
um iöndum heimsins, sem ætla
sér að sækja Olympíuleikana. i
tilefni þessa viðburðar lrafa ýms-
ar götur og torg veiið skueytt. Á
<efri myndinni sést ráðhúsið i Eier-
lín nærri því hulið fánum hiun.a
ýrnsu þjó’ða, en á neðri myndinni
-sjást menn vera að koma fyrir
myndum af ýmsum þýzkum borg-
um £ flaggstöngum meðfram göt-
unni Unter den Linden.
Frúin vaknar og heyrir hávaða
niðri.
Adólf, segir hún. Þú
verður aö fara á fætur; það eru
þjófar niðri að reyna að brjóta
upp peningaskápinn.
Veslingarnir, segir Adólf og
geispar. Ég kenni alt af í brjósti
um fólk, seni erfiðar, án þess
að hafa nokkuð fyrir snúð sinn.
Eitthvert það óvenjulegasta
fyrirbrigði, sem menn þekkja við-
víkjandi samvöxnum tvíburum,
hefir nýlega átt sér stað i Med-
ford i Bandaríkjunum, eftir þvi
sem skeyti herma. Þar iæddust
nýskeð sveinbarn og stúlkubarn,
sem voru samvaxin á hnakkan-
um. — Ákveðiö er að reyna að
skilja þau að með uppskurði. En
læknar eru mjög ósammála um,
hvort á það sé hættandi.
Danskur dýralæknir varð fyrir
slysi nýlega. Hann var að aka úti
í sveit á mótorhjóli og lenti í
skurði. Hann fótbrotnaði á öðrum
fæti, vinstri höndin fór úr liði
og höggormur beit hann í hægri
hendina.
Skoti koni hiaupandi inn í fcupó-
tek, náfölur og skjálfandi og
sagði við lyfsalann: — Vitiö þér,
hvaö þér hafið gert? Þér hafið
fengið mér stryknin í staðinn fyrir
kinin.
— Guð aimáttugur varðveiti
mig, svaraði lyfsalinn. — Og
stryknin er helmingi dýrara en
kinin.
nnnuwmmmnu
Atelier
Ijósmpdarar
hafa ávalt forystt»a í
amekklegri Ijósmjmda-
íramleiðslu.
Munið það og forðist
íélegar eftirlíkingar.
I^lsmyMdastofa
Guðmimdssoiiar,
LwiijRiDgötu 2, Reykfavík.