Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 06.09.1936, Blaðsíða 5
ALÞYÐUBLAÐIÐ
ar, ten hviernig eiga þeiir að koni-
ast heim, pieningalausir og alls-
tausir? Þá berst sú ítegn eins og
eldur í sinu um bæiinn, að rikið
ætli að láta flytja fólkið ókeypis
heim, og sjá því fyrir e'nhvarju
að éta á leiðinni. Fyrsta skipið,
sem fór suður til Eeykjavíkuir,
var Goðafoss. Það var að kvcld-
íagi í rigningu og logni, i ekta
Siglufjarðarveðiri. Allir voru að
kveðjast og búa niður dótið siit
í óða önn, þeir, sern suður æ l-
uðu. En svo var lagt af stað nið-
ur á bryggju. Hún var troðfull
af fólki og skipið líka, því fjöldi
af því, sem eftir ætliði að verða,
tróðst um borð til þess að geta
sem lengst verið með kunningj-.
unum og vinunum, sem það kann-
ske aldnei sá framair. Þar var
margt hlýtt handtakið og sár
kveðjan, þótl margir hafi ealaust
verið búnir að k\eðjast betur í
landi. Svo blés skipið og þeir,
sem eflir ætluðu að verða, þyirpt-
úst í land en troðningurinn varð
svo mikill, að alt strandaði og
skipið varð að bíða lengi meian
fólkið var að fcomast upp á
bryggjuna.
Svo seig skipið frá landi. Það
var veifað og kallað og kallað
og veifað, og áður en skip-
ið hvarf alveg út í myrkæið og
regnið, fór fclkið að syngja, og
söngur þess hljómaði e ns og síð-
asta kveðja til [erra, ssm á
bryggjunni stóðu:
„Viltu mæta mér, kæra’, út á
strönd í kvcld,
þegar kvcldhúmið rikjr í bygð,
þar sem elskendur nvnzt hafa’
um ómuna cld
og eilífri bundist þar fcrygð?“
En Goðafoss var ekki e'na skip-
ið, sem fór þannig hlaðið fólki,
þó að lieiri færu meö honum
Herskip Hitlers viö Spánarstrendur.
Það er engum blöðum um það
að fletta, að hefðu uppreisnar-
mennimir á Spáni ekki fengið að-
stoð þýzkra Nazista og ítalskra
fasista og heföu þeir ekki fengið
hálfvilta grimdarseggi og morð-
varga frá Marokko til iiðs við
sig, þá hefðu þeir verið barðir
niður á fáum dögum. En þetta
fór á annan veg. Þeir fengu
hjálp allra þessara aðila. — Það
vakti ekki litla athygli, er þýzk-
ir herforingja heimsóttu Franco
uppreisnarforingja á herskipinu
Deutschland. Það var innsiglið
á vináttuna..
Bétta, m]Aka gliðasn
fáið þér aðeins með
Mána-bóni.
en nokkru öðru skipi. I það ie‘na
skifti voru fluttar burt af Siglu-
firði á 4. hundrað manneskjuir á
kostnað ríkisins. Nei, skip n voru
mörg og fóru bæði austuir og
vestur og cll full af fólki, sem
flesí fór eninbá fátækara buæt það-.
an heldur e.i það leafði komið
pangað, að inins'a kosti af pien-
ingum, því ég býst yi'ð því að
margur unglingurinn h-afi farið
þaðan aftur mieð alvarlegustu
neynslu lífsins á baki sér.
Engin hætta
Pátur hefir frétt að tengdamóð-
ir Óia sé veik/Og segir:
Jæja, svo hún er þá alvar-
liega vieik?
Óli: — Já, það segir læknirinn
að minsta kosti.
Pétur: — Maður má þá búast
við hinu v.ersia.
Óli: 0, sei, sei, nej, hún er
orðin 82 ára gömui.
í óefni komið.
Yfirmaður hjálpræðishersins,
Booth hershöfðingi, vaknaði einn
morgun og var alveg utan við
sig. Kona hans spurði, hvað að
honum gengi.
Mig lnefir drieymt alveg
hræðilega, sagði hershöfðinginn.
Mig dneymdi, að alt mannkynið
væri kiomið í 'hjálpræð'sherinin.
En það ætti þó ekki að vera
svo hættulegt.
— Ja, það kann nú að ver,a,
hreytti Booth út úr sér. En má
ég spyrja! Hver'ir eiga þá að láta
aurana á diskinn?
Á heræfingu.
Liðsforinginn: — Þegar ég segi
1, þá lyftið þið vinstra fæti; þeg-
ar ég segi 2, lyftið þið hægm
fæti, og þið skuluð eiga mig á
fæti, ef þið komið niður fyr ön
ég segi 3.
í
Hættuieg samlíking.
Hans situr hjá ungri stúlku suó-
ur í Hljómskálagarði og segir
hrifinin:
— Þið konurnar skínið eins og
stjömur yfic lifi mannsins.
— Hvernig ber að skilja það?
segir unga stúlkan. — Þekkið þér
ekki aðrar stúlkur en þær, sem
feoma á kvöldin og hverfa á
morgnana ?
Heppni.
Málafærsiumaður fær heim-
sókn af einum s'kjólstæðing sín-
um; sem kemur til þess að borga
málafærslulaun:
— Hvað skulda ég mikið?
— Faðir yðar var milrill vinxis
minn, svo að við skulum segja
aðeins 1000 krónur.
— Það var þó heppni, að afi
minn skyldi ekki vera vinur yð-
ar líka.
Alísíenzkt íélsg.
Sjóvátryggingar,
Brunatryggingar,
Rekstursstöðvun-
artryggingar,
Húsaleigutrygg-
ingar.
Lifstryggingar.
enn þá eina! Þú hefir
ekki kynst kreppunni enn
þá. Nei, ég nota Mána og
kemst hjá öllum hugleið*
ingum um kreppuna.