Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 06.09.1936, Blaðsíða 7
A'LÞVÐUBLAÐIÐ
7
sér hinni yfirnáttúrlegu læknis-
gáfu, pví að guð veit bezt hvenær
maöur ætti að deyja, og fyric
þann, sem biður stöðugt og aldrei
vinnur á sunnudögum, er dauð-
inn aðeins inngangur til sælla
lífs.
Þiegar við vöknuðum morguin-
inn eftir og fórum að bauka inni,
vdssum við ekki, að maður hafði
lengi biðið fyrir utan hús.ð eftir
me:ki um, að við værum vaikn-
aðir. Nú þekld ég svo siði- þeiiíia,
að ég veit, að það hiefir verið
eftir hendingu hans, að fyrsti
morgungesturinn kom til okkajr.
Það var vieiðimaðurinn, sem við
höfðum hitt fyrsí kvöldinu áður.
Hamn kom nú f.á parpinu, gékk
hægt og söng fullum hálsi, svo
að við skyldum vita fyrir&iam,
að hann væri að koma. Þegar
hann kom að ytri dyrunum á
ganginum, sem var tíu álna lang-
ur, nam hamn staðar og sagði til
sín: „Ég er sá og sá; ég kem í
vinahug; ég hefi engan hníf. Má
ég koma inn?“ Þennan formála
höfðu þeir alt af við okkur. Hvieii?
hjá.öðrum sögðu þeir aðeins: „Ég
er sá og sá, ég toem inn.“
Eftlrtektarleysi.
Elsa er 9 ára gömul. Mamma
hennar er að því komin að ala
barn og amma Elsu ætlar að
segja henni frá því. Þegar amm-
an eftir langan formála er kom-
in að efninu hrópar Elsa:
— Ja, amma mín! Og hefirðu
nú ekki tekið eftir þessu fyr.
Á hersamkomu.
Nýírelsaður maður vitnar:
— Kæru bræður og systur! Ég
«r svo glaður yfir því, að ég er
frelsaður. Félagar mínir hlæja að
mér, en ég gef nú dauðann og
djöfulinn í það.
>
Atelier
ljósmjmdarar
. . . ij O’;! J
hafa ávalt forystuna í
smekklegri ljósmynda-
framleiðslu.
Munið það og forðist
lélegar eftirlíkingar.
I i jósmynðástofa
•Sigurðar Guðmundssonar,
1 ækjargötu 2, Reylejavík.
anöasaEaaEaajatasÉf
Við guðsþjónustu.
Eitt sinn bar það til við messu,
að prestur var drukkinn. Er á
leið messuna fór prest að langa
í meira, en kunni ekki við að
bæta á sig fyrir altarinu. Loks
leiddist honum þóf þetta, brá sér
fram fyrir gráturnar og gékk út
úr kirkjunni. Sóknarbörn hans
könnuðust ekki við, að þettaætti
heima í imessugerðinni en létu þó
kyrt liggja. Að lokum fór með-
hjálparinn að svipast eftir presti
og var hann þá að staupa sig.
bak við kirkjuna. Þegar með-
hjálparinn spurði prest, hvorí
hann ætlaði ekki að ljúka við
messugerðina, svaraði prestur:
O-jú, kannske maður messi
ögn meira.
Þoka..
__i. i
Hvernig er veðrið? Óli.
Sé það ekki fyrir þokunni.
Refs,iráðsíafanir.
Borgarastyrjöldinni á Spáni
Ennþá gteisar borga-rasty:rjc 1 din
á Spáni, og hefir grimd upp-
neisnarmannanna ílJrei verið
jafnmikil og núna síðustu dag-
ana. Myndin hér að ofan sýnir
Rauðakrosshjúkruna'nkomu, sem er
að binda um áverka á særðum
hermanni.
Fundur utanríkisráðherra Norðurlanda
eeeeyvy.;.;;':.;-.:.
WÍMMMm.
Nýlega kornu utanríkisráðherr- Myndin hér að ofan er af ráð-
ar Norðuilanda saman á fund í herrunum í þessari röð frá
Kaupman'nahöfn til þess að ræða vinstri: Westman frá Svíþjóð,
um samvinnu Norðurlanda og af Hackzell frá Finnlandi, Koht frá
stöðu þeirro til annara íanda. Noriegi og Munch frá Dammörku.
Það er snotur stelpa hún
Signý.
— Nei, hún • hefir svo Ijótan
hlátur.
Ég hefi ekki tekið eftir þvi.
Þú hefðir tekið eftir því, ef
þú hefðir verið viðstaddur, þeg-
ar ég bað hennar.
Tveir stórbænduT fyrir morðan
voru ijrönir svarnir fjandmenn.
Eitt sinm er þeir eru að rifast,
segir annar:
— Mér er orðið kvo illa við
þig, að það gæti endað með því
að ég kveikti í húsinu þínu.
Hinn: — Þá get ég sagt þér
það, að ef ég sæi kvilknað í
hjá þér, þá má fjandinm hirða
mig, ef ég hlypi ekki til og
slökti
Auglýsing.
Hanín: — Þú gætir þó einhvenj
tíma stoppað í sokkana mjnaú
Þegar við vorum trúlofuð, varstu
alt af að stoppa sokka.
Hún: — Auglýsimg, góði minn,
bara auglýsing.
Katfibætir.
Það er vandi
að gera kaffi
rinum til
hæfis, svo að
hinn r é 111
kaffikeimur
haldi sér.
Þetta hefir
G. S. kaffi
bætir tekist .
Munið að
biðja næst
um G. S.
kaffibæti
Ilanu svíkur
eugan.
Reynið sjUl.
Reynsbm er
ólýguust.
I