Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 25.10.1936, Blaðsíða 2

2
hjá barnakennurunum, hjálpa
peim á daíginn í skólunium og á
kvöldin ræða' peir við pá um
skólamál :>g fræða pá um pað,
hvernig kennslunni verði bezt
hajgiað. Auk pessa starfs ieiga peir
áð kenna fólkinu ýmiskonar störf.
Hópar pessir samans anda oftast
nær af einum uppeldisfræðingi,
einum lækni, einum tónlistar-
mianni, einum landbúinaðarkenn-
aana, fagmanni í heimálisiðnaði,
isem á að kenna heimilisfólkinu
aðferðir við vefnað, einn pjóðfé-
lagsfræðingur og einn íprótta-
kennari. Þegar peir koma í porp-
ið far.a peir óðata að leita uppi
verkefnin. Það er t. d. farið að
byggja ípróttavöll og einn góðan
veðurdag er háður knattspyrnu-
kappleikur í porpinu í fyrsta
sinni. Sv:j eru stofnuð íprótta-
félög'. Máiarinn kennir nemendum
sínum að rnála landslagsmyndiir
eða landlitsmyndir. Af pessu verð-
ur s undum ágætur átangur, pví
að nú kemur ait í leiinu1 í Ijós, að í
Indíánunum býr ríkt listamainins-
eðli. Þeir, som eru ólæsir og ó-
skrifandi læra hvort tveggja og
eftir ofurlítinn tíma er búið að
koma upp dálitlu bókasafni í
porpinu- Þjóðfélagsfræðingurinn
fer að athuga vinnuskilyrðin
gætir pess, að góssieigendurnir
arðræni ekki verkalýðinn, máske
skella peir á verkfalli, eða sjá
til pess að stjórnin taki í taum-
ana. Þannig verður skólinn mið-
stöð hvers porps. Bændurnir
læra hænsnarækt og kaninurækt
og auk pess læra peir að not-
færa sér ný og betri verkfæii
á ökrunum. Konurnar fara að at-
huga hvort pær hafi gætt ýtr.
ast.a hreinlætis í matargerðinni.
Og sv) þegar farkennararnir eru
farnir, pá er barnafcennarimn stöð-
ugt að hafa eftirlit með pví, að
alt sé eins :ig pað á að vera.
Hann á að gefa leiðbeiningar og
góð ráð. Kennarinn er þannig
Kalíi&aílir
riað er vancb
að gera kaffi
'dnum til
hæfis, svo að
hirrn r é 115
kaffikeimur
haldi sér.
Þetta hefir
G. S. kafíi
bætir tekist.
Munið að
biðja uæst
um G. S.
kaffibæti.
Uann svíkur
engan.
Keynið sj&lf,
Reynslan er
ólýgnnst.
*
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
leiðbeinandi bæði barna og full-
orðinna. Það eru pví lengin sér-
stök landamæri á milli skólanna
og lífsins sjálfs; par fer lærdóm-
ur og líf sömu leiðina. Skólinn er
vinnuskóli og öll vinnia í porp-
inu er skólavinna. Skólintn er ekki
út í yistu héruð, til þess að setj-
aist piar að og kenna. — En pá
finnast nógar kennslukonur, sem
eru viljugar til að farta|. I Indíána-
héruöunUm gátu Indíánarnir í
fyrstu ekki hugsað til piess að
. sendá börn sín í skólia til koinu,
Hallsteinn Karlsson:
Haust.
Nú fölna blómiin, nálgast dímmir dagar,
og döpur hvílir iold' í hauistsins örmtim,
og sumaiið með sóliarbros á hvörmum
er svifið burt með glitskrúð láðs yg lagar.
Svo felsí [hún undir fargi vetrar pungu,
sú fggurð, sem að allra hugi gleður,
og fuglarnir, sern unað okkur sungu,
í önnur lönd peir flýðu ‘hin grimmti veður.
Ég vildi líka feginn burtu flýja
í fjarlæg lönd úr myrkri og kuldagjósti
>og kasta fjötrum, kanna heiima nýja,
iog kvíðans pagga rödd í sjálfs mín brjóstí.
Hví má ég ekki eins og fuglinn fljúga
ag frjáls um geiminn líða á vængjum þöndum,
iog pegar hau'star undir eins aftur snúa
og tuulann hróssá í nýjum sólarlöndujm?
Með hlýju iog ástúð ennpá signir sunina
allt isuðurhvel, log blær við laufið hjalar
iog prýstir kossi pétt á rjóða munna,
iog þýðum römi jafnt tí* allra talar.
Ég pekki lönd, sem löðna nú í blóði.
par logar stíga upp af hrundum borgum,
með grimdarhug á götum og á torgum
menn gieyisast fraim sem Ijófn í vígamóði.
Og kuldi iog myrkur leggst nú yfir löndin
og lajðist, smýgur inn a.ð hjiartarótum. —
Menn troða Jýðsins frelsi undir fótum —
hver frjálslynd Isál er smáð og reyrð í böndum.
Ó, vættir góðar, verndið íslandshróður,
■og verjið pjóðarfley á tímans öldum,
frjá Ijóssins söiujn lyfíið húmsins tjöldum,
,svo lifi frelsið, próist andans gróður.
Þótt hugur fljúgi út um alia geima,
á öllum slóðum gerist harma sagia.
Hér veinar istormur vetrarlanga daga,
pó verður kannske bszt að dvelja heima.
H c\ ll ste inn K arlsson.
einungis staður, þar sem börnin
læra, heldur sósíalistisk miðstöð
og út frá pessum miðstöðvum fer
hin sósíalistiska uppbygging fram.
í pessu sambandi v-erður að
geta um kennslukor.u n ir. Þaðbar
við í gamla Rússlandi, að stúd-
entarnir fóru út meðal fólksins,
kendu pví og reyndu að hjálpa
pví til pess -að öðlast frelsi. I
Mexíkó ber það oft við, að karl-
meninirnir veigra sér við að fara
en nú ieru þeir lausir við slíka
hleypidóma og pykir meir að
segja sjálfs-agt, að láta
telpurnar ganga í skóla líka
og læra lestur og skrift. Flestar
pessara kennslukv-enna ieru úr
yfirstéttinni, en hafa gengið í há-
skól-a og stundum notið mentunar
utanlands. Þessar konur ferðast
mörg hundruð'kilómetra á hest-
baki eða á múldýri, setjast að í
frumskóginum, par sem eru fá-
einír Indíánakofar í þyrpingu <og
parna geta pær átt á hættu að fá
maliaríu og veikjast af -ofreynslu.
Og þær gera petta ekki vegna
launanna. Þær gætu fengið fiman-
fa-lt hærri laun með pví að hamm
á ritvél í þægilegri skrifstofu.
Það er ekfci heldur æfintýraþrá.
Þiáð er trúin á málefnið, seiri
gerir pað að verkum, að pær
leggja líf -og heilsu að v-eði.
Þær vita, að í baráttunm fyrir
frelsi hinna undirokuöu, sem
svelta og strita í einu auðugastia
landi veraldarinnar, eru vopiniin
eklki hið allra n-auðsynlegasta, —
heldur stafröfið.
I -sólskini ihitabeltislandanna, í
stöðugri b-aráttu við hitabeltis-
sjúkdómana er hraustur verkalýð
ur -að byggja upp nýja veröld,
með múrskeiðina í ann-ari hentd-
inni og bókina í hinni.
Rólyndi.
Franski stjórnmálamaðurinn Si-
eyés var mjög hataður af and-
stæðingum sínum, og sóttust peir
eftir lífi hans. Eitt sinn kom
leigusnati andstæðiuganna heim
til Sieyés Og skaut á hann, en
hitti ekki. Þjónn kom hiaupandi
að og keyrði illræðismanninn
undir sig.
— Lofið pér honum að fara,
sagði Sieyés við þjóninn, — en
ef hann kemur aftur, pá segið, að'
ég sé ekki heima.
Góð leikkona.
Leikstjóri spurði pekta leik-
konu, hvort hún treysti sér til að
leika Júlíu 14 ára garnla.
— Já, áreiðanlega, svaraði leik-
konan.:— Þetta hlutverk hefi ég:
leikið að minsta kosti hundrað
sinnum síðastliðin 40 ár.
Atelíer
llósmpdarar
hafa ávalt forystuna I'
smekklegri ljósmynda-
framleiðslu.
Munið það og forðisti
lélegar eftirlíkingar.
Ljósmyndastofa
Sigurðar Guðminulssonar,
loekjargötu 2, Reylejavík.