Alþýðublaðið - 31.01.1945, Qupperneq 3

Miðvtkfidagor 31. janúar 1945.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
loBínislar cg
Noregur
t
ÞAÐ ER STÚNDUM GAMAN
að athuga skrif „ÞjóSvilj-
ans“ um málefni Norður-
landa. Þar er á stundum engu
líkara en „Þjóðviljinn“ sé að
gera gys að sínum fyrri kenn
ingum og allt í fúlustu al-
vöru, að því er virðist, að
verða mætti til. þess að villa
mönnum sýn um það, sem
raunverulega er að gerast.
Þeim ritstjórum „Þjóðvilj-
ans“ munar ekkert um, að
halda því fram í dag, sem ó-
mögulega getur verið í sam-
ræmi við það, sem gerðist í
gær.
í GÆR skrifar „Þjóðviljinn“ til
dæmis á þessa leið um frels-
isbaráttu Norðmanna og skal
hér birtur orðréttur kafli úr
grein þessari: „Það er ekki
furða þó Norðmönnum finnist
biðin orðin löng, enda bendir
margt til þess, að þeir muni
ekki una núverandi ástandi
öllu lengur. í vor eru fimm
ár síðan Noregur var her-
numinn, fimm löng kúgunar
ár. Hvað eftir annað hefur
blossað upp vonin um lausn,
þegar bandamenn hafa gert
strandhögg við Noreg, hafa
menn vænzt þess, að nú
væri stuiidin komin, menn-
imir með alvæpni yfir hafið,
áttu bágt með að trúa því,
að þetta væri aðeins snögg
ferð, „raid“, en ekki innrás
in, sem þýddi lausn frá kúg
unarstjórn nazista og kvisl-
inga. Og ekki hefur Norð-
mönnum í Bretlandi, kon-
ungi Noregs, norskum stjóm
málamönnum og hermönn-
um liðið betur í þessari átak-
anlegu lögnu bið. Norðmenn
hafa barizt hetjubaráttu á
mörgum vígstöðvum, getið
sér góðan orðstír og hlotið
mikla hernaðarreynslu, en
þeir hafa ekki verið sendir
heim að berjast við herskara
fasismans í Noregi, fyrr en
nú fyrir skömmu, að norskar
hersveitir taka þátt í bar-
dögunum, ásamt sovéthern-
um.“
ÞETTA ERU ummæli „Þjóð-
viljans“ nú og skulu þau
engan veginn rengd. Hann
stríðandi norsku þjóðar og er
stríðandi norsku þjóðar og
þar ekkert ofmælt. En gæg-
ist ekki úlfurinn undan sauð
argærunni? er ekki eitt hvert
tómahljóð í öllu - saman, ef
menn minnast ummæla kom
munista á fyrstu árum stríðs
ins, (að sjálfsögðu áður en
Rússar hófu þátttöku í stríð
inu)?
SKÖMMU EFTIR, að hin sví-
virð'ilega innrás Þjóðverja
hófst í Noregi vorið 1940,
hófu norskir kommúnistar
áróður fyrir því, að norska
þjóðin hefði engin not af
Hákoni Noregskonungi, sem
síðar hefir gerzt einingartákn
þjóðar sinnar á hinum v'ið-
sjárverðustu og háskaleg-
ustu tímum, að maður tali
ekki um þáu ummæli, sem
Ræða á 12 ára afmæli nazisfastjórnarinnar:
Hitler bo
Hreiur þýzku þjóðina fil að berjasi, hvað
sem yflr dynji
Her Hússa
km, frá FrafikEert vi$ Oder
jLT ITLER FLUTTÍ EÆÐÚ í aöalbækistöð siimi í gær í til
efni af því, aö þá voru 12 ár liðin frá því er bann varð
ríkiskanzlari. Fyrst flutti hann gömlu ræðuna um ófremd-
arástandið í Þýzkalandi áður en hann hefði komið til skjal-
anna, síðan fjallaði hann ran bolsévíkahættuna og loks
kvaðst hann þess fullviss, að hinn ahnáttugi hefði falið sér
að leiða þýzku þjóðina til haráttu og sigurs og hvatti alla
þýzka menn og konur, til sameiginlegra átaka til þess að
sigur mætti nást. Ekki verður sagt, að neitt nýtt hafi verið í
ræðu hans.
Hersvei'tir Zhukovs sae-kja hratt fram áléiðiis til Frank-
furt við Order og voru siðast sagðar eiga um 80 km. ófama
þangað og svipaða vegalengd eiga Rússar til Stettin. Þjóð-
verjar hafa dregið að sér mikið lið og öflugt stórskota- og
skriðdrekalið við Oder og mun mest af því hafa verið tekið
frá vesturvígstöðvunum.
ræga ¥-2 sprengja Þjóðverja
í ræðu Hitlers, þar sem
kermdii fárra nýrra grasa og var
20 mínútna löng og sögð flutt
í aðalbækistöðvum hans ,var
lögð aðaláherzla á, að nú væri
að duga eða drepast fyrir þýzku
þjóðina. Hann hvatti unga og
gamla, karla og konur, til að
duga sem bezt og verða ekki
bolsévikahættunni að bráð.
Hann sagði tii dæmis í því sam
bandi, að bolsévikar myndu
hafa ráðizt á Vestur-Evrópu
(Þýzkaland) þegar á árunum
1919—20 ef þeir hefðu haft bol
magn til þess, en það hefði ekki
getað orðið fyrr en í þessu
stríði.
Hann kyrjaði einnig gamla
sönginn um,. hvílíkt ófremdar-
ástand hefði ríkt í Þýzkalandi
árið 1933, þegar stjórn hans tók
við völdum. Þá hefðu verið 7
milljónir atvinnuleysingja í
Þýzkalandi, iðnaður og sigling
ar í kaldakoli, fjárhagurinn í
hinu mesta öngþveiti og bolsé-
visminn í þann veginn að leggja
landið í rúst. Síðan hefði stjórn
hans tekið við og rétt landið úr
kútnum, en ekki haft nema sex
ár til viðreisnarstarfseminnar.
Síðan hefði þýzka þjóðin verið
hervædd, ekki aðeinns efnalega,
heldur líka andlega og ef Ver-
saillesandinn hefði ríkt núna,
hefði bolsévisminn sennilega
náð yfirhöndinni.
Hann lagði einnig mikla á-
herzlu á, að hann hefði verið til
þess kjörinn af æðri máttarvöld
um að stjórna og leiðbeina
þýzku þjóðinni á þessum háska
legu tímum og hann minnist á,
að við banatilræðið, sem hon-
,um hefði verið sýnt í fyrrasum
ar, hefði hinn álmáttugi vakað
yfir sér. Hann réðist einnig á
vesturveldin, sem hann sagði
að hefðu hvorki bolmagn né
vilja til þess að verjast geng
bolsévikahættunni, þau gætu
aldrei varizt Rússum.
Hann lauk ræðu sinni, sem
fyrr getur, með því að heita á.
alla Þjóðverja, að duga sem
bezt, og þá myndi þýzka þjóðin
standast þessa raun, sem byði.
lítilfjörleg á við það, sem byði.
hennar, ef Rússar hrósuðu sigri,
Sókn Rússa gengur enn vel
og fara þeir víðast hratt yfir..
Þeir saekja inn í Brandenburg
og Pomtnern á breiðu svæði
og sækja fram bæði til Frank-
furt við Oder og Stettin, mestu
hafnarborgar 'Þýzkalands við
Eystrasalt. Eiga þeir um 80 km
ófarna til hvorrár borgarinnar
um sig. Þeim hefir einnig örðið
vel ágengt í Austur-Prússlandi,
Meðal annars í grend við Kön-
igsberg, aðalborg Austur-Prúss.
lands. Á nokkrum stöðum hafa
hersveittir marskálkanna Zhu-
kovs og Konevs náð að samein-
ast og sækja hratt vestur á
bóginn.
Sagt er, að Þjóðverjar muni
nú hafa nær 100 herfylki við
Oder og þeír vinni nú að því
að flytja flota sinn frá Eystra-
salti til Kaupmannahafnar, sem
þeir ætli að breyta í mikilvæga
hafnarborg.
J Hyndir þessar, sem teknar eru af ljósmyndara Associatéd **i
Ú iréttastofunmar sýnir V-2, hið nýja „hefnarvopn“ Þjóðverja.
:hér um a« ræða sprengju af þessari gerð, sem féll til jarða
|j Belgíu, án þess að spiinga. Neðri myndin sýnir hermenn athi
l> fkkið og er vél þess til vinstri, en efri myndin sýnir vél spren
i! unnra sjálfrar.
í"

ðverjar
ausfur á bóginn
Bandamenei víSasí fiivar í sókn, en anpars
«eru frá stórfíóindi af vesturvígstöðvunum
p A STORTÍÐINDI hafa gerzt á vesturvígstöðvunmn undan-
gengin sólarhríng. Bandamenn hafa víðast hvar sótt fram
éða að minnsta kosti haldið velli. Norðaustur af Monschau hafa
Bandaríkjasveitirn sóíti talsvert fram .og tekið nokkurt herfang
og«r til þess tekið í fregnum, að Þjóðverjar hafi litlu skriðdreka
hði og fáum fallbyssum á að skipa. Er þeirra sennilega meiri
Jþort „á austurvígstöðvun um.
voru höfð um Nygaardsvold
og stjórn hans og geta menn
borið ofangreint saman við
það, sem þá gerðist.
ÞÁ VÆRI ef til vill ekki ár
vegi að minna á hug ís-
lenzkra kommúnista, eins og
hann birtist í „Þjóðviljan-
um“ gagnvart Noregssöfn-
uninni, þar sem fullyrt var,
að hún kæmi áldrei að not-
um, ef hún bærizt síðar.
Reynzla liðinna ára sýnir, að
svo mun verða. Og það ma
heita næsta hlálegt, er kom-
múnistar reyna að nudda sér
utan í n’afn Hákonar kon-
ungs, sem nýtur ábyggilega
óskiptrar virðingar þjóðar
sinnar eða Nygaardsvolds-
stjórnarinnar, sem þeir hafa
rægt árum saman til þess að
blekkja menn um afstöðu
sína á vettvangi utanríkis-
mála,
149 Daitir léfusf í þýzk
um fagnabúðum á
einu árl
“f 4Q danskir rílúsborgarar
létnst í þýs.kum fauga
búðum eða fangehum fr.i jól-
um 1943 til jóla ÍÍI44, segir i
blaðinu „Frit Dámííark£, sem
út kom í London 5 þ. m. FJpsí-
ir létust í árslok í fyrra og‘ að-
eins 17 manns fétust árið 1943.
í Bæheimi hafa úm það bil
Frh. á 7. síðu.
I Hersveitir Hodges hers
ingia hafa tekið um 4 km.
af Siegfriedlínunni og
egnritarar, að undarlega
sé þar um skriðdreka og
ar fallbyssur. Er talið, að
gögn þessi h'afi nú verið
austur á bóginn til varnar
Rússum ’þar. Við Colmar
Frakkar brotizt yfir skipas
sem talinn er ' mikilvægu
g^_. a haiða hríð á varn
Þjóðverja þar. Norðar á
stöðvunum, suðvestur af
mond hafa bandatoenn ei
sótt nokkuð á. Mosquito
vélár hafa gert harða hríi
Berlin. ’ .