Alþýðublaðið - 15.02.1945, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 15. febrúar 1945
ALÞYÐUBLAÐIP
Bœrinn í dag.
Næturlæknir er í Læknavarð-
stofunni, sími 5030.
Næturvörður er í lyfjataúðinni
Iðunni.
Næturakstur annast Bifröst,
sími 1508.
% ÚTVARPIÐ:
8.30 Morgunfréttir.
12.10—13.00 Hádegisútvarp:
15.30—16.00 Miðdegisútvarp.
18.30 Dönskukennsla, 1. flokkur
19.00) Enskukennsla, 2. flokkur.
19.25 Þingfréttir.
19.35 Lesin dagskrá næstu viku.
20.00 Tréttir
20.20 Útvarpshljómsveitin (Þór-
arinn Guðmundsson stjórn
ar): a) Danssýningarlög úr
óperunni „Faust“ eftir
Gounod. b) „Listamanna-
líf“, — vals eftir Johann
Strauss.
20.50 Lestur íslendingasagna (dr.
Einar Ól. Sveinsson).
21.20 Hljómplötur: Lög leikin á
gítar.
21.30 Frá útlöndum (Jón Magn-
ússon).
21.58| Hljómplötur: „Drengurinn
frá Shropshire“ eftir Butt-
er\yorth.
22.00 Fréttir.
Dagskrárlok.
70 ára
er í dag Guðrún Erlendsdóttir,
Reykjavíkurvegi 13 B, Hafnarfirði.
Búfræðingurinn,
ellefti árgangur, er nýkominn
út; fjölbreyttur og fróðlegur að
vanda,
Að gefnu tilefni
skal það tekið fram, að það var
ekki Jón Guðmundsson frá Keldna
koti, sem ók bifreiðinni um dag-
inn yfir Ölfusárbrú í banni brú-
arvarðarins, en þetta brot var
gert að umtalsefni í grein eftir
Teit Eyjólfsson hér í blaðinu ný-
lega.
Ný framhaidssaga í
Aijiýðuhfaðinii
______________
„Lif ©g BeSkúr", effir
Wu Somerset-
Hiawgiiam
NÝ FRAMHAÚDSSAGA
hefst hér í blaðinoi í dag.
Er það sikláild'sagan „Lif og leik-
ur,“ eftir ens'ka rithöfiundinn
W. Somerset Maugham, sem þeg
an er ísilenzkum lesendum orð
inn að góðu kunnur.
Alþöðublaðið heifur bint þrjár
sögur eftir þennan heimfræga
höfund „Litaða blæjan,“ „Þrír
biðilar oig ein ekkja“ og „Hjóna
band Bertu Ley_“
Þesisi sikiáidsaga Maughams
kom út í danskri þýðingu rétt
áður en styrjlöldin hófist og var
talin einhvér bezta saga hans
til skemmtilesturs.
„Liif og leikur“ fjiaÖJlár um
líf og startf enskrar leiktoonu og
er hún ekki aðeinis mjög spenn
andi heldur oig miögnuð marg-
slungnum örlöigum og með
miiklum og hiárfínum sálariífis-
lýsingium.
Söigur Somersist Mauighamis
hafa allar orðið mj ö,g vimsælar
og ekki miun þessisi öðlast minn
star vinsældir.
V-^FUNBIPSSPTIIKYMNÍMM
Skemmtifundur í kvöld kl.
Fundur í kvöld kl. 8,30.
Upplestur — Spilakvöld.
Æðstitemplar.
Þetta er nýjasta myndin af hinu risavaxna hafskipi Breta, „Queen
Mary“, sem nú er ekki neitt lúxussikip,.- heldur notað til herflutn
inga víðsvegar um heim.
fifaf vi Þorsfein E. Jónsson
Frh. af 2. síðu.
Ólafur Thors forsætisráðherra
kvaðst undrast mjög ramakvein
Eysteins Jónssonar vegna skatt
þegna landsins, því að sú hefði
.verið tíðin, að Eysteinn hefði
verið allra manna nærgöngul-
astur við pyngjur þeirra. Einn-
ig kvaðst hann undrast þessa
afstöðu Eysteins til Eimskipafé 1
lagsins, því að Eysteinn hefði
allajafna verið því fylgjandi, að
félagið nyti skattfrelsis. — Ólaf
ur taldi, að hluthafar Eimskipa
félagsins væru nú 13—1400,0
og að sáralítil breyting hefði
orðið á hlutaföllum hluta-
bréfaeigenda frá því að félagið
var stofnað. Kvaðst hann ekki
'harma það, hvað sjóðir Eim-
skipafélagsins væru miklir held
ur hitt, að þeir væru ekki mun
meiri, því að sjóðir þess væru
hinn bezti varasjóður ríkisins.
Taldi hann ummæli Eysteins
um stjórn félagsins mjög ósann
gjörn, því að stjórn Eimskipa-
félagsins sækti umboð sitt til
meirahluta hinna fjölmörgu
hluthafa og hefði rækt störf sm
mjög vel. Minnti Ólafur á það
að S. I. S. nyti sömu hlunninda
og Eimskipafélagið í þessum
efnum; hins vegar væri það
fullkomlega athugandi, að af-
nema skattfrelsi beggja þessara ,
stofnana. En hann taldi að
það myndi ekki vel þegið af
Eysteini Jónssyni og samherj-
um hans. enda hefði ríkisstjórn
in til þessa talið ófært að hníga
að þessu ráði.
Þá fór Ólafur nokkrum orð-
um um stóryrði Eysteins í garð
ríkisstjórnarinnar vegna stefnu
hennar í skattamálum. Taldi
hann Eysteini illa farast að for„
dæma ’ ríkisstjórnina vegna
.skattastefnu hennar, því að sjálf
ur hefði Eysteinn lagt skatta á
þarfleg atvinnufyrirtæki en lát
ið Eimskipafélagið njóta skatt-
frelsis.
Þá tók Ólafur það fram, að
Eimskiþafélagið hefði hug á því
að ráðast í mikil stórræði varð-
andi sfarfsemi sína eftir stríð-
ið. Táldi hann, að íslendingar
ættu að fara að dæmi Norð-
manna og leggja mikla áherzlu
á siglingar eftir stríð, en til þess
að af því yrði bæri að styðja
félög eins og Eimskiþafélagið
til góðra verka
Emil Jónsson samgöngumála
ráðherra flutti ýtaríega ræðu
um málið og svaraði gagnrýni
Eysteins Jónssonar. Minnti
hann á það, að lög þessi hefðu
fyrst verið sett árið 1928 og á-
valt endurnýjuð síðan. Taldi
Emil, að starfsemi Eimskipafé-
lagsins hefði ekki breytzt frá
því sem fyrrum var og því væri
stefnubreyting Eysteins furðu-
leg, því að hann hefði allajafna
verið mjög fylgjandi því, að
Eimskipafélagið nyti skattfrels
is. Hins vegar kvað Emil það
ómótmælanlegt, að félaginu
hefði safnast meiri tekjuafgang
,ur nú en nokkru sinni fyrr og
skipti því miklu máli hvernig
því fé yrði varið. Gaf hann bær
upplýsingar, að stjórn Eimskipa
félagsins hefði skrifað sam-
göngumálaráðuneytinu og ný-
byggingarráði bréf, þar sem það
færi þess á leit að fá að kaupa
allt að sex ný skip eftir stríð og
legði áherzlu á það, að hafizt
yrði handa um þessar fram-
kvæmdir strax og auðið væ'ri.
Kvað Emil þetita sanna það, að
félagið hefði mun fremur of lít-
ið en of mikið fé til umráða.
Einnig minnti hann á starfsemi
hlnna erlendu skipafélaga hér
ívrir stríð og kvað vitað, að út-
lendingar hefðu hug á því að
eína til þeirrar starfsemi hér á
ný að stríðinu loknu. Þá myndi
Ehnskipafélagið að sjálfsögðu
lenda í harðri samkeppni og
skipti því miklu máli, að sem
,sem minnstar skuldir hvíldu á
skipum þess, bví að leggja yrði
alla áherzlu á það, að rekstur
þess .yrði sem. kostnaðarminnst
ur. Einnig minnti Emil á það,
að því færi alls fjarri, að þessi
.skattahlunnindi væru veitt án
.skilyrða, því að tekið væri fram
í frumvarpinu, að félagið mætti
aðeins greiða 4% í arð til hlut-
hafa og verja tekjuafgangi sín
,um til skipakaupa eða til efl-
ingar samgangnanna á annan
hátt.
Hins vegar kvað Emil Jóns-
son skipta miklu máli að ‘rann-
sakað yrði, sverjir væru hlut-
hafar Eimskipafélagsins, en
,taldi auðvelt að gera það, þótt
frumvarp þefta yrði .samþykkt.
— Aftur á móti kvaðst hann
,ekki fá séð, að skynsamlegt
væri að afnema skattfrelsi fé-
lagsins og leysa það jafnframt \
■frá þeim skyldum, er það legði
því á herðar. Minnti hann á
það, að starfsem'i Eimskipafé-
lagsins krefðist mikils fjár og
,taldi hættulegt að sníða því
bröngan stakk í beim efnum,
því að það gæti hæglega orðið
til þess, að starfsemi félagisins
drægist saman .eða jafnvel stöðv
aðist, ef hart væri að því geng-
ið.
Emil taldi það fjarstæðu að
álíta, að ^.lþýðuflokkurinn
hefði hvikað frá fyrri afstöðu
sinni til Eimskipafélagsins, þótt
hann fylgdi þessu frumvarpi.
Alþýðuflokkurinn hefir verið
bví fylgjandi áður og er enn að
Eimskipafélagið njóti hlunn-
inda sem þessara, þar eð hann
telur, að starfsemi þess sé brýn
þjóðarnauðsyn. Hins vegar þrýt
ur sú afstaða engan veginn .1
bág við þá stefnu flokksins, að
betur færi á því, að Eimskipa-
félagið væri ríkiseign eða ríkið
þefðí að minnsta kosti meiri á-
hrif á störf þess og stefnu en
nú er. Sú skipan hefur eklri
fengizt upp tekin, og meðan
ekki er hægt að hverfa að því
ráði, fer bezt á því, að Eimskipa
félagið starfi á þeim grundvelli,
sem það nú gerir, hljóti verð-
skuldaða viðurkenningu fyrir
störf sín, njóti sömu hlunninda
og verið hefir og beri jafnframt
þær skyldur, sem þeim hefði
allajafna fylgt og félagið rækt
þannig, að ekki verður yfir því
kvartað, þótt það breyti að sjálí
sögðu engu um það, að ýmislegt
í stefnu og störfum félagsins
Siandi til bóta í framtíðinni.
Sidney Hillman vi
IDNEY HILLMAN, einn
■ a£ fulltrúum C. I. O., nýja
fagsambandsins í Bandaríkjun
um, talaði á alþjóðaráðstefnu
verkalýðsfélaganna í London í
fyrradag, og lýsti yfir, að hann
’ og samband hans væri því fylgj
andi, að stofnuð yrðu ný al-
þjóðasamtök verkalýðsfélag-
anna með það fyrir augum að
sameina aftur í einu alþjóða-
sambandi verkalýðsfélög allra
landa.
Einn af fulltrúum. kínversku
verkalýðsfélaganna talaði einnig
ó ráðstefnumni í fyrradag. Krafð
ist hann þess að Japanir yrðu
sviftir öllum löndum á megin-
landi Asíu og öllum þeim evj-
um, sem þeir hefðu lagt undlr
sig í Kyrrahafi.
Frh. af 2. siðu.
vorum ein flugdeild eða 12
Mustang-vélar og höfðum haft
sprengjur meðferðis. Við höfð-
um sprengt í loft upp járnbraut
arbrú nálægt Fontainebleu við
París. Skyndilega réðust að
okkur um 50 Messerschmit- og
Focke-Wulf-vélar og sló þegar
i bardaga. Varð hver að bjarga
sér sem bezt hann gat. Var bar
izt i um það bil kortér og 'lauk
þeirri viðureign svo, að Þjóð-
verjar misstu 9 flugvélar með
vissu, sennilega 3 að auki, en
tvær af okkar flugvélum komu
ekki aftur. Mér tókst að skjqta
niður tvær.“
— Hvernig er annars að fást
við þýzku flugvélarnar?
‘ „Focke-Wulf-vélarnar eru á
gætar flugvélar, þó varla eins
góðar og Spitfire, en það er eins
og þýzku flugmennirnir ' hafi
misst bardagakjarkinn, sérstak
lgea ef þeir verða að berjast
hver í sínu lagi. Síðast var það
orðið svo, að við gátum svo til
óáreittir flogið langar leiðir yf
ir víglínu Þjóðverja.“
©rSstír eiðrskra
ustuflugmanssia
— Eru ekki menn af öllum
þjóðum í brezka flughernum?
„Jú, þar eru\menn frá nær-
fellt öllum löndum heims. í
sveitinni, sem ég var í, voru
til dæmis Norðmenn, Tékkar,
Nýsjálendingar, Kanadamenn,
Skotar, Bandaríkjamenn og
Vestur-Indíumenn. Annars hafa
Norðmenn getið sér' hvað bezt
an orðstir af útlendingum i
brezka flughernum. Þeir þykja
afar leiknir og djarfir og þeir
munu hafa skotið niður fleiri
flugvélaj;, hlutfallslega, én
nokkrir aðrir, jafnvel að Ðret-
um meðtöldum.“
Þegar hér var komið, tökum
við okkur smáhlé, og kveikjum
okkur i vindling. Ég fér að
velta ’ því fyrir mér, hvað það
séu undarleg viðbrigði fyrir ung
an pilt, nýkominn af skólabekk
norður í landi, að verða allt í
einu þátttakandi i þessum óg-
urlega hiidarleik, þjóta um há-
loftin i orrustuflugvél, þar sem
dauðinn biður bak við hvert
ský. Eitthvað er nú áhættu-
minna i skólastofunni á Akur-
eyri en í loftbardögunum yfir
Berlín, hugsa ég með mér. Það
þarf karlmennsku og þrek til
þess að geta gert slíkt. Þor-
steinn gefur mér eld í vindling,
hönd hans er stöðug, áugnaráð-
ið rólegt. \
Álit brezkra her»
ínaiiBia á ÍslaBndg
Svo 'heldur Þorsteinn áfram:
„Það er gaman að vera kom
inn heim, enda þótt ég hafi
kunnað vel við mig í Bretlandi
og allir hafi verið mér góðir.
Mér þótti samt leitt, að sumir,
sem dvalið hafa á íslandi segja,
sem svo: Landið er ágætt, en
fólkið er dálítið kuldalegt við
mann. Þó virðist þetta ekki
eiga við allsstaðar á Islandi. Til
dæmis virtust allir mjög ánægð
ir með dvölina á Akureyri en
miður með Reykjavík, og mér
er kunnugt um, að sumir hafa
fari.ð þangað í orlofi sínu til
þess að heilsa upp á gamla og
! góða kupningja.“
Nú er orðið full-áliðið, Þor-
steinn þarf að fara niður á flug
völl og taka til starfa, svo ég
stend upp og kveð. Það var á-
nægjulegt að hitta þennan táp-
mikla Reykvíking, sem gert hef
ur landi sínu og þjóð sóma með
dirfsku sinni, jafnframt prúð-
mannlegri framkomu.