Alþýðublaðið - 11.03.1945, Blaðsíða 8

8
ALÞYÐUBLAÐiP
Snnnudagnr 11. marz 1945».
■iTJARNARBfÓaa
Sagan af Wassell
lækni
Sýnd kl. 6,30 og 9
Bönnuð fyrir börn (14).
Silfurdrottningin
(The Silver Queen)
Priscilla Lane
George Brent
Brunce Cabot
Sýnd kl. 3, 5,
Bönnuð börnum yngri en
12 ára.
Salan hefst kl. 11
Sú saga er sögð af hinum
mikla speking fornaldarinnar,
Sókrates, að til hans kom einu
sinni ungur maður og bað hann
um heilræði. Spekingurinn
svaraði: „Gakktu að vatnskeri
og dýfðu fingri niður í vatnið,
haltu honum kyrrum dálitinn
tíma, taktu hann svo upp úr og
virtu fyrir þér holuna eftir
hann. Nákvæmlega sami árang
ur fæst með því að gefa æsku
mönnum heilræði.“
í>að hefur legið eitthvað illa
á karlinum, þegar hann sagði
þetta, eins og komið getur fýrir
aðra góða kennimenn. Annars
hefði hann ekki varið öllu sínu
lífi til þess endurgjaldslaust að
kenna ungum mönnum og
leggja þeim heilræði á götum
Aþenuborgar.
* * *
Látra-Björg kom á bæ og
varð barni felmt við að sjá
hana, en Björg var stórskorin
mjög. Hún kvað þá þessa stöku:
Get ég, að ég sé Grýlan
barna
af guðunum steypt i manna
láki;
á mig starir unginn þarna
eins og tröll á himnaríki.
❖ ❖ *
Gerðu aldx-ei strik yfir falleg
orð, það setur blett á það, sem
þér er annt urn.
* *
Vertu þakklátur við guð og
menn, það gefur þér nægtir.
erpool,“ sagði hún við Kobba.“
Hann brosti háðslega.
„Þú vonast náttúrlega til, að hnúturinn rakni í fögnuði end-
ui’fundanna?“
„Ó, hvað þú getur verið andstyggilegur!“
„Vertu ekki reið, vinkona. Ef þú vilt hafa mín ráð, þá láttu
hann drekka sig þéttkenndan og lokaðu hann svo inni hjá þér
og segðu honum, að þú áetlir ekki að hleypa honum út fyrr en
hann sé búinn að spjalla þig.“
..Hann fylgdi henni í járnbi’autarstöðina, og þegar hún var
komin inn í vagninn, lók hann í höndina á henni og klappaði
henni.
„Ertu óstyrk, ljúfan?“.
„Ó, Kobbi! Ég er sjúk af kvíða og frá mér numin af gleði.“
„Ágætt! Góða ferð og happasæl erindislok, og gleymdu því
ekki, að þú ert alltof góð handa honum. Þú ert ung og falleg,
og þú ert mesta leikkona Englands.“
Lestin silaðist af stað, og Kobbi kjagaði inn í veitingasal
stöðvarinnar og drakk þar whisky og sóda. „Guð minn góður!“
stundi hann. „Skelfilegir heimskingjar eru þessar mannkindur.“
En Júlía stóð fyrir framan spegilinn í tómum vagninum.
Munnurinn — of stór, andlitið — of breitt, nefið — of gilt.
En guði sé lof, að ég er vel eygð og kálfarnir eru fallegir. Fæt-
urnir eru ljómandi fallegir. Bara að ég hafi nú ekki málað mig
of mikið. Honum er svo illa við það, að fólk sé málað utan leik-
‘hússins. En ég er svo hræðileg, ef ég mála mig ekki dálítið. En
augnahárin eru eins og þau eiga að vera. Nú jæja, jæja — ég er
nú ekki sem verst.“
Júlia hafði ekki vitað það fyrr en á síðustu stundu, hvort
Kobbi ætlaði að leyfa henni að fara eða ekki. Hún 'hafði því ekki
getað látið Mikael vita um það, að hún kæmi á móti honum.
Hann var forviða og ofsaglaður, þegar hann sá hana. Augu hans
ljómuðu af fögnuði.
„Þú ert fallegri en nokkru sinni áður,“ sagði hún.
„Ó, vertu ekki svona 'barnaleg,11 sagði hann hlæjandi og
þrýsti henni að sér.
„Þú þarft vonandi ekki að leggja af stað fyrr en í kvöld?“
„Ég hef ekki hugsað mér að fa-ra fyrr en í fyrramálið Ég
er búin að útvega okkur tvö herbergi í Adelfi-gistihúsinu, og
þar getum við sagt hvort öðru það, sem á dagana hefur drifið.“
„Adelfi-gistihúsinu? Er ekki rándýrt að búa þar?“
„Þú kemur ekki heim frá Ameríku á hverjum degi. Nú lát-
um við okkur einu gilda peningana.“
„Hvaða voðaleg eyðslukló ertu orðin! Mig grunaði ekki að
þú kæmir hingað. Ég var búinn að skrifa pabba gamla og lofa
honum að senda símskeyti og láta hann vita, hvenær von væri á
mér til Cheltenham. Ég segi honum, að ég komi á morgun.“
Þegar þau komu heim í gistihúsið, fór Mikael með Júlíu inn
í herbergið hennar. Hún mæltist til þess, að hann gerði það, sVo
að þau gætu talað saman í ró og næði. Hún settist á hnén á hon-
um og hallaði höfðinu upp að vanga hans, en hann tók utan um
hálsinn á henni.
„Ó, hve það er gott, að vera komin heim aftur,“ hvíslaði
hún.
„Það þarftu ekki að segja mér,“ sagði thann og skildi ekki,
að hún var að tala um sjálfa sig og fáðm hans.
„Þykir þér ekki vænt um mig lengur?“
„Jú, vissulega.“!
Iiún kyssti hann bliðlega:
„Ó, þú veizf ekki hvað ég hef saknað þín.“
„Ég varð mér til skammar fyrir vestan. Ég minntist ekki
á það í bréfunum, af því að ég hélt, að þér myndi sáma það.
En ég þótti ekki til neins nýtur.“
NÝJA BfÓ

Söguleg mynd frá Svensk
Filmindustri. Leikstjóri:
Gustaf Molander. Aðal-
hlutverk:
Lars Hanson,
Oscar Ljung,
Eva Dahlbeck. ,
Sýning kl. 3, 5, 7 og 9
Bönnuð börnum innan 14 ára|
Sala hefst kl. 11
__ GAMLA BfÓ _
Sfeólalíf í Elon
(A Yank of Eton)
Miskey Kooney
Friddie Bartholomew
Tina Thayec
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 11
„Mikael!“ hrópaði hún, eins og hún tryði honum alls ekki.“
„Ég var nefnilega allt of enskur. Þeir. vildu mig ekki annað
ár til. Ég bjóst heldur ekki við því, en til málamynda spurðist
ég fyrir um það, hvort þeir hefðu í- huga að nota það tilkall,
sem þeir ættu til mín. En þeir harðneituðu; það kæmi ekki einu
sinni til álita.“
Júlía þagði. Hún var mjög döpur í bragði, en hjarta hennar
ólgaði af gleði.
Satt að segja læt ég mér þetta í léttu rúmi liggja. Ég kunns
aldrei við mig þarna fyrir vestan. Þetta er smán, það þýðir ekká
að neita því, en það stoðar ekki, að fárast um það. Þú hefðir átt
Heðal ræningja.
hann sig upp, því hann var hraustur t>g hugrakkur. Hann
bað til Guðs um hjálp og vernd og reyndi að vera sem róleg-
| astur, 1 beirri von, að María vaknaði ekki, og ræningjarnir
færu á brott án þess að taka eftir homnn og systur hans.
Hann var 1 skugga, þar eð hann var innst í hellinum, og
þéss vegna ek'ki víst, að ræningjarnir sæu 'hann. En von
hans brást.
Þegar hann hafði jafnað sig svo, að hann gat farið að
hlusta rólega eftir orðum komumanna, heyrði hann, að þeir
voru að ráðgera árás á einhverja ferðamenn, — en um
aðferðina til þess voru 'þeir mjög ósammála, og sömuleið-
is, 'hvar árásin skyldi gerð.
Þá bar skyndilega einn manninn í viðbót þarna að. Jós-
ep sá það á viðtökum beirra sem fyrir voru og kyrrðinni,
sem afl.lt í einu færðist yfir hópinn, að barna hlaut foringi
beirra að vera.
Til afllra óhamingj u vaknaði María litla allt í einu og
geispaði ákaft. Innan lítillar stundar voru bau umkringd
af ræningjum. María fór strax að hágráta og hélt dauðahaldi
í Jósep, utan við sig af hræðslu við að horfa framan í hörku
leg andlit ræningjanna og sjá léiftrandi augu þeirra stara
á sig.
Ræninginn, sem Jósep hafði réttiflega ál'itið vera for-
ingja flökksins, spurði Jósep, hvernig þau hafi getað kom-
izt inn í helflirinn og hvort nokkur hefði vísað- beim veginn
þangað. Jósep sagði frá því, hvemig þau hefðu fundið hann
EXACTLY__THAT 15 WHY 1
THIS ROOM WAS USEP BY
THE PRIESTS OF THE TEMPL.E
__TO RID THEMSELVES OF^
THEIR EHEMIES_IT IS THE ^
ONLV EXIT WE HAVE /1
LEFT UNGUARPEP/ Jl

0CORCHY ANP PINTO,
FLYING TO PARTICIPATE
JN A SECRET ALLIEP
CONFERENCE— HAVE
SEEN CAPTUREP, AND
ARE HELD IN ANOLD
CLIFF TEMPLE SY
NAZf AGENTS HEAPEP
BY THE “BARONESS'ANP
POKTOR VON KUTTEI?-
EL_Uu**ÍÉi£)
BARONESSAN: „Þið getið
sjálfir séð að við erum læst
uppi í höfði líkneskisins langt
fyrir ofan eyðimörkina“.
S'CWCMMY &AP&I&/
f'
FOk
yOURSELVES
SEE
YOU
CAN
THIS AIN'T A WINPOVV
WE‘RE LOOKIN' OUT
TH' CRlTfUH‘5 EVE_
AN’ IT’S A POW'FUL
LONG WAY POWN/
HEAD
FIGURE
AkE
THE
WITHIN
WE
GREAT
STONE
THE
O F
DESERT
ABOVE
THE
HIGH
PINTO: „Lagsmaður hviss!
Þetta er alls ekki gluggi. Við
— þetta eru augnatættur og
það er fjandi langt niður“.
BARONESSAN: „Alveg rétt.
Þess vegna notuðu prestarn-
ir þetta herbergi hofsins til
þess að losa sig við óvini sína.
Þetta er eini útgangurinn,
sem ekki er varinn.