Alþýðublaðið - 18.04.1945, Síða 8
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Miðvikudagur 18. apríl 1945
mTJARNARBfÓm
Þetta er herinn
(This is the Army)
Stórmynd í eSlilegum
litum.
Sýnd samkv. áskorunum
kl. 4, 6,30 og 9.
_ BÆJARBÍÓ
Hafnarfirði
ALONA
Paramount-mynd í
legum litum.
Aðalhlutverk:
Dorothy Lamour
John Hall
Sýnd klukkan 9.
eðli-
Óboðnlr gestir
Dularfull óg spennandi
reymleikamynd.
Sýnd kl. 7
Sími 9184
FARSÆLT HJONABAND
Einhver djúpvitur' spekingur
hefur varpað fram þeirri spurn
ingu, hvernig ætti að stofna t:l
hjónabands, svo að það yrði far
sælt. Annar spekingur, ekki
síðri, stakk upp á því, að mað-
urinn væri heyrnarlaus en kon
an mállaus og myndi þá vel
fara.
* * *
Hugsa skalt, að 'harla valt er
hjólið allt.
Hugur stór er ‘hvergi rór.
Hvað skulu nízkum nægtir.
Hvað
fremur.
ungur nemur gamall
Hungur
vinnu.
* *
kennir
höndum
hann við þeim. Og hann var henni fjarska þakklátur fyrir
umhyggjusemina.'
„Ég hef átt svo hræðilega annríkt þessa síðustu daga.“
,„Hvenær má ég heimsækja þig?“
„Þegar ég fæ einhverja tómstund.11
„Hvað segirðu um, að ég komi í dag?“
„Það er sýning um miðjan daginn.“
„Komdu þá til min og drekktu með mér te eftir þessa síð-
degissýningu.“
Hún brosti.
1 f,,Ne-hei, blessaður litli geirfuglinn minn. Þú ginnir mig nú
ekki aftur með þessu.“)
„Það get ég alls ekki,“ svaraði hún. ,,Ég er alltaf kyrr í
búningsherberginu mínu og hvíli mig fram að kvöldsýningunni.“
„Má ég þá ekki koma og heimsækja þig þar á milli sýninga?“
Hún hugsað sig dálítið um. Kannske var það skárst að láta
hann koma. Þar var Eve steðjandi fram og aftur, og von á nudd-
konunni klukkan sjö. Þar var ekki nein hætta á, að hún léti
hlaupa með sig í gönur, en á hinn bóginn gott tækifæri til þess
að segja honum í vinsemd — því að þetta var viðkunnanlegur
piltur, sem hún vildi ekki særa að þarflausu — og þó í fullri
alvöru, að það, isem igerðizt á dögunium, igæti ekki. gerzt í onnað
sinn. Með fáum en afdráttarlausum orðum ætlaði hún að sýna
honum fram á, að þetia væri óviðurkvæmilegt háttalag. Hún væri
honum mjög þakklát, ef hann vildi alveg gleyma þessum ómerki-
lega atburði.
„Jæja þá. Klukkan hálf-sex. Og ég gef te.
Þessir þrír klukkutímar, sem hún dvaldi í búningsherbergi
sinu milli siðdegissýninganna og kvöldsýninganna voru beztu
stundirnar í erilsömu lífi hennar. Þá fóru hinir leikararnir allir
eitthvað út, en hún varð ein eftir með Evu til þess að stjana við
sig og dyravörðinn til þess að gæta þess, að hún yrði ekki ónáðuð.
Herbergið hennar var eins og káeta í skipi. Umheimurinn virtist
óralangt í burtu. og hún naut þess hjartanlega að vera ein. Þá var
hún svo frjáls. Þá mókti hún kannske stundum, las eitthvað þess
á milli eða lá endilöng á mjúkum legubekknum og' lét hugann
reika. Hún hugsaði um hiutverkin, sem hún hafði með höndum,
og ýmis glæsihlutverk, sem hún hafði farið með fyrr á árum.
Hún hugsaði um Roger son sinn. Ótal ljúfar hugsanir vitjuðu
hennar, eins og elskenda, sem eru á reiki i grænum skógi. Hún
hafði mikið vndi af frönskum ljóðum, og oft þuldi hún yfir sjálfri
sér hendingar og erindi eftir Verlaine.
Um leið og klukkan sló hálf-sex kom Eva inn með nafnspald i
hendinni. ,
„Tómas Fennell,“ sagði hún.
„Látið hann koma inn, og komið svo með te handa okkur.“
Hún hafði ákveðið, hvaða tökum hún ætlaði að taka hann.
Hún ætlaði að vera kurteis, en fáorð. Hún ætlaði að láta eins og
hana langaði til að vita, hvernig honum sæktust störfin, og spyrja
hann, hvernig prófundirbúningnum miðaði. Og svo ætlaði hún
að tala við hann um Roger. Roger var nú orðinn seytján ára og
átti að fara til Cambridge eftir eitt ár. Hún ætlaði að benda hon-
um á, að hún væri nógu gömul til þess að geta verið móðir hans.
Hún hafði hugsað sér að láta eins og ekkert hefði gerzt þeirra í
millum, og svo mvndi hann fara sína leið og aldrei sjá hana fram-
ar — nema þá á leiksviðinu. Hann myndi fyrr en varði verða
hálf-sannfærður um, að allt þetta væri heilaspuni hans sjálfs og
annað ekki.
En þegar hún sá hann, spengilegan og bláeygan og svona ó-
náttúrlega rjóðar út að eyrum, svona hrífandi unglingslegan —
ja, þá fékk hún snöggan sting í brjóstholið.
_ NÝJA BI6
Drotining borgar-
mnar
(The Woman
Town).
of The
og spenn-
Tilkomumikil
andi mynd.
Aðalhlutverkin leika:
Claire Trevor
Albert Dekker
Barry Sullivan o. fl.
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuð börnum innan 12 ára
GAMLA Bið m*
Sigur
unga læknisins
(Dr. Kildare’s Victory).
Lew Ayres
Ann Ayars
Lionel Barrymore
____Sýnd kl. 9._____
ÖrSagarík nótt
(A Night of Adventure)
Spennandi* sakamóla-
mynd.
Tom Conway
Audrey Long.
Börn innan 12 ára fá
ekki aðgang.
Sýnd kl. 5 og 7.
Eva lokaði dyrunum á eftir honum. Hún lá á legubekknum
og rétti honum höndina, án þess að rísa upp. Um varir hennar
lék náðarsamlegt bros. En hann varpaði sér hiklaust á knén og
kyssti hana áfergjulega. Hún gat ekki að því gert: hún tók utan
um hálsinn á ho.num og kyssti hann af engu minni ástríðuhita.
(„Æ, guð mmn góður! Hvað er orðið um ásetning minn. Ég
get þó ekki verið ástafangin af honum.“)
„Setztu, í hamingju bænum! Eva kemur þá og þegar með
teið.“
„Segðu henni, að hún megi ekki ónáða okkur.“
„Hvað er á se.yði?“
Frændi gamli
Svo var það einn góðan veðurdag, að sú fregn barst út,.
að Papper gam'li ætlaði að taka bróðurdóttur sína inn á heim-
ilið og enginn ætlaði að trúa þessu, þó sætt væri.
Papper gamli átti bróður, sem hann hafði ekki séð árum
saman. Þeissi bróðir hans sendi honum bréf, þar sem hann
tjáði honum, að heilsa sín værd harla lóleg; læknarnir höfðu
ráðlagt honum að takast á hendur ferðalag til Suðurhafs-
eyja ásamt konu sinni. Þar skyldi hann dveljast veturlangt.
Nú vildi hann vinsamlegast fara þess á leit, að bróðirinn
tæki að sér dóttur sína Adelú, tólf ára gamla, og annaðist
hana meðan foreldrarnir væru í förinni.
Góðhjartaði gamli Papper varð undrandi fyrst í stað.
Hann vissi ekki, hvernig bezt myndi vera að snúa sér í mál-
inu. Honum fannst hann ekki geta neitað bróður sínum um
þetta, Ef til vil var þetta hans síðasta bón. En hvað myndi
jómfrú Jensen segja um þetta?
Það kom brátt í ljós, hvert viðhorf jómfrúarinnar var,
því hún sagði hreinskilnMega og hispurslaust, að ef nú ætti
að fara að koma með unga og óreynda stelpu inn á heimilið,
væri bezt að einhver önnur tæki að sér húsha'ldið en hún,
Hún kvaðst ekki vilja 'hlíta stjórn annarra og ónotum. Sömu-
leiðiS tautaði hún eitthvað um það, hversu andstyggilegt
það væri að búa í svona gömlu húsi, þar sem mýsnar væru
niðri í hverri kirnu, sökum þess, að ekki væri hægt að hafa
kattargrey innan veggja.
PON'T KNOW WHERE l'LL ~
GET THIS TRl P—THERE'S
A GlRL— SHE'S STILL IN
ITALY— IVE GEEN W0NPERIN&
IF I'LL SEE HIRAGAINÍ
5URE HOPE SO__- IF
PUSHÍNG THIS POTATO
WAGON WILL HELP BRiNG
KIPS LIKE YOU BACK
HOME—«. THEN CLANCY
IS REMAINING ON
ACTIVE DUTYJ/
MYNDA-
SAGA
CLANCY: „Jú , ég öfunda þig
Örn. Ef Japanarnir hefðu ekki
sleiið mig út, þá máttu vera
viss um að ég væri enn að
berjast við þá.
ÖRN: „Auðvitað! En þú ert á
undan mér Claney — Mér
þætti gaman að leíka svolítið
á japönsku hrafnana, Lero-
flugvélarnar — Yfir Kyrra-
hafinu. Ég veit ekkert hvert
ég á nú að fara það er slúlka,
sem ég þekki — Hún er enn
á Ítalíu. Skyldi ég nokkurn-
tíma fá að sjá hana aftur.“
CLANEY: „Já það vona ég
Og ef ég get hjálpað pilti eins
og þér, þá er ég sannarlega
enn í fullri herþjónustu.“
)