Alþýðublaðið - 24.04.1945, Blaðsíða 8

SlLVSSt WÍN&S r W.ELLL ycu
CA.V GST THEM—’-THE ARAAV
A!R FORCES NEED VOUNG MEN
TO QUALIFY FOR CIVIL All?
PATROL CADETS — SEE VOUS?
h-igh school"
PRIKCIPAL-
HE'LL TELL ftöjj -Íggi
WOW TO GET | V** 'fS- wi 'jjmk
VOUI? PRB- I i ' ^ >5 Wjm
AVIATION / % —- • íl
COURSE/ J\ mk
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Þriðjudagur 24. apríl 194S
EnTJABNARBÍÓomB
Gráklæridi mað-
uririn
(The Man in Grey)
Áhrilfamikill sjónleikur
eftir skáldsögu eftir Lady
Eleanor Smith
Margaret Lockwood
James Mason
Phyllis Calvert.
Stewart Granger
Sýning kl. 5, 7 og 9
lönnuð börnum innan 14 ára
w BÆJARBÍÓ «
HafnarfirSi
Þröngt mega
sátiir sitja
Bráðskemmtileg amerísk
gamanmynd
Paulette Goddard
I
Fred MacMurray
Sýnd kl. 7 og 9
Sími 9184
VILDI HELDUR HÖFUÐ-
VERKINN. '
George Bernhard Shaw hitli
einhveju slnni ameríska jazz-
kónginn Paul Whiteman á bað-
stað nokkrum. Kvartaði Shaw
yfir því, að hann hefði höfuð-
verk.
— Get ég nokkuð gert fyrir
yður? sagði Whitman. — Á
ég kannske að taka fyrir yður
3ag á saxófóninn.
— Nei, forðið mér frá því,
svaraði Shaw. — Þá vil ég held
ur hafa höfuðverkinn.
En skemmtirin var hann ekki. Hann hló reyndar, ef Júlía
sagði eitthvað fyndið, en sjálfur sagði hann aldrei neitl spaugi-
legt. Hún lét-sig það einu gilda. Henni fannst þessi drumbsháttur
sefandi. Henni var aldrei eins létt i skapi og í návist hans, og
’hún var einfær um að vera nóigu fyndin og glettin fiyrir þau
bæði.
Fólk var síielll að hafa orð á því við Júlíu, að hún hefði
yngzt um tíu ár. Aldrei hefði hún leikið eins vel og nú. Hún
vissi, að þetta var rétt. Og hún vissi lika, hvernig á því stóð.
En hún varð að gæla fyllstu varúðar. Hún mátti ekki gefa
sjálfri sér lausan tauminn. Það var orðtak Karls Tamerleys, að
leikkona þyrfti ekki fyrst og fremst að vera gáfuð heldur til-
finninganæm, og hann hafði rétt fyrir sér. Hún var kannske ekki
gædd sérlega mikilli andagift, en tilfinnngar og skynjanir hennar
voru næmar, og þeim hæfileikum sinum gal hún fulltreyst.
Þessai kenndir sögðu henni, að hún mæfti aldrei segja
Tomma, að hún elskaði hann. Hún lagði sig þvert á móli í líma
um að gera honum skiijanlegt, að hún ætlaðisl ekki til neins af
honum, og honurn væri frjálsl að gera hvað sem honum sýndist
hennar vegna. Hún tók það ráð að láta eins og öll þeii’rá mök
vær meiningarlaust dufl, sem hvoruigt mætti láta sér vaxa í
augum.
Samt sem aður lét hún ekkert ógert tiþ þess að tengja sér
sem traustustum böndum. Honum þótti gaman að verá í sam-
kvæmum, og hún bauð honum í samkvæmi. Hún fékk Dollýu
um þótti gaman að dansa. og hún hlutaðist til um það, að hon-
og Kari Támmeriey til þess að 'bjóða honjum í árdegisvei.zlur. Hon
um yrði boðið til dabxSieikja. Hans vegna tók hún sjálf þátt i
þeim, og henni duldist ekki, hve mikill ánægjuauki honum var
að þvi að sjá hvað fólk gerði sér lítl um hana. Hún vissi, að
hann gæti komizt, i kynni við þetta fólk.
Til allrar hamingju gazt Mikael1 vel að honum. Miikael var
gefinn fyrir að tala og segja frá, og Tommi var góður að þakk-
látur.hluslandi. Og har.n var ötull við störf sín.
Einn daginn sagði Míkael upjj úr eins mann hljóði:
„Það er greindasti pilltur, þessi. Tomimi. Hann þókkir skatta
lögin út og inn Ég held, að hann hafi kennt mér aðferð til
þess að spara ein tvö eða þrjú hundruð pund.“
Það bar ekki svo sjaldan við, þegar Míkael var á hnotskóg
eftir nýjum lexkurum, að hann byði Tomma með sér í leik-
húsin, sturidum í sjálfri Lundúnaborg og stundum í útborgun-
um. Að leiksýninigunum loknum sóttu þeir Júlíu iðulega, og isvo
snæddu þau öll þrjú kvöldverð í einhverju veitingahúsinu.
Á sunnudögum bauð hann Tomma oft til sin til þess að þreyta
við sig golf, og ef hann þurfti ekki að fara í boð eða á fundi að
því loknu, kom .hann með hann heim með sér og lét hann borða
með sér miiðdegisverð.
,,Það er gotl að hafa svona pilt í námunda við sig,“ sagði
hann. ,,Það forðar manni frá því að eldast.“
Tommi vai- skemmtilegasti heimilisvinur. Hann spilaði vig
Mikael. „Tommi er með höfuðið á réttum stað, og hann er hæfi-
lega miklu eldri en hann. Hann ætti að geta haft góð áhrif á
hann. Hvers vegna býðurðu honum ekki að koma til okkar og
vera með okkur í sumarleyfinu?“
(„Hamingjunni sé lof, að ég er góð leikkona.11) En það
var ekki nema með sárri áreynslu, að hún gat dulið gleðihljóm-
inn í röddinni og komið i veg fyrir, að andlitið speglaði þann-
fögnuð, se^m knúði hjai lað í brjósti hennar áfram.
„Það væri kannske ekki svo fráleitt,“ svaraði hún. „Ég skal
tala um það við hann, ef þú villt.“
Leiiksýnirugarnar treindust til álgústloká, en Mikael ihafði tek-
M NÝJA BlÓ
Á útleið
(“Between two Worlds”)
Stórmynd eftir hinu
fræga leikriti.
Aðalhlutverkin leika:
Paul Henreid
Fay Emerson
John Garfield
Sýnd kl. 6.30 og 9.
Litmyndin
Ramona
Sýnd kl. 5
GAMLA BlÓ
Amerísk söng- og gaman-
mynd
Jeanette MacDonald
Róbert Young.
Sýnd kl. 5, 7 og 9
ið á leigu hús í Taplow’, og þar dvöldu þau um hásumarið. Júlía
brá sér til borgarinnar, þegar sýningar voru, og Míkael, þegar
leikhúsreksturinn krafði En fyrri hluta dags og alla sunnudaga
var hún þai’na uti í sveitakyrrðinni.
Tommi fékk fjórtán daga sumarleyfi. Hann þáði boð þeirra
Júlíu, án þess að hugsa sig um.
En einn daginn veitti Jxilia iþwí atihyigi, að hann v*ar óvenju-
lega þögull. Hann var fölur og tekinn og léttlyndi hans rokið út
i veður og vind. Hún sá strax, að eitthvað hlaut að ama að hon-
um. En hann viidi ekk: segja henni, hvað það var. Hann sagð-
ist kominn vel á veg með að mis'sa vitið — það var allt og sumt,
sem hún.gat veilt upp úr honum fyrst í stað.
Frændi gamli
var vináttumerki og gælur af háifu gamla mannsins.
En svo var það eirihvern daginn, að hann kom inn til
hennar og sá, hvar hún sat grátandi með vasaklútinn í hönd-
unum. Og þá varð veslings gamli Papper öldungis ráðalaus
og utan við sig af undrun og leiðindum og gekk órólegur
aftur og fram um stofugóifið.
„Drottinn minn dýri, — Adela litia farinn að hágráta!
— Hefur eirihver -gert þér eitthvað, væna mín? — Bf svo
er, þá segðu frænda það, góða“, sagði gam'li maðurinn og
strau'k um hár hennar samkvæmt venju.
En Adela litla átti bágt með að koma orðum að því,
sem henni lá á hjarta. Hún gat ekki fengið það af sér aS
segja frænda sínum frá því, hversu einmana hún var í
húsi 'hans.
Þar sem gamii maðurinn hafði ekki hugmynd um,
hvað ti’l bragðs skyidi taka til þess að hughreys-ta litlu
stúlkuna; gekk hann út í eldhúsið til jómfrúar Jensen, sem
kom á móti honum með merkissvip og yfirvaldsfasi og spurði
þóttaiega, hvað þetta ætti nú að þýða, — hvort yfirkennar-
inn ætiaði sér að fara að skafa pottana, — eða hvað?
En þegar Papper gamli sagði henni hinn ró'lagasti,
hvað tilefnið var, gjörðist jómfrúin blíðari, — en sagði
þurlega, að eina bótin væri að hann hefði ekki komið einni
mínútunni fyrr fram í eldhúsið, — því hefði hann gert það,
YLAK, pUV CI C„ .<,J,-MMy
IN NOW — HECK. J YOU’ree
I WÁNT TO SEVENTEEN?
KNOCK JAPS J THE?E'S A
THIS JS MV BITOTHEre,
TOMMV, CAPTAIN SMITH
M6 WANTS TO FLY
BUT H£'S. STILL GOJNG
/ r.«UR2 I KNC’.V-CQLLECT
SCRAP__SELL EONDS—
GOSH I'VE PONE THAT
--THAT'S FOire THE
KIDS_. I MEAN-I
WANT_____
MYNDA.
SAG A
CHESTER: „Þetta er Tommi
bróðir minn. Hann langar að
verða flugmaðui’, en hann er
enn í skóla.“
ÖRN: „Ágætt Tommi — það er
einmitt eftirsóknarvert.“
TOMMI: „Já, en Chester er
byrjaður.“
ÖRN: „Já, Tommi, en þú ert
ekki nema seytján ára. Oig auk
þess er það margt sem þú get-
ur gert í þessum átökum.“
TOMMI: „Já, ég veil það, safna
saman járnarusli, selja stríðs-
skuldabi’éf. Ég hefi líka gert
það. En það er bara fyrir smá-
drengi —- ég á við — mig lang
ar . . .“
ÖRN: „ . . . að fá silfurvængi?
Jæja, þú gelur fengið þá. Her-
inn vantar pilta til þess að
æfa fyrir eftiristríðsfluigi. Skóia
stjórinn þinn getur sagt þér
allt um þetta.“