Alþýðublaðið - 29.04.1945, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBLAÐBÐ
Til söiu
Nýtt Wisconsin-spil með 7—9 hestafla mótor.
Nýr renrriibeMcur, Htiíl með rafmagnsmótor og
allskonar áhöldum.
Nýir V2 hestafla rafmagnsmótorar
Notaður landmótor, 5 hestaflá
Notaður Sólabátamótor, 3 hestafla
Notuð reimdrifin borvél, gömul
Notuð reimdrifin kryddkvörn
Notuð reimidrifin smerigelsikífa
Notuð handskæri íá 1,5 mm. plötujám
Notuð fótþjappa
H.F. OFNASMHMAN
Sími 2287.
Einholti 10

„Ármann"
Vörumóttaka til Gilsfjarðar-
hafna og Stykkishólmi árdégis
á morgun.
e.s. „Elsa"
Vörumóttaka til Vesmannaeyja
árdegis á morgun.
-TUNÐÍÍ^^TÍlKfMmCAR
Bamastúkan Jólagjöf
Pundi frestað til 6. maí.
Gæzlumaður.
S. S .1.
Sundmeisfaramóf I. S. I.
S. R. R.
Síðari hluti mótsms fer fram amiað kvöld kl. 8,30 í Sundhöllinni.
Keppt verður í 400 m. frjálsri aðferð karla, 400 m. bringusundi
karla, 200 m. bringusund kvenna, 100 m. frjáls aðferð ékvenna, 50
m. bjöngunarsundi, 1100 m. brmgusundi og 3x100 m boðsundi.
Aðgöngumiðar seldir í Sundhöllinni.
Mjög spennandi keppni.
Afilir upp
Sundfiiöll
Undirskriffir fyrsfa maí ávarpsins í Iðffcpvík
Bifreiðastjórafélagið HreyfiU:
Bergsteinn Guðjónsson, formaður, Ingjaldur
ísaksson, Tryggvi Kristjánsson, Þorgrímur Krist
insson, Ingvar Þórðarson, Björn Steindórsson,
Magnús Einarsson.
Vörubílstjórafélagið Þróttur:
Einar Ggmundsson, formaður, Pétur Guðfinns-
son, Jón Guðlaugsson, Sveinbjörn Guðlaugsson,
Erlendur Jónsson.
Þvottakvennafélagið Freyja:
Þuriður Friðriksdóttir, formaður, Petra Péturs-
dóttir, Sigríður Friðriksdóttir, Áslaug Jónsdótt-
ir, Þóra Halldórsdóttir.
Starfsstúlknafélagið Sókn:
Aðalheiður S. Hólm, formaður, Ásdís Magnús-
dóttir, Oddný Guðmundsdóttir, Vilborg Ólafs-
dóttir, Guðrún Kjerulf.
Bókbindarafélag Reykjavíkur:
Guðgeir Jónsson, formaður, Sverre Fougner
Jo'hansen, Guðmundur Gíslason, Björn Boga-
son, Ólafur Tryggvason.
Félag bifvólavirkja:
Valdimfir Leonhardsson, formaður, Sigurgestur
Guðjónsson, Sveinbjörn Sigurðsson, Guðmund-
ur Þorsteinsson, Gunnar Bjafhason.
Sveinafélag skipasmiða:
Sigurður Þórðarson, formaður, Sigurberg Bene-
diktsson, Einar Sturiuson, Björn E. Björnsson.
Bakarasveinafélag íslands:
Guðmundur B. Hersir, fomaður, Þorgils Guð-
mundsson, Þórður Hannesson, Jón Árnason,
Árni Guðmundsson.
Sveinafélag húsgagnasmiða:
Ólafur H. Guðmundsson, formaður, Jón Þor-
valdsson, Sigurður Úlfarsson.
Félag garðyrkjumanna:
iHalldór Ó. Jónsson, formaður, Haukur Kristó-
fersson, Einar Vernharðsson, Axel V. Magnús-
jf son, Sigurður Sveinsson.
Félag blikksmiða:
Ásgeir Mafthíasson, formaður, Vilhjálmur J.
Húnfjörð, Helgi Vigfússon.
Framhald af 4 síðu.
dóttir, Birgitta Guðmundsdóttir, Sigrún Eiríks-
dóttir, Anna Gestsdóttir.
Félag jámiðnaðarmanna:
Snorri Jónsson, formaður, Kristinn Ág. Eiríks-
son, Ásgeir Jónsson, ísleifur Arason, Bjarni
Þórarinsson.
Málaitasveinafélag Reykjavíkur:
Guðjón Kristinsson, formaður, Ágúst Erlends-
son, Steingrímur Sigurðsson, Sveinn Mósesson.
Rakarasveinafélag Reykjavíkur:
Gísli Einarsson, formaður, Karl Jónsson, Tómas
Tómasson,
Sveinafélagið Björg:
Kristrúr. Kristjánsdóttir, formaður, Borghildur
Magnúsdóttir, Arndís Þórðardóttir.
Starfsmannafélagið Þór:
Björn Pálsson, formaður, Ásbjörn 'Guðmunds-
son, Albert Jó'hannesson.
Sveinafélag húsgagnabólstrara:
Samúel Valberg, formaður, Guðsteinn Sigur-
geirsson, Helgi Elíasson.
Félag íslenzkra hljóðfæraleikara:.
Bjarni Böðvarsson, formaður, Skafti Sigþórsson.
Matsveina- og veitingaþjónafélag íslands:
Friðsteinn Jónsson, formaður.
Nót, félag netavinnufólks:
Sigríður Eyjólfsdóttir, formaður, Bryndís Sig-
urðardóttir, Björn Jónsson, Halldóra Guðmunds
dóttir.
Sveinafélag hárgreiðslukvenna:
Guðbjörg Sigurðardóttir, formaður, Áslaug
Jónsdóttir, Lilja Steinsen, Hildur Steingríms-
dóttir, Ásta Sigurðardóttir.
Iðnnemasamband íslands:
Óskar Hallgrímsson, forseti, Sigurður Guð-
geirsson, Kristján B. Guðjónsson, Egiil Hjörvar,
Sigurgeir Guðjónsson.
' Félag íslenzkra rafvirkja:
Hannes Jónssoh, formaður, Hjalti Þorvarðarson,
Finnur B. Kristjánsson, Kjartan Sveinsson, Að-
alsteinn Tryggvason.
Sunnudagur 29. , apríl 1945.
Frh. &í 5. sí&u.
ötin eru, hl.ytu að gefa mikijm
arð af sér. Enáa er því ekki
að neita, að í rnörgum tilfeH
um er það svo. Við seinaista
stórkostlega nautaatið, sem háld
ið var fyrir sikömmu í Madrid,
oig þar sem El Estudiante, Man
olete og Juan Belmonte léku
saman ( — tveir þeir fyrrtöldu
eru Ibeztu nautaatsmenn, sem
nú eru uppi á Spáni, en sá þriðji
er sonur hins fræga nautaats
manns Belmontes, —) þá var
hvert einstakt sæti selt fyrir
þúsund pesetur, en það jafn
'gildir tuttugu og fimrn sterlings
pundum. Sagt er að Manolete
fái twö þúsund og fimm hundr
uð ster'lingspund (100,900 peset
ur) fyrir eina sýningu, — en
það er líka óhemjutmikill gróði,
sem emgum öðrum nautaats
manni hlotnast.
Maruolete er rtaumverulega að
alnautaatsmaðurinn á Spáni um
þessar mlundir. Hann er enn inn
an við þrítugt, en getur virzt
heliminigi eldrd en hann er. Hann
er frá Kordova cug hið rétta nafn
hans er Manuel Rodriguez. Og
nú er hann orðinn heimsfrægur
maður. Öll framkoma hans og
tal, bemdir til þess, að hann sé
sannur nautaatsmaður.
Það, að sijá' hann ganga inn
í leikvanginn, — rólegan, tígu
legan, Misedidan skrautbúningi
sínuim, — að >sjá bann leggja
til móts við nautið í vígamóði
og beita tækni, slíkri að undr
un sætir, það er, eftir því sem
Madriilanos skýrir frá, það bezta
sinnar tegunidar síðan á dögum
Maera ag Jóselitós, — eða hins
fremsta þeirra allra, — Juans
Belmontes. — —
um svo lengi sem það heldur
Iifi. Vitanlega má það ekki vera
hlð mimmsta tamið eða hrætt
við mann.
Naut, sem hefur verið æst
upp eða sært eimhvern, þykir
sérstaklega heppilegt til þess að
vera leitt fram á atsvöllinn, —
samkivæmt venjulegum reglum.
Hvað er jsað, ef ekkí
Frh. af 4. síðu.
og kommúnistar lögðu til, að
við undirrituðum, inni að halda?
í Washingtonsáttmálanum
segir:
„Hver ríkisstjórn um sig
skuldbindur sig til þess að
leggja fram öll efni sín,
hernaðarlega og fjár-
hagslega, í baráttunni gegn
þeim aðilum þríveldasamnings
ins og ríkjum, er hafa aðhyllzt
'hann, sem hún á í styrjöld við.“
Hvað þýða slíkar skuldbind-
ingar, ef ekki fullkomna stríðs-
aðild? Og svo vill Þjóðviljinn
telja þjóðinni trú um það, að
hún hefði ekki orðið styrjaldar
aðili, þótt hún hefði undirritað
„téða sáttmála“ og kommúnist
ar ekki ætlast til þess, þó að
þeir bæru fram sérstaka tillögu
á alþingi um að undirrita þá,
samtimis því, að þeir lögðu til
að þingið svaraði s tríðsyfirlýs-
ingarskilyrðinu þannig, að það
„yrði metið til jafns við bein-
ar stríðsyfirlýsingar annarra
þjóða.“
Luis Gomez, kallaður E1
Estudiante isökum þesis að hann
var lækn isfræðistúdent, er hann
byrjaði að leggja S'tund á nauta
at fyrir tólf árum síðan, — er
skæðasti keppinautur Manolet
es. Þar isem Manolete fer að
öllu rólega í viðureign sinni við
nautið og beitir ýmsum klækja
bröigðum, fer E1 Estudiante öllu
óðslegur og er hinn skjótasti í
viðbiögðum, fuHur .áhuga og
starfisorlku. Sáða.stliðið sumar,
þagar sýni.n,gin hófst í Pamp
lona, vaf hann með allstórar
skrámur og ör eftir viðureign
sína við nautin.
*
Útlendingar, sem ætl-a sér að
hbrfa á nautaat í fyrsta skipti,
— búáist oft við því að horfa á
menn engjaist sundur og sam
an og jiafnvel falla fyrir naut
inu. — en tilfellið er, að það er
furðu sjáldgæft, að menn láti
lífið á leikvaniginum í viður
eiign við nautin, — að minnsta
kosti, þegar leikvangurinn er
rúmgóður. Stærstu slysin og ó
höppin í sambandi við nautaöt
in eiga sér annað hvort stað und
ir þeim krinigumstæðum ef ann
aðhivort nautaetjarínn er' svo
að segja óreyndur, eða leiikvang
urinn þrömgur Oig aHur útbún
aður lélegur.
Verulega igóðir nautaats
menn hljlóta aidrei meiri meiðeli
en smávægileg ör, — og oft
kemur það fyrir, að djarfir og
ælfðir nautaetjarar („mataAór
ar“) sieppa algjlörlega ómeidd
ir. Þó er dirfskan jafnan meira
í heiðri hiöfð en tæknin ein.
Meist er um nautgriparækt í
Andalúsíu oig Salamanka, — og
íkynslóð eftir kynislóð hafa sömu
ættirnar haift stærstu nautgripa
búi.n með höndum.
Eingöngu úrvalsnaut eru val
in til nautaats. Horn þeirra
verða að svara fyrirfram settu
miáli ruáikivæmlega. Og sjón
þeirra verður sömuleiðis að vera
í lagi. Nautið verður að vcra
; undlir það búið að berjiast ef
ákefð, af blíndi eðlishvöt og
hielzt að vera sem villtast.
Reynt er að láta það brjútast
Hér er í raun og veru öllum
frekari orðum ofaukið. En til
þess, að kommúnistaforsprakk-
arnir séu að endingu láínir
vitna í þessu máli sjálfir, með
sínum eigin orðum, þá lesi menn
ennfremur eftirfarandi orð Þjóð
viljans þ. 25. þ. m. um það,
sem hann segir, að „sósíalist-
ax*“ hafi viljað:
„Þeir vildu láta viður-'
kenna, að þjóðin sé
raunverulega í stríði,
og hafi háð það og vilji heyja
það með hverjum þeim tækj-
um, sem hún ræður yfir.“
Greinilegar er ekki hægt að
staðfesta það, sem sagt hefur
verið.
Njálumyndasrnlngin
Frh. af 4. síðu.
hann hafi vandað þær betur en
hinar. •
Myndir Þorvaldar Skúlason-
ar finnst mér síztar, enda þótt
ég sé allur af vilja gerður til að
meta þær rétt. Þar er hin svo-
kallaða nútímalist í algleymirigi.
Menn og vopn klaufalega teikn
uð og sumar stellingarnar og til
burðirnir svó afkáralegir, að
vart fær staðizt. Þá er fólk yf-ir-
leitt mjög ófrítt og iHa vaxið
(vanskapað) svo sem í mynd-
inni „Hann hafði spjótið í ann-
ari hendi, en í annari sverð,“
iþar sem auk margra annara
teikniskekkja, er annar fótur
eins mannsins sem handleggur
í útliti. Það sem einkennir þó
mest myndir Þorvalds er það
hve grautarlegar þær eru. Dett
ur manni -ósj'ólfráitt i hug felu-
mynd, þegar litið er á mynd
eins og „Hann hljóp upp á skip
Hrúts“. Nokkrar af myndum
Þorvalds eru þó allsæmilegar,
en þær erú bara því miður allt
pf fáar. Gefa þær hins vegar í
1 skýn að Þorvaldur geli gert bet
ur ef hann vHL
Framhald h 7. síðu.