Alþýðublaðið - 15.05.1945, Page 8
«
ALPYPUBLAPIP
Þriðjudagur 15 maí 1M5>
r>T1/kRNARBl6af
EínræSisherrann
. 0
íT!he Great Dictator)
Gamanmynd eftir Charles
Chaplin
Charles Chaplin
Paulette Goddard
B,30 og
«, BÆJARBÍÓ «
Hafnarfirði
Hnefaleikararnir
(Sunday Punch)
Bráðskemmtileg gaman-
mynd.
Aðalhlutverk:
Willjam Lundigam
Jean Eogers
Sýnd kl. 7 og 9
Sími 9184
Sagnfræðingurinn Gregórió
frá Milanó ætlaði að semja sögu
ensku hirðarinnar, og sagði
Karl konungur honum, að hann
yrði að semja söguna svo var-
lega, að enginn móðgaðist.
— Herra, ég skal gera eins
vel og ég get, mælti Gregórió
En þó maður væri eins vitur
og Salómon, þá væri þó tæpast
hægt að komast hjá því að
styggja einhvern.
— Verið þá vitur sem Saló-
mon og skrifið orðskviði en ekki
sögur, sagði konungur hryss-
ingslega.
TT
iIF 66
W. SOMERSET
LEIKU
M A V 6 H A M
Neyð
hiðja.
kennir bljúgum að
N'eituð bapn gleymist síður
en sú veitta.
fölt og laust við roða í kirnnum. og varirnar voru litvana. Karl-
mannssloppurinr- gerði hana enn ráðaleýsislegri og aumlegri á-
sýndum, en bó var eínhver hetjubragur .á henni. Hjarta henna'r
barðist ótt og titt, og hún var mjög óstyrk. Þegar hún leit í spegil-
inn, datt henni helzt i hug Mímí i síðasta þættinum í „Flækingn-
um“. Og án þess að vita eiginlega af því, setti nú að 'henni hósta-
kviðu eins og hún væri orðin berklaveik.
Hún slökkti ljósið á snyrti'borðinu og lagðist út á bekkinn. í
sömu svitfum var drepið á dyr, og Eva tilkynnti komu Fennells.
Júlia rétti honum hvíta, granna höndina.
„Ég lagðisl fyrir. Ég held, að ég sé ekki fyllilega frisk. Náðu
á stól handa þér. Það var fallega gert atf þér að koma.“
,,Mér þykir leiðinlegt að 'heyra þetta. Hvað gengur að þér?“
„O—ð, ekki neitt.“
Hún þröngvaði sér lil að brosa. Varir hennar voru ösku-
gráar.
„Ég hef ekki sofið ýkjamikið síðustu næturnar,11 bætti hún
við.
Hún hortfði á hann þessum fallegu augum, virti hann fyrir
sér um stund þegjandi. Hann var þrjózkulegur á svipinn, en samt
grunaði hana, að kjarkurinn væri ekki að sama skapi undir niðri.
,Kg bið eftir þvi, að þú segir mér, hvað þú sakar mig um,“
sagði hún loks veikum rómi.
Hún varð þevs vör, að hún var dálítið skjálfrödduð, en að
öðru leyti tfullkomlega eðlileg.
(„Ég held bara, að ég sé ekki of sterk á svellinu heldur.“)
„Það er ekki nein ástæða til þess að tala méira um það. Það
eitt, sem mig langar til að segja við þig, er þetta: Ég er smeykur
um, að ég geti ekki borgað þér strax þessi tvö hundruð pund, sem
ég skulda þér. Ég hef bókstaflega ekki neina peninga á reiðum
höndum. En ég skal borga þér þetta smátt og smátt. Ég tek mér
það mjög nærri, að verða að biðja þig um greiðslufrest. En ég á
ekki annars úrkostar."
Hún reis upp og studdi báðum lófum á brjósl sér, eins og
hjartað væri að springa.
„Ég skil þetta ekki. Ég hef legið andvaka tvær heilar nætur
og hugsað um þetta. Ég held, að ég sé að verða brjáluð. Ég hef
reynt að skilja þetta. En ég get það ekki. Ég get það ekki.“
(„í hvaða hlutverki var ég, þegar ég sagði ,þetta?“)
„O—jú. Þú skilut þetta vonandi prýðisvel. Þú reiddist mér
og ætlaðir að hefna þán. Og þú gerðir það. Þú misstir ekki marks.
Þú hefðir ekki getað sýnt mér greinilegar, hversu innilega þú
fyrirleizt mig.“
„En hvers vegna ibetfði ég svo sem átt að vilja hefna mín?
Hvens vegna hetfði óg átt að vera þér reið?“
„Af því að ég fór til Madienhead með Roger, þegar þú ætlað-
ist til þess, að ég færi með þér heim.“
„Já, en góði minn! Sagði ég ekki, að þú skyldir bara fara?
Ég sagðist einmitt vona, að þú skemmtir þér sem allra bezt.“
„Veit ég það. En augun í þér loguðu af heift. Mig langaði .
aldrei til þess að fara þetta, en Roger var óður og uppvægur. Ég
sagði við hann, að mér fyndist, að við ættum að fara heim með
ykkur Mikael. En hann sagði, að þú yrðir bara fegin að losna við
okkur, svo að ég hélt þessu ekki til streitu. Og þegar ég sá, hvað
1' reið þú varst, var of seint að hætta við allt saman.“
„Ég var ekki reið. Ég skil ekki, hvernig þetta hefur komizl
í höfuðið á þér. Það var svo eðlilegt, að þig langaði til að fara
þetta njeð unga fóllcinu. Þú heldur þó ekki, að ég sé sú ókind að
unna þér þess ekki, þó að þú skemmti'r þér dálitið i þessu stutta
sumarleýfi þínu? Nei, vinur minn. Ég var bara hræddust um, að
þér leiddist þarna hjá okkur. Mig langaði mest af öllu til þess, að
þú skemmtir þér réglulega vel.“
. NÝJA BIÓ
Syslragleltur
(„Always a Bridesmaid”)
Fjörug söngva og gaman-
mynd með:
Andrews’systrum
kl. 3, 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 11 f. h.
GAMLA BfÓ ■
VERDI
Kvikmynd er sýnir þætti úr
lífi tónskáldsins fræga.
Aðalhlutverk:
Benjamino GIGLI
Sýnd kl. 9.
Gunga Dm
með
Gary Grant
Douglas Fairbanks
Sýnd klukkan 5 og 7.
Bönnuð börnuam innan 12 ára
„Hvers vegna skrifaðirðu þá <þetta bréf og sendir mér þessa
smánarpeninga? Það var þó kvikindislega gert.“
Rödd hennar varð allt í einu svo loðin. Neðri vörin byrjáði
að titra, og það var átakanlegt að sjá, hve látið vald hún ihafði yfir
öllum vöðvum 1 andlitinu og hálsinum. Tommi leit undan og vissi
ekki, hvað hann átti til bragðs að íaka.
Mýja hjölið hans AHans
Allan fýsti óneitanlega í svolítla tilbreytingu, — og
jafnvel þá, að geta verið einn uppi í sveitinni, meðan allir
væru að heiman. En bó leiddiist honurn a'lltaf mjög mikið,
þegar faðir hans fór að heiman.
„Mamma þín hefur víst sömu tilfinningar og þú, hvað
þetta snertir,“.sagði stórkaupmaðurinn og hló. „En ég hugsa
að það sé nú mest af hræslu við innbrotsþjófa. — Veiztu
hvað! — hún heldúr endilega að þeir komi á meðan ég er
að heirnan! ! “ —+ —-
„Já, — ég skai viðurkenna það, að mér er ekki vel við
að'vera ein hér í húsum. meðan þú ert. að beiman“, sagði
frúin, en gat þó ekki stillt sig um að brosa lítið eitt. „Ég
vildi miklu heldur vera ein í húsi í stórborg.“
„Heyrðu nú, Ailan litli,“ sagði stórkaupmaðurinn. —
„Þetta er eiginlega móðgun fyrir þig, að móðir þin skuli
geta talað þannig, þegar hún á jafn stóran son og myndar-
legan. Það er eins og hún gleymi þvi, að þú sért til, — sterk-
ur og hraustur — þú, sem gætir áreiðanlega gætt hússins
og séð um að innbrotsþiófar kæmust ekki inn fyrir dyrn-
ar“.-----
Allan vissi ekki g.jörla, hvort faðir hans meinti það
sern hann sagði. En bar sem faðir hans leit alls ekki kesk-
nislega úa, svaraði Allan mjög alvarlegur í bragði, rétt eins.
og Indíánahöfðingi:
„Já, — gæti það svo sem, pabbi. Þú þarft svo sem ekk-
ert að vera hæddur, — og þú ekki, mamma, bara ef pabbi
vildi lána mér riffilinn sinn svo ég gæti haft hann tilbú-
inn við rúmstokkinn hjá mér.“
IMYNDA-
S A G A
ÖRN er á leið til bækistöðvarinn
eftir fyrstu árásartferð-
ar
sína gegn Japönium en ráðist
var á flugstöðvar þeirra. Jap-
anskar orrustiuflugvélar höfðu
ráðist á 'þá félaiga.
SODY: (ti.1 Amar) „Aí hverju
ertu svona dautfur? Láikar þér
ekki að vera hérna? Ég skifti.“
ÖRN: „Ég veit ekki bvort við
hérna höldum það út Sody —
Ég er hræddur um að við hér
hötfium náð oikkur í dáMið
blýi írá Japönunium.“
SODY: (kaUar) „Öm! Það er
kominn eldui' í vélinna þína.“