Alþýðublaðið - 14.06.1945, Side 6

alþyðublaðið
Fimmtudagur 14. júnlí 1945.
Aðalfun
í Skipanaust h. ?. Reykjavík,
verður haldinn þann 29. júní 1945
kL 7.30 í Oddfellowhöllinni uppi,
Dagskrá:
L. Lagabreytingar.
2. Venjuleg aöaifundarstörf.
3. Önnur mái.
Stjórnin.
Harry Truman Bandaríkjaforseíi
í^ramh. af. 5. síðu
Og hann foætti við: ,,Hin eina
skynsamlega leið til þess að
viðhalda alþjóðafrelsi er, að
komið sé á eirihvers konar sam-
starfsskipulagi milli' hinna svo-
köiluðu samfeinuðu þjóða. Raun
verulega merkir þetta útfærslu
hins þjóðlega og staðbundna til
alþjóðlegra gildis. Nú er enginn
tími til smámunalegrar flokka-
pólitíkur. Það, að vinna stríðið
og að vinna friðinn, eru atriði,
sem hafin eru upp yfir aila
flokka; það eru málefni, sem
* varða hina bandarísku þjóð
sem heild.“
Sextíu og eins árs að aldri er
Truman nú, beinvaxinn, hraust
ur og starfsamur. Persónuleiki
hans verkar ekki sérkennilega
eða áberandi. Fáir líta nema
einu sinni augum á hann, er
hann fer í morgungöngu sína.
Á göngu sinni er hann hugsandi
og kemst oft að niðurstöðum á
því, sem hann hugsar um, ein-
smitt meðan hann er á gangi.
Annars skemmtir hann sér við
fátt annað en grípa í píanó og
Slá í póker.
Hár hans er grátt, og gler-
augun setja svip á andlitið og
draga athygli manns að skörp-
um augum hans. Venjulega
gengur hann x bláum eða gráum
fötum, tvíhnepptum. Hann er
meðlimur báptistakirkjunnar.
Hann er þekktur fyrir sam-
vizkusemi og ráðvendni í með-
ferð fjár og annars þess, sem
honuim er trúað fyrir, enda þótt
hann væri einu sinni í verzlun-
arféiagi vi.ð Tom nokkurn
Prendergast, sem fangelsaðuir
var fyrir framtalssvik. Dómar-
ar þeir, sem dæmdu Prenderg-
ast forðum, skrifuðu, þegar
Truman var kosinn varaforseti, J
að þeir sæju ekki betur en Tru-
man hefði „jafnan komið heið-
arlega fram, bæði í persónuleg
um viðskiptum og í opinberum
störfum.“
*
Þegar kosxiingabardagínn stóð
yfir á siðastliðnu ári, mælti
Truman:
,,Við verðum að brjóta Þýzka
land og Japan á bak affcur og
búa svo um hnútana, að þessi
ríki geti ekki rofið gerða sanin-
inga eftir vild og risið aftur
upp til þess eins að steyjDa þjóð
um út í ófrið.
Ræður Trumans eru Ijósar og
snjallar. Hann hefur skærá
rödd og talar mál miðvestur-
ríkjanna, skært og hrelmmikið.
Honum lætur betur að tala
Ærjálst en að lesa ræðu sínar
upp af blöðum
Þegar hann talar, stendur
hann stundum á tánum og allri
ilinni tii skiptis, þannig, að
likaminn er á smáhreyfingu
aftur á. við og fram 'á við. Og
til þess að vekja athygli á því
sem hann 'hefur að flytja, réttir
hann hendurnar fram i brjóst-
hæð með flötum, lóðréttum lóf
um og útréttum finigrum.
Kvenfélsgasambandið
Frh. af 4. síðu.
ekki talið timabært, aðallega
sökum fjárskorts. .
6. Sýningar.
Rannyeig Kristjánsdóttir
sagði. frá þeim athugunum, er
hún þegar hafði gert í samráði
við stjórn K. í. á því, hvort tffl
mála gæti komið, að samlband-
ið beitti sér fyrir manneldis-
sýningu og síðar meir, ef til
vijl fyrir víðtækari heimilis-
málasýningu, og æskti þingið
mjög eftir, að slíkt mætti tak-
ast.
7. Handhók fyrir húsmæðxir.
Frú Jónína Líndal frá Lækja
móti taldi æskilegt, að sam-
bandið ynni að því, að gefin
væri út handbók! fyrir húsmæð
ur, og lagði hún nokkur drög
að því, hvernig slíkri bók skyldi
háttað. Málinu var vísa ð til
milliþinganefndar, er feosin var
á þinginu og eiga í henni sæli
þær Jónína Líndal, Fjóla Fjeld
sted og Rannveig Ki-istjánsdóti
ir.
8. Ullariðja.
Frú Viktoría Bjarnadóttir
flutti erindi um ullariðju og
var það í beinu framhaldi af
því, er hún ræddi á auka-lands
þingi síðast liðið vor og í út-
varpserindi á húsmæðraviku
B. I. í vetur.
9. Sveppager til bökunar.
Samþykkt var að beina þeirri
áskorun til þings og stjórnar,
að leyfð yrði sala á sveppageri
('þ. e. þurrger og pressuger) til
bökunar í heimahúsum.
10. Áhöld til hehniíisnotkunar.
Fyrir þinginu lá bréf frá
Sarribandi sunnlenzkra kvenna,
þar sem mælzt var til þess, að
K.. í. r-eyndi að hluíast til um,
að inn í iandið vrðu flutt hent-
ug áhöld til hejrnilisnotkunar
og yar stjórn sambandsins fal-
íð að L/Igjast með þeim málum
og gera þær ráðstafanir, sem
íramkvæmanlegar væru.
Þinginu lauk á fösíudaginn.
En á Iaugardaginn • sátu þing-
konur boð forsetafrúarinnar á
Bessastöðum og skoðuðu að þvi
Ioknu handavinnusýningu hús-
mæðraskóla Reykjavíkur sam-
kvæmt boði forstöðukonu skól-
ans, frú Huldu Stefánsdóttur.
Formaður Sjómannafélagsins um
Síldyeiðikjörin og
ALÞÝÐUBLAÐIÐ hefur
laitað til Sj ómannafélags
Reykjavíkur út af skrifum
Þjóðviljans um síldveiðikjörin
og samningana
Formaður Sjómannafélags
Reykjavíkur skýrir svo frá:
Tveir síldveiðisamningar
voru giMandi fyrir félögin í
Reykjavík og í Hafnarfirði.
Annar fyrir skip allt að 60
rúmlesta og hinn fyrir línu-
gufubáta.
VerkalýðsféíLögin á Akra-
nesi, Keflavik og j Gerðum-
Sandgerði * fengu þ'ví fram-
gengt fyrir' hönd sjómanna, að
lögskráð var á skipin eftir
þessum samningi um undan-
farin ár, í íramkvæmdinni
giltu samningarnir fyrir alla
útgerð til síldveiða fyrir
Faxaflóa.
Samningum var sagt upp
síðastliðið haust, öðrum af út-
gerðarmönnum, en hinum af
sjómannafélögunum. — Sjó-
mannafélögin í Reykjavík og
Hafnarfirði sömdu síðan til-
iögur að nýjum samningum
fyrrihluta maímánaðar. Þegar
félögin utan Reykjavífeur urðu
áskynja um þann undirbúning
óskuðu bau etftir því áð verða
aðilar að tillögunum, sem við
töldum rétt og skylt að fallast
á, þar sem sömu kjör höfðu á-
v'allt gilt hjá þeim.
Hitt töldum við nauðsynlegt,
að félögin veldu sjálf fulÍtrúa
úr sínum hópi, til þess að mæta
við samningaborðið, en fela
ekki öðrum félögum umboð
sitt.
Þá er rétt að geta þess, út af
beiðni Alþýðusambandsins, að
sjómannafélögin í Reykjavík og
í Hafnarfirði og hin félögin
jafnvel líka hafa aldrei í sögu
sambandsins beðið það um að
semja fýrir sig um kjör sjó-
manna, það hafa félögin sjálf
annast, og því síður að sam-
bandið. hafi nokkurntíma fal-
azt eftir slíku umboði fyrr en
nú.
Við teljum það skynsamari
aðferð, að félögin semji sjálf
með sínum eigin fulltrúum,' en
að fela það fjarskyldari aðilum,
sem af einhverri metnaðar-
fýsn vilja blánda sér í mál,
sem engin nauðsyn rekur til.
Nú vill sambandið ekki fá
þetta mál í sínar hendur,
nema því aðeins að útlit sé
fyrir, að særriilegir samn
ingar takist, en ef útlit er
fyrir lélega samninga þá
eiga félögin sjálf að semja
Nú er ekki hægt að
'segja neitt fyrir um þetta fyru
en á lokastigi málsins. Sjá því
allir, að þegar svo er í pottinn
búið, getur sambandið gert það
fitt; að skrifa undir samning-
ana eða ekki, eftir því, hvernig
þeir Mta út. Aliir munu sjá
hvers konar skollaleik er hér
verið að leika.
Þá telur Jón Rafnsson i Þjóð
vi.Ijanum að um óvenju-
lega aðferð sé að ræða, að vísu
samningi ti,l sáttarsemj
ara áður en nokkur deffla hefst
Þesjsu er því að svara:
Tveir fundir hafa verið
haldnir með útvegsmönnum um
málið og þar sem sýnt þótti, að
bilið milli aðila væri svo mik-
ið, að líkur fyrir' samkomulagi
milli okkar og þeirra væri ekki
fyrir hendi, og öll furidáhöld
um samningana myndi aðeins
tefja i fyrir samkomulagsiriögu-
leikum.. en skammur tími til
síldv.eiða, þá voru máispartar
sammála um að vísa málum til
hins stjórnskipaða sáttasemj-
ara, sem lögum samkvæmt ber
að reyna sættir í deilu sem þess
ari, en deila er það, úr því að-
ilar eru ósammála um kjörin.
Alþýðusambandið hefur ekki
það hlutverk að landslögum,
að veria sáttasemjari í vinnu-
deilum og má því ekki vænta
að til þess sé leitað í þessu efni,
senda mun engum, sem að þess
um samningum stendur, hafa
liomið sMkt í hug
Þessi aðferð hefur í flestum
kaupdeilum hin síðari ár verið
viðhöfð af Sjómannafélagi
Reykjavíkur og Sjómannafé-
laginu í Hafnarfirði ^— og síð-
ast við togbáta og flutninga-
skipa samningana 1944 og þótti
gefast vel. Öll vizka J. R. um
aðferðir í samningum látum
við inn um annað eyrað og út
uxh hitt.
Að lokum þetta:
Við teljum það hiutverk Al-
þyðusambandsins að styðja þau
félög, sem til þess leita, eins og
lög þess mæla fyrir um, en
ekki það, að vilja hrifsa alla
samninga frá félögunum i sínar
hendur; enda eru stéttarfélög-
in hinn lagalegi samningsaðili
samkvæmt gildandi lögum.
Feriug i dags
Sigríður Hannesdólfir
Tjarnarcafé sigraði í
firmakeppninni
M ÝIEGA var firma
keppni, Gölfklúbbsins lokið
og sjgraði Tjarnarcafé, Jóharm
Hafsteinn, keppti fyrir það til
úrslita móti Helga Magnússyrii
& Co (Helga H. Eiríkssyni.)
í sigurlaun fær Tjamarcafé
nafn sitt grafið á veglegan bik
ar, sem keppt var um og ann
an minni, bikar hlýtur fyrirtæk
ið til fullrar eignar.
3ANNES A HORNINU
Framh. af. 5. síðu
veginum er t. d. gert við hjól-
barða, og þar standa bilar iðulega
á gangstéttinni og stundum þvers
um, SV'O um hana verður ekki
komizt. Oft má sjá bíla standa á
krossgötum og hvar sem er, en
ökumennina . í hrókaræðum, og
ekki víkja þeir fyrr en málið er
útrætt, þó aðrir þurfi um veginn
að fara. Bifreiðar sínar geyma
menn hvar sem. þeim sýnist, og
taka ekkert tillit til fótgangandi
manna í vastutíð frekar en endra-
nær. T. d. virða þeir ekki forrétt
aða-lbrautar skör hærra nú, en áð-
ur en hann var í lög leiödur.
ÞEIK STANZA "ekki ótilneydd-
ir, og aldrei fyrr en þeir eru
komnir langt út á aðalbrautina.
Þessi yíirgangur þeirra tefur bíla-
umferðina .um aðalbrautina og ger
ir hana ótrygga. Auk þess er gang
andi fólki að þessu mikið óhag-
ræði. Það verður iðulega að
krækja fram fyrir bílana- út á að-
alibrautina Virðast vanta skýr á-
kvæði um, hvar, í afstöðu til að-
albrautar, bílar: eigi að stanza áð-
ur en þeir aka' inn á aðalbraut-
in, enda þótt hvorki bönn né
spjöld hafi neitt að segja, þegar
þeir, sem laganna eiga að igæta,
sofa á verðinum. En um þá mætti
■ skrifa aðra sögu ekki fallegri.“
¥ DAG á ein af okkar ágætu
■*• og ötulu flokkssystrum fer
tugsafmæli, en það er frú Sig-
ríður Hannesdóttir, Meðalholti
G
Frú Sigríður er fædd í Stykk
ishólmi en fluttist ung til
Reykjavíkur og hefur átt hér
heima síðan. Hún hefir unnið
hér margvísleg störf og við það
kynnzt af eigin raun kjörum
verkafólksins og þjóðfélagsaf-
stöðu þess. Hún eignaðist fljótt
í næman skilning á þeim skýld-
um, sem verkalýðurinn hefir
við sjálfan sig og sína eigin
stétt og því tók hún og tekur
enn í dag öflugan þátt í verka
lýðshreyfingunni og hefur starf
að þar af fpiklum áhuga og
dugnaði árum saman.
En það fór fyrir henni eins
og svo mörgum öðrum: starfið
og baráttán í verkalýðshreyfing
unni kom henni í kynni við jafn
aðarstefnuna og starfsemi ’ Al-
þýðuflokksins. Og hún skipaði
sér í raðir hans af lífi og sál
enda er öll hálfvelgja fjærri
skapi Sigríðar. Veit ég að marg-
ir kunnugir minnast þess, að
þar á flokkurinn skeleggann
málsvara, hvar sem hún er
stödd og hver sem hún á.
Sígríður hefir gegnt mörgum
t1"únaðarstörfum(% fyrir verka-
lýðshreyfinguna og Alþýðu-
flokkinn, sérstaklega fyrir
verkakvennafélagið Framsókn,
en þar hefir hún verið í stjórn
í mörg ár, verið fulltrúi þess
á Alþýðusambandsþingum og í
íulltrúaráði verkalýðsfélaganna
og starfað á marean hátt fyrir
félagið. Einnig hefir hún gegnt
mörgum störfum fyrir Alþýðu-
flokksfólagið og Alþýðuflokk-
inn. Áhugi, einbeitni, og þrótt-
ur auðkennir öll þessi störf
hennar. Og hún er svo rík af
þeim eiginleikum, að ég vona að
þeir endist henni a.m.E næstu
40 ár.
Sigríður er gift Hannesi Páls
syni og hafa þau skapað sér
hið vistlegasta og ánægjuleg-
asta heimili og ekki verða þar
stjórnmálin að ágreiningi, því
að Hannes er einnig hinn á-
gætasti Alþýðuflokksmaður.
Það var ekki ætlunin með
þpssum línum að fara að setja
hér saman neina lofgerðarrollu
í eftirmælastíl. Frú Sigríður
er enn svo ung og á mörg störf
og mikil óunnin fyrir sín áhuga
mál. En mér fannst vel viðeig-
andi &ð,blað flokksins og fóiks-
ins, sem Sigríður1 hefur unnið
svo ötullega fyrir, minntist
hennar á þessum tímamótum.
Félagssystir.
Hannes á horninu.
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐJN?
^ Frh. aí 4. sá@BL
Þetta er allt hverju orði sann
ara; og þannig leit Alþýðublað
ið alltaf á afstöðu Svía. En það
gerðtf Tíminn ekki um eitt
skeið.
/