Alþýðublaðið - 21.06.1945, Blaðsíða 5

Fimmtudagur 21. júní 1945
ALÞYÐUBLAÐIP
5
Reykjavíkurmótíð:
Yalur sigrar Fram 1:0
RíEKJAVÍKURMÓTIÐ hélt á
tfiram s. 1. þriðjudagskvöld
iTueð leiik imlilli Fram og Vals.
Síðaslt Iþegar 'þessi féiög áttfcuist
við var það á Túlíniusa'rmótinu
og lauk’ iþteiim viðskiptuan svo að
Fram siigraði dfitir laniga og
stramga baráttu, með 2:0. Var
þvá akniennt búizt við spennandi
leik nú er iþeissi isömu tfélög hitt
'ust. Veður var ekki sem ákjós
amlegast, töliverður vindiur, sem
átti siinn þátrt i að torvelída ‘leik
mönnum fcnattmeðferðina. En
þráltt fyrir það var leikurimn
sem heiild aiHlV'ei teikimn og
sýndiu bæði félögin við og við
igóð tidþrif í samleik, ófhætt er
að fulilyrða að þetta var bezti
leikur Reykijaivíkurmótsiinis til
þessa. Valur .áttii vtöl á mairki og
kauis að ledka með vindi sem þó
hialfði ekki mikda hennaðardiega
þýðingtu.
L-edlkurinn ihófst með sókn
Fram s,em stóð ekki tengi, vöm
Vals slem adlta'f er öruigg, eyddi
hienni skjótlega. Er ,um 16 mán.
vom af leik, tókst framherjum
Vals dyggilega studduim af’ út
vörðunum, að brjóta sér braiut
með áætum samleik, utam* 1 frá
miðjlum veldi, i igegmuim allar
varnir Fram og tóikst miðhjerjia
að ilyffta bnettinium mijög láðllega
til fframiherjans (Barida) og
ska'pa honum með þvi ágæta
skötaðstöðiu fyrir opnu marki,
tætkdfærii, sem hann notaði sér
prýðileg.a og isfcoraði með
snöggri spyrnu.
Framarar hertu nokkuð
sókn 'sing, Iþað öem >efftir var
hálJleik.sins olg áttu ýmis góð
tæfciffæri, isem þeir gllötuðu.
Lauk hiáliflieiknum iþanniig með
1:0 tfyi'ir Vad.
í síðarii hiáltfileik var almennt
búizt við þvá að Fram mýndi
rétta híiut sinn, þar sem þeir
ffenigju nú vindimn i dið með sér,
en það sýndi siig aðvindurinn var
tdi dSitils ffrtaimdrárttair, Iþví í Iþess
um ihlálifilleiik öldiurn var um mu'ii
meiri isófcn að ræða .alf ‘ háiffu
Váls og skall oft hurð nærri
hiælnm 'við Fram marfcið, en alit
aí tókisrt vörnrnni að bjarga á
siðasrta auignablikí.
Yíirleiitt var ilteikur þeslsd jalfin
Varnir beggja sýn-a góðan leik
útverðir beggja voru duiglegir
bæði í isókn oig vörn, en samher j
arnir eru yfirleitt ekki nægiiega
öruiggdr.
Lið Valsi var svipið og gegn
K. R. nema að Anton lék'ékki
irueð að þessiu sinni, kom Haff-
srteinn í hans stað sem bakvörð
ur. Jóhann Eyjólfsson lek, mið
hterja, :naut sín ekkii, enda geng
ur hantn vart hedlll tM ileiks efitir
meiðsli er hann hilaut fyrir'
nokkim síðan. Hans staða heffir
veri'ð útberji oig þar á hann
heimia', þegar hainn er í góðri
æfinigu. ‘Adibert sem að þessu
sdinni lék inniherja, er tivtímæla-
laust >sá af f ramber jium Vals sem
hæfastuir er rtid að ileika mið-
herja, hanin er skrokiksterkiur,
skotlharður oig knattliðuigur, hef ,
ir auk þasls næmt auiga fyrir
veikium hdiðum í vörn- mótherj
anma.
Lið Fram var eiins isfcipað oig
er það lék siíðast gegn Val og
sigraði. Fraimdiínan er þar veik
asti. ihdiuti lliðsinis eintoum jþó
útherjarnir, heffði henná ef vel
heffði verið á 'haddið átrta að tak
ast að skora ved. eitt til rtvö mlörk
stvo oft lágu tœkiffærin við fæt
ur hennar, að minnsrta drosti, en
þeitai var glatað vegna óná-
ibvæmni oif fálms.
Ebé.
Mannfagnaður í Oslo
] ítilefniaf 17. júní.
Arngrímur kristjáns-
SON skólastjóri, sem nú
dvelur í Oslo, skýrir frá því í
einkaskeyti til Alþýðublaðsins,
að blöðin í Noregi hafi birt
mjög vinsamlegar greinar í
garð íslendinga í tilefni af
bjóðhátíðardeginum, svo og
myndir frá íslandi. Var Oslo
fánum skreytt í tilefni hans.
íslendingar í Noregi og ís-
"iandisvinir þar í landi efndu til
mannffagnaðar í Oslo í tileffni af
þjóðhátíðardegi íslendinga. —
Meðal gesta í hóffi þessu voru
íormaður norræna félagsins í
Noregi, Harald Grieg og frú,
Gerd Grieg, Bache, ritari nor-
ræniafféilagsiiœ oig Oliav Kva’l-
heitai, tfioraniaður raonska kenmara
saimbandlsinis.
U í
á ísafirði hefir nýlega stækkað, svo að blaðið fljdur
nú tvöfalt meira efni en áður. Jafnframt hafa verið
gerðar þær breytingar á blaðinu, að það flytur miklu
fjölbreyttara efni en áður og við hæfi lesenda hvar
sem er á landinu.
Blaðið leggur sérstaka áherzlu á að fylgjast vel með
því, sem gerist á hverjum tíma og hefir í því skyni
tryggt sér aðstoð manna í Keykjavík.
Blaðið flytur ítarlegar fréttir af Vestfjörðum, og er
því nauðsynlegt öllum Vestfirðingum.
Flugsamgöngur við Vestfirði tryggja að blaðið kemst
reglulega og fljótt til kaupenda hvar sem er á
landinu.
Skutull heffir komið út í 22 ár og jafnan getið sér orð
fyrir einarðlegan málflutning.
SKUTULL á erindi til allra landsmanna.
Hringið í síma 5020 og gerizt áskrifendur' að Skutli.
Gröf Roosevelts
Myndin, sýnir gröf Fran'klín D. Roosevelts í blómagarðinum í Hyde Park, New Yok ríki,
rétt eftir jarðarför forsetans. Tveir lögregluþjónar frá New York standa heiðursyörð við
gröfina.
UM miðbik sautjándu aldar.
vaa- fjölskylda ein í Þýzka-
landi, sem bar ættarnafnið
Eisenhower.
Mér er ekkéri kunnugt um
ætt þes'sa annað em það, að ætt
ainhöfðmiginn var mótmæterada
trúar og stóð í trúardeilum.
Ættin fluttist síðan til Sviss
og bjó þar um aldar skeið, en
fór siðan til Ameríku 1732, ár
ið sem Georg Washington fædd
ist.
Ei.senhower-fjölskyldan sett
ist að í Pennsylvaníu, en þar
bjuggu állmaægir þýzkumæl
andi menn.
DÞe'gar fóikisffJiutninigarnir
miklu hófust til mið- og suð
vesturríkjanna, fluttisl langa-
langafi Eisenhowers ásamt
fjölda annarra hálf-eirðarlaus
ra bænda vestur á bóginn.
Þessi gamli maður var langa-
lanigatOl Dwighrt D. Eiisenhowers
yfirhershöfðingja herafla Banda
ríkjanna í Evrópu og aðalfor-
inngja innrásarinnar frægu.
iHershöffðiraginn er fæddur í
Texas, en er hann var tveggja
ára, fluttist fjölskylda hans til
borgarinnar Abeline í Kan:sas.
Abeline, var sérkennileg, lít
11 borg á fiátneskju. Landið um
hverfis var mjög gróðunsælt,
kornræktin mikil og — félags-
lyndi fólksins á háu stigi.
Eisen'howier-bræðiurnir, sem
alls voru sex, gengu á héraðs
skóla og unnu á sumrum, að
al'lega á sveitabýlum í nágrenn
inu.
Faðir þeirra fékkst lítillega
við verzlun en var lélegur kaup
maður. Þvi fór það svo, að
þegar tveir bræðranea, Edgar
og Ike '(isá sem nú er herishöfð-
iniginn frægi), höfðu lokið hér
aðsfcólaiprófi, urðiu þeiii* að.fara
að vinna fyrir sér upp á eigin
spýtuir.
Um tveggja ára skeið vann
Ike að 'skiuirðgrefitri, landbún'-
aði og ýmsu öðru sem til féll
í það og það skipli. Að lokum,
er hann hafði innunnið sér nógu
mikið fé, innritaðist hann i- há-
skólann í Kansas, en var
istoömtaru síðar ininritaður * í
Bandariska herskólann í West
Point, er á nmenískan mæii
GREIN sú. sem hér fer á
eftir, er eftir Elward
R. Murrow og er þýdd úr
„Sunnday Chronicle“ í Lond
on. Fjallar hún um uppruna
og ævi bapdaríska hershöfð-
ingjans Einsenhowers, Sem
m. a. stjórnaði innrásinni í
Frakland s. 1. sumar, en er
nú kominn heim til Banda
ríkjanna að unnum fullnaðar
sigri yfir nazismanum.
kvárða jafrígildir Sandhurst.
Þetta var árið' 1911.
Allir Eisenhower-bræðurnir
háfa orðið vel að manni. Einn
þeirra, Milton, er nú forstöðu-
maðuír istf,íðsupplýsinga-skif
sto'funnar í Washington. En
mest ber þó á Ike, — heirshöfð
ingjanum.
I Wesit Poinrt vafcti hanra á sér
athygli. fyrir leikni í fótbolta,
— og þar festist við hann gælu
nafið-Ike, sem nú í dag er notað
aí hverjum einasta hermanni
allt frá þeim lægstu upp til
hans sjálfs. Náminu í h&rsikól-
anum lauk hann árið 1915 og
tók þá fyrir fram'haldsnám við
herskóla í Gettysburg.
Hann var einhver yngsti und
ir-svei;tairforingi i fyrri heims
styrjöldinni og var sæmdur
heiðursmerki fyrir franímistöðu
sína.
Ike Eisen'hower starfaði á-
samt hersveitunum allt til árs
irís 1925, en þá var hann send-
ur á herráðskóla, þar sem hon
um gekk betur en nokkrum
öðrum .nemanda. Árið 1928
hafði hann loki.ð námi í her-
i:ræðiháskólanum og árið 1933
gengið gegn um iðnaðarháskóla
Bandar ík j ahersins.
Þegar Mac-Arthur herhöfð
ingi fór til Filippseyja til þess
að taka v'ið yfirstjórn herjanna
þar, fór Eisenhower með hon-
um sem heirráðsforingi. Meðan
hann divaldi á Filippseyjuirí,
lærði hann að fljúga.
Hánn snéri heim frá Manila
árið 1941 og vair gerður herráðs
foringi þriðja hersins, en strax
er Bandaríkin gjörðus-t þátttak
endur í heimstyrjöldinni, var
Eisenhower gerður að yfir
manni hernaðaráætlana Banda-
rikjahersins. Sem slíkur snéri
hann til Bretlands í fylgd með
hinum amerísku herjum.
Fyrir minna en tveim árupa
síðan var hanra ofursti. Nú er
hann hershöfðirígi með fjórum
stjörnum, — og fimmtíu og
fjögurra ára að aldri.
* ‘ ■ •’ !
Það er eitthvað goðsagna-
kennt við virðingarstig innan
Bandarikjahersins. — Eirtthvað
á þessa leið:
„Þegar ungur maður er til-
nefndur undirforingi., er hanns
tekinn í tölu þeirra, sem bera
einna lægstu virðingarmerkin.
Þess vegna ber hann aðeins
einn borða á öxlinni.
Næsta stigið er að vera höf-
uðsmaður. Þá ber hann tvo
borða, — sambærilegt við það
er sá.maður, sem hærra stendur
sér víðar yfir en hinn, sem
liggur lágt.
Sá, sem vill sjá vítt yfir í
þéttum skógi, verður að klifra
því ofar í trén, sem hann vill
meira sjá. í hernum ber majór
inn gyllt eikarlauf á öxlinni, —
til merkis um, að hann sé kom
inn o'far í tréð. -—- —
Ofursti af hæstu gráðu ber
uglu-merki, sem gefur til kynna,
að hann sé kominn það hátt, að
honum .nægi ekki lengur að
klífa upp eftir trjánum, heldur
filögra yfir trjátoppunum eins
og uglan og horfa vítt yfir. Og
sjálfir hersöfðingjarnir bera
stjörnur, sem líta í náð niður á
skóginn — og allar greinarn-
ar.“
Saga þessi er þó ekki að öllu
leyti sönn, — því bandaríski
'herinm myndaðjist i fyrstunnS.
án svo nákvæms skipulags í eín
kennum og stigum. Og vissu-
lega hafa hinar fjórar stjörnur
Eisenhowers ökki komið hon-
um til þess að lita niður á und
ir menn sína.
' Fih. á 7. síðu.