Alþýðublaðið - 10.07.1945, Qupperneq 5

Þriðjudagxtr 10. júlí 1045.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
ú
Viðtal við Hedtoft-Hansen
Frh. á 4. síðu.
herrans var skýrt tekið fram, að
ekki muni verða hægt að koma
nýju skipulagi á landvarnamál-
in fyrr en almennar kosningar
hafa farið fram til ríkisþings-
ins og staða Danmerkur í al-
þjóðasamvinnu er orðin ljós. —
Næsta aðalatriðið í stefnuskrá
stjórnarinnar var undirbúning-
ur hegningarlöggjafar með það
íyrir augum, að refsa strang-
lega, en á réttlátan hátt, þeim,
sem beitt hafa borgara lands-
ins ofbeldi og ógnum eða, sem
hafa unnið með þýzka setulið-
inu og framið landráð á einn
eða annan hátt. ftíkisþingið
hefur þegar gengið frá þessum
lögum og dómstólar okkar vinna
nú að rannsóknum á málum
þeirra manna, sem sekir hafa
reynzt og dæma þá. Ennfremur
hefur verið lagt fyrir rfkisþing
ið frumvarp til laga um hegn-
ingu starfsmanna ríkisins og
annarra manna í opinberum
stöðum, sem hafa verið félag-
ar í nazistaflokkum eða hafa á'
hernámsárunum hegðað sér ó-
þjóðlega.
Þá var það boðað, er stjórnin
tók við, að hún myndí leggja
alla áiherzlu á að hrinda af stað
húsabyggingum í stórum stíl og
að setja af stað opinbera vinnu
af hálfu ríkis og bæjarfélaga á
mörgum sviðum. Á stríðsárun-
um hefur verið gerð áætlun
um opinbera vinnu fyrir 600
milljónir króna, en sá ljóður er
á því að geta hafizt handa, að
við erum algerlega snauðir af
járni, tré, kolum og olíu, og
mikdð af þeirri vinnu, sem á-
ætluð er^ krefst einmitt mikilla
hráefna. Við verðum því að
láta okkur nægja að byrja á
þeim framkvæmdum, sem ekk'i
krefjast hráefnanna.
Ennfremur lét forsætisráð-
herrann það í ljós, að ríkisþing-
ið hefði í hyggju að láta erfið-
leika eftirstríðsáranna koma
sem jafnast niður á borgara
landsins. Við munum stefna á-
kveðið að því, að eitt 'skuli
yfir alla ganga, eins og forsæt-
isráðherrann komst að orði. —
Meðan kaupmátturinn er minni
en hann var fyrir stríð, telur
ztjórnin það nauðsynlegt, að
haldið sé áfram að getfa út af-
sláttarkort sérstaklega vegna
þeirra, sem hafa mikla ómegð.
Stjórnin lítur auk þess á það
sem sitt hlutverk að styðja á
allan hátt aðstandendur þeirra,
sem fórnuðu lífi sínu í barátt-
unni gegn kúgurunum eða á
höfunum í þágu þessarar bar-
áttu. Þá mun einnig verða reynt
að bæta það tjón, sem eínstakir
boxgarar hafa orðið fyrír af
hálfu þýzka setuliðsins. Stjórn-
in mun tryggja festu í athaína
lífinu og taka eignarnámí all-
an stríðsgróða og ákveða skatt-
lagningu með tiXliti til þeiri'a
tíma, sem nú eru.
Þetta eru í stuttu máli aðal-
atriðin í stefnu stjórnarinnar og
kjarni þess, sem ætla má að
samkomulag sé um milli þeirra
aSila sem mynda stjórnina og
styðja hana, en það eru mót-
stöðuhreyfingin og stjórnmála-
flokkarnir allt frá bænda-
flokknum (vinstri-mönnum) til
kommúnista. Aðrar grundvall-
arbreytingar í danskri löggjöf
mumj sennilega ekki verða
ieknar til meðferðar fyrr en
kosningar hafa farið fram. Ein- .
mitt nú fer manntal fram hér í
Danmörku og það er ráðgert, að
kjörskrárnar verði tilbúnar um
9. september, svo að kosningar
geti farið fram um miðjan mán-.
uðinn. Sem stendur er mjög
rætt um það, að gera þýðingar-
mikla -breytingu á stjórnar-
skránni. Bæði félagar andstöðu-
lireyfingarinnar og íhaldsflokk-
ur-nn hafa nú fallizt á hina
gömlu kröfu Alþýðuflokksins
að færa kosningaréttaraldurinn
niður í 21 ár. Er líklegt að
þá fari kosningar fram bæði til
ríkisþingsins og landsþingsins.
Hiiiar sveitir
— Hvenær verða hinar vopn-
uðu sveitir andstöðuhreyfingar-
innar sendar heim?
,,Ríkisstjórnin er sammála
um það, að nauðsvnlegt sé að
koma upp aftur svo fljótt og
mögulegt er her og lögreglu, en
þegar það hefur verið gert, er
ríkisvaldið aftur fullskapað eft-
ir undanfarandi upplausn. Þó
rná ekki gleyma því, að allmik-
inn mannafla þarf til þess að
gæta fanga- og flóttamanna-
búða o .s. frv. Ennfremur þurf-
,um við á mönnum að halda til
þess að vinna störf, sem banda-
inenn gera kröfu til, að unnin
séu hér. Slík störf eru unninn
af félögum and'stöðuhreyfingar-
innar. Ef állt fer eins og ætlað
er, má gera ráð fyrir, að hlut-
verfci hinna vopnuðu sj álfboða-
liða verði lokið oneð haustinu.
Um þessar mundir fer fram at-
hugun á því, hvaða möguleikar
eru á því, að láta þá, sem hafa
aflað sér bekkingar á hernaðar-
málum innan andstöðuhreyfing
arinnar, taka við forystustörf-
um í hernum."
EndurskipuBagning
alþjoðasambandsins
Alþjóðasamvinna jafnaðar-
manna?
„Þegar stríðið brauzt út, var
danskí Alþýðuflokkurinn með í
alþjóðasambandi jaífnaðar-
manna, en það hefur ekki, starf
að á stríðsárunum. Friedrich
Adler. ritari þess, er ,sem slend-1
ur í Washington. Við hér höf-
um aðeins nokkrum sinnum á
striðsárunum fengið kveðjur
frá alþjóðasambandinu. Enn er
ekki vitað hvort 'alþjóðasam-
faandið verður endurreist í
hinni gömlu mynd þess, eða
hvort beðið verður eftir því, að
sjá árangurínn af þeím tilraun-
um, sem nú fara fram um
sto'fnun albjóðasamhands verka
lýðsins. Að sjáítfsögðu rnun Al-
þýðuflokkurinn í framlíðinní,
eins og hingað til, skipa sér við
íhlið Alþýðuflokkanna á hinum
Norðurlöndunum og beita s'ér
fyrir alþjóðasamstarfi, sem
byggist á hinum lýðræðislega
sósíalisma.11
Ml á 0. síðu
Sumarkjólar
V
stuttir og síðir.
W3.
Verð frá kr. 149,00
Ragnar Þórðarson & (o.
Aðalstræti 9. — Síimi 2315.
Þýzkf flóliafélk snýr heim.
Myndin sýnir þýzka fjölskyldu, með aleigu sína á gamalsdags hestvagni, vera að koma
lieim til Msgdeburg eftir að vopnaviðskiptí hættu. — Menn atfaugi rústirnar í baksýn.
sem m u
RIBBENTROP?“ spurði d’-
Abernon lávarður og leit
á nafnspjald, sem ednhver hafði
m'isst á gólfið í sendisveitai'-
skrifstoifunni brezku í Berlín,
„hver er bað? Útlenzkur sendi
sveitarmaður, eða hvað?“
„Néi,“ svaraði einkaritarinn.
,.Hann er vínsali, —• metorða-
gjarn vínsali og kaupsýslumað
ur.“
„Æ, — nú man ég, hver hann
er,“ sagði d’Abernon. „Ég hitti
hann í fyrradag í skrifstofu am
eríska sendifulltrúans. .— Svo
vínsalar geta hvarvetna tranað
sér fram hér í Berlín, þótt þeir
e.gi ekkert erindi?“
Von var, að hann yrði hissa.
Eftir 1920 var samkvæmislíf
Beriínarborgar ærið viðsjér-
vert og margt eit't, sem fram
fór, varð ekki. strax séð, til
hvers kynni að leiða síðar meir.
Á yfirborðinu var það frekar
glaðvært en hefðbundið; þar
voru hverskyns skemmtanir á
boðstólum, — og auk þess f jöld
inn allur af nýríkum mönnum,
sem komízt höfðú sumir til met
orða í skvndingu og voru marg
ir hverjir ævintýramenn í aðra
röndina. Upp úr þessu sam-
kvæmislífi spratt svo einn góð
an veðurdag Jóakím nokkur
Ribbentrop, — ,,von“ Ribben-
trop, eins og hann hét eftir að
hann tók sér tiltil frænku sinn
ar árið 1925.
Miðað við aðra samkvæmis-
menn Berlínar á þeim árum,
myndi vera ósanngjarnt að
kalla Ribbentrop beinlínis æv
intýramann. Faðir hans var
svo sem ekki tötrum búinn far
andsali í Bessarabíu. Hann var
af heiðarlegu miðstéttafólki
kominn, —- ættin bjó úti á
landi; — það voru sjálfseigna
bændur, liðþjálfar, menn í þjón
ustu hins opinbera o. s. frv.
Kona hans var góðrar ættar úr
Rínar-héruðunum. Fjölskylda
hennar hafði verið mótfallin
því, að hún giftist Jóakim Rib-
bentrop. Jafnvel ættgöfgi hans
(sem ekki fengust meira en í
meðallagi áreiðanlegar heimdld
ir fyrir) gat ekki bjargað hon-
um, þegar í nauðirnar rak; ó-
EFTIKFARANDI grein er
þýdd úr enksa blaðinu
„The Observer.“ Fjallar hún
um ævi og störf Jóakíms
Ribbentrops sem var utan-
ríkismálaráðherra í nazista-
stjóm Hitlers.
neitanlega var þó hægt að
rekja ætt hans tdl heiðarlegs
liðsforingja í N^póleons-styrj-
öldinni, — og frænka Ribben-
írops bar svo sem titilinn „von“
— því varð ekki neitað. Þar
að auki voru Mutabréf Ribben-
trops keypt fyrir hans eigið fé,
er honum háfði áskotnazt fyrir
vínsölu. Það skipti kannske
ekki svo miklu máli, þótt sú
vínsala hafi í byrjuninni verið
s>Tolítdð dularfull á ýmsan hátt.
—- Það var löngu gleymt; —
bað voru svo margir menn í
háum stöðum í henni BeiTín,
sem einhvern tíma höfðu þótt
vafagemlingar. Ribbentrop
þurfti ekki að skammast sín
fyvir neitt, þótt hann yrði gerð
ur að frægum manni einhvern
tíma, þegar minnst varði.
Þetta vissi hann ósköp vel.
Hann var „minna en, ekki
neitt“ árið 1920. En kring um
1930 var hannt'orðinn áber-
andi persóna í samkvæmislífi
Berlínar, — og vakti þó enga
verulega hrifningu. Hann var
þegar farinn að finna tdl sín
eins og sumir heldrimenn gera,
sem daglega eru nefndir í blöð-
unum og eru framarlega í sam
kvæmislífinu.
*
Honum virtist miða ofur hægt
aíram á stjórnmálabrautinni,
— því Weimar-lýðveldið var þá
enn ekki úr sögunni. — — í
augum útlendinga var hann
mikill á lofti; stundum tókst
honum að valda hrifningu
þeirra á meðal fyrir uppgerðar
fyrirmennsku. En Ribþentrop
var ekki eingöngu uppveðrað-
ur við aristókratíið. Hann kom <
sér líka í mjúkinn hjá vinstri-
sinnuðum mönnum, sem eitt-
hvað máttu sín. Prússneski ráð
herrann Weissmann, var einn
af hans handgengnustu félögum
Vissulega þurfti hann ekki að
viðhafa jafn auðmýkjandi bak-
tjaldamakk og glæpamennsku
eins og nazistar. En óneitan-
lega varð hann hissa, þegar naz-
dstum fór að „ganga verulega
vel“ eftir 1930. Og þá var hann
ekki lengi að gangá hreinlega
í flokkinn og setja upp haka-
krossmerki (sem hann bar
reyndar undir jakkahorninu til
bess enginn sæi). Það var árið<
1931.
*
Vorið 1932 kom nýr gestur
inn á heimili Ribbentrops-fjöl-
skyldunnar. Frú Ribbentrop
hringdi í gleði sinni til allra
vina sinna:
,,í kvöld borðar sá maður
heima hjá okkur, sem talað er
mest um af öllum í gjörvöllu
Þýzkalandi!“
Það fara engar sagnir af því
kvöldverðarboði, en það mun
að líkindum hafa borið góðan
árangur og maturdnn bragðazt
vel, því gesturinn þáði mörg
slík boð síðar á því heimili.
Hitler ræddi um listir, m. a.
hljómlist, og naut sín hdð bezta
heíma hjá þessari siðmenntuðu
og vingjarnlegu fjölskyldu.
Hann ræddi einnig um heims-
pólitík og fékk ekkii síður góð-
ar undirtektir fyrir það. Ekki
spillti það heldur matarlyst
ITitlers, að húsráðandinn um-
gekkst ýmsa háttsetta náunga
og kunni sæmilega að koma ár
sinni fyrir borð í návist þeirra.
Þetta,' ásamt því, hversu likir
þeir voru í skoðunum, varð til
þess að gera þá æ samrýmdari.
Ribbentrop var enn ekki
þekktur maður innan nazista-
ílokksins, er Hitler gerði hann
að sérlegum ráðunaut sínum
varðandi afvopnunarvandamál-
dð. Margir venzlamenn og sam
starfsmenn Ribbentrops, bæði
af Gyðingaættum og í hópi lýð
veldissinna, skoðuðu hann enn
þá sém félaga sinn. Nokkra
þeiri'a kallað Iiann síðar á sinn
fund í Hótel Adlon og tilkynnti
þeim ,að þeir væru ekki leng-
Framíh. á 6. sí9u.