Alþýðublaðið - 11.08.1945, Blaðsíða 8
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Laugardagur II. ágúst 1945.
TJARNARBlÖ
lim smni var -
(Once Upon A Time)
Nýtízku ævintýri
Cary Grant
Janec Biair
Sýning kl 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11.
BÆJARBSÓ
Hafnarfirði.
Tóflaregn.
(“The Gang’s all here”)
Afburða skrautleg og
skemmtileg dans og söng-
vamynd í eðlilegum litum.
Aðalhlutverk:
ALICE FAY
PHILL BAKER
og Jazzkonungurinn
Benny Goodman og
hljómsveit hans.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
AF MAGNÚSI SÁLARHÁSKA
Þegar Magnús var að brýna
Ijái sína, valdi, hann sér venju-
lega einhverja vissa þúfu á
teignum til að sitj.a á. Þegar
svo börnin þyrptust kring um
hann með æslum, bað hann þau
að bafa ekki hátt, því að hann
þyrfti að heyra, hvernig brýn-
ið ,,skrafaði við eggina."
* * *
ÚR KRUKKSPÁ
„Að lyktum verður biskup í
Skálholti Finnur hinn naumi
og síðan Hannes hvíti. Þá verð
ur biskup Geir góði. Eftir Geir
góða verða nokkrir pokabiskup
ar á Íslandí."
UARIVINARBORG
Því að Hannes Rassiem var fjörutíu ára gamall.
Á nátttoorðinu hans lá bréf frá London. Hendur Rassiems og
augu fengu á sig ákafablæ, hann varð allur æstur og eins og á
verði. Þvi að bréfið var frá fráskilinni konu hans.
„Kæri vinur,“ skrifaði Kouczowska. „Ég sit hérna innan um
farangur minn i herbergi. á gistihúsi, og veggfóðrið er svo hræði-
egi, að það gerir bráðum út af við mig. Lestin mín fer ekki fyrr
en eftir nokkra tima. Það er hraaðilega leiðinliegt hérna, eins leið-
inlegt og frekast gelur 'verið i London á ósviknum, enskum sunnu-
degi. Ég gat ekki fen-gið heitan mat um hádegið. Ég þori ekki að
íara inn í lesstofuna, þvi að þar situr veslings ungmenni, sem
elskar mig með svo mikilli trúmennsku, að hann ætti í rauninni
eilthvað skilið fyrir það. í augntoliks veikleika sagði. ég honum
að vera þaæ, og nú er hann þar einmittt lil allrar óhaihingju. En
þótt ég væri ölii af vilja gei<5, toá gæti ég ekki séð hann í dag.
Hann er svo æðisgenginn á svipinn, að fnér tolöskrar alveg.
Mér hefir gengið vel hér, en það er nú ekkert skemmtilegt
til frásagnar,.eða finnst þér það? Ég fer toráðum til Ameríku aftur.
En áður en ég fer, syng ég í Brússel á fimmtudaginn. Þú vildir
kannske korna þangaö og tala við mlg svolitla stund? Það væri,
svo fallega gert af þér.. . “
Hér endaði bréfið með skringilegu hrafnasparki, sem átti
•að.lákna María. Og svo var ein setning í viðbót, skrifuð eftir spáss
íunni með óskýrum, blekóttum stöfum:
„Elsku vinur — stundum er ég svo hrædd um þig. . . .“
. Hannes Rassiem gnísti tönnum, svo að blá æð kom í Ijós á
enni hans. Hann slökkti ljósið og lá kyrr um stund með saman-
bögglað bréfið i hendinni og ruglingslegar hugsanir brutust um
i huga hans. Æðarnar i gagnaugum hans slógu svo að rauðir
hringir dönsuðu fyrir augum hans í myrkrinu, rauðir, daufgræn-
ir og sterkgulir hringir, stjörnur og kúlur, sem snerust, veltust
og runnu saman. Og svo mundi hann eftir rödd, litlum hvítum
höndum, andliti með dökkum augum og þungum augnalokum,
munni með þjáningasvip, sem hló — toeygði sig niður. . . . Hann-
es Rassiem kjökraði. . . .
Daginn eftir fór Hannes Rassiem tili Brússel.
Hann fór um hádegi, þreyttur og af sér genginn eftir það
leiðindaverk að ná í fjarveruleyíi., hann var með höfuðverk og
gat ekki giynnt í hugsunum sínum. Hann sat um stund í matar
vagninum með bolla af slæmu kaffi fyrir framan sig og líkjör,
sem sáputoragð var að. Landslagi.ð, sem leið 'fram hjá sást ekki
fyrír þungu, slyddukenndu regni. Það mótaði aðeins fyrir hæð-
um og hliðum og flötum sléttum á milli. Dagurinn mjakaðist hægt
áfram við reglubundið hljóðfall lestarinnar. Kvöldið kom og huldi
allt eins og dökkleitt teppi. Rassiem fór inn í klefa sinn og sofn-
aði djúpum, draumlausum svefni, sem var aðeins rofinn af hrist-
ingnum, hrópum varðanna eða ljósi sem féll inn i klefann.
Söngskemmtunin vár þegar byrjuð, þegar Hannes Rassiem
kom til Brússel. Hann skildi farangur sinn eftir í sinu venju-
lega gistihúsi. „Herbergið næst vi.ð frú Kouczowsku,“ sagði hinn
snyrtilegi hóteltojónn.
„Oskaði — frúin eftir því?“ spurði Rassi.em og varð gripin
af skyndilegri ánægju.
Nei, frúin hafði ekkerl minnzt á komu hans. Rassi.em starði
í þögulli reiði á hið rólega svipbrigðalausa andli.t,, Hann var grip
inn vililtum ofsa og um stund var hann gramur yfir því, að
hann skyldi hafa komið. Snúa við, fara heim, drekka sig fullán;
gera hvað sem vær.i annað en láta kvelja sig á þennan hátt; að
þjást eins og hættulega ástsjúkur stráklingur.
Hann sneri sér snöggt frá og bað um að nokkrar rósir yrðu
sendar upp tii Kouczowsku með spjaldi, sem aðeins skirnarnafn
hans var á. Síðan skipti hann um föt í skyndi og ók til leik-
hússins.
Það var verið að leika annan þálíinn í „Tosca“ þegar hann kom
NÝJA BfÖ
Æskudagar
(When Johnny Comes
Marching Home)
Ljómandi skemmtileg
söngva- og gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Donald 0‘Connor.
Peggy Ryan
Gloria Jean
Allan Jones
og hin héimsfræga kvenna
hljómsveit undir stjórn
Phil Spitalny
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
i
I?1
GAMLA BÍÓ
e'm"
Söngvamynd með
Benjamino Gigli
Carla Rust
Paul Kemp
Sýnd kl. 7 og 9.
Valsakónprinn
(The Great Waltz)
Fermand Gravey
og pólska söngkonan
Miliza Korjus
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. .11 f. h.
inn í stúkuna. Kouczowska kraup fyrir framan leiðinlegan, stirð
busalegán Scarpia. Hún fórnaði. litlu höndunum sínum. Silfur-
litaður kjóll hennar, sem féll þétt að líkama hennar, endurkast-
aði bjarmanum frá Ijósunum á lieiksviðinu. Hún þjáðist. Þessi
Tosca þjáðist greinilega. Séi-hver andlitsdráttur hennar sýndi
það: augu hennar, augnabrúnir, sem voru án nokkurs farða, hinn
stóri, þunglyndislegi munnur hennar, allir hinir smáu limir henn
ar, sem engdúst og titruðu eins og undan svipuhöggum. Mario
heyrðisl stynja utan við leiksvi.ðið og hljómsveitin túlkaði með vax
andi hryllingi, hvernig kvalirnar og þjáningarnar færust sifellt
nær. Skyndilega tók Rassiem eftir sinum eigin ýiöndum. Hann
hafði ki’eppt þær utan um stúkubrúni.na og neglurnar skárust
djúpt niður í rautt flauelið. Hann gat ekki varizt torosi, því að
hann hafði gleymt, að þetta var aðeins leikbús, vegna þess að
GULLIÐ
ÆVINTÝRI EFTIR CARL EWALD
„Ekki toeiniínis,” sagði gulldalurinn. „Þú verður að búa þig
undir að heyra önnur endalok, — meira taugaæsandi, vinur.“
„Flýttu þér að segja frá'því!“ mælti járnið i hrifningu.
' „Konan dó,“ mælti gulldalurjnn. „Við þvi var ekkei’t að ■
segja. Og einn góðan veðurdag stóð drengurinn hennar einmana
uppi. Það lieiðinlegasta var, að hún lézt skyndilega í einni hósta-
kviðunni, — og það áður en hún hafði látið verða af þyí að
segja syni sínum um ætterni hans. Og hann var einmana og
hjálparlaus."
„Voru engin skilríki til að upplýsa málið?“ spurði örninn.
„Nú kemur að þvi,“ hélt gulldalurinn áfram. „Víst voru skil
ríki til. Þau lágu í skattholinu gamla, — en í leynihólfi, sem
enginn vissi um nema gamli greifinn og barnsmóðir nýja greif-
áns, sem nú voru bæði dáin. :— Hólfið var skammt þar frá, sem
ég lá klemmdur.i rifunni.. Þar voru geymd giftingarvottorð kon-
unnar og skirnarvottorð drengsins, þar sdm faðerni hans var
skráð rétl og skýrt. Mig grunaði það eitt sinn, er hún lauk upp
hólfinu og skoðaði plögginn, að nú. ætlaði. hún að segja'drengnum
sínum það sanna í málinu. En hún geri það ekki. Hnuggin og
niðurtoeygð lét hún blöðin afíur ihn í hólifið og hristi höfuðið
vonleysislega um leið og hún sagði:
.•,Nei. — Nei. E: faðir hans vlll ekki gefa sig frarn sjálfur
ÆffHiLE SCORCHy AMD
CHET, CCNTIMUE
THEIR HA2AKD0US
MISSION ON THE JAP-
HELD ISUAND, A
5TRAN6E Alf?-DRA/WA
ÍSTAKINS PLACE™—
MUSTAN6 FIGHTEKS
have singled ojt, and
ATTAOíED one op
THEIR ÖWW BOWBEES/
MEÐAN Örn og Chester vinna
að því sem þeim hefir verið
falið að gera á eyjunni er barist
í lofti yfir höfðum þeirra:
SODY kallar: „Halíó félagar.
Þessu er þá lokið Nú getum
við hvilt okkur. Nú hefi ég
sannarlega skemmt mér vel“