Alþýðublaðið - 12.08.1945, Blaðsíða 4

ALIÞYBUBLABIÐ
Sumiudagur 13. ágúst 1945
iYNDA*
SAGA
Flugvél B-25 steypist til jarðar
eftir að - Sody hefur skoðið
hana niður.
SOÐY (Kallar í talstöðina) Þá
er þessu Lokið strákar. Ég
ákemmti mér ágætlega. Nú
læt ég ykkur hitt eftir.
ANNAR FLUMAÐUR: Allt í
lagi iþú hiefur u-nnið. En við
skulum muna íþér þeyjandi
þörfina seinna.
SODÝ: Þú um það en varaðu
þig. Það gæti hent sig að ég
missæi mig á ykkur.“
Cary Grant
Janeí Blair
Sýning kl 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. ll'.
. BÆ£&RBÍÓ
Hafrsarfirði.
(“The Gang’s all here”)
Afburða skrautleg og
skemmtileg dans og söng-
vamynd í eðlilegum litum
Aðalhlutverk:
ALICE FAY' •
PHILL BAKER
og Jazzkonungurinn
Benny Goodman og
hljómsveit hans.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9
Aðgöngumiðar seldir frá
kl. 1.
Sími 9124.
Pólitískar vísur:
Valinn til að frelsa Frón
fremstur stóð á lista
Sigurður allra flokka fión
iulltrúi kommúnista.
Steinþór fyrstur fór á stjá
frakkur á málaþingum
Hann á að teygja eyrum á
öllum Borgfirðingum.
Hlýnar bolsahugurinn,
hækkar landsins sómi,
er þrammar inn í þingsalinn,
Þóroddur hinn frómi.
Verkrmaður.
þarna var kona, sem gat látið hann gleyma því að hann elskaði
þessa konu.. . En hann gerði sér það ekki fyllilega Ijóst, var sér
aðeins ógreinilega meðvitandi um það. Síðan gleymdi hann sér
á ný, algerlega og fuiilkomlega, með andköf af æsingi og heillaður
inn að hjartans grunni.
Hann kom til sjálfs sín í lok þáttarins við ljósin og fagnaðar-
lætin. Hann lagfærði skyrtuna sína fyrir framan spegilinn í stúk-
unni, strauk hendinni yfir hárið og tók á sig svip heimsmannsins,
sem ekkert .lætur á sig fá. Síðan fór hann gegn um járndyrnar,
sem lágu inn ,að leiksviði.nu, fór gegn um krókótta ganga, þar
sem sáust leikarar i öllum skrúða, og kom loks að búningsher-.
bergi konu sinnar.
Inni i he'rberginu stóð Kouczowska fyrir framan stóran speg
ii undir skærum ljósum, hún brosti til hans yfir öxlina og andlit
hennar var eins bg gríma. Rósirnar frá honum lágu efst í blóma-
hafinu.
,,Enl hvað þetta var óvænt ánægja,“ sagði Kouczowska. „Ilvað
ert þú að gera i Briissel, Hannes?“ og hún rétti höndina í áttina
til hans, meðan fölleit, stóreyg sbúlka bar iljuv.atn á handlegg
hennar. „En hvað það var gaman, að vi.ð skyldum hittast hér.“
, „En, María þú skrifaðir og sagðir mér, að þú yrðir hér í dag
og þig langaði til að sjá mig, svo að ég kom auðvitað.“
„Ó, skrifaði ég það? Ég var búi,n að gleyma þvi,“ sagði hún
annars hugar, því að hún var að mála svarta, skugg.a kringum
munninn og nefið. Síðan sagði hún lægra: „Ég hélt, að ég hefði
aðeins óskað þess . . “ Hún þagnaði og brosti. í augu hans: Hann
leiit undan og leit aftur í spegilinn.
„,Sezlu niður, ef þú getur fundið auðan stól. Ég hef nógan
tima. Segðu mér eitt: Hvernig liður þér? Hvað ertu að syngja
núna? Og — vinur minn — varsiu ánægður með niig?“
,,Þú ert dásamleg,“ sagði Rassiem. Hann hafði fullkomna
stjórn á sjálfum sér, sat í körfustól, andaði að sér hinum nána,
æsandi ikni af konu sinni, horfði. á hinn ástkæra likama hennar
sem hallaðisl upp að speglinum, líkamann, sem hann þekkti svo
vel og sérhver hreyfing hafði minningu í för með sér., Rödd henn-
ar hljómaði í eyi'um hans — þessi rödd, sem var svo dásamleg —
og hjarta hans hei-ptist saman.
Hann sat og velti sígarettunni, sem hunn mátti ekki reykja,
milli. fingranna. Hann hélt uppi kurteisislegum samræðum, sagði
alltaf það. sem rétt var, brosti með sviplausu andliti og munni,
sem beizkjubragð var í.
„Hvaða vandræði, að ég skuii vera uppíekin í kvöld,“ sagði.
Kouczowska. ,,Ég verð að borða kvöldverð með hundleiðinlegu
fólki. Það hefði ve rið svo skemmtilégt að vera ein með þér — en
ég get víst varla boðið þér lika, það yrði hálfhjákátlegt, finnst
þér ekki? Við verðum að borða morgunverð saman á moi’gun
í gistihúsinu."
Með ótrúlegri áreynslu gat Rassiem haft stjórn á sér, og
þegar hann kom auga á rólegt andlit sitt í speglinum, óskaði, hann
sjálfum sér til hamingju. „Það var .iieiðinlegt,“ sagði hann. ,„Ég
verð ekki hér á morgun. Lestin mín fer klukkan fi.mm í fyrra-
málið. Þá er fjarvei'uleyfið mitt útrunnið. En fyrst þú ert upp-
lekin —“
Bjölluhringing heyrðist.
„Ég hi.tti þig eftir sýningu, gerðu það, vinur minn, gerðu
það,“ sagði Koúczowska biðjandi. Hendur hennar og andlit urðu
óróleg. „Nú verður þú að fara. Ég v*erð að fá stikkorðið rnitt. Auf
Wiedersehen —“
Hann tók hendur hennar snöggvast í sínar: þannig var hann
vanur að róa hana áður en hún söng. Jafnvel núna lágu þessar
yndislegu, skjálfandi hendur rólegar i höndum hans. „Þetta er
indælt, Hannes, — en nú verðurðu að fara —“
Dyrnar lokúoust á ha ,a honúm. Hann stóð ’ um stund fyrir
w NYJA BgÓ
(When Johnny Comes
Marching Home)
Ljómandi skemmtileg
söngva- og gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Dohald 0‘Connor,
Peggy Ryan
Gloria Jean
Allan Jones
{
og hin heimsfræga kvennal
hljómsveit undir stjórn|
Phil Spitalny
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
GJMLA BÍÓ
Söngvamynd með
Benjamino Gigli
Carla Rust
Paul Kemp
Sýnd kl. 7 og 9.
Vabakóagurtmi
(The Great Waltz)
Fermand Gravey
og pólska söngkonan
Miíiza Korjus
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f. h.

utan með kreppta hnefa og andaði ótt og lítt gegnum munninn.
Hann var að komast í hættul'egt hugarástand, hann langaði til
að öskra, berja veggina með hnefunum, draga kvenmanninn á
hárinu ni.ður í gólfið — og lemja — lemja —
Hann þaut út og kveikti i sigarettunni. Regnið stiæymdi nið-
ur andlit hans, dropax’nir láku niður á stífað skyrtubrjóst hans
og komu honum ti.l sjálfs sín aftur. Hann fór aftur inn í stúkuna
og sat þar þungbúinn. og annars hugar, þangað til óperan var úti.
Öðru hverju nísti hann tönnum fullkomlega ákveðinn i að hitta
ekki konu sína aftur.
« TJARNARBfÓ
Einu sinni var --
(Once Upon A Time)
Nýtízku ævintýri
ÆVINTÝRI EFTIR C A R L EWAI.D
og segja syni sinum það sarwia í malinu, er bezt að- þeir hittist
aldrei. Drengurinn kemur til rneð að geta hjálipað sér sjálfur. —
Bara að mér endist kraftar ti.l að sjá fyrir honium þangað til hann
fer .að geta unnið fyrir sér. Peningar eru til ýmissa hluta nyt-
samlegir, — en þeir geta líka gerl ógæfu. -— Föður drengsins
míns hafa þeir gert vondan. Hefði hann ekki verið borinn tiil
jafn mikiLs ríkidæmis, myndi hann ef til vill hafa orðið betri. —
Ég læt guð og gæfuna ráða þvi sem koma skal.“ .
„Hvort þetta var skynsamlega mælt af henni, það sfeal ég
ekki dæma um. En ég er viss um það ei.tt, að hún hafði skipt
um skoðun varðandi þetta undir það síðasta. Því þegar hún var
því komin að deyja og’ gat ekki l'engur talað, lyfli hún hendinni
og benti í áttina til skattholsins. Sonur hennar, sem var sá eini,
er hjá þenni var síðustu dagana sem hún lifði, gekk að skatthol-
inu, opnaði hlerana og tók út allar skúffurnar. Siðan réfti hann
henni eitt og annað, sem í þeim var? En hún hristi höfuðið, því,
það var enginn sérstakur hlutur í skúffunum, sem hún vilidi fá.
Aftur á móti gat hún ekki mælt orð frá vörum; og hann gat ekki
skilið hana. Svo dó hún án þess að leyndarmálið kæmist upp.“
,,Það var sorglegt.“ mælti silfrið.
„Vissulega,“ sagði gulldalurinn. ,,Og það er ekki gott fyrir-
heiðarlegan gulldal að neyðast til: að heyi'a þetta og sjá án þess
að geta nofekuð gert i málinu. En nú skal ég halda áfram. —
Sagan er enn ekki búin. Jai'ðarför konunnar fór ofur látlaust
frám, því að ekki var .hægt að borga fyrir jarðarförina með öðru
en því, sem fékkst fyrir inr.bú hinnar látnu, en hún átti hvorki
GULLIÐ
DONY TEAðPT mb
'AFTEK AU-/ X' MIGHT HAVE
MlðTAKEN VQUK SCOW, FQR
762 — AND L OOK WHAT
happehbd td HIM/
^éÖW,TO SQUAÖfcON—
RELAX >OU GUy5--0L'S0Dy^
HAD HIS FUN, WE'RE UHAMN&
THS RESTOF VÖU