Alþýðublaðið - 21.08.1945, Blaðsíða 8
al&stfÐUS
L&ÐSÐ
ÞriSjucíagur 21. ágúst 1945.
TJARNARBið
Oklahoma
(In Old Oklahoma)
f'
Spennandi og viðhurðarík
mynd
Jphn Wayne
Martha Scott
Sýning kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBfð
Hafnarfirði.
Á fleygiferö
(Riding Higls)
Söngva- og dansmynd í eð
lilegum litum frá Vestur-
sléttunum.
Dorothy Lamor
Dick Powell
Victor Moore
Gil Lamb
Sýnd kl 7 og 9.
Sími 9184
VARIVINARBORB
Snæbjörn Hákonarson, bróð-
ir Hákonar í Brokey, var krafta
skáld. Hann orti visu jþessa við
Jón Bikmann, böðul: undir
Jökli:
Bikmann Jón er 'bölvað flón,
brotni í spón hans kjálkafrón,
fái tjón sé fjandans þjón
fyrir nón, það er mín bón.
Svo brá við vísuna, að Jón
1
féll niður með froðufalli;, og j
þurfli Snæbjörn að kveða þrjár I
vísur til (þess að kveða af hon-
um fárið aftur.
svip: dökka konan við söluborðið var sofnuð og höfuð hennar
hallaðisl upp að sæigætisskápnum. Stúlka i daufgrænum fötum
sást á kampavínsauglýsir.gu og 'hún minnti mann á einhvern.
Og í næsta herbergi, í spilasalnum, þyrlaði. gömu1 kona upp ryk-
mekki og setti stólana upp á borðin, svo að þeir teygðu upp-
rétta fæturna þungiyndislega til himinis. Spilapeningarnir glömr
Uðu i málmhvlkjunum. Allt fólkið var farið og Hannes Rassiem
hafði verið skilinn einn eftir. ...
Hann leit í spegil og sá flibbann sinn — gráleitan og dálít-
ið hrukkaðan. og hann skammaðist sín. —
í byrjun marzmánaðar fór hann aftur að syngj.a í fyrsta
skipti og allir voru fullir eftirvæntingar. Skólanemendurnir lóku
sig saman og senau geysistóran lárviðaTsveig með blaktandi borða
sem á voru þakkir og hrós með gullnu letri og Rassiem ba-r hann
með sér tiu sinnum inn á sviðið. Næsta mo'rgun kom Gelfius til
hans, þvi að nú átti Rassiem að byrja á að æfa Parsifal fyrir
Bayreufh sýninguna. ,
Wilheim Gelfius losaði sig við s-tóru regnhlífina sína í gang-
inum. Berger, þjónninn, öpnaði dvrnar og 'bandaði hendinni með
þýðingarmiklu. augnaráði.
„Nú, Berger?*11
„Herra óperusöngvarinn sefur ennþá, en ef ég mætti leyfa
mér að segja það, þá virðist óperusöngvarinn vera korninn yfir
það versta. Við vorum komnir 'heim klukkan eitt, vi.ð höfðum
aðeins drukkið eina flösky af víni, og i gær gátum við komizt
hjá því að hafa kvenmann með í spilinu.11
„Jæja, jæja,“ svaraði Gelfius og fór inn í herbergið í frakk-
anum og með ha.tfinn á höfðinu Berger lil mikillar hneykslunar.
Rassiem var sofandi, með náttjakkann opinn yfir breiðu, krafta-
legu brjósfinu. Ber háls hans með ■sýnrlegri. slagæð, löng augna-
hárin sem vöfðust upp eins og á barni, úfna, hrokkna hárið
fram á.enni: allt þetta var svo unglegt og aðlaðandi, að Gelfius
gat ekki að sér gert að brosa og hann leit h'ugsandi ni.ður á
langa og bogna fætur'sína. „Fallegur maður — og svo miklum
hæfileikum búinn — Það verður að taka tillit til þess —“ hugs-
aði hann, gri.pinn af augnabliksviðkvæmni, sem gerði hann ofsa
reiðan.
Rassiem vaknaði og spurði sfrax. „Hvernig söng.ég í gær?“
„Þú söngsf,“ sagði Gelfius og ota'ði að honum fingri með
áminriingarsvip „þú söngst eins og illa fyrirkölluð náttugla.“
„Rassiem andvarpaði þungan. Berger kom i-nni með morg-
unverð og 'blöðin. Rassiem fór istrax að lesa og hresstist íalsvert.
„En þeir asnar,“ sagði hann. Þeir taka aldrei eftir heinu: þ,ei,r
voru mjög ánægðir. Ef til vill hefi ég sungið bölvanlega, en samt
var það alll of 'gott í þá —“
„En samt sem áður Rassiem, þú æliti.r að fara betur með
rödd þína. Síundúm er ég dálítið hræddur og kvíðandi út af þér.“
„Það ar ég líka. Hræddur og. kvíðandisagði Rassiem um
hæl og augsýnilega af fullri alvöru, svo að Gelifius þagði. í bað-
herberginu var Berger eitthvað að isýslá með hávaða og brauki
og Rassiem hvarf bak við forhengi í sloppnum sínum og fór að
þrátla við Gelfius um það, hvernig skilja ‘bæri Parsifal — því
að hann hafði sinar eigin hugmyndir um það. Þeir 'komust að
samkomulagi og ákváðu að tala um eitthvað anna.ð og Gelfius
fór að fitla við skæri og þj.alir, vandræðalegur og með ánægju-
svip.
„Hvað gengur /eiginlega að ungfrú Lukas þessa dagana?“
‘spurði hann skyndi.lega. „Hvað hefurðu gerl henni, Rassiem?“
„Ó, hamingj.an góða. Lukas-stelpan aftur. Mér leiðist hún,
það er allt og surn't. Kom hún til þín að 'barma sér?“
V NÝJA BtÖ
Draumur og vern-
ieiki
(„Flesh and Fantasy“)
Sérkennileg og áhrifarík
stórmynd.
Bönnuð börnum yngri
en 14 ára
Sýnd kl. 7 og 9.
GAMLA BIÖ _
Sysiurnar og sjó-
ri
Syngjum dáli og
dönsum"
Sprellfjörug söngva- og
ganlanmynd með:
Andrew‘s. Systrum
Sýnd kl. 5.
(Two Girls and a Sailior)
VAN JOHNSON
JUNE ALLYSON
GLORIA DeHAVEN
Hari’y. James & hljómsveit
Xavier Cugat & hljómsveit
Sýnd kl. 6,30 og 9.
MOKEY
Bobby Blake
Donna Reed
Sýnd kl 5.
„Nei, en hún hefir breytzt. Hvað gengur að?“
„Því spyrðu ekki Lorm? Nú er -hann tekinn við. Hann ætti
að vita meira en ég.“
„Lorm? Nú, ég skil. En sam.t get ég ekki alveg áttað mig á
því. Stúl.kunni þótiti vænt um þig. Og nú hleypur 'hún a'llt 'í einu
í fangið á þessum Lorm frá Tarnopol og lítur alltaf út eins og
hún hafi verið að grála. HæLarnir á skónum hennar eru skakk-'
ir, fötin illa hirt, hárið 'rytjulegt. Eitthvað er ekki eins og það
á að vera, Rassiem.
\
„Nú?“ svaraði hann undan sleypibaðinu og varð að kalla til
að yifirgnæfa hávaðann í vatninu. „Jæja þá, hún elskaði mig?
yyim/ma »’ i
GULLIÐ
ffitVINTÝRI EFTIR CARL EWALD
og ákafur hljóp hann aftur upp i vinnustofu sina, fletti blaðinu,
og sá, að hann hafði munáð rétt: Greifinn, faðir drengsins —
var, dáinn. Hann hafði. 'látizt skyndilega, staddur i París. í 'blað-
inu stóð, að hgnn hefði verið ókvæntur. Sömuleiðis stóð í blað-
inu, að greifa I ifiILinn og eigurnar allar kæmust nú í hendur ann-
ars ættleggs gréifaættariima'r, þar eð greifinn hefði verið'barn-
laus.
Læknirinn þ.aut upp úr s.tó'lnum, hljóp um í sfofunni, néri
höndium saman í ákafa og augu hans Ijómuðu. — Ættleggur'
greifaæt'tarinnar er nú ekki útdauður enn, bugsaði hann. Eg
veii um hinn rétta erfir.gja. Einn góðan veðurdag tmun hann
■koma fram og .br'eyta ráðstöfunum þei.rra, sem héldu að greif-
inn hafi látizt barnlaus.
En svo mundi gamli læknirinn a.Llt i einu eftir því, að
raunverulega hafði hann ékk'i hugmvnd um, 'hvar ungi greifinn
var niður kominn. Það voru Iiðin rúm fimm ár, siðan hann
hafði séð hann. Þá .hafði drengurinn verið sextán ára gamall..
Hann gat veri.ð mörgum sinnum dauður eða horfinn af landi burt
á beiim tima. :
En þar sem læknirinn var að hugleiða, hvar erfingjann væri
helzt að finna, og gekk íil og frá urn 'stofugólfið; kom hann
skyndilega auga á mig.
B-25’5 FROM SGOXCUYZ
HAVE KNOCKEP OiK THE ENEMY^
HIPPEN HELP—FROM WHICH THEy
HAP BEEN SECRETiy STRIKING OUR
PLANEé
Mm/m/iE- j
^HOtÁTpiPTHEy PléCOVER)THE
NtPé WERE USIN& CAPTUREP
YANK BOMBERS—TO SNEAK IM
ANP $HOOT OUR PLANES
DOm, CAPTAIN
r íMfTH ?
rREMEM8ER OELIA HART...THE
AMERICAN AVIATRIX 1 FDUNP ÖH
THAT ,JAP léLANP ? SH6 6AVE
THE OLPMAN THE T1P...SEEMS.
SHE éAW UUR PLANES/ IN A
NlP HAN6AR /
Flugvélar frá flugstöð Arnar
'hafa eyðilagt hinn leynilega
flugvöll Japana, en þaðan
höfðu þeir ráðist á amerískar
flugvélar. — Á meðan:
CHESTER- Hvernig gátu þeir
'komizt að }>ví að Japanarní'i.
væru að nota amerískar
sprengjufiugvélar til að læð-
ast inn í flugvéla'hópa okkar,
Örn?
^ THE C.O. JUST TtEP TH£ FACTS
T06ETHER...ANP HIT THE UAP-
POT / HLOOK CHET/ W£‘RE
<sernm cuose,Tp roost
— &ETTER gUZZ feNV/ FDK
AN ALLEy/.
ÖRN: Þú manst eftir Cella
Hart, fl'.tg.-tiilkunni, sefm ég.
xann á evjunni? Hún gaf for-
ingjanuni upplýsingar. Ég
held'að hún hafi séð flugvél-
ar frá okkur í skýlum þeirra.
Foringjanum tókst svo að ráða
gátuna — og svo veiztu fram-
haldið. -Sjáðu, Chet. Við erum
að koma. Það er bezt að gefa
merki okkah
i