Alþýðublaðið - 21.10.1945, Blaðsíða 8

n i? fgsf&r^* ** jr*»
Ér+Á.kxxbS*' tt u*^ 'W' bw M»k' a __'
Sumiudaglmi 21. okíóber 1945
g BÆJARBfÓ 1
Hafnarfirði.
9ið dygga man
(The Constant Nymph).
Áhrifami:krl mynd eftir skáld
&Qgu Margarets Kenruedy.
CHAitLES BOYER
JOAN FONTAINE
ALEXIS SMITH
CHARLES COBURN
Sýnd kl. 7 og 9.

REIMLEIKAR
(Det spökar! Det spökar!)
SprenghlægiLeg sænsk gam
anmynd. >
NILS POPPE
JOHN BOTVID
Sýnd kl. 3, 5, og 7.
Sala hefst M. 1.
Sími 9184
UM JÓNAS HALLGRÍMSSON
„Jónas Hallgrimsson skáld
var gildur meðalmaður á vöxt,
svartur á (hár og skegg, nokbuð
stóreygður, nefíð hátt og bogið
niður að framan, (hægur á fram
göngu, heldur þunglyndur að
jafnaði, sem mun hafa orsakazt
af veikndum hans og öðrum
krdngumstæðum heldur bág-
um . . .“
(Jón Jónsson; d. 1882).
TJARNARBSÓ Waá |
SamsœrisiBeno I
(The Conspirators)
Afar spennandi frá Warner
Bros mynd um njósnir ófrið
arárapna.
Hedy Lamarr,
Paul Hendreid,
Sidney Greenstreet,
Peter Lorre.
Bönnuð börnum yngri
en 14 ára
Sýnáng kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
DAB VARIVINARB0R6
orðið hamiingjhsöm afitur. Og þarna li'ggurðu og reynir að syngja,
reynir að syngja mieð ónýtri röddinnii. Og nú viitu verðla leik-
kona, eða- hvað? Allar þínar huigsanir snúaisit um leikhús og aftur
leikhús, sóðaleg leiksvið, daunill búningsherbergi, smjað'randi og
thræsnandi samileifcendiur. Þiess þarfnastu, þetta er heimur þinni.
Þetita er oikkar heimur. Við gfleymum alveg að það eru til igrænk-
andi skógar, frjósamir akrar og heáður hiimánn. Farðúi ekki aíEbúir
til LeiMiússins. Eg skal hjálpa þér, ég skal. ha-lda þér fasitri, —
leyðtfu mér að hallda þér fast; leyfðú mér að eignásit cmeð þér bam‘.
— En farðú ekki aiftur tál leikhúsanna. Eg skal lemja þig, ef þú
gjerir það, — lemja þig, lemja —.“
Hann þreif um axlir hennar oig hrist’i hana; andl'it hans var
aslkiuigráff og svitasfiófckið. Honum leið miiklu betur; hann hefði
gietað haldið áfrarn að öskra þannig tímiu'nuim saman. Hoíium
fannst eins og hann hefði baðað sig í nistingsköldui, strauttnihörðú
vaitni. Kertiið var næstumi úfbrunnið, og í flöktandi bjarmanum
sá hann fölt andlif Maríu, og um það lék undarlegt. og áður ó-
þekkt bros. Og allt í einu fann hanin, að .axlir hennar voru hlýjar
o'g mljúfcar undir t'aki hans. Hanm varð sér meðvifandi nálægðar
Ihlennar. Hann varð gripinn svima; knén kiknuðu undir honum.
„Horfðu ekki svona á mig — ekki á þennaai háft, María.
Því horfmSu svona á mig? Hef ég rneitt þig?“ hváslaði hann
kætfiðiri röddu1 og með áhyggjúsvdp, og hanin féll niður á rúm-
stofckinn. Enni hans s'kaíLL þunglega við gaflinn, og svo 'fann
hann henduir Maríu strjúka hiár sitt og varir Marlíiu snerta ga'gn-
augu sín. Hún hvíislaði einhVerju að honuim, en hann skildi hana
ekki; hún dlró hann að sér og hann heyrði sína eigin rödd eins
og rödd ókunnugs mannsi úr fjarska, og hann var .umvafinn nið-
andi, óigandli hlýju. „Þú tilheyrir mér, mér! Ég á þig! Eg hef
beðið eftiir þér, þér einni. — Elísfcu eiginfconan mfn, loksins —.“
Skyndúega slokknaði á Ijósinu. Stjönnurnar blikuðu og
.trjágreinar bærðust fyrir utan gluiggann. „Allt vterður gott. Allf
verður gott. Alit verður dáisamlegt —sagði María. Það var
eins og kjökur, — eins og fagnaðaróp þnungið óíýsanlegri ham-
ingjiu.
NÍTJÁNDI KAFLI.
Sniemima mougun ein-n kami lítill veðurbarinani maður og til-
kynnfi mieö alknikilli váxðingu að háttvirtur herrann ætti ábyrgð-
arbréf. í þorpinu. Ef háttvirtur herranin vildi fara fíl póstfulltrú-
ans og taka með sér einhver skjöl, sem gætu Isannað hvter hanm
væri, þá yrði honum atfhent bréfið.
,,Bréf?“ spurði Rassiem vandræðalegur. „Áhyrgðarbréf? Á-
byr.gðarbréf! Friá hverjum getur það verið? Engínn veit:, hvter ég
eir. Hver getur tfarið að skritfa mér himga®?“
„Baýer? Nú, kannske það sé Bayer gamli. Hann er auövitað
ieggja mér einlhverjar lífsreglur, blessaður ga'mli skröggurinn.
En ég vill ekki láta aðra stjórna mlér lenigur. Eg bannaði hónum
að skráfa mér. Eg sæki bréfið alls ekki. Og hana nú.“
„En ef eitthvað —.“
„Egi vil alls ekki niein brétf. Þá féeru ailhr a§ sfcrif mér. Fjand-
inn hafi það, .sem ég er .n'eyddur til að ltesa allt sem fólk þartf að
síegja — og það fólk, sem ég hef harðbainnað að sfcráfa mér. Jó,
og hvað svo —?“
María' þagði um stund, „Þú ert að reyna að gabba mdig, góði
Hannes,“ sagði hún og brosti blíðltega.
„Gabba —? Nú, það gatur svo siem vel verið. Eg er líklega
hræddur. Við vilfum ekki niein brétf, Mariía. Okkur líður svo vel
stvona, ástin raín; ég verð hræddur við hitngsumna um brétf. Eg
vil efcki alð neitrt rtrufli mig; efcki einu. sinni bréf. — Það gæti
>c GAMLA Blð &S
Óðar Bðsslaods
(Song of Russia)
Amerisk stórmynd.
Músik:
TSCHAIKOWSKY
Aðalhlutverk:
ROBERT TAYLOR
SUSAN PETERS
Bönnuð innan 16
Sýnd kl. 7 og 9.
ara.

Wallt Disney tedknimyndin
SALUDOS AMIGOS
með
fflugvélastráknum PEDRO
og
ANDRÉS ÖND
'Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f.'h
NÝJA BIÖ
Mark .««,n
(The Adventures of
Mark Twain).
FREDRIC MARCH
ALEXIS SMITH
Sýnd kL 9.

Kvæntur í annað sinn
, (Fired Wife)
Fjörug og fyndin gaman-
mynd.
Robert Paige.
Louise Allbritton.
Diana Barrymore.
|3ýnd kl. 3, 5 og 7.
áaia hefst kl. 11 f. h.
sKmaaBinsKmsimaa
meira að segja verið frá óperunni —“ bætti harm við eftir nokfcra
þögn.
„Fró óperuin,ni,“ enduirrtók María fjörlega. Hann. má ekki sjá,
hvað það er erfirtt fyrir mig, að' segja þetlta. Hvað þýðir að loka
auguinum fyrir því? 'hulgsaði hún. „Heimurinni bíður ultan við
þröskuildinn.“
.Ras'siem eyddi morgninum í garðinum og skóginum eins og
venjulega; eini miunurinn var, að hann talaði meira og kalstaði
frá sér ótal hálfreyktum ságartettum. En fýrir háde.gi kom hann
ORNINN ÞAKKLAH j
Æfintýri frá Balkanskaga endursagt af Joan Haslip.
Síðan flugu þeir brott.
En tólfta stúlkan hljóp um allt og leitaði árangurslaust
að fötúnum sínum. Þá spratt ungi hertOgasonurinn skyndi-
lega fram úr felustað sinum og hélt á fötum hennar í ann-
arri ihendinni.
Þegar prinsessan kom auga á hann, varð hún eldrauð í
framan og sveipaði skósíðu hári sínu utan um sig. En þrátt
fyrir það, að hún hafði sterka löngun til þess að ávíta hánn
fyrir kurteisisleysi hans, gat hún ekkí fengið það af sér, er
hún sá, hversu yndislegt broS hans var. Hún varð lallt í einu
hin blíðasta í viðmóti ,og sagði auðmjúklega:
„Viltu láta mig fá fötin mín, ungi vin. Ég veit, að þú
ert fangi föður míns, — og ég lbfa því að verð'a þér að ein-
hverju liði, er þú kemiur til hallar hans. Hann bíður eftir þér
núna hérna lengra' út með ströndinni í sendinni vík, þar
sem höfrungamir hans geta lent án þess að meiða kviðar-
uggana á fjörugrjótinu.“
Eitt augnatillit frá þessari fagureýgu mey kom Alexis
til þess að sættast við örlög 'sín. Dvöl í ’höll svævarkonungs-
ins myndi ef til vill ekki verða svo óbærilegt, þegar iallt
kæmi til alls. Og um leið og hann afhenti henni föt hennar,
; r!-.;AT SW.P5.1, -NöW,— ý
:! 7HAT Tiíc:
'ÍOJC, - ViJ HAP
: :-"'V '''■=>—■ ffi&Vj?.
V. %$$$&
v -zý.;
‘ ./
r ÓWOT THROUvi
Of//..» s o rr v.
you, THANK9 o
you DID A WEA‘
■ JOB OF...PP
h
~~------ui
;r Skj £ l
"" J mmlíl®§ itiC I
>s
Wgtosm-mm
YNDA-
IAGA
ÖRN: Þarna sé ég leyniskytt-
iunia uppi í trénui. Jæja, Tojo,
nú keamuir að því, kumningi. —
Hvað er nú þertrta?
RÖDD: Halló, féllagi.
ÖRN: Hvað er þefcta! Eg skauit
tíkká, en þó féll hann. Skotinn'
igjtígmuon —. Nú, já, þú skausrt
hann. Þákka þér fyrir. Þiefcta
var vtíl gert.
STÚLKA: Qg þú erit ameríski
höifuðsimaðurinn.