Alþýðublaðið - 27.10.1945, Blaðsíða 8

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Laugardagur 27. október 1945..
IS THE CAPTAIN SCOeCHy k'.\\
SQ Busy WITH HIS / 7:
PLANE THAT HE MAY" ú'VWy
NOT WALK WITH , „
NAOA BEFOPE / SWHfOH,
NIOHT FALLS? í THAT IS I.
fc**-™™, SU(?E !
ITJARNARBÍÖWa
Jasíe
Amerískur gamanleikur
frá Warner Bros um
æsku og ástiand.
JOYCE REYNOLDS
Robert Hutton
Sýning kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Sími 6485.
B BÆJARBfO
Hafnarfirði.
Óður Rússlands
(Son,g of Russia)
Amíerí'S'k stórmynd.
Músik:
Tschaikowsky.
AöalJhlutverk:
Robert Tayior
Susan Peters.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Súmi 9184.
GAMALT VIÐLAG
Barnafjöldinn bóndann temur
í búimi margt að vinna.
Neyðin kennir naktri ,konu að
spinna.
VÍSA
Loksins |þá imitt Iffið valt
lyktar ©inu sinni,
því er ver, að ei fer allt
iUt útr veröidinni.
jgunni 'veit eniginn hvað
ís hagi. þá skeður,
á tfremur vita um það,
rða mun þá þú fcveður?
„En nú verð ég að reyna að sjá að mér og skrifa eins og
manneskja. Ég er ekki eins siæm af kvefiniu. Ég er aÆtur fiarin
að syngja, mjög gætiiLega, :því að ég verð hás í hvert skipti sem
ég veiti mér þann munað að gileyma mér í söngnum. Gelfíus
hefur hjálpað mér lítið eitt. Gelfius er vinur minn: mér geðj-
ast að honum, því að hann segir mér svo mikið umi þi|g. Hann, er
kiunnalegur ag skrítinn, en mér geðjast að honum, því að honum
þykir svo vænt um þig og Ihann er þér svo hjartanliega trúr. Hann
hfeur sagt mér frá hinni ömuiriegui æslku sinmi og hvernið þú
hjálpaðir honum, og hann sagði mér, að í rauninni værir þú inni-
lega góður maður, þrátt fyrir það orð sem þú hefðir á 'bér. Mér
þótti fjarska vænt um að heyra það.
„Því að stundum verð ég gaigntekirt af óttalegum kviða, og
mér finnst að eitthvað sé öðru, vísi en það á að vera, — og eitt-
hvað hræðilegt komi fyrir fyrr en varir. Mér finnst sem ég hafi
lemt á villiigötumi inni í skógi, í undarlegum og óraunverulegum
skógi. En ég hef genigið of langt, því að ég var einmana1; og ég
var alltaf að Leita aö eiinhverju, e,n ég hef gleymt hvað það var.
Ég liigig tímunum' saman úti í garði éða í herbergi minu og tæi'-
andi iruigLingslegLr drauimar istreyima að mér í ,sii!feLlu. — ELnk-
| um þegar ég er með -höfuðverk, og iþað kemur býsna oft fyrir.
! Díana kom í heimsókn, tii mín og spuirðd eftir, þér. Ég get ekki
| horft í auigu hennar. Eg reyndi eftir megni að Láta hana ekki
| komast að hvernig málunuop, væri háttað milli min og þín. Hún
þefckti mmg svo vel. Helzt af öLLu hefði ég viljað stökkva upp um
hálsinm á henni og segja að þér þætti vænt ,um mig, mig, 'nndg!
Pabbit er búinn að gefa mér 'lítinn hund, vegna þess hve kyrr-
látt en í húsdnu, og hunduirinn er ekkert nema lappir og eyru.
Gefllíius var skírnarvottur hans. Hanni hlauit ruafnið herra Punch,
Pappi leyfir engum að koma ilnn í vinnustofu sína, því að hann
er að höggva eitthvað út tiL mdnningar um mömmu; legstein á
grafreitinni okkar. Stundum kemur hann og drekkur te inni hjá
mér. Hann sá Dímu, o>g sagði að hanm vildi gjarnan, gera rnynd af
henni nakinni, á hesfbaki með boga og ör. Það áttu að vera sömU
'Mnurraaír í likama henraar og bogaraum. Hann lýsti' þessn dásamlega
fyrir henni, en ég ,held samt, að honum gæti ekki heppnazt það.
enda þótt hann reyndi. Ég held að hann sé mjög óhamdragj.Ur
samur Höggmyndir hans erruj allLtaf svo stór,ar, era það er eins og
,mað',ur kenrai í brjósti um þær. Ég býst ekki við að pabbi gæti
nokkurn tiíma gert myrad af I>ímu, eiras o,g húra er í raura og veru
— það fcæmi ekki til raökkurra mála. Ég gat ekki sagt Dímlu
hvar þú værir niðurkominra. Hún ætlaði að spyrja þiig einhveírs
í sambandi við ísolde: ihún er að æfa hana, o,g lítur mjög þreytu-
Lega út; hún er með þriðja þátt,.
„Ég veit ekki sjálf hvar þú ert, ástiín mán, og hugsanir mín-
ar berast út í óendanleikann. Hefurðu gleymt, mér og litla
Kahienberig þorpinu? Nei, S'Líkum atvikum er aldrei hægt að
gieyrna. Ég er búin að komast að, hvaða sígarettur þú reykir, og
ég reyki dálítið sjáif, iLmiuirinn miinnir mig á þig. Era Gelfíus má
ekki koraiast að neinu Ég viildi óska að é>g væri ekki svona hrædd,
&vona hræðilega hrædd —
Þetta merfci setti herra Punch með framilöppuraum — ég
| bíð innilega iafsökuinar.“
María iagði bréfið gætilega í kjöLtu siína og L-eit á Hannes
! Rassiem, sem haf ði' hallað sér yfir öxl hennar og Lesið bréfið með
henrai. Hún horfði rannsakandi í augu, hans.
„Erademiis vitleysa,“ sagði hann fiorviða. „É,g botna ekki ögn
í þessu —• þetta er eintóm móðursýki og vitieysa. Og alit í .einum
hrærigraut. Því skyidi hún skrifa1 mér svona ku-nnuglega? Hvers
vegna? Geturðui skilið það? Þetta veslirags einfalda b.arn.“
„Já, ég held að ég stkilji það rnjög vel. Hvað hefurðiu gert
S GAMLA BM&8 B NÝM Bfð
SPITFIRE
Kviífcmynd um R. J. Withc
heli, sem smíðaði flugvéi-
dna' frægu.
LESLIE HOWARD
DAVTD NTVEN
Sýnd fel. 9.
Ofjarl skemmdar-
varganna.
(I Dood It).
RED SKELTON
ELANOR POWELL
Sýnd k'l. 3, 5 og 7.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Strengleikar.
(„Banjo on my Knee“)
Fjörug og skemmtileg
músikmynd.
Aðalhlutverfc leifca;
Barbara Stanwyck
Joel McCrea
Walter Brennan.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
herani? Hún er ekfeert barn. Þetta er ra'unv.erulegt ástarbréf3.
Hararaes.“
* „Hvað hef ég gert henni? Efeki raeitit, ekki raiofekium skap-
aðan hlut. Hvem sjáifan þremilinn er blessað barraið að hugsa.
um? Líttu bara’ á: „Þyikir þér vænit urn mig?“ Og: „Þú kysstta"
mig.“ Mér er allsendís ómiöguiegit að muna eftir því. Og þvií er
hún alltaf að staglast á Kahlenberg, Kahlenberg? Ég fór einiw
sinni með bamið í ökuferð óg var hennii góður. En þær erw
Ihreint allar svona. O jæja, hún má reyndar liía í draumaheirrú,
ef hún hefur ánægju af, þesísi blessaður einfeldraiíngur.“
Harara teygði sig eftir síðasta bréfinu sem lá á borðd'nu. „Fró
ÖRNINN ÞAKKLAH
Æfintýri frá Balkanskaga endursagt af J©an Haslip.
„Rí's á fætur! Flýttu þér! Faðir minn mun koma eftir
litla stund og aðgæta brúarsmíðina!“
En þegár sævarkonungurinn birtist ásamt höfuðböðl-
inum, við því búinn að koma að verkinu óframkvæmdu,
kom hann að sjálfum hertogasyninum, sem var í óða önn
að bursta rykið af neðstu þrepunum á kristalbrúnni.
Þvert á móti vilja sínum neyddist hann til þess að
þa'kka hertogasyninum fyrir vel unnið starf og óska hon-
um til hamingju, en hann mælfi ekki af heilum hug, þeg-
ar hann sagði, með uppgerðarkæti í röddinni:
„Ég sé, 'að þessi átján ár, sem ég hefi beðið eftir þér,
hafa ekki farið til einskis hjá þér. — En það þætti mér
skrítið, ef þú ert jafn mikill garðyrkjumaður og þú ert góð-
ur þyggingarmeistari? — Það hefir lengi valdið mér mikilla
leiðinda, >að sjá ekkert umhverfis höllina mína annað en
fjörusandinn atarna; — ég er sannarlega orðinn þreyttur
á honum. Mér myndi líka, að U'mhverfis höllina mína væri
stór og fallegur garður. E'f þú getur orðið við þeim óskum
SUESS l VVA'SN'T PPE PAPED
FOE THE CHANG-E—THE
DRESS, I..I.- WELL IT'S
éÖGT OF
A
N3YNDA-
SAQA
BANGAR: „Það er ajilt ejns o-g
þú ráðgierðir, höfuð'S;maður.“
ÖRN: „Ágætt. Drengimiir þánir
,hafa unraið gott verk. Jæja,
Bangar, gíeymdiu e'kki þessurn
tveim trjám þarna!“
(Seirana.) NAGA: „Hefir þú svo
mikið að gera við flUgvélina,
að þú getir efeki komið í göngu
túr með mér ií kvöld.?“
ÖRN: „Hvað? — Jú — að sjálf
sögðu. — Fyriirglefðu! Ég vair
ekfei viðbúin þessu. Ég er svo
iila tiilrfara — þetta kom svo
óvænt hérna á þessum stað.
En við sfeiullium bara fara.