Alþýðublaðið - 04.11.1945, Blaðsíða 8

ALÞYÐUBLAÐIÐ
SnaimdagÍHn 4. nÓTctnber 1943
STJARNARBlðS
Kvðld eftir kvðiá
(Tonight and every night).
Skrautleg dans- og
aöngvamynd í eðlilegum
Litum frá Columbia.
Rita Hayworth
Lee Bowman
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Janet Blair
Sala hefst bl>. 11.
Sími 6485.
BÆJARBSÓ
HafoarfirÖi.
J * H i E
Gramjanmy_ . £rá Wartner
Bros, um æsku og ástamd
AÖaihlutverk:
Joyce Reynolds
Robert Huttori
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sími 9184.
HNJÓSKADALUR.
Iínjóskadalur er herleg sveit.
Hnjóskadals vil ég byiggja reit.
í Hnjóskadai hriísið sprettur.
f Hnjóskadal sést hafur og geit.
f Hnjjóskadal er rnörg kindin leit
Hnjóskad'als hæsti réttur.
Hnjóskadal hyggir heiðuirsfólk.
í Hnjöskadal fæ eg skyr og
mjólk.
í Hnjóskadal hef ég rjóirua.
Hnjóskadalsketið heilnæmt er.
Hnjóskdælir gefa flot og smér
af Knjóskadals björtuim blómia.
(Látra-Björg).
IVINARBORG
Orðið ,,téaiórsöngvari“ hreif Rassiem uipp úr leiðsijuiníni, eins
og það væri einmátt lauisnin, semi hann 'hefði leitíað að með hugs-
uinum sínum.
„Tenórsöngvari. Ég held að óg sé ekki temórsömgvari ilengur.
Nei, Gelfíus, svo að ég taili í fylista trúmaði“ — hamn greip um
handlegg hans og hvíslaði — „hláu nóturnar eru ekki eins og þær
voru einu sinini; þeim fer hrakandi og ég get ekki gert neitt við
því. Þú færð að sjá það sjálfur, á morgun æfum við Tristan —“
„Þama er Dímla,“ kallaði Elís.
Rassiem lyfti höfðiniu snöggl'ega „Hvar?“
„Nei, það er vitleysa. Það er 'enginm á götunni, iruér hlýtiur að
hafa skjlátiazt. Ég var eimmiitt að lei'ta að henmi fyrr í kvö-ld — hún
er svo skrýtin — mér sýndist það vera hún, sam kom þarna Þ ‘j
hornið í mistrimu •—
Gelfíus ileit á Rassxem. „Skyildi hún koanna á þriðj-udaginm?“
spurði hann hægt og greip utam um enmið. „Þoka! Andstyggðar
kvöld er þetta! Hvern fjamdanm á maður að gera við sjálfiam sig.
Helzt vildi ég leggjast niður og deyja. Hvað ætlið þið að gera,
börnin góð?“
„Gelflíus æt-lar að kom-a heim með miér og spiia fyrir mig syna-
fóníiuma, sem hamn samdi í suimar. Ég miá segja homum irá því, er
það iekki Glefíuis? Hún er svo fallleig, herra óperusömgvari. Ég er
búimi að heyra svo imákið af henmi, er það ©kki saifct. Ég er ein ein-a“.
„Eruð þið góðir vinir?“
Gelfíus svaraði ekki, heldur leit á Elís með áköfu og spyrj-
amdi augruaráði.
„Já, vinir," svaraði hún.
„Það er ágætt. Gelfíus er fyrirtaks vimur, er ekki svo, -gamli
dóligur? Og mú ætlar hamn að fara héitm með þér og spila fyrir þig,
Elís?“
„ Já,“ svanaði húm og horfiði með ömdina í hálsinumi í döpur og
bar nsleg auigu Rassieims .
„Verður fjöruigt hjá ykkur?“
Já.“
„Og hlýtt?“
„Já, og hlýtt lífca, og seinma um- kvöldið fláum við te, og pabbi
kemiur niður þegar hanm heyrir Gelfíus spila og harnrn s-egir okkur
frá Parí-s, Rómaborg, Della Robbia og öllu miöguíiegu —“
,,Ó, Ellís,“ sagði Rassiem með bænarróm og fcreppti hnefama
án þ-ess að hamm vissi af. „Leyflðu mér að kornia heim mieð þér, vima
hver vandræði á svonia kvöldum. Taktu amig með þér og reyndiu
að hjálpa mér. Bíllinm mimm er hérna. Mig hryliir vi'ð tilhuigsum-
imni um það, að vera aleimn- —“
Gelfíus lót eftir sér að líta stuttu og nístandi augnaráði á
Rassiem, þegar hann ávarpaði Elís svona fcunmuglega, 'em það hvarf
aftuir í skymdi. Berger opnaði dyrnar að bílmum. Elís hafðl hjart-
slátfl Hjarta henmar sagði í sífellu1: hve dásiamlegt,, dásiaimillegt, dá-
siamlegt. — En- í þokunmi fyrir hamdam stóð Eva litla Hartwig og
slarði ,iá eftir bílinum, sem fjarlægðist ó'ðum, og þegar húm smeri
sér treglegia við til að fara, þar semj ekkert var að sjá lengur, binb-
ist Dírna við hláð henmar — hár, teinréttuir skiuggi í þokumni, sem
lyfti böfði og ‘hvíslaði lágt: „Getur öllu verið lokið —?“
TUTTUGASTI OG FYRSTI KAFLI.
Þegar Gelfi.us íhafði ilokið við að leika symfóníu sína þögðu
állir um stund. Elís sat með -Ijiómandi augu og heyrði enn óminm
af síðustu nótunum, sem höfðu hljómað svo skærair og ifagurlegar
að lokum eftir rnikla baráttu ‘og erfiðleika, beiskju og glaðværð.
Prófe-ssor Kercboff hélt á samiamböggiluðiuim. miða í bemdinm'i, sem
1
■ GAMLA BIO B
M hin óviðjafn
antega
(TISH)
Sfceimmtileg amerísk mynd.
Marjorie Main
Susan Peters
Lee Bowman
Aukamynd:
Ný fréttamynd, sem sýnir
m. a. Undratækið RADAR —
frá Hiiroshima.
I Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 11.

nýja big
fiðg eg fiokke
f fangelsi.
Grínmynd með
STAN LAUREL og
OLIVER HARDY.
tt
Ajufcaimymd: Hvað verður um
þýzku þjóðina? (ÍMarch of
Time). Þessi merikilega mynd
er sýrnd aíftur vegna ósk
margra.
Sýnámg kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Bannað fyrir börn.
hann Ihafði teiknað lá mynd af EIís frá sér numinn af hrifningu.
Það var eins og Rassiem varpaði þungri byrðii. af herðum sér og
hann sagði: „Dásamlega fallegt. Sfeollinm 'hafi það, Gellfius, hvair
hefurðu náð í þetta a'Ilt saman?“ Elís reis á fætur til að foúa til
te í næsta herbergi. Herra Pundh, litli hundtirinm Ihennar skopp-
aði kringum fætur henrnar.
„Líttu bara á blessað barnið,“ sagði Kerckhoff prófssor.
„Sjáðu ibara hvaða áhrif tónsmíðin iþín Ihefur haft á hana, — sjáí
h/vað hún er æst oig hrifin. Ég hief aldrei séð hana neitt því líka,
ORNIHN ÞAKKLATI
Æfintýri frá Balkanskaga endursagt af Joan Haslip.
Enn hinn slyngi tengdasonur hans svaraði:
„í höll föður míns var rnér aldrei leyft að fara í bað
fyrr en þjónn minn hefði undirbúið allt sem vandlegast
áður, — svo að ég leyfi mér að biðja yður tim að lofa einum
fylgdarmanna minna að fara til baðherbergisins á undan
og líta eftir, hvort ekki er allt í lagi.“
Sævarkonungurinn veitti samþykki sitt til þessa, þvl
að hann þóttist vita, að einn lítill, pervisalegur dvergur
myndi gefast upp fyrir steikjandi hitanum jafnvél áður en
hann gæti opnað hurðina.
En því næst kom Brjótur á vettvang. Hann hét raun-
verulega ísbrjótur, en félagar hans styttu nafn hans að öll-
um jafni og köll'uðu hann aðeins Brjót. Hann dró nfn sitt af
því að hann hélt sig oftast 1 Norðurhöfum og braut ísinn svo
að skipin gætu komizt leiðar sinnar. Aftur á móti var hann
þeim hæfileika gæddur að geta framleitt ís og kulda hve-
nær sem hann vildi.
Hann gekk nú í áttina til baðherbergisins, blés á það
köldum gusti, tókst að opna hurðina og belgdi sig nú upp
. VES/.
C ’ ■ £í<
.... i<l. nOMí^ iJAGA /
TlWtíE YOU SLEEP--WALK
ÍNTO A JAP TKAP, BETTBR
OIVE PALU A BIT AAORE
WA(?NING--WE ALAAOST
MISSÉD THAT ONE/
■ uu
É'fiH
sV'. . ' f/i 'Æ

QO* i AP ^ g 51 « 9 A »1 » S " if
TPALU, y-ýbe/ý \
| VOl/RE WOUNOED/ )
WHO
TNDA-
SAfiA
— * — > —JL. ■« w... -- u . .. L-u lí—.i 11 ffir
BANGAR: „Já, já — blessað NAGA: „Pabbi — Já — Japan-
ibarnið er að vakna. Hún — inn — Ihanm — hann v-ar með
hiúm opnar augun — Naga — Ihníf--------------hvar?“
heyrirðu hvað ég 6egi?“ ÖRN: „Þú ert kominn hieim,
Naga. Næsl-a sinn, sem þú
geng-ur lí sivtefmi í gildru Jap-
ana ættirðu að láta Palu vita.
Hann mátti ekki koma seinma.“

NAGA: „Palu — þú -
ert særður. Það varst
— Ó, hjálpið mér—“
þú? Þú
þú, sem
!