Alþýðublaðið - 09.11.1945, Blaðsíða 8

ALÞVÐUBLAÐIÐ
Föstudagur 9. uóv. 1945-
BBtjarnarbiöI
Evðid eítir kvðid
(Tonight and every night)
Skrautieg dans- og
•öngvaoiynd í eðlilegum
Mutn frá Columbia.
Rita Haywortk
Lee Bownsan
Janet Blair
Sýning kl. 9.
Sími 6485.
SONUR GREIFANS AF
MONTE CHRISTO
Sýning kl. 5 og 7.
BÆJARBÍÓ M
Hafnarffrði.
Sigur í vestri.
(True Glorý).
Þæitir 'úr sögu ófriðarins í
Vestur-Evxópu, frá innrás-
ardegr tifl. ófriðarlolkia. —
Myndin er 'teOdn að tilhlut-
un brezku og amieríisku Iher-
stjórnarinar.
Aulkaimynd:
Noregur frjáls.
■Norsk mynd um 'lausn Nor-
egs undan Sierri'áminu.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
Bönmuð börnum innan 16
(ára.
LISTMÁLARI EINN
sagði eiltí sinn, er hionum Tík-
aði eJdu málverk, sem hann var
að mlála:
„Ég vildi, að ég ætti eina
miltLjón. — Þá skyldi ég Ehætta
að mála.“
Viiiur Ihans svaraði:
„Ég vildi að ég ætti milljón,
vinur minn'. Þá skyldi ég gefa
þér hana.“
AflVMIVINARBORG
sína ibeygja sig yfir faæðað1 amdlit: og Ihanni var itvítugur, Tjósu
hærður stirákur sem1 kom í fyrsta sikipti .ti)T Kaupmaninahafnar.
„DruMciinn. KolfuT®r,“ sagði dansmærin og Teiit, spyrjandi á
Gelfius oig aTLt í einu þekfcti hún hanm aiftiur. „Hvað — Spille-
imand? Er þetta virfcilega þú? En hvað sumir Ihatfa: batniað í útliti.
Hvað genguir áð. honum, hvað genigur aið fiallegia ópetmsöngvaran-
um?“ Gefltfíus leit á svipþungt og torfcenniil'egt andlit Rassiems'
og yppti öxlum. „Farðu buirt.. Láttu hainn, í friði.“
En Rassiem hélt tfast um hand'Legg hennar og dró hania: nær
sér. „Getfðu, gefðu,“ hvíslaði hanin. „Reyndu að gera miilg hungír-
.aStan, láttu mig þrá, gerðiu mlig svo þneyttan, að ég þurfi ekki að
hugsa, — svo að ég geti sofið. Sofið —“ siaigði hann dreymamdi,
Og svo leit hann hein.t í auigu dansmieyjarm'niar og spurði: „Áttu
bann?“
Hún hrökk við, frennur vegna raddhireimsins en spuirningar
'hains. „Hann. er fufliluir. Hvað vifll hanm- eiginiega? Hvað hef ég
'gert honíum?“ æpti hún og rödd 'hennar varð óþýð og mijóróma.
„Já, auðvitað á ég barn, hver er þáð s'ern ekfci á 'barn? Hvað hef
ég: (gart hon,um, hviað vilil 'ba'nin?11 Hún1 fcastaði sér fram á borðið
og tfiór að fcjökra hátt og .s'tjórnXaust. „Hvað hef ég gert homum?"
endurtók hún í sífeLLu.
Rassiem starði- á hana. „Tífc,“ sagði hann hárri rödd og reis
á fætur. Hönd hans fáimaði út í loftið og velti fciampavímskælin-
umi UDi' fcolfl. Gelfíius bjiargaði nótum sinum og léiddi síðam Rass-
iem til dyranna gegnum þuugt loftið, .siemi ómaði af ótal' röddum
og athuigasemdum. Berger sat méð krössiagða fsetiur við hTiðina
á manininum í fa'tageyms'lumini, og hanm steinsvaf.
„Er ég fuflliur? Nei,“ sagði Rassiemi og aiugu: hams uirðiu döfck
-af sfcelfingu. „Ég get ekki orðið druífckinn lengur. Ég g,et ekki gert
neitt framar —• Það er Maríu að fcenna. María —•“
Geilfíus lokaði bíThuriðkmi og sagði við Berger: „Farðu méð
hann í íbúðina í Vmarborg. Ég fcern þamgað fclukfcan tíu í fyrra-
tmálið tiT að fiara með honum í Tríst,am.“ Svo gekfc hanm burt
mieð' móturmar sínar undir hamdleggnum, í fuTlkommu öryggi bak
við glérmúrinm. Göturmar voru tómar og rólegar: þofcumnii hafði
létt. GeltfáuB leit upp. Húsim virtuist renna siamian og hátt uppi á
ikristalisfcærum himmd blikuðu hinar eiTífu stjömur.
TUTTUGASTI OG ANNAR KAFLI
Rassiem velitii! sér slyttisllegia upp í rúmiið oig svaf í fimrn,
daga í fyrsta sikipti á ævinni. Hann féll í amiófc eiins og h-ann væri
að falia miiðuir i tjörn, — miðiur í kolsvart, botnliauist, gínamdi,
draumfliauist myrkur. En þegar hainm komi til sjálfs sím á ný blés
rafct morgunloft imm um gflugigainn, auignáhár, hams voru vot og
honum var lótt um hj'artað eims og hanm hlefði grátið burt öll: sím
vamdræði í svefnimum. Herbengið var grátt og tómit, gluggarm-
ir störðu: tj'aldalausir á hamm eims' og -auigu' án auigmiah'ára. í mæsta
'herbergi ;sást í stóla með rykhliífiuim, yfir, sém krupu fcringum
borð eins og munkar á bæn. Og hver stem var, gat fc'omiizt inin' uimi
hálfopnar dynn'ar með slæim tfiðiindi . . .
Riassiem andvarpaði þungan. og tókst með herfcjumi að sofna
■aftur. Nú v-ar hanm á gömgu yfir akur, —- fcinm velþefckta draiuma
afcur s'iinm, og 'ha'nm var óstjórmlega þreyttur.. Svartir hestiar komiu'
þjótan.di út úr sfcógiinum og n'ístandi', stáflgrá haglfcom féllU tdfli
jarðar. Þaui voru eins og beittar náliar og það sveið í aiuigum umd-
am þeim. Skothvellur heyrðist í fjarska og hainn buigsaði: „Þetta
er sjál'fismorð. Hún hafiur gert þa©.“ Og svo breiddist r'egnho'gi
eims' og hvélifing yfir akurinn og 'hanm varð umluiktur yndislegrj,
ólýsíamlega mildri hTýju. Hamn lá í þægiflegum. staliingum á blóð-
ber'gsbeði og hann sá konui fcoimiá ,g'amigamdi yfir afcuirinm, yndiis-
GAMLA BÍÖ
laodora Horvest
með
Greer Garson
Ronald Colman
verður vegna f jölda áskor-
ana sýnd kl. 9.
TÖFRASTEINNINN
(Passport to Destiny)
Elsa Lanchester
Sýnd kl. 5.

NÝJA BÍO
VasiMáfii ffltklsj
(Det brændende Spörgs-
maial).
Góð dönsk mynd.
Aðalhlutverk:
Poul Reumert
Bodil Kjer
Bönnuð fyrir börn.
Sýnd kl. 9.
ÓVEÐUR í AÐSÍGI
Spennandi mynd frá New
York, í ófriðarbyrjun.
Joan Bennett
Milton Berle
Sýnd kl. 5 og 7.
fagra nakta fconu, sem sömg: Far veii, æska, far vel,“ Hainin rétti
haindlegigi'na á móti henmi og diró hana rtdll sím úr f jarskan'um, og
hún var hflý, málæg og heiHiandi. Harnn þekibti flifikaima: hemmar- og
blóðbergsiflimiimm og vafcmaði'. Og hamm hélt Dímu í famigi sér; Díima
lá við brjóst hans óg grét eiins og hún ætlaði aldrei: að hættav
Hanm greip uitain' um titramdi' axli'r fcenimar og lá róllegur miiillli
svefns' og vöfcií og hlusitaði á kjöfcur henrnar í há'lfgerðri siæluf-
vímU'. „Græiturðu' Toksins, harðai stúlíkam mín, 'græturðu vegmla
miím?“ hugBaði hammi. > í í'feiSl

m/mm
v/a
Æfintýri frá Balkanskaga endursagt af Joan Haslip.
En þótt þau væru nú að lökum algjörlega frjáls, böfðu
þau misst hesta sína og voru þar að auki stödd í ókunnum
og myrkum skógi.
Nóttin var að kom'a og enn þá voru þau harla langt
frá kastala Basils hertoga.
En þar sem þau stóðu uppi ráðalaus og vissu ekkert,
hvað bau ættu af 'sér að gera. flaug örn nokkur til þeirra
— og sagði:
„Jæja, ungi hertogason! Ég sé, að þú hefir sloppið úr
fangelsi sævarkonungsins. Enn ‘þá ertu samt l'angt í burtu
frá kastalanum hans föður þíns, — því komið þið ekki með
mér, bæði tvö?“ í þessu tók hann þau 'sinn á hvorn væng
og hóf sig til flugs.
Þau flugu í vesturátt á móti lækkandi sól. AlTa nóttina
flugu þau og mánin skein á himni. Svö komu þau að skóg
inum við landamerkin á jarðeign Basils ‘hertoga.
Þá mælti prinsessan:
„Kæri örn, h'leyptu mér af baki í miðjum skóginum,
þar mun ég bíða eftir manninum mínum á meðan hann fer
THE ENEMV WILL NOT LEAKN
THE SECRET5 OF THIS NIGHT-
FlöHTING- CRAFT__BANGAf?
IS GRATEFUL FOR YOUR AIO,
^GUESS THATS ALL — YOU
PEOPLE HAVE DONE YOUR
PART/ BANOAR/ SEE THAT
THESE TWO <S£T HITCHED
-PALU'S A RIGHT GUY
AND NAGA CAN OOOK/
YNDA-
ð AG A
BANGA'R: „Ágæ'tt, Naga. Palu,
þú Ikoimlst ailveg xruátlulega. —
Höfu'ðsmiaðurinn er li þann veg
in-n að tfárá“.
BANGAR: , ,F j andmienmrnir
noiuruu aldrei. .fcomast að leynd
anmálinu uim þessa tfilugvéT. Ég
er þér mjlög þakkTátur höfuðs
imaðúr fyrtir aTla hjálp þína.
Góða ferð viniur minn!“
ÖRN: „Það ler minnst, sam ég
heífi gerl. Menn þínir hafa
mesl unnið að þésisiu Bangar!
Ég vona, að unga fóTkið fái
viija siinn. Palu er góður piit-
ur Qg Naga getur búið til mat.“
NAGA: „Ég ósfca þér alls hins
bezta og góðtar heimfeomu.“