Alþýðublaðið - 28.11.1945, Síða 8
8
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Miðvikudagur, 28. nóv. 1945^
BTJ ARN ARBIO BB
ilæfraför í Burma.
(Objective Burma).
Afarspennaaidi stórmynd
frá Warner Bros,
um afrek fallhlífarhermanna
í frumskógum Burma.
Aðalhlutverk:
ERROL FLYNN
Bönnuð innan 16 ára.
Sýning kl. 6—9.
Sími 6485 (ekki 5485).
K BÆJABBSÓ
Hafn^irfirði.
Vandamálið
mikla.
með POUL REUMERT
í aðalhlutverkinu.
Sýning kl. 7 og 9
Símá 9184.
NÆTURGESTURINN: Það
er ljóta flóabælið þetta hjá yð-
ur! Ef flærnar hefðu vitað, að
samtök eru miáttur, 'þá hefðu
þær fleygt mér uþp úr rúminu.
Gestgjafinn: Þetta hlýtur að
vera vitleysa. Hér í húsinu er
ekki ein einasta fló!
Næturgesturinn: Nei, ekki
einstök. Þær eru ár.eiðanlega
allar giftar, og koraa svo í hteil-
urn fjölskyldum, ásamit liðssafn-
aði af næstu bæjumi, til þess að
ónáða gestina!
*
Drengiur, sem var spurður að
hvað áfrstíðirnar hétu, svaraði:
„Pípar, edik og salt.“
Hann var þá spurður, hvort
þær væru ebki fjórar. Eftir
nokkra umhugsun svaraði
hann:
„Norður, suður, út og inn“.
*
LENGI BÝR að fyrstu gerð.
MARGT SMÁTT gerir eitt
stórt
DAfl VARIVINARBORG
legum búningi. Dyravörðurinn í ráðuneytinu hneigði sig djúpt.
Ráðherrann fékk nafnspjald hennar í viðtalstímanura og hann lét
vísa henni inn bæði þreyttur og forvitinn; hún var næstum jafn-
há honura, þegar hún. stóð fyrir framan hann. Hann sagði: „Kæra
ungfrú.“ og „Hvað get ég gert fyrir yður?“. 0g hann horfði for-
viða á festulínurnar kringum munn, hennar, beint og tígulegt
nefið raeð titrandi nösura, og stillinguna í láthragði hennar. „Hún
er alls ekkert lík móður sinni,“ hugsaði hún. Dí'-ma talaði stilli-
lega, virðulega og ákveðið með rödd, sem. varð djúp af æsingn-
uni1, semi innifyrir bjó. Ekki eitt andartak raundi hún eftir því
að hans tign væri faðir hennar: hann var aðens duglegur, fín-
gerður og fremur þreytulegur heldri maður, sem gat hjálpað
henni og yrði að hjálpa henni. Hún hafði tekið af sér hanzkann
mieðan hún talaði og hönd hennar hvíldi á baki stirðbusalegs og
klunnalegs stóls í keisarastíl. Ráðherrann starði á þessa hönd og
svo á sína eigin hönd: þær lá'gu ihlið við hlið eins o.g systkin —
langar, grannar og kröftugar, liðamótin á vísifingri dálítið kreppt
og undir brúnleitu hörundinu skein í bláar æðar: neglurnar voru
kúptar og fagurlega lagaðar: báðar hendurnar voru með örlítinn
rauð'an fæðingarblett neðan við þiumalfingur. . . .
Hans tign reis á fætuir og lofaði ríkulegri aðstoð við forstjór-
ann og ráðafniennina: jafnvel strax í dag. Við dyrnar greip hann
ura hönd hennar og kyssti. hana án þess að hafa alveg fyllilega
stjórn á sér. Díma þakkaði honurn kuldalega fyrir og gekk b.urt
með löngum, fajðurmögn.uðumi skrefum.
Díma eyddi kvöldstund mieð' herra Blaulich, og hann át of
mikið, drakk of miikið, reykti of mikið og strauk háls hennar og
mjaðmir með hetuim, þvölum höndunum. Hann andaði þungt
framan í ihana og heimtaði að hún gæfi sér koss áður en hún
syngi og hitt átti að kom-a á eftir. Meðan þau voru að borða ábætis-
réttinn neyddist hún til að skrifa undir samning, sem baffl hana
í fimmi ár við félag Blaulidhs. Endrum' o-g eins neyddist hún til
að ýta hnj'ámi hans í b.urtu undir borðinu, þegar hann varð of
áleitinn oghún hugsaði allan tímann: „Ég skal syngja í óperunni.“
Þessi óeirð stóð yfir í þrjá daga; og þá var ísold-e full-
komin. Dím-a leit á andlit sitt í speglinum og sá, að það hafði
fengið nýjan og ein-beittan svip. Æfintýri hennar og Rassiems
| vir.tist henni nú svo undurfjarlægt, — eins og hún: liti á það í
; gegnum leikhúskáki, sem snúið væri öfugt, — svo lftilfjörlegt,
; fjarlæ-gt og óraunverulegt. Hún brosti af ánægj-u og fann að þess-
ar síðustu nætur hafði hún ekki kvalizt af þ-rá eftir honum, örm-
| uni' hans o-g vörum, og andardráttur hennar varð léttari og frjáls-
le-gri. En María hafði tendrað annan eld hið innra með- henni, og
■ sá eldu-r lét hana aldrei í friði o-g fyllti 'hana ólþreyj-u. Þessa dag-
ana stóð hún of-t grafkyrr og hlustaði á sö-nginn hið innra, huguir
h-ennar snerist í hundiraðasta sinn -um síðíustu till-ö-gu- Maríu- o-g
ihún brosti vantrúu-ð og end-urtók: Óm'ögulegt. Dagblöðin gáfu
skýrs-lur um slysið, sem ungfrú May hafði orðið fyrir. Næsitu
sýnin-g-u- á „Tristan" hafði verið frestað- -um óákveðinn t-íma.
Dírna eyddi heilli viku í að fara í gegn-um söngskrá sína og
iblés nýjiu lífi í hvert hlutverk. Hún var alve-g látin í friði heima
fyrir. Ungfrú Soffía læddist um m.eð áhyggj-usvip; hvoru-g þeirra
minntist frekar á fjár-upphæðina. Svö rann upp hræðilegt tím-a-
toil þegar öll sárin opnuöust á ný og gamla þjáriingin gagntók
hana aftu-r: næturnafr voru kveljandi, d-agarnir ó-slitin röð af þjak-
andi hu-gsun-um. „Meira S'tarf, m-eira starf,“ stundi -hjarta Dímu.
Hún eyddi fi-mm d-öigum í að læra hina erfiðu ar-íu eftir Beethoven:
„Ah perfido", en henni hafði hún aldrei getað náð tökum á fyrr,
og svo var hún aftur orðin iðjulaus. í bl-öðunum s-tóð, að- lí-ðan
ungfrú May hefði hrakað að miun: æðin -hefði bólgnað og séð
væri fram) á að þetta hlyti að taka Iangn tíima. Einhver Leonora
frá Dresd-en hefði sun-gið reynslu-söng, og hefði ekki verið vel
fagnað....
■ GAMLA BÍO
Brúðnr
j misgripnm.
(Bride by Mista'ke)
Amerísk gamanmynd.
Laraine Day
Alan Marshall
Marsha Hirat
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NYJA BÍÖ a
Hans itáiiffi.
(Excellensen).
Áhrifarík sænsk mynd.
tiðalhlutverk:
Lars Hanson.
Elisie Albiin.
Gunnar Sjöberg.
Sýnd kl. 7 og 9.
FJÓRARSTÚLKUR í JEPPA
*
Gamanmyndin með öllum
„stjörnunum“. Sýnd kl. 5.
O.g þá tók Díma ákvörðun sína, o-g eftir það var eins o-g sj-uk-
dó-m-ur hefði gripið hana heljartökum, -það var eins og hún væri
mieðviitundarlaus meðan verið væri að ná öll-u -eitri burt úr líkam-
an-um-, og allur hennar viljakraftur beindist að því eina miarki,
að syn-gja í óperunni. Nokku-r aitriði ,gártu náð að Ihafa áhrif1 á
hana eins og gen-um hulu: veigaminni a-triði leiddi hún hjá sér og
leyfði þeim ekki að riúfa leiðslu s-ín-a. —
Dírna S'tóð í 1-öngum ganginum. s-emi lá in-n að s-krifstofium
óperunnar. og stairði á teikningar o-g myndir af gleymdum lista-
mönnnm. Þarna voru m-argar dyr og viðk-unnanleg myglu-lykit.
W/ZO’
Gerda Steemann Löher:
Knud Iðsmussen seglr irá - -
Fyrsta saga: B A R B E N
Kona 'hans ha-fði mörgum sinnum þennan dag svipazt
um ferðir hans. Hún var dauðhrædd um, að eitthvað illt
hefði komið fyrir hann. Asð lokum sá hún sleðann langt í
burtu, — hvar Berben ók á fullri ferð, og hún heyrði gleði-
hróp hans í miklum fjarska;
,,Nú hef ég loksins aflað kjöts, — nú er ég loksins að
koma með kjöt heim.“
„Þú hefur náð í björn?!“ hrópaði konan. „Eg sé það á.
öllu þessu hlassi, að þú hefur veitt stóran björn!“
,,Já“, anzaði Barben. „Og ég hef líka veitt 'heljarmikinn
rostung.“
Nú varð mikið um dýrðir í byggðarlaginu, og brátt voru
send skilaboð til nærliggjandi byggða. Daginn eftir var
straumur gestkomenda; — fólkið kom ýmist akandi eða
fótgangandi. Allir, sem áttu hunda, söfnuðu þeim saman og
beittu þeim fyrir sleðana; óku síðan þangað, sem björninn
og rostungurinn lágu.
Meðal þeirra, sem þangað komu til þess að fá kjöt, var
hinn illi fósturfaðir Barbens.
MYNDA-
SAGA
THEIR READV SHACK,
SCOÍ5CMV AND THE
OTHERS ARE WAITtWG-
TO FIGHTER ESCOÍCT A
SUPERFOPT RA|D OVER
TOKVO___
SUDDENLý, THEyöET
THE **SO'/SIGNAL FRCYA
CONTROL-
toB.fP.S.Paí.off.
AP Ntwt/eofvrej
• ^=<1|IIÖII J
1
TOO, ; S’t'A' ÍÖ
i I :'-J c. Þ U3E THAT MN _________________________ f/f
) 1 föm'URN STUB, HUH ? A*
í útvarpi bækistöðva flugmann-
anna:
„Tilbúnir til flugs.“
ÖRN: Halló, Chet! Komdu
hérna. Þetta er flugvél Pintos.
CHESTER: Já. Drottinn minn,
Örn! Ég titra allur. Þetta er
fyrsta ferð min til Japan.
ÖRN: Og mín líka. En vertu
bara rólegur, félagi! Við kom-
um áreiðanlega aftur.