Alþýðublaðið - 11.12.1945, Blaðsíða 8

s
ALÞYÐ U BL.AÐIÐ
Þriðjudagur, 11. desember 1945.
■TJARNARBIOH
Hollywood (anteen
Söngva- og dansmynd.
62 „stjörnur" frá Warn-
er Bros.
Aðalhlutverk:
JOAN LESLIE
ROBERT HUTTON
Sýning kl. 9.
Sími 6485 (ekki 5485).
HENRY ELTIR DRAUGA
(Henry Aldrich Haunts a
House)
Sýnd kl. 5 og 7.
BÆJARBÍO
Hafnarfirði.
1
benini? Veig-na m!ín? Ég þekkti hana tæpast, éjg var benni alltalf
Igóður. En ég bafði aldrei neitt saman við bana að sælda, svo mér
íþá. An-nað eins bam. Vegna min,“ saigði hann og tfór enn að gróta.
Hægt og bægt rarnn fljjós upp fyrir bonuim oig Ibanin fór að reyna
að bugbreysta sjáffan sig. „Nújlá, sivo að stúllkan befur flyririfar-
ið sér vegna imin. Vagna óendjurgolidinnar ástar. En 'hvað jþetta
er rómantiískt. Ég syng Trístan oig í eimni stúk'unni er kvemmað-
ur að drepa isig, Hvers vegna stóð lekkert um iþetta í IMöðunum?
Annað eins bneýksli, eða bvað? Auðvitað reyma menn að Mta
islíkt sem iþetta eklki berast út. í>ess vegna vöfdu þeir1 Trfstan. Og
þetta var srvo prýðileg sýning.“
„Ó, Iþú tenórsön,gvari,“ bugsaði Díma og brosti að bonum, að
sjáiMri sér og að öMu sem gerzt bafði. Hún lagði böndina á öxl
Géifíusar, sem titraði alllur. „iÞetta var svo prýðdileg sýning, þið
vonuð ibœði svo igóð,“ sagði bann básirj, röddiu. ,,-Það var leiðinr
legt, að bún skyðid ekkii' vera viðstödd allan timann.“
„En favað segir þú um sjiálifa þig, Díma?“ spurði Rassiem með
foreyttri röddu. „Hiáfurðu fengið fasta vimmu?“
,,Ég á að vera eitt ár í -Graz til að fá imeisni reymsilu. Og swo
kemst ég að Óperunni, ó, iguð minn góður,“ sagði faún og kreppti
Engin sýning í kvöld vegna
sýningar Leikfélags Hafnar-
fjarðar á sænska gamanleikn
um, Tengdapabbi.
*
HÖFUNDUR neðanskráðrar
vísu kom einn daginn inn til
kunningja síns, sem var að gera
skólastíl, og gat í stílnum með-
al annars um gamált mál og
vog og notaði þar orðið tomma
í stað þumlungs. Höfundurinn
tók einnig eftir þvi, að komma
var sett á rangan stað. Varð
honum þá þessi v'isa á munni:
Karl minn hyggðu að komm-
unni,
komdu henni á staðinn sinn,
týndu niður tommunni
og táktu upp aftur þumlung-
inn.
Brynjólfur Björnsson,
Norðfirði.
* * *
ÁST er raust, sem bergmáls
jafnan biður,
bunulind, sem komast vill að ós,
bára, sem vil blíðkast ströndu
viður,
blær, sem hjála vill við sína rós.
(Steingr. Thorsteinsson).
famefana án þess að igeta duiliið fögmuðinn í rödd sánni.
„Þá enuim við komin,“ tautaði Geifíus. Rassiem leit sem
snöggívast í spegillbrotið aftan í vagninum og strauk yfi-r bárið,
„Nú, kliukkan er orðin tólf, og stelpurnar eru auðvitað allar rauð-
eygðar og radd'lausair. Jæja þá.“
Allir gangar voru fuillir iaf námsfóilki; vieiggirnir berigmláluðu
af mannaimiáili, fiðluleik og píanóspili; eidhvers: staðar í nlánd
beyrðuist þunigar orgelcLrumur. Gelfíus gekk buigsandi upp þrepin:
En bvað þetta er aMt undarlegt. Elís er dláin, svon-a fángerð, indæi
og bamaleg; og nú er hún dláin. Við vorum vinir: en ég elskaði
þig, Elís, ástin mán; ég elskaði þig meira en orð fá iýst. Tíminn
Oiíður eins og áður. Ég er með svarta hanzska. Qg Iþað er sóTJskin,
Á morgiun ibyrjar tómlistarifélagið að æfa symifóniíuma m'ína. Oig
sivo kemur striengjiakvartettinn; það er bið eitma, sem EHs befur
látið mér eftir: lag í D-moilil og jarðarfararmars, þar sem lúðrarnir
igráta og einbver brónar: Það er dlásamlegt að vera litfandi. Maður
getur lalltaíf smúið isér að stairtfi sínu, snúið sér að starffinu, snúið
sér oð sér sjálfum. Ég sé þ% aldrei frarnar, EMs, Qg tíminn Qlíður
eins og óður.
I anddyrinu beið Díma og sagði: „Ga.ngi þér val1, Gelfíus.
Vertu sælli, berra ónerusömgivari. Ég er að ná í burttfararskírteiniið
mitt. Qg úr þessu Æer ilítfið að verða ánæigjiutegt. Nú fer Oiítfið fyrst
að byrja. Kærar þakkir fyrir allt, sem þú beffiur igert fyrir rniig.
Fyrir aMt.“
„Gangi þér vel,“ sagði bann básri röddu. EittfavaS er að yfir-
gefa m% á þessari stumdu, sem ég get aldrei náð tökurni á framar:
vertu sæil, indælska æska, bugsaði bann og bélt andartaki lengur
d biönd hemnar.
Svo opnuðust dyrnar inn í .S’kiólaganginn og Hannes Rassiem
1 gekk tfram hjá benni með lönigum, vaggandi skriefum, og hvarf
i loks iinn í fcemnslustofuma í hinum enda gangisims, þar sem logaði
| á síðiustu igúkt, suðandi gastýrunni.
ENDIR.
Jélaklaðið er komið!
Selt á (ötnm bæjarins.

GAMLA BSO m
Hetja i frlði
m ofriði
(The Iron Major).
Ameríski kvikmynd.
Pat 0,Brien
Ruth Warrick
Robert Ryan
Sýnd kl. 7 og 9.
Eyðimerkurævintýri
Tarzans
með Johnny Weissmuller
Sýnd kl. 5.
m NÝJA BEO ■
Nótt í hðfn.
Vel gerð sænsk sjómanna-
mynd.
Aðalhlutverk leika:
Sigurd Wallen.
Birgit Tengroth.
Sýnd kl. 9.
Börn fá ekki aðgang.
Skyttur dauðadálsins.
2. Kafli. TÝNDA NÁMAN
Sýndur kl. 5 og 7.
Síðasta sinn.
Börn fá ekki aðgang
Gerda Steemann Löber:
Knud (tasmussen segir frá - - j
4, SAGA: BLINDUR FÆR SÝN.
systur sína:
„Systir mín litla! Taktu í hendina á mér og leiddu mig
að vatni eða sjó.“
Þetta gjörði litla stúlkan og fór með hann upp að vatni
einu. Hann settist á vatnsbakkann og systir hans þurfti að
hlaupa heim aftur þegar í st'að.
Skömmu seinna heyrði Tutigak til margra gæsa, sem
fóru saman í mikilli hæð yfir höfði hans. Stuttu síðar komu
nokkrar þeirra til baka. Þá heyrði hann ema þeirra segja:
„Seztu á bak mér, ég mun geta borið þig!“
Síðan hóf hún sig til flugs með hann, en hrapaði niður
í vatnið. Blindi maðurinn var að 'því kominn að drukkna.
Þeim skaut upp hvað eftir annað og í hvert skipti reyndi
blindi maðurinn að anda að sér loftinu.
Að lokum komst gæsin með hann til lands, og mælti:
„Opnaðu ekki augun svo lengi sem þú heyrir vængja-'
tök okkar.“
Og um leið strauk hún með öðrum vængnum yfir augu
hans og flaug síðan á brott.
Fyrst þegar vængj'atök gæsanna voru dáin út í fjarska,
opnaði hann augun, — en þá fannst homun ofbirtan svo
mikil, að hann lokaði þeim óðara aftur.
Þegar hann opnaði þau á ný, gat hann raunverulega
séð hvaðeina, eins og hann hefði aldrei blindur verið. Og
hann komst að raun um, að þetta var fagur sunnudagur, —
yndislegt veður. Álengdar sá hann, hvar systir hans kom
hlaupandi í áttina til hans, og glaður í bragði kallaði hann
til hennar:
C/NCH Me£APPL£/ that
KElVMNDS Mfc.—YOU FELLAS
PLANNIN' ANVTHING FO'
TH'FO'Tff GFJé/iyZYs
x>oat
Með Japaninn á hælum sér ákvörðunarstaðar síns á Japans PINTO: Ja — hæja, kunningi! ur! Við sjáum nú til!
halda flugvirkin áfram til eyjum. Örn fylgir þeim. Þið ætlið að reyna að ná okk-
0f|TH THE OAP INTEECEPTOPJS OUT
OF BUSINESS___SCORCHy AND THE
OTHEES FOLLOW THE BIG- UOES IN,
ON THEIR TAEGET KUN •—-