Alþýðublaðið - 29.12.1945, Síða 8

é
MUH?!-- JAP
FlGHTEfZ // QÚICK,
MI55__5ST POWN,
W&'ð GO\N& ro „
Hir—
VV-WHAT 15
it we're
TURNIN^—.
4MERICAH
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Laitgardagur 29. des. 1945.
íYNDA-
SAG A
Meðan Örn og félagar hans
snúa heim frá árásinni á Tokió
FLUGMAÐUR: Mac, sjáðu,
þarna eru óvinir! Klukkan er
um M. — Við verðum að taka
í hnakkadrambið á honum.
ANNAR FLUGMAÐUR: Bölvað
ekki sen — og við sem vorum
á heimleið.
ÞRIÐJI FLUGMAÐUR: Hvað
er þetta — við erum að snúa
við?
FJÓRÐI FLUGMAÐUR: Hvað!
Japönsk orrustuflugvél; fljótir
niður — han ner að byrja skot
hríðina!
WHILE SCOZCHY ANP THE OTHEB5, IN
THE 0-29 KETURN FROM
A EAIP ON TOY.VO-
■TJARNARBIOIB
Uoaðsómar
<A Song ,to Remember)
Stórfengleg mycnd í eðilileg-
um litum um ævi Choprns.
Paul Muni
Merle Oberou
Comel Wilde
Sýnd ikl. 5, 7 og 9.
LAJLA
sænsk mynd frá Lapplandi
Sýnd M. 3.
■ BÆJARBIO
Hafnarfiröi.
Hollywood Canteen
Sömgva- og dansmynd.
62 „stjömur" frá Wam-
er Bros.
AðalMiutverlk:
Joan Leslie.
Robert Hutton.
Sýning kl. 3, 6 og 9.
Sírni 9184.
BROT
Og fýsi þig yfir til framtíðar-
lands -
og finnist þú vel geta staðið,
þá láttu ekki skelfa þig leiðsögn
hans,
sem leggur á tæpasta vaðið.
(Þorsteinn Erlingsson).
* ❖ *
Johann Christoph Friedrich
Schiller var fæddur 10. dag nóv-
embermánaðar 1759 í Marbach
við ána Neckar i Wúrtemberg.
\UDU
OG AL
SÍDAPHHE du MAURIER
Brodrioks-f jöilskyMan borðaði sáðdegisiverð klukfcan fimm, og
þeigar Jahn Brodrick hafði þvegið sér og farið úr ferðafötunum,
var ibúið að leggja á borð 'og f jölskyilda hans var setzt í krimgum
það og baiuð hanm niú velfcominn eftir einnar vifcu f jarvenu í Slane
og Mundy. Sam konan Ihans var dáin fyxir nofcfcrum ánum og Bar-
bara, elzita dóttirin, sat i húsmóðursætinu við iborðsendann. Hiún
kom á móti honum og kyssti hann, og systur bennar tvær, Elisa
og Jóna fylgdu dæmi hennar. Henry, elzti 'soniur Jobns Brodrick,
hafði heilsað föður sínum strax og hann kom og stóð nú við (hliðar-
borðið og torýndx hnífinn áður en faðir hans legði í steikina. Þjónn-
inn Tórnas stóð við hlið ihans og toeið. Áður en máiltíðin hófst, las
John Brodriok iborðbæn og að iþví formsatriði ilöknu hófst hann
handa við að skera kjötið og skipti iþví á disfcana, sem Tómas rétti
honum.
,)Er það satt, ipabbi,“ spurði Barbara, ,,að það hafi verið gert
hræðilegt samsæri til að myrða forsætisráðherrann á ferðalagi
faans 'Um landið?"
„Ég er hræddur um, að það sé alveg satt,“ svaraði faðir henn-
ar. „En til allrar haminigju var ráðabmggið uppgötvað í tíma, svo
að efckert tjón hilauzt af. Hugmyndin faefur eflaust átt rót sína að
refcja til ilægsta skrdilsi'ns og sá, sem sefcur er, mun verða dreginn
fyrir N|g og dóm. iÞetta var aðailumræðuefnið í Slane, eins og þið
getið hugsað ýkkur. Og það hefur áreiðanlega áhrif við kosn-
imgarnar.“
,,Á herra Hare að vera i framtooði a£tur?“ spurði Hemry.
„Það skilst mér. Og mú man óg að þú igetur gert dálítið gagn
í því samibandi, Hemry. Þú igetur sagt öiilnm starfsmönnunium hér
við óðalið, að vera reiðulbúnir að kjósa eins og mér lákar, og ef
einhver þedrra imæti ekki til kosninganna og er efcki fárveitour, þá
sfculi hanm von bráðar ekki eiga þak yfir höfuðið.“
„Ég þori að ábyrgjast einn eða tvo,“ sagði Henry og hló,
„sem verða gripnir hitasótt, iþegar tíminn nálgást, svo að prestur-
inm verður að stiunda þá.“
, ■Himn heilagi faðir lætur lítið á sér toæra og reymir að hMfa
sér við vamdi'æðum, ef hann hafur einhverja skynsemi í koililin-
um,“ sagði John Brodrick og hanm settist d sæti sitt við borðs-
endanrn.
Hann varð hörkulegur á svip þegar bamm sá auða stólimn við
hlið sér.
„Johm er of sedmm rétt eirnu simni,“ sagði hann. „Vissi hann
efcki að óg ætílaði að fcoma heim?“
„Ég held hann hafi farið út í eyna,“ sagði Bartoara fljót-
mælt. , ,Hamm ætlaði á veiðar einhverm daginn með einum liðs-
foringjanum í varmarliðimu. Hanm faefur ef til vill lent í vamdrœð-
um með bátinm.“
„Ég get ekki' fyrirgefið neimum óstundvísi, og allra sízt nítján
ára gomlum strák,“ sagði faðir faenmar. „Clonmere er efcki Amdr-
iffhöll' og é,g hef efcki toessa sömu „alit-í-lagi Iyndiseinkumn“ og
Sámon Flower. Reynið að setja það á ykkur. Henry, þú ættir að
reyma að kenna toróður þínum toetri manmasiði. Ég hélt nú að
kurteisi væri það minnsta, sem yfckur vœri kenmt i Eton og Ox-
ford.“
,;Mér þykir þetta leiðinlegt, faðir minm,“ sagði Henry og
ieit í augu systur simnar.
„Jofan hefur aldrei neima tilfimningu fyrir tímanum,“ sagði
Eiísa næstelzta dóttirim og reyndi að koma sér í mjúfkimn hjá
föður símuim með því að samsinna honum. ,,Hann steinsvaf í
morigun þegar moirigunverðurinn var framreiddur. Tómas varð að
kalla tvisvar á banm..“
NÝJA B£0
GAMLA BÍO
Heima er bezf
aS vera,
(Home in Indiana)
Falleg og skeimmtileg myndl
í eðlilegum litium.
AðaJMutverk leiika hinarf
nýju „stjömur“
Lon McCallister
Jeanne Crain ásamt
Charlotte Greenwood
og Walter Brennan.
kl. 3, 5, 7 og 9.
(The Three Caballeros)
Söng- og teiknimyndin
eftir Walt Disney
í myndinni koma fram
konurnar
Dora Luz og
Aurora Miranda
og dansmærin
Carmen Molina.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11.
Hiimn óJámssami Jofan kom inn í iþessum svifum og mætti
vorkunnsömu augnaxáði allra nema Eli.su og föður sdns. Hann toað
afsötoumar í sfcyndi og eldroðinaði um ileið, settist á sæti sitt við
toorðið og jók á ósómann meðþví að faella feitinni yfir dúkinm.
„Það er undarlegt", sagði faðir hans þurrlega, „að löng sveit-
arvera getiur igert menn að svo mifclum durgum, að þeir geta varla
toorið matinn upp í mumninm. Vinir þánir í Brasenose-skólanum
gæitu varla þekkt 'þig aftur. En við skuilum mú smúa ofcfcur að öðr-
um malum. Tómas, þér er óhætt að fara. John og Henry 'geta rétt
ungu stúltoumum. Nei, s'annleifcurinn er sá“, sagði hann festulega
og horfði á toörn sín, þegar þjónninm var farimn út iúr stofunni,
„að ég þarf að segja ykkur dáJítið, sem snertir framtið yfckar“.
’na/F/jí/
Gerda Steemann Löber:
Knud Rasmussen segir frá - *
5, SAGA: FÁTÆK BÖRN.
Þessu næst stóð hinn galdramaðurinn einnig á fætur.
Það heyrðist þruskið í honum í myrkrinu og fólkið varð
vart við, að hann skreið fram á gang. Á meðan sat fólkið
þögult og 'beið þess, að galdramennirnir segðu eitthvað.
Þolinmæði fólksins var meira en lítil, — en að lokum, þeg-
ar alllangur tími deið, án þess að nokkuð gerðist, brást hún.
En áður en fólkið hafði látið óánægju sína í ljós, heyrðist
litla foreldralausa stúlk'an segja, þar sem hún sat á bekk
sínum undir glugganum:
„Galdrameistararnir ætla ekki að segja neitt, — þeir
bara þegja. Þetta eru engir galdramenn; kveikið ljósin 'aft-
ur!“
Síðan var kveikt á lömpunum, og gaidramennimir tveir
skreiddust hundsiegir upp í bæli sín aftur. Þar lágu þeir á
maganum og héngu með hausinn fram af bríkinni. Ekki
svöruðu þeir, þótt á þá væri yrt.
Fólkinu fannst nú sem það hefði eyðilagt galdratilraun-
ina, og þar sem það vissi ekki, hvað til bragðs skyldi taka,
ENBMY.' OP-suh,
EU6VBN O'CFOCK— -
5HAK6 HIPA, FaC-A.
THI0 OLV &OOSE 15