Alþýðublaðið - 20.04.1920, Blaðsíða 4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
4
Til þess að vera vissir um að fá kökur fyrir
sumardaginn fyrsta,
eru háttvirtir viðskiftamenn ámintir um að senda
pantanir sínar fyrir kl. 11 árdegis á miðvikudaginn.
Tekið er við pöntunum í útsölustöðum vorum og í
brauðabúðinni á Laugaveg 61.
Pósthólf 3í. •— Símar M og 512.
Orðsending
dValfáor Sigurésscn
úrsmiður og skrautgripasali.
Regkjavík 20. apríl 1920.
Kœru viðski/tavinir l
Með síðustu skipum hefi eg fengið mjög mikið
af vörum, heppilegum til sumar- og fermingargjafa,
t. d.: Prismakíkira afar góða, Gilletterakvélar og blöð
í þær, beztu rakvélar heimsins. Allskonar gull- og
silfurskraut, silfur ög plett borðbúnað. Göngustafi
með fílabeinshandfangi. Beztu úrtegund sem fLyst til
landsins, í gull-, silfur- og nikkelkössum. Pallasauma-
vélarnar ágætu, sem við seldum svo mikið af fyrir
stríðið. Sömuleiðis hefi eg fengið vekjaraklukkur,
reyklituð gleraugu, og margt íleira.
Með mikilli virðingú.
Yðar
<ðCaíléór Siguréssesn.
Xoli kOBDngnr.
Eftir Upton Sinclair.
Önnur bók:
Prœlar Kola konungs.
(Frh.).
„Ein ástæðan", sagði Haiiur,
,er sú, að G. F. C. sendir út
umboðsmenn, sem ljúga í ». þá
nokkrum sögum um það geipi-
kaup, sem þeir fái hér“.
„JA, þeir fá það líka, er ekki
svo?“
,G F. C gætir þess vandlega
að minnast ekki á það, að Iífs
nauðsynjar eru í tiltöiulegu geipi-
vérði. Auk þess hafa þeir heyrt
sagt frá Amerfku sem landi frels-
isins og vona, að þegar þeir komi
þangað, séu Iramtíðarhorfur þeirra
og barna þeirra glæsilegri En i
stað þessa, finna þeir námueftir-
litsmann, sem álítur, að fara eigi
með þá, eins og venja var til
áður fyr í Rússlandi*.
„Þetta þvaður þekki eg alt. En
þér ættuð að reyna að fást við
þetta pakk, sem ekki hreyfir sig,
nema maður standi yfir þvf, með
reidda svipu. Reynið þér að kenna
þeim eitthvað! Kæra þeir sig
nokkuð um að læra? Þeir vilja
ekki einu sinni iæra að fara með
verkfæri sín. Fáeinir umbótamenn
setja lög um það, að þeir eigi
ekki að vinna á sunnudögum,
hver verður svo árangurinn ? Að
þeir hafa þrjátíu og sex tíma, til
þess að þjóra á, svo þeir geta
ekki heldur unnið á mánudögum".
„Já, við því er ráð, Cotton!
Félagið þyrfti ekki annað, en
hætta að leigja knæpugesigjöfum
hús*.
„Drottinn minn!" hrópaði hinn,
„haidið þér, að við höfum eklci
reynt það? Þeir sækja það niður
til Pedro, og koma hlaðnir af
þessum f/atíÖa heim aftur, Og
hindrum við þetta — þá fer allur
hópurinn til annars héraðs, þar
sem þeir geta lifað, eins og þeim
gott þykir. Nei, piliur mínn, slík-
ar hjarðir þarf að berja áíraml
Og til þess þarf krafta í köggla
— maður eins og Pétur Harrigan,
getur það. Ef nota þarf kol, þaif
líka að vinna þau —"
„Já, það stendur nú líka f
kvæðinu", sagði Halíur hlægjandi.
„Það er vaadalaust fyrir stráka
að yrkja, meðan alt leikur í lyndi
og karlinn sér fyrir þeim. En það'
sannar ekkert. En við skyldum
sjá, hvort þér og lélagar yðar,
gætu tekið þetta fyrirtæki að
ykkur. Eða þessir hvatningaraeim,
sem koroa hingað, og mása um
frelsi og segja þessum ruslarálýð,
að hann sé svikinn —“
Edik,
góð tegund, fæst í verzlun
Símonar Jónssonar
Laugaveg 12. Sími 221.
Rítstjóri og ábyrgðarmaður:
Olafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.