Alþýðublaðið - 16.04.1947, Blaðsíða 5

Miðvikudagur 16. apríl 1947 ______________________ALÞÝÐUBLAÐIÐ___________________________________________________________ 5
DAVID LOW:
AFTIJR TIL DUNKSRK
Mönnum er í fersku minni flóttinn mikli frá DunKirK. er nrezKa nernum var bjargaS írá meginlandinu. INýlega var
undirritaður bandalagssáttmáli milli Breta og Frakka og var válinn til þess borgin Dunkirk. Hér teiknar Low land-
göngu Bevins í Dunkirk, en Bidault, utanríkismála ráðherra Frakka bíður á ströndinni með sáttmálann.
Á FYRSTU ÁRUNUM,
sem dr. R. E. Mortiher Whee
ler hafði yfirstjórn forn-
Jeifarannsókna í Indlandi,
hafði hann tækifæri t-i'I að
heimsækja Pondicherry og
tók þá eftir nokkrum brot-
um af ítölskum, rauðum leir-
kerum, sem voru meðal forn
mlinjanna í rústum, sem
kallaðar voru Arikamedu.
Landstjórinn í Pondicherry
gaf leyfi til takmarkaðs upp-
graftar þar, og var verkinu
Jokið í júní 1945.
Árangurinn var ágætur.
Þar komu í Ijós, að því er
virtist rústir fornra verzlun-
arborga, með vöruhúsum og
gej'mum fyrir litað musselin
(smáofin vefnaðarvara). Rúst
ir þessar höfðu að geyma
heilmikið af brotum af vör-
um frá Arretine, fluttar
þangað frá ítalíu, en það má
dagsetja nákvæmlega.
Við þennan fund biirtilst
verzlunin milli Vesturlanda
og Indlands á fyrstu öld
En er Kleopatra dó, voguðu
vart fleirii en 20 skip, -að
sigla í gegnum Bab-el-Man-
deb-sundið á ári hverju. En
Ágústus stappaði stálinu í
sjófarendur. Og er hinn langi
stjórnarferill hans . var á
enda, lögðu mörg skip úr
höfn tfil Austurlanda á stór-
um skipalestum, allt að 120
árlega frá aðeins einnil hafn-
arbórg. Eftir því sem þekk-
ing og oryggi óx, færðu
ireyndir skipstjórar sér stað-
vindana í nyt til þess að fá
sigit rakleitt til Malabar-
strandarinnar, einkum til
hafnarborganna Muziris og
Nelcynda. Ef hægt er að
í GREIN þessari, sem
birtist í The Times í Lon-
don, en er hér þýdd úr
enska tímaritinu „World
Digest“, er skýrt frá nokkr
um fundum úr jörðu aust-
ur í Indlandi, sem varpað
hafa Ijósi yfir forna sam-
búð Indverja og róm-
vérska ríkisins.
frá Coromandel fluttu þeir
musselin og dýr klæði. En
þetta var ekki* allt: kaup-
menn fluttu öðru hverju
heim með sér ýmsa lisímuni,
reiða sig á fundina við Ari- svo sem hina fíngerðu fíla-
kamedu, þá hafa vestrænir
sjófarendur farið fyrir Com-
orin-höfða um miðja 1. öld og
höfðu fundið stytztu leið til
Coromandel-strandarinnar.
Frá Malabarsitrönd fluttu
e. Kr. í nýju Ijósi. Sjóverzl- þeir til baka ekki aðeins
un hafði blómgazt í fornöld,
er Ptolmies stjórnaði
Egyptalandi í öllu sínu veldi.
gilmsteina og aðrar gersemar,
heldur og krydd, gúmmí-
kvoðu og .ýmiss konar lyf, en
Franska flugfélagið Airfrance mun fram-
vegis flytja farþega frá Reykjavík til New
York. Nánari upplýsingar hjá umboðsmanni
félagsins, Hótel Winston, á Reykjavíkurflug-
velli. — Sími 5985 og 1385.
■AIRFRANCE.
beinsstyttu af frjósemi- og
auðlegðargyðju Hindúa.
í lok 1. aldar tóku grísk-
rómverskir verzlunarmenn
að verzla mjög við Austur-
lönd. Þetta sést greinilega af
hinni víðtæku landfræðiþekk
ingu Ptolemyusar (uppi um
160), því að hann þekkti
deili á Malaya, ám hennar og
borgum, einnig vissi hann
ýmslegt um Java og jafnvel
kannaðist hann við hafnir í
Kína.
Tveir fornleifafundir eru
sönnun aukinnar verzlunar
austur á bóginn, og eru það
lampi, sem fannst í Thai-
landil hinu neðra, og Anton-
ine gullpeningar, sem nýlega
fundust á Cochin-skaga af
frönskum íornleifafræðing-
um.
Það er næstá .skemmtilegt
að hugsa urh það, hvað orðið
hefði, ef þessum tveilmur
menningarþjóðum hefði orð-
ið auðið að viðhalda sambúð
sinni á grundvelli friðsam-
legra viðskipta, en það varð
ekki.
Þetta er yfirborð sögumv
ar, sum atriði hennar þurfa
nánari íhugunar við. í fyrsta
lagi það stjórnmálasamband,
sem Róm hafði við stjórn-
endur Arabíu, Afríku" og
Indlands.
Það er vitað, að Ágústus
sendi sendisveiti'r til Ind-
lands, og áreiðaniegar heirn-
ildir eru fyrir því, að Clau-
dius sendi eina til Ceylon.
Við getum gizkað á, að
nokkrar verzlunarstöðvar
hafi verið stofnsettar, með
samkomulagi, og samkvæmt
verið leyft að dveljast á ind-
verskri grund, ef til vill í
þeirra eigin stofnunum, og
hafa þeir áreiðanlega haldíð
sínum eigin siðum.
í öðru lagi verðum við að
athuga, að eitt af því, sem
inn var flutt til Indlands, var
silfurdiskur, og vekur það
hjá okkur þá spurningu,
hvort gerð þessa silfurdisks
hefur orðið til fyrirmyndar
indverskum listamönnum.
Menn hafa komið fram með
margar uppástungur um
þetta atriði; ein er sú, að
merki á rómverskum pen-
ingum frá seinni hluta 2.
aldar og frá 3. öld hafi verið
fyrirmynd af sumum hinna
útskornu mynda, sem gerðar
voru af atvikum úr lífi
Buddha.
Fjöldi atriða virðist þó
benda til, að siglingar hafi
ekki eingöngu verið stund-
aðar af kaupmönnum og liði
þeirra. Trésmiðir, húsagerð-
armenn, múrarar og skipa-
smiðir munu einnig oft hafa
freSstazt til að yfirgefa föður-
land sitt og setzt að í Ind-
landi í von um betri laun og
Iífsafkomu. Indversk kvæðl
geta um „aðsetur Yavananna
(þ. e. hinna vestrænu manna),
sem virtust eiga óþrjótandi
auðæfi.“ Þau geta um, að
konungshöll hafi verdð byggð
af „húsagerðarmönnum frá
Yavana“. Þau segja einnilg
frá því, að hallir hafi verið
lýstar upp með lömpum,
sem „málmstyttur, gerðar af
Yavana“ héldu uppi.
Sagan af St. Tómasi getur
um það, að hann hafij komið
sjóleiðis til Indlands til að
vera smiður konungs nokk-
urs austur þar. En hvað sem
öllu þessu líður, er það víst,
að fjöldi grísk-rómverskra
íbúa hefur verið á suðuirhluta
skagans. Sumir hafa búið á
verzlunarstöðunum, en aðr-
ir kunna að hafa gefið sig
að kaupmennsku og husa-
gerð fyrir konunga, og hafa.
þá verið uppi í landi.
Eitt sönnunargagn enn
má leggja fram til stuðnings
þeim vitnisburðum, senxáður
getur og það er kort af Ind-
Iandi (Tabula Peu'tingerana).
Á móti Muzirisrústunum er
sett á kortinu venjulegt
merki íyrir hus, sem kallað
er Tempíum Avgvsti. Slík
þessum samningum hafi
grísk-rómverskum verzlunar bygging, þar sem íbúar allra
mönnum og ferðamönnum |
Frh. á 7. síðu.
Eftirtaldar bækur þurfa allir hugsandi menn að
lesa og eiga:
(Louis Hamon greifi)
Sðiinar draugasðgur
Sannanir um framhald lífsins eftir dauðann,
færðar fram af frægasta vestrænum dulspekingi
þessarar aldar, og
eftir þekktasta dáleiðanda Englendinga Alexand-
er Erskine.
Fást hjá öllum bóksölum.